5 βιβλία για να χαθείς στον κόσμο του Tom Robbins
- 10 ΦΕΒ 2025
Σε μια πυραμίδα. Ή μέσα σε ένα χάρτινο κουτί. Τρώγοντας παντζάρια ή ακούγοντας τους Grateful Dead. Όπου και να βρίσκεται και ό,τι και να κάνει ο Tom Robbins αυτή τη στιγμή, ένα είναι σίγουρο: εξακολουθεί, έστω και μέσα από τα βιβλία του που έμειναν πίσω, να μην παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά. Και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να γνωρίζει κάποιος για τον συγγραφέα που άφησε τον υπέροχα παράξενο αυτό κόσμο στα 92 του χρόνια.
Ο Robbins ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση γραφιά και χωρίς καμία αμφιβολία ανήκει στην κατηγορία με τους συγγραφείς που είτε λατρεύεις είτε μισείς. Μέση λύση δεν υπάρχει και ίσως δεν χρειάζεται να υπάρχει. Δεν είναι εύκολος, ποτέ του όμως δεν υποστήριξε το αντίθετο. Βλέπεις, αυτό το τεράστιο κύμα από εικόνες, μεταφορές, ιστορία, χιούμορ και ειρωνεία που καλείται να μεταφράσει ο μηχανισμός στο κεφάλι μας μόλις ανοιχτούν κάποια από τα βιβλία του, κρίνεται ορισμένες φορές ως υπερβολικό, ακόμα και ακατάλληλο για μια ηλικία και μετά.
Οι σελίδες του, ωστόσο, αν και διαβάζονται πιο εύκολα στην εφηβεία, παραμένουν το ίδιο ενοχλητικές και στη συνέχεια, όταν το δύο έχει δώσει τη θέση στο τρία και κάνεις τις πρώτες σκέψεις να σοβαρευτείς. Γιατί ναι, ο Tom Robbins είναι ενοχλητικός. Κάνει συνεχώς επίδειξη της ευφυΐας του, όπως ένα παιδί που χαρακτηρίζεται από αλαζονεία. Αν το αντέξεις αυτό, δεν θα αντέξεις μακριά του.
Ο prankster της λογοτεχνίας πέθανε και αυτά είναι 5 βιβλία για να τον γνωρίσεις καλύτερα.
Τρυποκάρυδος
Το πιο γνωστό του, αλλά όχι το καλύτερό του. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να διαβαστεί. Το αντίθετο. Αν κάποιος θέλει να καταλάβει καλύτερα τον Robbins, επιβάλλεται να διαβάσει τον Τρυποκάρυδο. Εδώ μια στιγμή ατόφιας σοφίας: «Το πρόβλημα ξεκινάει απ’ το δεύτερο επίπεδο, όχι με τον κατασκευαστή ή τον δημιουργό της ιδέας, αλλά με ανθρώπους που έλκονται απ’ αυτήν, που την υιοθετούν, που αρπάζονται απ’ αυτήν μέχρι να σπάσει και το τελευταίο τους νύχι, και που, μονίμως, δεν έχουν κατάλληλη νοοτροπία, την ευλυγισία, τη φαντασία και – το σημαντικότερο απ’ όλα – την αίσθηση του χιούμορ, να τη διατηρήσουν στο πνεύμα με το οποίο κυοφορήθηκε».
Το Άρωμα του Ονείρου
Το άρωμα του ονείρου
Ίσως το καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο βιβλίο του Robbins. Το Άρωμα του Ονείρου αρχίζει στα δάση της αρχαίας Βοημίας και τελειώνει απόψε στις εννιά η ώρα το βράδυ (ώρα Παρισιού). Πρόκειται για ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα με ήρωα έναν επιστάτη που έχει χάσει ένα μπλε μπουκάλι, που έχει χαραγμένο πάνω του την εικόνα ενός θεού με κέρατα τράγου.
