15 ταινίες που θα αποκαταστήσουν την πίστη σου στην ανθρωπότητα
- 4 ΝΟΕ 2020
Αλλά ας αφήσουμε λίγο τις ΗΠΑ εκεί που είναι. Ας δούμε γενικότερα τι συμβαίνει γύρω μας.
*δείχνει γενικώς προς το ευρύτερο 2020*
Βλέπεις; Παίρνεις το βλέμμα σου από τον Trump και πέφτεις πάνω σε νούμερα-ρεκόρ της πανδημίας. Για άλλη μια μέρα. Κακή φάση γενικά. Οπότε μην το πολυκουράζουμε. Εδώ είμαστε σε ένα safe space. Επειδή κάποιες φορές θες απλά να δεις μια ταινία που θα σε ξαλαφρώσει, που θα σε απομακρύνει από όλο το χάος και το σκοτάδι και θα σου θυμίσει ότι αξίζει να πιστεύεις στον άνθρωπο. Τώρα, το αν ΠΡΕΠΕΙ να πιστεύεις είναι μια άλλη συζήτηση αλλά γι’αυτό είναι εδώ η τέχνη, φίλες και φίλοι μου, για να μας ανοίγει αυτά τα μεγάλα ερωτήματα.
Ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές πάντως, υπάρχουν ταινίες που θα σε κάνουν σκεφτείς έστω και λίγο, θετικά. Κι αυτό σίγουρα μετράει για κάτι. Αυτή είναι μια πρώτη προτεινόμενη λίστα εκτάκτου ανάγκης: Σινεμά για τις πολύ δύσκολες ώρες.
The Truman Show
Όσο κι αν προέβλεψε σε σημαντικό βαθμό μια πτυχή της μοντέρνας μας ποπ δυστοπίας, το φιλμ του Peter Weir στην πραγματικότητα κρύβει μέσα του κάτι βαθιά ουμανιστικό. Ακόμα και το γεγονός πως δίνει στον έλεγχο το πρόσωπο ενός καλλιτέχνη κι όχι του πανταχού παρόντα σημερινού αυταρχισμού, λέει πολλά για το πού βρίσκεται η καρδιά αυτού του κλασικού φιλμ. Στο οποίο ο Jim Carrey ζει μια ελεγχόμενη πραγματικότητα μέχρι που παίρνει τη μεγάλη απόφαση να αφήσει πίσω τα δεσμά και να ανακαλύψει τι είναι αυτό που υπάρχει εκεί έξω. Η κατεξοχήν ‘90s ταινία Ελπίδας Στο Αύριο.
My Neighbor Totoro
Στη διάρκεια των ‘50s δύο κορίτσια μετακομίζουν στην εξοχή με τον πατέρα τους ώστε να βρίσκονται πιο κοντά στην βαριά άρρωστη μητέρα τους. Όσο μένουν εκεί, ανακαλύπτουν τα μαγικά πνεύματα του δάσους που τις περιτριγυρίζει και, όταν η μικρή φεύγει μακριά από το σπίτι, η μεγάλη αδερφή ζητά τη βοήθειά τους. Μια ταινία που, παρά την υπόνοια πλοκής από αυτή την περιγραφή, στην πραγματικότητα δε συμβαίνει απολύτως τίποτα κι είναι απλά το πιο αγνό πράγμα που έχετε δει στη ζωή σας: δύο αθωότητες σμίγουν σε ένα ήρεμο σκηνικό κι η ζωή απλώς συνεχίζεται. Το βλέπεις, κλαις, και δεν καταλαβαίνεις καν γιατί.
It’s a Wonderful Life
Κάποια πράγματα είναι κλασικά για πολύ καλό λόγο, και στο αριστούργημα του Frank Capra ο τρόπος με τον οποίο μια κοινότητα συσπειρώνεται για το κοινό καλό δεν θα πάψει ποτέ να είμαι εμψυχωτικός όσες δεκαετίες κι αν περάσουν.
