«Αγαπάμε πραγματικά ο ένας τον άλλον»: Ο Γιώργος Λάνθιμος και η Emma Stone στο OneMan
Βρεθήκαμε σε Zoom με τον Γιώργο Λάνθιμο και την Emma Stone για να μας μιλήσουν για το Poor Things και για όσα κάνουν τη συνεργασία τους να λειτουργεί τόσο καλά.
- 21 ΔΕΚ 2023
Λίγες μέρες προτού ξεκινήσει επίσημα η παγκόσμια προώθηση του Poor Things, δεν ήταν καν σαφές εάν η Emma Stone θα μπορούσε να συμμετάσχει σε αυτή μιας που η απεργία των ηθοποιών δεν είχε λήξει ακόμα. Τελικά η σταρ κατάφερε να βρεθεί μέσω Zoom στη συνέντευξη Τύπου που οργάνωσαν οι Χρυσές Σφαίρες για τους ψηφοφόρους, και έτσι είχα την ευκαιρία να δω πόσο ενθουσιασμένοι ήταν που ξαναβρίσκονταν. Ειδικά αφού ο Γιώργος Λάνθιμος είχε περάσει τους τελευταίους μήνες κάνοντας την περιοδεία του στα φθινοπωρινά φεστιβάλ χωρίς εκείνη, ή οποιονδήποτε άλλο πρωταγωνιστή της κωμωδίας του. Ναι, το Poor Things είναι κωμωδία, όχι δράμα με στοιχεία κωμωδίας. Καθαρόαιμη.
Το Poor Things που βγαίνει ευρέως στις ελληνικές αίθουσες την 1η Ιανουαρίου για να μπει καλά η κινηματογραφική χρονιά, επικεντρώνεται στην εκπληκτική ερμηνεία της Emma Stone ως Bella, μία νεαρή γυναίκα που εγκαταλείπει το σπίτι της στο Λονδίνο και ξεκινά ένα ταξίδι ανακάλυψης. Ο Λάνθιμος που είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Stone στην υποψήφια για Όσκαρ ταινία του Η Ευνοούμενη, φέρνει το μοναδικό του όραμα στο Poor Things, δημιουργώντας έναν πολύχρωμο, σουρεαλιστικό, sex positive κόσμο για να παίξει η Stone. Μέχρι στιγμής, οι δύο τους έχουν συνεργαστεί σε τουλάχιστον τέσσερα πρότζεκτ, συμπεριλαμβανομένης της μικρού μήκους ταινίας Βληχή και της επερχόμενης ταινίας με τίτλο Kinds of Kindness που θα δούμε επίσης μέσα στο 2024 (αν και μπορεί να υπάρχει ένα πέμπτο, μυστικό πρότζεκτ που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη επίσημα).
Στην παρακάτω συζήτηση εξηγούν τι κάνει τη συνεργασία τους να λειτουργεί τόσο καλά (και ναι, τσακώνονται καμιά φορά!), και το τι την κάνει τόσο διαφορετική τη Bella Baxter, από κάθε άλλο χαρακτήρα.
Φαίνεται να απολαμβάνετε πραγματικά τη συνεργασία σας.
Λάνθιμος: Νομίζω ότι από την αρχή, όταν πρωτογνωριστήκαμε, καταλάβαμε ότι τα πηγαίνουμε καλά. Γνωριστήκαμε πριν καν γυρίσουμε την Ευνοούμενη, γιατί χρειάστηκαν μερικά χρόνια μετά τη γνωριμία μας για να την οργανώσουμε και να τη γυρίσουμε. Έτσι, κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος, γίναμε πιο φιλικοί και μιλούσαμε συνεχώς γι’ αυτό αλλά και για άλλα πράγματα. Όταν γυρίσαμε την Ευνοούμενη έγινε φανερό ότι απλά το διασκεδάζαμε όταν δουλεύαμε μαζί και ήταν κάπως αβίαστο. Δεν χρειαζόταν να συζητάμε πάρα πολύ, μπορούσαμε απλώς να επικοινωνούμε με ένα νεύμα ή μια χειρονομία. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί δεν χάνεις χρόνο. Δεν σπαταλάς ενέργεια, απλά προχωράς. Αυτό δημιούργησε μεγάλη εμπιστοσύνη, νομίζω, μεταξύ μας. Αφού τελειώσαμε με την Ευνοούμενη αρχίσαμε να μιλάμε αμέσως για να κάνουμε άλλα πράγματα, και τότε της ανέφερα το Poor Things.
