15 υποτιμημένες σειρές για να ανακαλύψεις στο lockdown
Ανάμεσά τους η κωμωδία που θα σώσει την Apple TV+, animation διαμάντια, αστυνομικά μυστήρια φαντασίας από την Κορέα, και μία από τις καλύτερες σειρές του 21ου αιώνα ως τώρα.
- 12 ΝΟΕ 2020
Αυτή τη φορά lockdown μάς βρήκε έτοιμους. Σου έχουμε ήδη κάνει τις καλύτερες προτάσεις σε φρέσκια τηλεόραση και σινεμά (κι όμως!) που μπορείς να δεις τις μέρες που δεν θα έχεις τι καλύτερο να κάνεις στο σπίτι σου, υπάρχουν όμως πάντα και όλα εκείνα που μπορεί να σου έχουν ξεφύγει.
Παρακάτω θα βρεις υποτιμημένες, λιγότερο γνωστές, πρόωρα κομμένες και μικρότερες σειρές που αξίζουν να τις ανακαλύψεις στο lockdown, από την κωμωδία που θα σώσει την Apple TV+ και animation διαμάντια, μέχρι αστυνομικά μυστήρια φαντασίας από την Κορέα και μία από τις καλύτερες σειρές του 21ου αιώνα ως τώρα.
Ted Lasso
Ο Ted Lasso θα σώσει την Apple TV+. H κωμωδία του Jason Sudeikis για έναν προπονητή κολεγιακού αμερικανικού ποδοσφαίρου που μετακομίζει στην Αγγλία για να προπονήσει μία ομάδα στο δικό μας ποδόσφαιρο έσπασε τα ρεκόρ τηλεθέασης που είχε ως τώρα η πλατφόρμα (το ‘Defending Jacob’ ήταν το πρώτο πραγματικό χιτ της Apple), προσέλκυσε το 25% των νέων της συνδρομητών, γιγαντώθηκε κατά 600% από την πρεμιέρα της τον Αύγουστο και εκτός από την Αμερική έχει βρεθεί στην κορυφή της Apple TV+ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τον Καναδά, τη Ρωσία και την Ιαπωνία.
Δεν κάνει ποδαρικό στη λίστα για όλα τα παραπάνω όμως, είναι πράγματι πολύ καλό! Ο Lasso που υποδύεται ο Sudeikis είχε αρχικά δημιουργηθεί για λογαριασμό του NBC Sports το 2013. Ο ηθοποιός εμφανιζόταν ως καταπονημένος προπονητής αμερικανικού ποδοσφαίρου που είχε κληθεί να προπονήσει μια αγγλική ομάδα χωρίς καμία εμπειρία στο άθλημα, σε διαφημίσεις που είχαν φτιαχτεί για να προωθηθεί η κάλυψη της Premier League από το κανάλι. Ο χαρακτήρας απέκτησε τελικά τη δική του σειρά ακριβώς τη στιγμή που τη χρειαζόμασταν περισσότερο.
Το ‘Ted Lasso’ είναι ανοιχτόκαρδο, πλήρως απενοχοποιημένο μέσα στην αισιοδοξία του, με τρισδιάστατους χαρακτήρες και τη διάθεση να μην ακολουθεί την πεπατημένη σε στροφές που περιμένεις να κάνει. Στις απαραίτητες σειρές αυτές τις μέρες αβεβαιότητας που διανύουμε. Δεν γίνεται να μη βελτιώσει έστω και λίγο την ψυχολογία σου .
Rectify
Το στοχαστικό ‘Rectify’ του Ray McKinnon ήταν μια ενδοσκοπική άσκηση αναδόμησης μέσα από μια πολύ ειδικών συνθηκών οπτική. Αυτήν του Daniel Holden που, δεκαεννέα χρόνια μετά την καταδίκη του σε θάνατο για έναν βιασμό και φόνο που μπορεί να έπραξε ή και να μην έπραξε, αποφυλακίζεται μετά από μια επανεξέταση DNA με ατελέσφορα αποτελέσματα.
