20 αλήθειες για τη ζωή που μου έμαθε η κορυφαία ταινία της δεκαετίας
Υπάρχει λόγος που η ταινία λέγεται 'Η Τέλεια Ομορφιά'. Ξεχωρίσαμε είκοσι από τους πιο σημαντικούς.
- 8 ΔΕΚ 2017
Έχουν περάσει κάτι περισσότερο από τέσσερα χρόνια από τότε που ο Paolo Sorrentino βομβάρδισε τους κινηματογράφους με την τέλεια ομορφιά. Στήνοντας έναν ήρωα (τον συγγραφέα-δημοσιογράφο Jep Gambardella) που ξέρει καλά από λάμψη και φθορά ενώ συνεχίζει να παρτάρει, να περπατά και να σκέφτεται σε μια πόλη που επίσης έπαιξε τη λάμψη και τη φθορά στα δάχτυλά της (τη Ρώμη), ο Sorrentino πετυχαίνει το απόλυτο: μας δίνει να καταλάβουμε ποια είναι η τέλεια ομορφιά για την οποία μας μιλάει, τοποθετώντας της σε έναν πίνακα με λύπες, με παρακμές και με περίεργα.
Παίζοντας εντός έδρας αλλά όχι εκ του ασφαλούς, ο Sorrentino καταφέρνει να φτιάξει έναν περίτεχνα ισορροπημένα κόσμο γλυκιάς ζωής και ανθρώπινης ματαιοδοξίας (και ως εκ τούτου, ματαιοπονίας).
Η ταινία ‘La Grande Bellezza’, που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης το 2014, έρχεται στο Έθνος της Κυριακής στις 10 Δεκεμβρίου. Είναι ένας πίνακας ζωγραφικής που αξίζει σε κάθε σαλόνι.
> “Οι καλύτεροι τύποι στη Ρώμη είναι οι τουρίστες”.
> Οι γυναίκες είναι πιο ωραίες μετά τα 45. Σίγουρα είναι πιο γυναίκες.
> Δεν χρειάζεται να ξέρεις πολλούς, αρκεί να ξέρεις αυτούς που έχει σημασία.
> Αν το χιούμορ ήταν φυτό, θα άνθιζε με τη μοναχικότητα.
> Ο καλύτερος τρόπος να θυμηθείς μια ανάμνηση με όλα τα χρώματά της είναι ανάβοντας (άλλο) ένα τσιγάρο.
> Όσους περισσότερους ανθρώπους ξέρεις, τόσο περισσότερους ανθρώπους έχεις να απογοητεύσεις.
> Όλες οι πόλεις είναι πιο όμορφες μετά τα μεσάνυχτα, όταν οι δρόμοι είναι άδειοι. Ειδικά η ‘αιώνια’.
> Κανείς, ακόμη και ο πιο χορτασμένος από ζωή συγγραφέας-ροκ σταρ δεν είναι εντάξει με το να γερνάει.
> Δεν υπάρχει πάρτι χωρίς τρενάκι.
> Επιπλέον, υπάρχουν δύο ειδών οικοδεσπότες. Αυτοί που κάνουν πάρτι στην πιο σορεντίνικη ταράτσα της Ρώμης αλλά δεν χορεύουν λεπτό και αυτοί που κάνουν πάρτι στην ίδια ταράτσα και -αργά ή γρήγορα- συντονίζουν το κορμί τους στο ρυθμό της La Colita. Στον παράδεισο, χωράνε μόνο οι δεύτεροι.
> “Το μέλλον είναι καταπληκτικό”.
> Δεν έχει μετρηθεί ακόμα τι είναι πιο ισχυρό από τα δύο: ο θάνατος ή η μοναξιά.
> “Το πιο σημαντικό πράγμα που ανακάλυψα λίγες μέρες αφότου έκλεισα 64 είναι ότι δεν έχω άλλο χρόνο να σπαταλήσω κάνοντας πράγματα που δεν θέλω να κάνω”.
> Μπορεί να περάσεις ολόκληρη τη ζωή σου με μια γυναίκα που ερωτεύτηκε μόνο μια φορά – και όχι εσένα.
> Εξάλλου, τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος ή αναμενόμενο στον έρωτα.
> Το λευκό σακάκι. Δεν έχεις βρει το στυλ σου αν δεν έχεις βρει έναν αξιοπρεπή τρόπο να φοράς το λευκό σακάκι.
> Τα πιο σπάνια έργα τέχνης σκονίζονται κάθε μέρα και από λίγο πίσω από κάτι ξεχασμένες, κλειδωμένες πόρτες.
> Δεν μπορείς να κλαις γοερά στις κηδείες όχι πολύ κοντινών σου ανθρώπων. Κλέβεις την παράσταση από τη θλίψη της οικογένειας του θανόντος. Και αυτό είναι ανήθικο.
> Φλαμίνγκο στο μπαλκόνι και καμηλοπαρδάλεις στην πίσω αυλή: συμβαίνουν. Γενικά, στη ζωή συμβαίνουν απίθανα πράγματα. Εσύ μπορείς να τα αγκαλιάσεις ή να τα αγνοήσεις. Αυτή η απόφαση θα ορίσει τη θέση σου στη γραμμούλα που συνδέει τις Δευτέρες και τις Τρίτες με τα θαύματα.
> Ο μονόλογος του Jep στο τέλος της ταινίας. “Έτσι τελειώνει πάντα. Μ’ έναν θάνατο. Αλλά πρώτα υπήρχε ζωή. Κρυμμένη κάτω από το μπλα, μπλα, μπλα. Όλα είναι κανονισμένα κάτω απ’ τις ανούσιες κουβέντες και το θόρυβο. Σιωπή και αίσθηση. Συναίσθημα και φόβος. Τα τσακισμένα, ασυνεχή κύματα της ομορφιάς. Και μετά η ελεεινή βρωμιά και μίζερη ανθρωπότητα. Θαμμένες κάτω από το κάλυμμα της ντροπής του να βρίσκεσαι στον κόσμο, μπλα, μπλα, μπλα. Πέρα από αυτό, υπάρχει αυτό που βρίσκεται μετά (σ.σ. τη ζωή). Δεν ασχολούμαι με αυτό που βρίσκεται μετά. Συνεπώς, ας αρχίσει αυτό το μυθιστόρημα. Έτσι κι αλλιώς, είναι απλά ένα τρικ. Ναι, είναι απλά ένα τρικ”.
*Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες. Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