Rachel Getting Married
Στην πραγματικότητα οποιαδήποτε ταινία του Jonathan Demme θα ταίριαζε σε αυτή τη λίστα. Ο λατρεμένος σκηνοθέτης έχει σκηνοθετήσει κάθε είδους ταινία, και μάλιστα τα διασημότερά του έργα είναι η ‘Σιωπή των Αμνών’ και το ‘Philadelphia’, αλλά και το σημαδιακό concert documentary ‘Stop Making Sense’, όμως με ό,τι είδος κι αν καταπιανόταν πάντα ο άνθρωπος βρισκόταν στο κέντρο της εστίασής του. Και αναμφίβολα, ο πολυπολιτισμικός γάμος στην καρδιά του ‘Rachel Getting Married’ είναι το αποκορύφωμα της οπτιμιστικής ματιάς του, με ένα σωρό ευάλωτους ανθρώπους γεμάτους προβλήματα να έρχονται κοντά για μια στιγμή ευτυχίας. This is the future liberals want κλπ. Jonathan Demme, λείπεις.
Groundhog Day
Εντάξει επειδή, ξέρεις, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν αδιέξοδα και η ζωή σου μοιάζει με κακόγουστη φάρσα που επαναλαμβάνεται ως παρωδία (ΟΚ αφεντικό ψυχραιμία λίγο ε) να θυμάσαι πως ο κύκλος πάντα μπορεί να σπάσει. Αν είσαι ο Bill Murray τελοσπάντων και ξέρεις πώς να φτιάξεις όμορφους χιονάνθρωπους για την Andie MacDowell.
Amelie
Η Γαλλική ταινία που είχε δημιουργήσει cultural σεισμό πίσω στις αρχές του 21ου αιώνα, με το quirky ρομαντικό παραμύθι μιας κοπέλας που φρόντιζε για την ευτυχία των πάντων γύρω της εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό. Αλλά ξέρεις τι λένε για το κάρμα. Και για το σινεμά.
Babe
Ένα μικρό γουρουνάκι που ήθελε να γίνει το καλύτερη κυνηγόσκυλο όλης της εξοχής. Και διάβολε, κανείς δε μπορεί να σου πει τι είσαι ή δεν είσαι! Όλη η ταινία είναι εγκάρδια και υπέροχη, αλλά το «that’ll do, pig» στο τέλος, με τον Babe να σηκώνει το κεφαλάκι και να κοιτάει τον μόνιμα κατσούφη ιδιοκτήτη του που έξαφνα τον κοιτάει πίσω, μές στα μάτια, λέγοντάς του το πιο τρίσβαθο από καρδιάς «…that’ll do»; Το πιο από το πουθενά πλανταγματάκι του σινεμά των ‘90s και δεν ακούω τίποτα.
ΜΑ ΔΕΙΤΕ!
Μπορούν 2 λέξεις να αποκαταστήσουν από μόνες τους την πίστη σου στην ανθρωπότητα; They’ll do!
Magic Mike XXL
Η αγαπημένη μου ταινία των ‘10s είναι ταυτόχρονα κι ένα εμψυχωτικό παραμύθι για το πώς να ζεις και να ερωτεύεσαι μέσα σε ένα ασφυκτικό καπιταλιστικό σύστημα το οποίο *βγαίνει μαγκούρα, τον τραβάει από τη σκηνή*
Συγγνώμη, απολαύστε ανθρώπους να χορεύουν, κινήσεις, χρώματα, ήχους, σκιές, αγγίγματα. Η ταινία αναιρεί την έννοια του δραματικού progression κι είναι μια συνεχής έκσταση.
Ορίστε, μέχρι κι η ταμίας χαμογέλασε στον Joe Manganiello, πώς να μην νιώσεις μια κάποια ευτυχία μετά από αυτό το φιλμ;
Singin’ in the Rain
Αν το MMXXL είναι η μοντέρνα μετεξέλιξη του χολιγουντιανού μιούζικαλ, τότε γιατί να μην θυμηθούμε και το παλιό, το ορθόδοξο; Είπαμε, κάποια πράγματα είναι εμβληματικά για πολύ καλό λόγο.