Αν το υγρό μέσα σ’ αυτό το μπουκάλι είναι πραγματικά η μυστική ουσία του σύμπαντος, όπως πιστεύουν μερικοί, θα πρέπει να βρεθεί γρήγορα, γιατί εξατμίζεται και έχουν απομείνει μόνο δύο σταγόνες. O Robbins σε ένα πραγματικό συγγραφικό έπος.
Αγριεμένοι ανάπηροι Επιστρέφουν από Καυτά Κλίματα
Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα
Στο Αγριεμένοι Ανάπηροι Επιστρέφουν από Καυτά Κλίματα βρίσκουμε τον πιο πολύπλοκο και συναρπαστικό χαρακτήρα που έχει δημιουργήσει. Ο Σουίτερς είναι μια αντίφαση για όλες τις εποχές: ένας αναρχικός που δουλεύει για την κυβέρνηση, ένας ειρηνιστής που κουβαλάει όπλο, ένας χορτοφάγος που τρώει σάλτσα από χοιρινό, ένας μάγος του κυβερνοχώρου που σιχαίνεται τα κομπιούτερ, ένας χειμαρρώδης μπον βιβέρ που μπορεί ξαφνικά να γίνει ένας μυγιάγγιχτος σιχασιάρης.
Παρ’ όλα αυτά ο Σουίτερς δεν κουβαλά απλά πιστόλι. Είναι ο ίδιος ένα πιστόλι. Ακολουθώντας τον λοιπόν να γυρίζει τέσσερις ηπείρους με τα ενισχυμένα τακούνια του, φλερτάροντας με τον έρωτα και τον κίνδυνο, ο Robbins εξερευνά, προκαλεί, χλευάζει και υμνεί όλες σχεδόν τις πλευρές της εποχής μας.
Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν
Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν
Ένα ωραίο κορίτσι με τεράστιους αντίχειρες, τρομακτικούς αλλά και παράξενα γοητευτικούς, ένας μεγιστάνας των καλλυντικών, ο οποίος αυτοαποκαλείται «κόμισσα», ένα ράντζο με καουμπόισσες, που η ενασχόλησή τους με τα πιστόλια και τα γελάδια, δεν τις στερεί από τη θηλυκότητά τους. Έχουμε επίσης έναν ψευτο-ινδιάνο ερημίτη που λατρεύει τις γυναίκες και τους τηγανητούς κροταλίες και διάφορες άλλες ιδιόρρυθμες προσωπικότητες.
Γύρω τους μαίνεται μια θύελλα από ιδέες και γεγονότα, που βεβαιώνουν ότι η πρωτοτυπία και το χιούμορ μπορούν ενίοτε να συνυπάρχουν με το υψηλό πνεύμα, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον συγγραφέα.
Βίλα Ινκόγκνιτο
Βίλα Ινκόγκνιτο
Φανταστείτε τρεις Aμερικανούς αγνοούμενους που προτίμησαν να παραμείνουν αγνοούμενοι, μετά τον πόλεμο του Bιετνάμ. Φανταστείτε τέσσερις γενιές δυναμικών και όμορφων γυναικών. Φανταστείτε τα αυτά και θα έχετε μια γεύση από το όγδοο και ίσως πιο ώριμο μυθιστόρημα του Tom Robbins.
To βιβλίο αναφέρεται στην ταυτότητα, στις μάσκες και στις μεταμφιέσεις, «το ψεύτικο μουστάκι του κόσμου», όπως γράφει, που όμως ούτε η καταχνιά του Λάος, ούτε τα καυσαέρια της Mπανγκόγκ, ούτε τα σύννεφα του Σιάτλ, ούτε η ομίχλη του Σαν Φρανσίσκο, ούτε οι ζοφερές δραστηριότητες των μυστικών υπηρεσιών, ούτε οι μασκαράτες του τσίρκου μπορούν να επισκιάσουν την αλήθεια που φωτίζει τις σελίδες της Bίλας Iνκόγκνιτο.
