9 φανταστικοί ήρωες που θαυμάζουμε άνευ όρων

Θαύμασε τον ήρωα με τα ελαττώματά του. Αυτό δεν κάνει καλά το σινεμά άλλωστε; Σου δίνει ήρωες, αντι-ήρωες, καλούς, κακούς, και εσύ βρίσκεις αυτόν που μιλά προσωπικά σε σένα και τον αγαπάς ακριβώς όπως είναι.

Εμείς φορέσαμε το νέο premium άρωμα AHEAD του STR8, νιώσαμε ότι μπορούμε να κατακτήσουμε κάθε μας στόχο και, όταν κοιτάξαμε στον καθρέφτη αντικρίσαμε τα κινηματογραφικά μας είδωλα. Για κάποιους ήρωες, ο στόχος ήταν η επιβίωση, η καταξίωση ή η τιμή των όπλων. Για κάποιους άλλους, δυο κοκοφοίνικες και ένα μπουκάλι ρούμι.

Και οι εννιά, όμως, ήταν υπέροχοι.

Ο Chris Gardner για τον Πανο Κοκκινη

Μέχρι τα 30 και κάτι μου ο μοναδικός ήρωας για μένα ήταν ο Travis Bickle από το ‘Taxi Driver’. Μια δηλαδή από τις δυο αφίσες που είχα στο δωμάτιό μου μαζί με τον Tony Montana από το Scarface. Τώρα που μεγάλωσα τα γούστα μου είναι σαφώς λιγότερο ακραία και ακροδεξιά. Εντάξει, δεν είναι ότι την είδα φάση Atticus Finch από το ‘Το Kill a Mockingbird’. Δεν έχω δηλαδή καμία διάθεση να προστατέψω τους αδύναμους. Απλώς με συγκινούν -και ταυτίζομαι- περισσότερο με πατέρες που κάνουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή για το παιδί τους. Που έχουν τα μάτια στο στον στόχο. Όπως ο -βασισμένος σε αληθινή ιστορία- χαρακτήρας που έπαιζε ο Will Smith στο ‘The Pursuit of Happyness’. Ο άπορος δηλαδή πωλητής ιατρικών μηχανημάτων που κατέληξε εκατομμυριούχος ιδιοκτήτης χρηματιστηριακής. Μια ταινία που με πιάνουν τα δάκρυα όποτε τη βλέπω.

Ο Deadpool για τον Γιαννη Μπαϊρακταρη

Γιατί είναι ο πιο γαμάτος χαρακτήρας ταινίας που έχει υπάρξει στην ιστορία. Εντάξει μπορεί να υπερβάλω, το ομολογώ, αλλά προσωπικά έτσι τον βλέπω. Τον διάβαζα σε κόμικ παλαιότερα, έπαιζα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τον χαρακτήρα του, αλλά όταν είδα την πρώτη ταινία είπα ‘ναι διάολε, αν ήμουν κάποιος ήρωας σε ταινία, θα ήθελα να ήμουν o Deadpool’. Είναι αστείος, κάνει πράγματα που δεν κάνει άλλος ήρωας, μιλάει ανοιχτά για το σεξ, σκοτώνει όποτε είναι ανάγκη, όμως, πάντα ό,τι και να κάνει, θα το κάνει με στιλ. Γνωρίζει ότι έχει ελαττώματα, αλλά δεν τα αφήνει να φανούν. Αντιθέτως, έχει τέτοια αυτοπεποίθηση που τρολάρει τις αδυναμίες του και τις γυρίζει υπέρ του. Δεν θες να γίνεις στόχος αυτού του ψυχάκια αντι-ήρωα.

O Ron Burgundy για τον Κωνσταντινο Αμπατζη

Είναι συνάδελφος, είναι ο απόλυτος σταρ, έχει δική του catchphrase, είναι ακαταμάχητος στις γυναίκαι, παίζει τέλειο φλάουτο, έχει την ιδανική καθυστερημένη παρέα και ενώ δείχνει απολύτως αφελής και εγωιστής και αλαζόνας (ΟΚ, είναι και τα τρία εδώ που τα λέμε), όταν πρέπει θα κάνει τον ηρωισμό του και θα δικαιολογήσει απόλυτα την λατρεία των φαν του. Α, και κάνει και τέλειες τηλεφωνικές φάρσες. Role model, τι να λέμε.

O Simba για την Ιωσηφινα Γριβεα

Είναι ο Άμλετ με γούνα. Το κακομαθημένο κωλοπαίδι που έφερε τη ζωή πίσω στο Pride Rock. Ο ταπεινός μαθητής του Circle of Life. Ο ζουγκλογυρισμένος, αυτοεξόριστος, ευθυνόφοβος πρίγκιπας που μαθαίνει να βρυχάται και να διεκδικεί. Τρεις φορές τα μπήγω στο ‘Lion King’, με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Αναφιλητά όταν χάνει τον Mufasa. Βουβό κορόμηλο όταν μονολογεί «εγώ φταίω» στους ουρανούς. Δάκρυα συγκίνησης όταν ανεβαίνει περήφανα τον λόφο γιατί ο βασιλιάς γύρισε. All hail the King.