Δηλαδή πώς να μην σου φτιάξει η διάθεση;
Joe Versus the Volcano
Από τις πολύ αγαπημένες μου και τρομερά υποτιμημένες ταινίες, και από τους λόγους που εξαρχής έγινε εκείνη η σχετική λίστα των ‘90s υποτιμημένων. Έγραφα εκεί:
Ένα τρομερά ιδιοσυγκρασιακό ψυχογραφικό ταξίδι για έναν άντρα πηγμένο στην απρόσωπη καθημερινότητα της corporate ζωής που, μαθαίνοντας πως πεθαίνει από μια πολύ σπάνια αρρώστια, αποδέχεται μια οικονομική προσφορά με τον όρο πως θα πάει να ριχτεί στο ηφαίστειο ενός νησιού στον Ειρηνικό για να ικανοποιηθούν οι ιθαγενείς. Στη διαδρομή γνωρίζει τη Μεγκ Ράιαν όχι μία αλλά τρεις φορές, ως τρεις διαφορετικές γυναίκες, επειδή κάποιες φορές απλά στην αρχή δεν είσαι έτοιμος. Ένα απίστευτο ταξίδι από τη μια μορφή tribal εμμονής σε κάποιον αόρατο, αχόρταγο, απάνθρωπο θεό, ως την άλλη- κι απλά στη διαδρομή, ένας άνθρωπος βρίσκει το νόημα της ζωής που χάνει.
Δοκιμάστε το. Το φιλμ εννοώ, όχι το ταξίδι. Ή και το ταξίδι, ποιος είμαι εγώ που θα πω.
Monsters, Inc.
Χρειαζόταν οπωσδήποτε μια Pixar η λίστα και καθείς με τα γούστα του στο συγκεκριμένο αλλά τον Sully τον καλόκαρδο μπαμπούλα τον βρίσκω τόσο εγκάρδιο χαρακτήρα που μου είναι αδύνατον να σκεφτώ κάτι άλλο πριν από αυτό. Ένα υπέροχο και πανέμορφο φιλμ για την μαγεία του να αγκαλιάζεις τους φόβους σου. Κυριολεκτικά.
Faces Places
Και εδώ ένα επίσης υπέροχο και πανέμορφο φιλμ για την αποδοχή της παροδικότητας- της τέχνης και της ζωής. Και το πώς μπορεί η γνώση του ότι τίποτα δεν κρατά για πάντα, να είναι το πιο απελευθερωτικό συναίσθημα του κόσμου. Με την υπογραφή της θρυλικής Agnes Varda, το υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ πάνω σε πρόσωπα που συναντά (και τις ιστορίες τους) που της έφερε ένα νέο κύμα αναγνώρισης σε νεότερες γενιές σινεφίλ.
E.Τ. Τhe Εxtra Τerrestrial
Όταν ο Elliott διαπιστώνει πως ο E.T. είναι ακόμα ζωντανός… *χάνει τα λόγια του, μυξοκλαίει*
….έτσι δεν είναι; *ακούγονται έντονα ΣΝΙΦ*
Cloud Atlas
Και κλείνω το αποψινό DJ set με ένα προσωπικό αγαπημένο. Οι ταινίες των Wachowski είναι έτσι κι αλλιώς ύμνοι στην αντίσταση και στην πίστη σε ένα καλύτερο αύριο για τους ανθρώπους, και το ‘Cloud Atlas’, σε συν-σκηνοθεσία του Tom Tykwer του ‘Τρέξε Λόλα Τρέξε’, είναι μάλλον το συναισθηματικό απόγειό τους. Μια ιστορία σπασμένη σε αιώνες, σε ηπείρους και σε χαρακτήρες, για το πώς η Ιστορία είναι μια σειρά από κύματα που ξεκινούν από το ένα σημείο και φτάνουν στο άλλο. Για το πώς η μοίρα μας και η ύπαρξή μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη, από την αρχή της Ιστορίας ως το τέλος της, κι ύστερα πάλι απ’την αρχή.
Κι επιπλέον, το extended τρέιλερ 6 λεπτών αυτής της ταινίας είναι πιο αγαπημένο κι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Μόνο συγκίνηση, ουμανισμός και ελπίδα. Δύσκολο να κερδηθούν αυτά τα συναισθήματα τη δεδομένη στιγμή που μιλάμε, αλλά σινεμά σαν αυτό, το κάνει λίγο πιο εφικτό. Ό,τι μπορεί ο καθένας, καλό είναι.
Ποια είναι εκείνα τα αγωνιώδη επεισόδια που δεν άλλαξαν απλά τις σειρές τους, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και την ίδια την τηλεόραση; Από τις ανατροπές του ‘Lost’ και το μεγαλύτερο σοκ της ‘Εντατικής’, μέχρι τις απότομες στροφές του ‘Breaking Bad’ και του ‘Game of Thrones’, θυμόμαστε τα επεισόδια που συγκλόνισαν τον πλανήτη.