7 αγαπημένοι χαρακτήρες από sci-fi που μας εμπνέουν

Όπως τα μεγαλύτερα μυαλά ξεκίνησαν την καριέρα τους στο οικογενειακό γκαράζ, έτσι και οι sci-fi ταινίες ξεκίνησαν -αν το δούμε αναλογικά- από το γκαράζ του κινηματογράφου. Φτιάχνονταν από geeks για geeks και κανείς δεν περίμενε ποτέ ότι η βιομηχανία θα βγάζει το μεγαλύτερο κέρδος της από αυτές.

Μια ταινία ή μία σειρά sci-fi στηρίζεται πρωταρχικά στους χαρακτήρες της, οι οποίοι τα βγάζουν πέρα χρησιμοποιώντας τη δύναμη του μυαλού, του σώματος, αλλά και της εξελιγμένης τεχνολογίας της εποχής τους. Είτε είναι επιστήμονες, είτε rangers, είτε πιλότοι του μέλλοντος πολύ θα θέλαμε να κάνουμε αυτό που κάνουν σε σχέση με ό,τι βαρετό προσφέρεται στο παρόν.

Και όμως το μέλλον δεν είναι πια όνειρο. Το Athens Tech College είναι το πρώτο κολέγιο τεχνολογίας στην Ελλάδα και προσφέρει γνώση που θα ενέκρινε ο αγαπημένος σου ήρωας. Οι δικοί μας αγαπημένοι είναι πάντως οι εξής:

Ο Χαν Σόλο, για τον Κωνσταντίνο Αμπατζή

Ενώ δεν είμαι τεράστιος φαν των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, λατρεύω το σύμπαν των Star Wars. Επειδή όμως ταυτόχρονα παραμένω ρεαλιστής και προσγειωμένος, δεν ζητάω να είχα τη δύναμη και να ήμουν μέλος των Τζεντάι. Όχι, παραμένω απλό παιδί και θα ήμουν ευχαριστημένος αν ήμουν ο Χαν Σόλο. Ο ατρόμητος πιλότος του Millenium Falcon με εμπνέει, επειδή χωρίς να έχει υπερφυσικές δυνάμεις και υψηλές γνωριμίες, κατάφερε να γίνει σύμμαχος των επαναστατών και να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της Αυτοκρατορίας. Ένα λαϊκό παιδί που έμαθε να πετάει και έφτασε σε σημείο να αντιμετωπίζει κακούς της σκοτεινής πλευράς της δύναμης. Και τα έφτιαξε και με πριγκίπισσα, τι άλλο να ζητήσει κανείς;

H Grace Augustin από το ‘Avatar’, για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο

Σημειώστε τη μέρα γιατί το hype για το ‘Avatar 2’ ξεκινάει ΕΔΩ, δεν αστειευόμαστε. Θα αναρωτιέστε, ποια είναι η Δρ. Grace, τι είναι αυτά, ο χαρακτήρας αυτός δεν υπάρχει. Κι όμως είμαι εδώ για να σας/μας/μου την θυμίσω γιατί είναι στο κέντρο του ‘Avatar’ και θα είναι και των υπολοίπων, με κάποιο τρόπο. Την παίζει η Sigourney Weaver, την οποία στηρίζουμε από όπου κι αν προέρχεται. Είναι επιστήμονας που μελετάει τον πολιτισμό των Na’vi και η παρουσία της ενσαρκώνει το γνωστό πανάρχαιο ηθικό δίλημμα, πάνω στο πού βρίσκεται η γραμμή ανάμεσα στην επιστημονική παρατήρηση και την παρεμβολή. Η Grace λατρεύει τον πολιτισμό τον οποίο παρατηρεί, κάτι που η ταινία υπογραμμίζει ποικιλοτρόπως και κάτι απολύτως απαραίτητο στο κέντρο κάθε επιστημονικής επιχείρησης, και βρίσκεται ανάμεσα σε στρατιωτικούς και καπιταλιστές που θέλουν όλοι να εκμεταλλευτούν αυτό τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο. Και είμαι σίγουρος ότι θα θέλουν να τον εκμεταλλευτούν ακόμα πιο πολύ στα σίκουελ οπότε η παρουσία της θα είναι απολύτως αναγκαία. Σε όποια μορφή

 κι αν έρθει.

Ρομπο-πιλότος στο Pacific Rim, για τον Πάνο Κοκκίνη

Δεν με νοιάζει ιδιαίτερα ποιος. Μου ψιλο-κάνει δηλαδή το ίδιο αν θα ήμουν ο ‘Σήμερα ακυρώνουμε την Αποκάλυψη’ Idris Elba από το original, o ‘ατίθασος’ Charlie Hunnam ή ο κανακάρης του Eastwood από το sequel. Αυτό που θα ήθελα είναι να βρεθώ, παρέα με τον κολλητό μου (οι πιλότοι του Jaeger πάνε δυο δυο, όπως οι Χιώτες), στο πιλοτήριο ενός customized ρομπότ με στόχο να εξολοθρεύσω τα εξωγήινα τέρατα που απειλούν την ανθρωπότητα. Μια χαρά δουλειά, αν και χλωμό να βγεις στη σύνταξη κάνοντάς την.