Στα 30 επεισόδια της σειράς, ο Daniel προσπαθούσε να αντιμετωπίσει το υπαρξιακό του άγχος ανακαλύπτοντας από την αρχή ποιος είναι, η οικογένειά του δοκίμαζε να ξαναχτίσει μια κοινή ζωή μαζί του, και η μικρή τους κοινωνία επιχειρούσε να μαζέψει τα κομμάτια που είχε σκορπίσει η μεγάλη της απώλεια. Η σειρά πήρε τον χρόνο της για όλα αυτά τα βήματα, σε ριζοσπαστικό σχεδόν ρυθμό για την τηλεόραση. Οι αθόρυβες, μεθοδικές κινήσεις της άφηναν τις παραπάνω εσωτερικές, σπαρακτικές επεξεργασίες των χαρακτήρων να αναπνεύσουν και να συμβούν σε οριακά πραγματικό χρόνο. Με όλο το βάρος και την ωμότητά του όμως, το μελαγχολικό ‘Rectify’ αντιπαρέβαλε τις πιο σκοτεινές του πτυχές με τα ηλιόλουστα, μελωδικά πλάνα της Georgia και με μια ενδόμυχη πεποίθηση που ελάφραινε το πνεύμα – ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να υπερβεί τον πόνο και να βγει στην αντίπερα όχθη. Μία από τις κορυφαίες σειρές του 21ου αιώνα ως τώρα.
Signal
Κορεάτικο αστυνομικό procedural φαντασίας από τη σεναριογράφο του ‘Kingdom’, Kim Eun-hee.
Εμπνευσμένο από αληθινές δολοφονίες στη Νότια Κορέα όπως οι φόνοι ενός σίριαλ κίλερ στη Hwaseong, το ‘Signal’ ακολουθεί δύο αστυνομικούς – τον ένα στο 1989, τον άλλο το 2015. Οι δυο τους θα μιλήσουν με τη βοήθεια ενός μυστηριώδους walkie-talkie που ενώνει τα δύο τους timelines, και μαζί θα προσπαθήσουν όχι μόνο να εξιχνιάσουν εγκλήματα αλλά και να τα αποτρέψουν απ’ το να συμβούν καν. Το βασικό καστ ολοκληρώνει η πολυβραβευμένη Kim Hye-soo ως επικεφαλής των παγωμένων υποθέσεων, κάποτε η πρώτη γυναίκα αστυνομικός του τμήματος.
Το ‘Signal’ αντιμετωπίζει προσγειωμένα τις συνέπειες των πράξεων της ομάδας, είναι εκλεπτυσμένο στη σκηνοθεσία του και έμεινε ανόθευτο ως όραμα των δημιουργών του (τα Kdramas συχνά επηρεάζονται από το feedback του κοινού και αλλάζουν επιτόπου στη διάρκεια των γυρισμάτων). Μία από τις δέκα πιο επιτυχημένες – και καλύτερες – παραγωγές των δέκα τελευταίων ετών στην κορεάτικη καλωδιακή, και έξοχη εισαγωγή αν θες να μυηθείς στις κορεάτικες σειρές.
Everything’s Gonna Be Okay
Πριν περάσει στην πρώτη αμερικανική του παραγωγή, ο Josh Thomas είχε πετύχει στη γενέτειρά του, την Αυστραλία, με το ‘Please Like Me’. Μία εντελώς προσωπική κομεντί που έγινε sleeper hit στο Netflix και τον οδήγησε στο Hollywood. Ο βραβευμένος κωμικός/ηθοποιός/σεναριογράφος αποδέχτηκε την πρόσκληση και συνέχισε με το υπέροχο ‘Everything’s Gonna Be Okay’, βγάζοντας για πρώτη φορά την πένα του από τη ζώνη άνεσής της.