Ο Cheng Chao-an για τον Κωστα Μανιατη

Υπήρξε όντως τέτοιος ήρωας, δεν τον έβγαλα απ’ το μυαλό μου, αν και ποσο ωραίο θα ήταν να πετούσα έτσι ένα όνομα στην τύχη και να έλεγα “ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΤΕ;;; ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ”. Τεσπά, προχωράμε. Είναι ο χαρακτήρας που παίζει ο Bruce Lee στην πρώτη του ταινία, στο “Μεγάλο Αφεντικό”, εκεί που μοίρασε κλωτσομπουνίδια σε όποιον μιλούσε κινέζικα και λίγο αργότερα, μεταγλωττισμένα αγγλικά. Και είναι η πρώτη ταινία του μεγαλύτερου μου παιδικού ήρωα που είδα ποτέ και όσο και αν υστερεί απ’ τις υπόλοιπες που τον έκαναν γνωστό και εκτός Ασίας, σε αυτήν την ταινία μου πρωτοσύστησε τους κανόνες της τιμής, της αξιοπρέπειας, της προστασίας των αδυνάτων και φυσικά ΤΗΣ ΜΑΤΩΜΕΝΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ. Και έχει και μουσική που στάζει κουνγκ φου πόρωση.

Ο Jack Sparrow για τον Αντωνη Τζαβαρα

Είναι πειρατής. Στην Καραϊβική. Η βασική του δουλειά, δηλαδή, είναι να πλατσουρίζει σε σμαραγδένια νερά, να ψάχνει για θησαυρούς και να πίνει ρούμι. Θα μου αρκούσαν αυτά. Επιπλέον, όμως, είναι ο Jack Sparrow. Έχει μύθο, έχει στυλ κι έχει βρει έναν αποδεκτό τρόπο να τριγυρνά άλουστος χωρίς να φαίνεται μπύχλας. Ο γερο Jack τα έχει δει όλα και τα έχει κάνει όλα. Όταν αφηγείται τις ιστορίες του στα καπηλειά, οι άλλοι πειρατές λουφάζουν. Είναι ο μπαμπάς τους. Ο δικός του μπαμπάς είναι ο Keith Richards.

O Ρόκι για τον Ηλια Αναστασιαδη

Ήμουν μια ανάσα απ’ το να διαλέξω τον Ράμπο, αλλά θα ήταν αστείο. Εννοώ αν ήθελα να είμαι ο Ράμπο, θα έπρεπε το μπράτσο μου να μη μοιάζει με μπούτι κοτόπουλο, αλλά μάλλον με ολόκληρο το κοτόπουλο. Τέλος πάντων, η φιγούρα του Σταλόνε είναι αυτή με την οποία μεγάλωσα σταθερά στην τηλεόραση, σε βαθμό που άρχισα να πιστεύω ότι ο Ρόκι είναι ο Ράμπο αφού παράτησε την πυγμαχία. Διαλέγω τον Ρόκι γιατί ήταν πάντα underdog, γιατί είχε μέτρια αγγλικά και γιατί έτρεχε στους δρόμους με πλήθος κόσμου να επευφημεί. Ποιος δεν είχε όνειρο ως παιδάκι να τρέχει στο δρόμο και να τον χειροκροτάνε;

O Llewyn Davis για τον Θοδωρη Δημητροπουλο

Ο Llewyn του Oscar Isaac και τον αδερφών Coen δεν είναι πετυχημένος μουσικός, δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή του, και σε κανένα απολύτως σημείο δεν έχει την παραμικρή ιδέα πού πάει. Είναι ένας Οδυσσέας που ταξιδεύει από περιπέτεια σε περιπέτεια, ένας urban ναυαγός που κάθε βράδυ ψάχνει σε ποιον καναπέ θα τη βγάλει. Έχει μέσα του υπέροχα πονεμένα τραγούδια να πει που δε  φαίνεται να ταιριάζουν σε κανένα εμπορικό πλάνο κανενός, όσο κι ο ίδιος δε μοιάζει να ταιριάζει πουθενά στο περιβάλλον του, σαν κομμάτι παζλ που κατά λάθος βρέθηκε μέσα στο λάθος κουτί. Κουβαλάει μια κιθάρα και μια γάτα που είναι ο άλλος του εαυτός και τραγούδι το τραγούδι, μέρα τη μέρα, προχωράει στη ζωή μένοντας ακίνητος στο ίδιο σημείο. Ο φολκ ήρωας των αδερφών Coen τραγουδάει πάντα αυτό που “υπάρχει μέσα στον Llewyn Davis” γιατί δεν ξέρει πώς να κάνει οτιδήποτε άλλο. Στο τέλος του ‘Fare Thee Well’ ακούγεται να μουρμουράει ταπεινά, παραιτημένα, “that’s what I got”. Αυτός είναι.

Ο Γιάννης Αντετονκούμπο για τον Νικο Δρακο

Ναι, εντάξει, καταλαβαίνω ότι εδώ μιλάμε φανταστικούς ήρωες, αλλά παραδέξου κι εσύ ότι ο Γιάννης είναι αυτό που λέμε φανταστικός παίκτης. Ένας κορυφαίος μπασκετμπολίστας που αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου κι εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Άσε που αργά ή γρήγορα η ζωή του θα γίνει ταινία, οπότε η θέση του στη συγκεκριμένη λίστα θα είναι και τυπικά ‘έγκυρη’.

***

Το STR8 και ο Γιάννης, μέσα από τη συνεργασία τους, έχουν ένα σκοπό: να παρακινήσουν κάθε νέο άνδρα να ακολουθεί πάντα το όνειρό του, όποιο κι αν είναι αυτό, να προσπαθεί να επιτύχει κάθε στόχο του, να μην φοβάται να ξεπεράσει τα όριά του. Tο νέο άρωμα με την υπογραφή του Γιάννη Αντετοκούνμπο ονομάζεται AHEAD και προσδίδει αέρα μυστηρίου και υπεροχής σε κάθε άνδρα. Το STR8 και ο Γιάννης προτρέπουν τους νέους άνδρες να επιμένουν, να εργάζονται σκληρά και να έχουν υπομονή – αυτός είναι και ο μόνος δρόμος για να δουν πραγματικά αποτελέσματα. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι ένα: «να έχεις τα μάτια σου στο στόχο».