O Neo του Matrix, για τον Γιάννη Μπαϊρακτάρη

Οι τανίες επιστημονικής φαντασίας δεν με τρέλαιναν ποτέ ιδιαίτερα, αλλά αν μπορούσα να μοιάσω σε κάποιον πρωταγωνιστή τους, θα διάλεγα τον Neo του Μάτριξ. Ο τύπος ήταν ίσως από τους πιο κουλ χαρακτήρες που έχουμε δει ποτέ σε ταινία. Ηταν εξαιρετικός στο να γράφει κώδικά, κάτι που θα ήθελα να μπορώ να κάνω (αν και δεν έχω ιδέα) και επίσης έχει κάνει και την πιο επική φιγούρα έβερ για να αποφύγει μια σφαίρα. Εντάξει, ο Neo δεν μπορείς εύκολα να γίνεις, αλλά το να κατέχεις τον κώδικα με την ίδια άνεση, δεν είναι και τόσο μακριά από την πραγματικότητα.

Ο Tony Stark, για τον Γιάννη Σαχανίδη

Κοιτάξτε, ο άνθρωπος είναι εξαιρετικό μυαλό. Όχι μόνο έφτιαξε​ μια πανοπλία όσο οι άλλοι τον αναγκάζανε να φτιάξει ένα όπλο, όχι μόνο μπορεί να τη φορέσει αυτόματα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, όχι μόνο της κάνει upgrades κάθε 3 και λίγο, όχι μόνο έχει φτιάξει το δικό του AI interface, όχι μόνο είναι μέντορας για τους νεαρότερους του επαγγέλματος, αλλά έχει γίνει στην πορεία και ένας από τους μεγαλύτερους προστάτες της ανθρωπότητας. Εντάξει, μπορεί μερικές φορές να κάνει λάθη και να δίνει ας πούμε ζωή σε evil AIs, αλλά ξέρετε κάτι; Είναι εκεί για να διορθώσει τα λάθη του και να μάθει από αυτά. Αφήστε που έχει και οργανωτικές και ηγητικές ικανότητες όσο ελάχιστοι άλλοι. Μπράβο Tony Stark, μπράβο.

Ο Terminator, για τον Κώστα Μανιάτη

Έυκολο να βρω τον αγαπημένο μου sci-fi ήρωα, όχι τόσο επειδή είμαι φαν των συγκεκριμένων ταινιών, όσο γιατί ως γνήσιος κολημμένος των ταινιών ηρωικής φαντασίας (ναι, έχουν διαφορά, άλλο ο Κόναν και άλλο ο Ρόμποκοπ ασέβαστε), είχα πολύ λίγους να θαυμάζω από sci-fi. Έτσι η λίστα είναι πολύ μικρή και στην κορυφή, στον θρόνο, στρογγυλοκάθεται, ποιος άλλος από τον Teminator, τον 2 όμως, τον καλό, τον άηλμπιμπακ. Ο πρώτος προκαλούσε τρόμο στην παιδική μου ψυχή. Αυτός, λοιπόν, ο ήρωας ήταν ένα μικρό έπος. Ερχόταν απ’ το μέλλον, ήταν λιγομίλητος (πόσο μου λείπουν τέτοια ‘άνθρωποι’ σήμερα) και πυροβολούσε ότι έβλεπε μπροστά του (αυτό δεν μου λείπει σήμερα, όχι). Και υπέροχο δερμάτινο να συμπληρώσω. Άσταλαβιστα, λοιπόν, άσταλαβιστα σε όλον τον κόσμο παιδιά. Να μας έχει ο Θεός καλά.

O John Spartan από το ‘Demolition Man’, για τον Γιώργο Μυλωνά

Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο το ‘Demolition Man’ αποτελεί για εμένα σημείο αναφοράς. Ίσως φταίει το γεγονός πως με έφερε για πρώτη φορά σε επαφή με έννοιες όπως η κρυογενετική. Ίσως η Σάντρα Μπούλοκ αποτελούσε τον εφηβικό μου έρωτα ή πολύ απλά μου άρεσαν τα πιστολίδια ανάμεσα στον John Spartan και τον Simon Phoenix. Όπως και να έχει, ο John Spartan καταγράφηκε στην παιδική και μετέπειτα εφηβική μου ψυχή ως ένας ωραίος τύπος που προσπαθούσε να φέρει τη δικαιοσύνη στον κόσμο. Ως ένας δίκαιος αστυνόμος βγαλμένος από το μακρινό μέλλον. Είμαι σίγουρος πως καθοριστικό ρόλο σ’ αυτό έπαιζαν τα πρόστιμα που του έκοβαν τα atm του μέλλοντος κάθε φορά που τον άκουγαν να βρίζει αυθόρμητα κι η αμηχανία του μπροστά στο πώς έπρεπε να χρησιμοποιήσει τα τρία κοχύλια.

*Το Athens Tech είναι το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Ελλάδα προσανατολισμένο σε σπουδές πληροφορικής & τεχνολογίας που συνδυάζει αποτελεσματικά την έρευνα και την επιχειρηματικότητα σύμφωνα με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και της αγοράς στην εποχή της καινοτομίας και του περιβάλλοντος των startups.