Στο ‘Everything’s Gonna Be Okay’ υποδύεται έναν νεαρό Αυστραλό που καλείται να μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες για να φροντίσει τις αδερφές του από τον δεύτερο γάμο του πατέρα του, αφού ο τελευταίος βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο καρκίνου. Η μεγαλύτερη από τις δύο αδερφές είναι στο φάσμα του αυτισμού αλλά και της σεξουαλικότητας. Η μικρότερη έχει εκπαιδευτεί να βάζει όλες τις ανάγκες της δεύτερες – το όνειρό της να κάνει stand-up επίσης – και είναι εκείνη που θα αμφιβάλλει περισσότερο για τις ικανότητες του αδερφού της στη νέα τους πραγματικότητα. Ο ίδιος ο Thomas πρωταγωνιστεί ξανά εδώ και επιλέγει προσεκτικά το υπόλοιπο καστ – την Kayla Cromer που είναι στο φάσμα όπως ο χαρακτήρας της, και την Maeve Press. Τη μικρότερη σε ηλικία κωμικό που έχει κάνει ποτέ live στο Broadway Comedy Club της Νέας Υόρκης. Όπως και στο ‘Please Like Me’, η δουλειά του Thomas ξεχωρίζει λόγω της ανοιχτής του προσέγγισης στο δράμα και την κωμωδία, και της πρόθεσής του να καταπιαστεί με storylines που αγγίζονται δύσκολα από τους δημιουργούς όπως η συναίνεση στο σεξ σε περιπτώσεις ατόμων στο φάσμα του αυτισμού.
Pen15
Είτε πέρασες φανταστικά στο Γυμνάσιο, είτε δεν θέλεις να το θυμάσαι, το ‘Pen15’ είναι αφιερωμένο σε εκείνον τον φίλο που έκανε τις μέρες σου καλύτερες. Οι δημιουργοί και πρωταγωνίστριες Maya Erskine και Anna Konkle είναι κολλητές φίλες στην αληθινή ζωή, οπότε βάσισαν τους χαρακτήρες τους σε αυτοβιογραφικά στοιχεία και κατάφεραν να κερδίσουν μία υποψηφιότητα Emmy για το ωμό σενάριό τους στο φανταστικό επεισόδιο ‘Anna Ishii-Peters’ της 2ης σεζόν. Το μεγαλύτερο εσωτερικό αστείο της κωμωδίας είναι το γεγονός ότι οι δύο γυναίκες παίζουν τους εαυτούς τους δίπλα σε πραγματικούς εφήβους και η παραφωνία είναι ξεκαρδιστική. Βρίσκεται ανάμεσα στις κωμικές σειρές που
American Vandal
Αν δεν ένιωθα ενοχές απέναντι στο ‘What We Do in the Shadows’, θα ανεκήρυττα το ‘American Vandal’ το πιο αστείο mockumentary που έχουμε δει την τελευταία – τουλάχιστον! – πενταετία (παρά τον σκληρό ανταγωνισμό του φρέσκου ‘Borat’ και του παραγνωρισμένου ‘Popstar’). Το show που ακυρώθηκε από το Netflix μετά από δύο φανταστικές σεζόν σατιρίζει το είδος του true crime που η ίδια η πλατφόρμα βοήθησε να μετατραπεί σε τηλεοπτικό χρυσωρυχείο, παρουσιάζοντας ταυτοχρόνως πολύ ενδιαφέροντα μυστήρια με συναρπαστικά twists τα οποία την ίδια στιγμή περιπαίζει.
Στην πρώτη σεζόν του, το έγκλημα ήταν ο βανδαλισμός των αυτοκινήτων κάποιων καθηγητών σε ένα σχολείο. Τους διέπραξε το στουρνάρι του Λυκείου ή ήταν απλά ο εύκολος στόχος; Στον 2ο κύκλο πάλι, κάποιος είχε προξενήσει διάρροια σε μια ολόκληρη σχολική καφετέρια αλλοιώνοντας τα γεύματά της, ο κατηγορούμενος όμως μοιάζει όλο και λιγότερο ένοχος. Αν αγαπάς τις true crime σειρές, μη διανοηθείς να το χάσεις.