Stone: Νομίζω ότι αγαπάμε πραγματικά ο ένας τον άλλον. Νομίζω ότι στ’ αλήθεια καταλαβαινόμαστε και τα πάμε πολύ καλά. Έχουμε επίσης μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό ο ένας για τον άλλον και για αυτό που κάνουμε. Νιώθω ότι μπορώ να τον εμπιστευτώ απόλυτα ως σκηνοθέτη και συνεργάτη, και αυτό είναι πολύ σπάνιο ως ηθοποιός, το να μπορείς δηλαδή να παραδοθείς εντελώς και να ξέρεις ότι προστατεύεσαι και ότι η ιστορία προστατεύεται. Μπορούμε να κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλον, να τσακωνόμαστε, να έχουμε μία αληθινή σχέση, πράγμα υπέροχο, και γι’ αυτό νομίζω ότι μου αρέσει να δουλεύω μαζί του ξανά και ξανά. Του αρέσει επίσης να φτιάχνει ένα είδος παρέας, όχι μόνο με τους ηθοποιούς αλλά και με το συνεργείο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που επιστρέφουν συνέχεια, και νιώθεις πιο ασφαλής με όλους εξαιτίας αυτού, και πιο κοντά τους. Είναι το αγαπημένο μου πράγμα.
Ο ρόλος της Bella είναι αρκετά περίπλοκος. Από ένα παιδικό μυαλό παγιδευμένο στο σώμα ενήλικης γυναίκας, σε μία ενήλικη γυναίκα που απελευθερώνεται από τις συμβάσεις με φιλελεύθερο και φεμινιστικό πνεύμα. Πώς προσέγγισες την προετοιμασία για τον ρόλο;
Stone: Προσπαθώντας απλά να αφαιρέσω όσο το δυνατόν περισσότερη αυτοεπίκριση και ντροπή, οπότε νομίζω ότι στην πραγματικότητα έπρεπε να μην κάνω κάτι παρά να κάνω. Προφανώς, η σωματικότητα και η γλώσσα και όλα αυτά ήταν κάτι πάνω στο οποίο δουλέψαμε εκτενώς, επειδή έπρεπε. Έπρεπε να κατανοήσουμε το πώς θα στηνόταν ο χαρακτήρας καθώς θα εξελισσόταν η ιστορία. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ήταν απλά ένα είδος απελευθέρωσης, επειδή η Bella είναι φτιαγμένη από αγνή χαρά και περιέργεια. Δεν έχει ντροπή και δεν έχει τραύματα.
Είναι δύσκολο να βρεις κάποιο ενήλικο άτομο που δεν έχει περάσει πράγματα και που δεν έχει ορισμένες παβλοφικές αντιδράσεις σε πράγματα, ή κάποιες απόψεις για τον εαυτό του ή τους άλλους. Αυτό ήταν το μεγάλο δώρο του να την υποδυθώ, ότι απλά δεν τα έχει όλα αυτά. Ζει σε έναν τόπο ανακάλυψης.
Όσον αφορά τις επιρροές – εσύ τι πιστεύεις;
Λάνθιμος: Ο χαρακτήρας είναι διαφορετικός από οτιδήποτε έχετε δει πριν και έτσι δεν νομίζω ότι κάποια συγκεκριμένη αναφορά. Νομίζω ότι κάποια στιγμή της ζήτησα να δει το Kaspar Hauser του Herzog. Απλώς για να εμπνευστεί από κάτι διαφορετικό και μοναδικό.
