4 παραστάσεις που θέλουμε να δούμε φέτος στην Επίδαυρο
Από την κατά Frank Castorf Μήδεια, μέχρι τον Οιδίποδα Τύραννο, ιδωμένο ως τελετουργικό εξαγνισμού από τον Σίμο Κακάλα.
- 16 ΜΑΡ 2023
Υπό κανονικές συνθήκες, το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου θα είχε ήδη ανακοινωθεί – η συνέντευξη Τύπου είχε οριστεί για την τρέχουσα εβδομάδα, αλλά λόγω της εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη αναβλήθηκε για τις 3 Απριλίου.
Ωστόσο, πριν μερικά 24ωρα έγινε γνωστό το ρεπερτόριο του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου, (το οποίο να σημειωθεί ότι είχε διαρρεύσει ολόκληρο στις αρχές Μαρτίου στο διαδίκτυο), που περιλαμβάνει συνολικά οκτώ παραστάσεις, έξι τραγωδίες και δύο κωμωδίες, που θα παρουσιαστούν από τις 7 Ιουλίου έως και τις 26 Αυγούστου.
Πέρα από τον ζωντανό θρύλο του γερμανικού θεάτρου Frank Castorf, ο οποίος θα κατηφορίσει για πρώτη φορά στο αργολικό θέατρο και την έντονη γυναικεία ματιά μέσα από τις σκηνοθεσίες τριών δημιουργών (Ιώ Βουλγαράκη, Έφη Μπίρμπα, Λένα Κιτσοπούλου), τα φετινά Επιδαύρια φαντάζουν κάπως άνευρα, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και ευρηματικότητα. Μένει βέβαια να μάθουμε και τις παραστάσεις που θα ανέβουν στη Μικρή Επίδαυρο για να έχουμε μία συνολική εικόνα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ξεχωρίζουμε μία τετράδα από παραστάσεις που θα μας ταξίδευαν φέτος το καλοκαίρι στα διαζώματα του Αρχαίου Θεάτρου.
Μήδεια Ι 21 & 22 Ioυλίου
Καινοτόμος σκηνοθέτης, πρώην διευθυντής της βερολινέζικης ομάδας Φολκσμπίνε, που σφράγισε από τη δεκαετία του 1990 το γερμανικό θεατρικό στυλ, ζωντανός θρύλος του ευρωπαϊκού θεάτρου, ο Frank Castorf υπηρετεί ένα θέατρο ακραίο και ρηξικέλευθο με υλικά μια έντονα εικαστική γλώσσα και μια σύγχρονη υποκριτική υψηλής θερμοκρασίας. Συνηθίζει να συνθέτει διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.
Στο Φεστιβάλ, τον έχουμε δει δύο φορές: το 2007 με το Nord (1960), πρώτο μέρος της Γερμανικής Τριλογίας του Σελίν και το 2017 στο μεγάλο αφιέρωμα στη Φολκσμπίνε στην Πειραιώς 260 με τον Παίκτη, που βασίστηκε στο έργο του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.
Για την πρώτη του κάθοδο στην Επίδαυρο, ο Castorf επιλέγει την ευριπίδεια Μήδεια. Θα παρουσιάσει μία παράσταση -σε παγκόσμια πρώτη- που παντρεύει τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με τη σύγχρονη ελληνική σκηνή.
Σκηνοθεσία Frank Castorf • Σκηνικό Aleksandar Denic • Κοστούμια Adriana Braga-Peretzki • Μουσική William Minke • Φωτισμοί Lothar Baumgarte • Βίντεο Andreas Deinert • Διεύθυνση καλλιτεχνικής παραγωγής Sebastian Klink.
Παίζουν (αλφαβητικά) Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αγγελική Παπούλια, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αινείας Τσαμάτης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Ψαρράς.