The Dark Crystal: The Age of Resistance
Το ‘Dark Crystal’ του 1982 των Jim Henson και Frank Oz (Labyrinth) δεν τιμήθηκε όπως του άξιζε τη χρονιά της κυκλοφορίας του. Στην πορεία όμως η αφήγηση, το αισθητικό του μεγαλείο και οι υπέροχοι χαρακτήρες του, απέκτησαν cult status στη σφαίρα της φανταστικής μυθοπλασίας. Η prequel σειρά ‘Dark Crystal: Age of Resistance’ που ακολουθεί τρία Gelflings στην προσπάθειά τους να πυροδοτήσουν μία επανάσταση ενάντια των απολυταρχικών Skeksis στον κόσμο της Thra, είναι τόσο ένα ονειροπόλο όσο και ωμό αριστούργημα, καθηλωτικό στην τεχνική του. Θα συγκινούσε σίγουρα τον Henson αν βρισκόταν ακόμα στη ζωή.
Οι περιβαλλοντολογικές αναζητήσεις είναι, όπως ήταν πάντα και για τον Henson, τεράστιο μέρος του μηνύματος, με βαθιές και συχνά σοκαριστικά αποδοσμένες αναφορές στον ρατσισμό, τις ταξικές προκαταλήψεις και τη σκλαβιά. Το βασικό μάθημα είναι πως μόνο όταν νιώσουμε μέρος ενός όλου μπορούμε να ολοκληρωθούμε, όμως τίποτα δεν έρχεται εύκολα. Η εύκολη διάδοση ψευδών πληροφοριών, η άρνηση μπροστά στην αλήθεια, η αδυναμία του ανθρώπου να βοηθήσει τον διπλανό του αν πρόκειται να ρισκάρει τη δική του θέση, η διατήρηση ενός δυσλειτουργικού συστήματος γιατί κι οι βάρβαροι είναι έστω μια κάποια λύση, είναι αψεγάδιαστα περασμένα στη σειρά και απαντούν σε οποιονδήποτε δισταγμό μπορεί να έχει κανείς για τον συνδυασμό μαριονέτας και βάθους. Ευπρόσδεκτη είναι και η έμφαση στους ποικίλους γυναικείους χαρακτήρες και τη μητριαρχική κουλτούρα της Thra – η καθεμιά τους έχει διαφορετικό ρόλο και καμία δεν είναι εναλλάξιμη.
Ακυρώθηκε από το Netflix μία μέρα αφότου κέρδισε Emmy.
Enlightened
Η σταδιακή αφύπνιση του Hollywood στη διαχείριση και απεικόνιση των γυναικείων χαρακτήρων τα τελευταία χρόνια μάς έχει δώσει ως τώρα μία ποικιλόμορφη παλέτα από πολλούς διαφορετικούς, ‘δύσκολους’ γυναικείους χαρακτήρες σε σειρές (που μπορούν και πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότεροι). Στις αρχές των ‘10s όμως κανείς δεν ήξερε πώς ακριβώς να αντιμετωπίσει την εξοργιστική, τολμηρή, θαρραλέα Amy Jellicoe του ‘Enlightened’.
Η Laura Dern υποδύεται μία businesswoman που μετά από ένα νευρικό κλονισμό βγαίνει από ένα ησυχαστήριο ψυχικής υγείας αποφασισμένη να παραμείνει ηθική και να σώσει τον πλανήτη. Η σειρά ξεκινά ως μαύρη κωμωδία στον εταιρικό κόσμο, μετατρέπεται όμως σταδιακά και με σιγουριά σε μία μελέτη γύρω από το τι σημαίνει να είσαι καλός. Η Lern έκτοτε έχει γίνει η αγαπημένη ηθοποιός της ημέρας (και θα διακρίνεις οπωσδήποτε τη Renata του ‘Big Little Lies’ της εδώ), δεν έχει υπάρξει όμως καλύτερη.
Happy Valley
Αν ήταν ακόμα διαθέσιμο στην πλατφόρμα, το ‘Happy Valley’ θα ήταν στο Top-5 μου των crime shows στο Netflix. Σε πείθει σχεδόν πως κανείς δεν κάνει τις αστυνομικές σειρές όπως οι Άγγλοι.
