Κωνσταντίνος Μπαντούνας
ΣΙΝΕΜΑ

7 εμβληματικοί ρόλοι του Cillian Murphy

Μία σύντομη αναδρομή σε κάποιες από τις καλύτερες ερμηνείες του Ιρλανδού ηθοποιού, με αφορμή τα 48α γενέθλιά του.

«Ο Cillian έχει αυτή την εξαιρετική ικανότητα να μεταφέρει το κοινό σε μία διαδικασία σκέψης. Προβάλλει μία ευφυΐα που επιτρέπει στο κοινό να αισθάνεται ότι καταλαβαίνει τον ήρωα».

Με αυτά τα λόγια, ο Christopher Nolan είχε μιλήσει πριν από περίπου ένα χρόνο στο βρετανικό Rolling Stone για τη συνεργασία του με τον Cillian Murphy, ενόψει της πρεμιέρας της νέας τους ταινίας, Oppenheimer τον περασμένο Ιούλιο. 

Στο βιογραφικό θρίλερ, που σηματοδότησε την έκτη ταινία του Nolan με τον Murphy στο καστ -μετά την τριλογία The Dark Knight, το Inception και το Dunkirk– και την πρώτη με εκείνον σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Ιρλανδός ηθοποιός υποδύθηκε τον J. Robert Oppenheimer, τον φυσικό που πιστώθηκε την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για την ερμηνεία του δεν κέρδισε καθόλου τυχαία το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, καθώς και BAFTA και SAG και Χρυσή Σφαίρα. Σάρωσε όλα τα βραβεία δηλαδή.

«Ανέκαθεν ήμουν θαυμαστής τους και πάντα ήλπιζα ότι θα μπορούσα να παίξω τον κεντρικό ήρωα σε μία ταινία του Chris. Ποιος ηθοποιός δεν θα ήθελε να το κάνει αυτό;», είχε αναφέρει ο Murphy στην ίδια συνέντευξη στο περιοδικό, ο οποίος βέβαια κέρδισε με το ταλέντο του μία θέση στη φιλμογραφία ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της γενιάς του, αλλά και του σύγχρονου Χόλιγουντ γενικότερα. 

Γαλουχημένος στο θέατρο στα μέσα των 90s, ο Cillian Murphy μετρά αισίως μία πορεία 27 ετών στη μεγάλη οθόνη, με μία ευρεία γκάμα ταινιών που απλώνονται από τον ευρωπαϊκό στον αμερικάνικο κινηματογράφο και από εκεί στα χολιγουντιανά blockbusters. Ήταν ωστόσο η μικρή οθόνη εκείνη που τον έκανε γνωστό στις μάζες. 

Ο ρόλος του Tommy Shelby στη σειρά του HBO, Peaky Blinders (2013-2022) έγινε αυτό που κάθε ηθοποιός θέλει να του συμβεί και ταυτόχρονα, να μην του συμβεί. Γνώρισε τεράστια επιτυχία και δημοφιλία, ταυτίστηκε όμως και σε τεράστιο βαθμό με τον ήρωα. «Ο κόσμος περιμένει αυτόν τον μυστηριώδη, επιβλητικό άντρα, ενώ είμαι απλά ένας βαρετός άντρας. Πώς θα μπορούσα να μοιάζω άλλωστε με έναν γκάνγκστερ στο Μπέρμιγχαμ της δεκαετίας του 1920;», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη. 

Φυσικά, και ο Murphy δεν είναι υποκριτικά μόνο ο Shelby. Αναμφίβολα, πρόκειται για τον πιο διάσημο ρόλο του, που θα συμπεριλαμβάνεται πάντα μέσα στις καλύτερες ερμηνευτικές του στιγμές. Αυτές που ξεχωρίζουμε στη λίστα που ακολουθεί, με αφορμή τα 48α γενέθλιά του (γεννήθηκε στις 25 Μαΐου του 1976).

On the Edge (2001)

Στο ιρλανδικής παραγωγής δράμα του John Carney με τη φανταστική μουσική επένδυση, On the Edge, που δυστυχώς δεν έλαβε ευρεία κυκλοφορία και διερευνά τις ψυχικές ασθένειες και τη διαταραγμένη ψυχοσύνθεση όσων έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, ο Cillian Murphy πρωταγωνιστεί στον ρόλο του 19χρονου Jonathan Breech, που ο θάνατος του αλκοολικού πατέρα του τον οδηγεί στην αυτοχειρία. Μόνο που αποτυγχάνει να βάλει τέλος στη ζωή του και νοσηλεύεται σε ψυχιατρείο.