Βατράχια Ι 28 & 29 Ioυλίου
«Μία κωμωδία με DNA τραγωδίας». Έτσι, περιγράφουν η Έφη Μπίρμπα (σκηνοθετεί και διασκευάζει) και ο Άρης Σερβετάλης (διασκευάζει και πρωταγωνιστεί) την προσέγγισή τους στην αριστοφανική κωμωδία για τον Διόνυσο, πατέρα και εμπνευστή του θεάτρου, που στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της αρχαίας Αθήνας, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει.
Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας. Με όραμα τη μεγάλη ιδέα της σωτηρίας του κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου. Στα ίχνη του Διονύσου, η παράσταση ζητά να φτάσει με τη σειρά της στον πυρήνα της θεατρικής δημιουργίας με οδοδείκτη τον υπέροχο «αριστοφανικό εξπρεσιονισμό».
Μετάφραση Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία Έφη Μπίρμπα • Διασκευή Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Μουσική Κωνσταντίνος Σκουρλής • Σχεδιασμός φωτισμών Γιώργος Καρβέλας • Κοστούμια Έφη Μπίρμπα • Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.
Παίζουν (αλφαβητικά) Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Έκτορας Λιάτσος, Μαίρη Μηνά, Νάνσυ Μπούκλη, Ηλέκτρα Νικολούζου, Αργύρης Ξάφης, Κυριάκος Σαλής, Μιχάλης Σαράντης, Άρης Σερβετάλης.
Εκάβη Ι 11 & 12 Αυγούστου
Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.
Η Ιώ Βουλγαράκη τοποθετεί την Εκάβη της ομώνυμης τραγωδίας του Ευριπίδη σε αυτό ακριβώς το σημείο, αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, θα μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα θα συμβούν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους θα γίνει η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.
Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου • Σκηνοθεσία Ιώ Βουλγαράκη • Βοηθός σκηνοθέτιδας Μάγια Κυριαζή • Σκηνικά – Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού • Μουσική Νίκος Γαλενιανός • Κίνηση Χαρά Κότσαλη • Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου.
Παίζουν (αλφαβητικά) Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Μαρίνα Καλογήρου, Ελένη Κοκκίδου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Ερρίκος Μηλιάρης, Ηλεάνα Μπάλλα, Άκης Σακελλαρίου, Αλέκος Συσσοβίτης • Χορός Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Χριστίνα Μαξούρη, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Νιόβη Χαραλάμπους.
Οιδίπους Τύραννος Ι 25 & 26 Αυγούστου
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.
Ο Σίμος Κακάλας θα παρουσιάσει την ιστορία του σοφόκλειου Οιδίποδα ως ένα τελετουργικό εξαγνισμού, με μία ομάδα με μάσκες γερόντων να αποτελεί τον χορό να συστρέφεται, να θρηνεί και να αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό, θα αποκαλυφθούν τα τραγικά πρόσωπα: Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.
Μετάφραση Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία Σίμος Κακάλας • Δραματουργική επεξεργασία Ελένη Τριανταφυλλοπούλου • Σκηνικά Γιάννης Κατρανίτσας • Κοστούμια Άγγελος Μέντης • Μουσική Φώτης Σιώτας • Κίνηση Σοφία Πάσχου • Φωτισμοί Αλέκος Γιάνναρος • Μάσκες Μάρθα Φωκά • Διεύθυνση παραγωγής Αναστασία Καβαλλάρη • Εκτέλεση παραγωγής Kart Productions – Μαρία Ξανθοπουλίδου • Παραγωγή Θεατρικά Δρώμενα Ίασμος.
Παίζουν (αλφαβητικά) Γιώργος Αμούτζας, Σίμος Κακάλας, Χρήστος Μαλάκης, Άννα Μάσχα, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Γιάννης Νταλιάνης, Γιάννης Στάνκογλου και άλλοι 7 ηθοποιοί • Μουσικός επί σκηνής Φώτης Σιώτας. Η ολοκληρωμένη διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές θα ανακοινωθούν το προσεχές διάστημα.