Στα έξι πρώτα επεισόδια της σειράς, η σκληροτράχηλη αστυνομικός Catherine – μία μπαρουτοκαπνισμένη Sarah Lancashire – στοιχειώνεται από τις εγκληματικές πράξεις του Tommy Lee Royce. Του άνδρα που βίασε και άφησε έγκυο την κόρη της, γεγονός που την οδήγησε στην αυτοκτονία. Η Catherine θα τον καταδιώξει εμμονικά όταν διαπιστώσει τη φαινομενική εξαφάνισή του, την ίδια στιγμή που θα προσπαθεί πάντα να φροντίσει την κοινότητά της από την ιδιότητα της αστυνομικού. Εκτός από τις ερμηνείες της Lancashire και του James Norton που αποδεικνύει ξανά εδώ το τεράστιο εύρος του, το ‘Happy Valley’ προσφέρει ένα πορτραίτο ενοχής και αθωότητας που συντρίβει.
Top of the Lake
Το crime drama της Jane Campion ήταν η πρώτη τηλεοπτική σειρά που αγκάλιασαν οι Κάννες. Στη δεύτερη, χειρότερη σεζόν του, αλλά έστω. Στον πρώτο, υπνωτιστικό του κύκλο, το ‘Top of the Lake’ είχε ακολουθήσει την Elisabeth Moss στην επαρχία της Νέας Ζηλανδίας. Σε ρόλο ντετέκτιβ, η Moss είχε αναλάβει την εξιχνίαση της εξαφάνισης μίας δωδεκάχρονης εγκύου στη μικρή, ταραγμένη πόλη του Laketop. Σύντομα θα έβρισκε πως οι εκκεντρικοί κάτοικοι της πόλης κρατούσαν αδιαπέραστα μυστικά, την ίδια στιγμή που οι ανασυρμένες προσωπικές της απώλειες θα άρχιζαν να την πνίγουν. Εκτός από την εξαιρετική Moss, θα δεις μία φανταστική Holly Hunter και ένα φινάλε-γροθιά στο στομάχι.
Loudermilk
Κωμωδία με τον υποτιμημένο αλλά ποτέ άνεργο Ron Livingston στον ρόλο του Sam, ενός πρώην μουσικού συντάκτη και αλκοολικού που πλέον εργάζεται ως σύμβουλος σε συναντήσεις ανώνυμων αλκοολικών. Ενώ, λοιπόν, ο Sam έχει γίνει εξαιρετικός στο να παρέχει συμβουλές, θα ανακαλύψει πως το άτομο που χρειάζεται την περισσότερη δουλειά είναι ο ίδιος. Υποστηριζόμενος από τον καλύτερο φίλο του, τον Ben (Will Sasso), περνάει υποτροπές και πρέπει να μάθει να παραδέχεται την κακή του συμπεριφορά. Το αποτέλεσμα είναι μια ασυνήθιστα ειλικρινής απεικόνιση του εθισμού, που είναι επίσης και πολύ αστεία.
Lovesick
Το ‘Lovesick’ λεγόταν αρχικά ‘Scrotal Recall’ (οσχεϊκή ανάκληση). Μπορείς να φανταστείς ίσως λοιπόν γιατί το Netflix είχε ζητήσει να αλλάξει τον τίτλο του πριν το ανεβάσει στην πλατφόρμα. Η ξεκαρδιστική βρετανική κομεντί για έναν τύπο που έπρεπε να ειδοποιήσει όλες τις πρώην του επειδή διαγνώστηκε με χλαμύδια πήγε τόσο καλύτερα στο Netflix που ανανεώθηκε για 2η – και αργότερα 3η – σεζόν.
Η σειρά είναι αληθινό παυσίπονο με τρεις πολύ ταλαντούχους πρωταγωνιστές. Αυτό τον καιρό μπορείς να δεις την Antonia Thomas στο ‘Good Doctor’ και τον Johnny Flynn στο ‘Emma.’ (όχι, διαλέγω να μην αναγνωρίζω το ‘Stardust’ και εύχομαι να μην ανακόψει την ανοδική του πορεία). Παρότι το δέλεαρ της σειράς είναι η αρχική του ιδέα, στην πραγματικότητα αυτή είναι μονάχα ένα τρικ που χρησιμοποιεί για να απεικονίσει την πραγματικότητα στις σύγχρονες σχέσεις. Ερωτικές, φιλικές και όλα τα ενδιάμεσα.