Η ταινία δείχνει τον αγώνα του να χειριστεί κανείς τον πόνο και τους δαίμονες του, αλλά το κάνει με ωμό ρεαλισμό και με έναν Murphy, που στα 25 του χρόνια καταφέρνει να δώσει τον καλύτερο του εαυτό σε έναν πολύπλοκο χαρακτήρα και να προσθέσει συνολικά στην ιστορία το απαιτούμενο βάθος. 

Προσωπικά, αν και πρόκειται ουσιαστικά για έναν από τους πρώτους του ρόλους στο σινεμά, είναι ο αγαπημένος μου. 

28 Days Later (2002)

Ένα χρόνο μετά το On the Edge, πρωταγωνίστησε σε μία εντελώς διαφορετική ταινία -που αυτή τη φορά είχε παγκόσμια διανομή- υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Danny Boyle. Στο 28 Days Later, κρατά τον ρόλο του νεαρού Jim, ενός ντελιβερά που ξυπνά από κώμα σε μία έρημη Βρετανία, καθώς ένας μεταδοτικός ιός, αφού προσβάλλει τους ανθρώπους τους μεταμορφώνει σε ζόμπι (η σκηνή με τον Jim να περιπλανιέται μόνος του στο άδειο Λονδίνο έγινε viral μέσα στην πανδημία).

Ο Boyle αναζωογόνησε το είδος των zombie movies με τη φρέσκια ματιά του και ο Murphy από την πλευρά του έκανε το πρώτο βήμα για να κερδίσει την προσοχή της βιομηχανίας.

Batman Begins (2005)

Τρία χρονιά μετά, το 2005 ήταν πράγματι η χρονιά του. Μέσα σε ένα έτος έπαιξε σε τρεις πολύ καλές ταινίες με τον Wes Craven να τον σκηνοθετεί στο ψυχολογικό θρίλερ Red Eye στον ρόλο του γοητευτικού μισθοφόρου, τον Neil Jordan στη δραμεντί Breakfast on Pluto σε εκείνον της drag queen και τον Nolan στο Batman Begins στον ρόλο του Dr. Jonathan Crane / Scarecrow, τον οποίο αναβίωσε στα δύο φιλμ της τριλογίας που ακολούθησαν.

Και στις τρεις περιπτώσεις, ο Cillian Murphy ήταν εξαιρετικός υποκριτικά. Ωστόσο, αν έπρεπε να διαλέξω μία ερμηνεία του από εκείνη τη χρονιά θα επέλεγα αυτή του villain Scarecrow, που αποτέλεσε την απαρχή για να βγάλει προς τα έξω τα πολλά και διαφορετικά ερμηνευτικά του πρόσωπα. 

The Wind That Shakes the Barley (2006)

Γνωστό στα μέρη μας ως Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι, το πολεμικό δράμα του Ken Loach, που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών του 2006, έχει στο επίκεντρο τον Ιρλανδικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1919-1921) και τον Ιρλανδικό Εμφύλιο Πόλεμο (1922-1923).

Ο Murphy υποδύεται τον Damien O’Donovan, που εγκαταλείπει τη δουλειά του ως γιατρός και εντάσσεται στο ιρλανδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα για να καταλήξει να πολεμά ενάντια στον αδερφό του, σε αυτήν που για πολλούς θεωρείται -κι όχι άδικα- ως η καλύτερη ερμηνευτική του στιγμή του.

Inception (2010)

Στο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας του Nolan, που για κάποιους είναι η καλύτερη ταινία του, ένα ασύλληπτο κινηματογραφικό όνειρο, ο Murphy ενσαρκώνει τον Robert Fischer, τον κληρονόμο μίας επιχειρηματικής αυτοκρατορίας και ανταγωνιστή του πλούσιου επιχειρηματία Mr. Saito, ο οποίος προσλαμβάνει τον Dom Cobb (Leonardo Di Caprio) και την ομάδα του να διεισδύσουν στο μυαλό του Fischer. 

Η ερμηνεία του Murphy λειτουργεί συμπληρωματικά, χωρίς ωστόσο να χάνεται από το προσκήνιο κι αυτό από μόνο του είναι ένα στοίχημα που δεν κερδίζουν όλοι με την ίδια ευκολία. Ίσως, γι’ αυτό, ο ρόλος του στο Inception χαρακτηρίζεται από μερίδα του κοινού, αλλά και των κριτικών ως εκείνος που τον ανέδειξε σε έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του.

Exit mobile version