Bored to Death
Ο Jason Schwartzman παίζει τον αποτυχημένο συγγραφέα μυθοπλασίας Jonathan Ames, ο οποίος γίνεται κατά λάθος ιδιωτικός ντετέκτιβ. Μαζί με τον καλύτερό του φίλο, τον Ray (Zach Galifianakis), έναν καλλιτέχνη που ζωγραφίζει τον εαυτό του ως ήρωα κόμικς με όπλο εναντίον του κακού το τεράστιο πέος του, και τον George (Ted Danson), έναν ηλικιωμένο γυναικά, το αξιολύπητο τρίο καπνίζει πολύ χόρτο, μπαίνει σε υπαρξιακά διλήμματα και κάνει ταπεινωτικά λάθη.
Το ‘Bored to Death’ είναι μία νεο-νουάρ ντραμεντί που παραμένει ακόμη και σήμερα ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της μεταβατικής φάσης του HBO. Αξέχαστο για όσους το έχουμε δει, τρομερά bingeable για όσους θα το βρουν σήμερα.
Undone
Μετά από μια επιθανάτια εμπειρία, η Alma ανακαλύπτει ότι έχει αποκτήσει μια νέα σχέση με τον χρόνο που θα κοιτάξει να χρησιμοποιήσει για να λύσει το μυστήριο θανάτου του πατέρα της. Ο Raphael Bob-Waksberg του ‘Bojack Horseman’ έφτιαξε μια ακόμη σειρά animation, με την απαιτητική μέθοδο του rotoscoping αυτή τη φορά, που ακούγεται πιο παραδοσιακή από τη σειρά του στο Netflix αλλά κάθε άλλο.
Το ‘Undone’ είναι ένα οικογενειακό, υπαρξιακό παραμύθι όπου κάθε ήρωας είναι αμετακίνητος στη δική του κοσμοθεωρία – τη δική του πραγματικότητα στ’ αλήθεια – αφήνοντας το κοινό να προσπαθεί να συμπληρώσει τα κενά. Μπορεί όντως η Alma να ελέγξει τον χωροχρόνο μετά το ατύχημά της; Έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει τον θάνατο του πατέρα της ή είναι όλα αποκύημα της φαντασίας της; Και ποιοι από εμάς θα μπορέσουμε να αφήσουμε λίγο χώρο για την πραγματικότητα του διπλανού μας;
Τα ερωτήματα και οι απαντήσεις τους – ή η απουσία των τελευταίων τις περισσότερες φορές – ξετυλίγονται χωρίς να αφήνουν τον θεατή τελευταίο και καταϊδρωμένο. Είναι εντυπωσιακά εύπεπτα δηλαδή, με όλη την καλή έννοια της λέξης, μέχρι το ‘Undone’ να γίνει μία sci-fi περιπέτεια μυστηρίου για το πένθος, τη μετάδοση του διαγενεακού τραύματος και την κληρονομιά. Από τις σειρές που δεν θες να τελειώσουν.
Los Espookys
Ο Fred Armisen του ‘Saturday Night Live’ είχε μία μικρή ιδέα που ο Julio Torres και η Ana Fabrega έπιασαν κι απογείωσαν. Μία παρέα Λατίνων που λατρεύουν τον τρόμο αποφασίζουν να κάνουν την αγάπη τους – και την τέχνη του ο καθένας – επάγγελμα. Φτιάχνουν μία περιοδεύουσα κομπανία από τρομολάγνους που πιάνουν τα χέρια τους και μαζί σκαρώνουν επικά σκηνικά για να τρομοκρατήσουν τους πελάτες τους. Μιλάμε για custom-made events δηλαδή, στην αντίστροφη λογική του Scooby-Doo. Δεν λύνουν τα μυστήρια, τα κατασκευάζουν. Πώς μπορεί να μοιάζει ένα τέτοιο event; Στον πιλότο της σειράς για παράδειγμα, η ομάδα προσλαμβάνεται από έναν ιερέα που θέλει να φανεί πιο κουλ από έναν νεότερο, πιο γοητευτικό ιερέα, και αναλαμβάνει να στήσει την πιο αδιανόητη σκηνή εξορκισμού.
Το ‘Los Espookys’ είναι εν μέρει και ένας φόρος τιμής στους ανθρώπους που φτιάχνουν τα σετ, τα prosthetics, τα εφέ που μας τρομάζουν στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, πάνω από όλα όμως είναι ένα εφερευτικό show που αγκαλιάζει τους εκκεντρικούς χαρακτήρες και τον μαγικό ρεαλισμό όπου μπορεί να τον ανακαλύψει. Kυρίως όμως όπου αυτός μοιάζει αδύνατος. Η πρώτη ισπανόφωνη παραγωγή του HBO ήταν θρίαμβος.
David Makes Man
O μαύρος 14χρονος David φοιτά σε ένα σχολείο για προικισμένα παιδιά και πρέπει να αποφασίσει εάν θα εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία ή θα γίνει drug dealer στην κακόφημη γειτονιά του στη Νότια Φλόριντα. Το παιδί-θαύμα θα στραφεί στην ιδιωτική εκπαίδευση για να ξεφύγει από τη φτώχεια και την τραυματική του οικογενειακή κατάσταση, για να φτάσει στο σχολείο του όμως ο David πρέπει να πηγαίνει καθημερινά από το υποβαθμισμένο, επικίνδυνο Homestead στο προαστιακό, προνομιούχο Redlands.
Οι δύο κόσμοι του David βασίζονται στις προσωπικές εμπειρίες του Tarell Alvin McCraney, του συν-σεναριογράφου του οσκαρικού ‘Moonlight’ (και του έξοχου ‘High Flying Bird’), που υφαίνει την ιστορία του κεντρικού ήρωα με κατανόηση, ευαισθησία και λυρισμό, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην τονική του μαεστρία. Σε συνδυασμό με τα ονειρικά του visuals, το ‘David Makes Man’ ήταν μία καθηλωτική σειρά που είδαμε ελάχιστοι πέρσι.
I Think You Should Leave With Tim Robinson
Ο κωμικός Tim Robinson παίζει και συν-δημιουργεί σκετς με τον εξής απώτερο σκοπό: Να διώξει όσους συνυπάρχουν μαζί του σε καθένα απ’ αυτά. Ο πρώην σεναριογράφος του θ ‘Saturday Night Live’ μαζεύει απόφοιτους της θρυλικής εκπομπής όπως ο Andy Samberg και ο Will Forte, και μαζί προσπαθούν να οδηγήσουν το θύμα κάθε επεισοδίου στην απόγνωση. Η σειρά πίνεται μονορούφι και σε σακατεύει από το γέλιο. Μάλλον η πιο αστεία ορίτζιναλ παραγωγή του Netflix ως τώρα.
The Other Two
Άλλη μια σειρά στη λίστα που έρχεται από πρώην σεναριογράφους του ‘Saturday Night Live’ (Chris Kelly και Sarah Schneider). Το ‘Other Two’ ακολουθεί δύο αδέρφια που έρχονται αντιμέτωπα με την αποτυχία τους όταν ο μικρότερος αδερφός τους γίνεται μεσονυχτίς ο νέος Justin Bieber. Μαζί θα γίνουν σύντομα οι Άλλοι Δύο που βοηθούν τον αδερφό τους να βγάλει άκρη με την καταιγιστική του επιτυχία, με όλα τα συναισθήματα πληγωμένου εγωισμού και ζήλιας που φέρνει η νέα τους πραγματικότητα. Η σάτιρα του Comedy Central είναι στα καλύτερά της όταν σχολιάζει τον παραλογισμό της εφηβικής δόξας στη σημερινή βιομηχανία θεάματος, αλλά δεν ξεχνά την οικογένεια στο κέντρο της.