Stone: Όχι για να το μιμηθώ.
Λάνθιμος: Ναι, όχι για να μιμηθείς κάτι. Οπότε, ναι, νομίζω ότι ήταν περισσότερο διαισθητικό και απλά προσπαθούσαμε να χτίσουμε πάνω σε αυτό που είχαμε όσον αφορά την ιστορία, την εξέλιξη και τις συναντήσεις που έχει η Bella, τα περιβάλλοντα στα οποία βρίσκεται, και να προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτά και να φανταστούμε το πώς θα αντιδρούσε σε αυτά ένα ανθρώπινο ον όπως η Bella. Τα υπόλοιπα ήταν η σωματικότητα της υπόθεσης οπότε κάναμε πρόβες.
Αυτή η ταινία αφορά την αφύπνιση της Bella διανοητικά, συναισθηματικά και σεξουαλικά. Σε όλα αυτά συναντά την αντίσταση των ανδρών. Πόσο σημαντικό ήταν να συζητηθεί αυτή η πτυχή;
Stone: Ίσως αυτή να είναι μία καλύτερη ερώτηση για τον Tony [McNamara, δημοσιογράφος] και τον Γιώργο, αλλά εγώ δεν το αντιμετώπισα μονάχα ως μία συνθήκη όπου έρχεται κατά κάποιο τρόπο αντιμέτωπη με τους άνδρες. Είναι το είδος της εμπειρίας της από όλες τις διαφορετικές πτυχές της ζωής και του κόσμου και των διαφορετικών πόλεων, των διαφορετικών περιβαλλόντων, των εμπειριών. Όλοι αυτοί οι ανδρικοί χαρακτήρες είναι συναρπαστικοί με τον δικό τους τρόπο και έχουν τα δικά τους στρώματα στο πώς την βιώνουν, τι της προσφέρουν, τι της διδάσκουν και τι τους διδάσκει.
Λάνθιμος: Υπάρχουν και γυναίκες που είναι σημαντικά κεφάλαια όπως η Swiney στον οίκο ανοχής, ή η Hannah στο πλοίο, ή η Martha.
Emma: Και τα ζώα, και το φαγητό, και ο χορός, και το τραγούδι. Τόσα πολλά πράγματα, νομίζω, την επεκτείνουν.
Σε ποιο σημείο της διαδικασίας πέρασε από το μυαλό σου να παρουσιάσεις τα πρώτα 25 λεπτά περίπου σε ασπρόμαυρο χρώμα;
Λάνθιμος: Έγινε αρκετά αργά στη διαδικασία. Δεν είχα σκεφτεί να κινηματογραφήσω την αρχή της ταινίας σε ασπρόμαυρο μέχρι που αρχίσαμε να κάνουμε δοκιμές με φιλμ και διάφορους φακούς. Ενώ το κάναμε αυτό, είχα στο μυαλό μου να χρησιμοποιήσω το ασπρόμαυρο μόνο για λίγο, σε κάποιες αναδρομές στο παρελθόν. Μετά όμως αρχίσαμε να βλέπουμε τις δοκιμές και φαινόταν τόσο όμορφο. Ο κόσμος φαίνεται τόσο διαφορετικός όταν είναι ασπρόμαυρος σε σχέση με την έγχρωμη παλέτα. Τότε σκέφτηκα ότι θα είχε νόημα να γυρίσουμε το πρώτο μέρος της ιστορίας, πριν ξεκινήσει το ταξίδι της, σε ασπρόμαυρο. Στη συνέχεια θα είχε την ευκαιρία, όταν θα επέστρεφε στο Λονδίνο στο σπίτι της, να βιώσει τον κόσμο με χρώμα και να τον δει με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο. Έβγαζε νόημα έτσι.
Πώς ενημέρωσαν τα κοστούμια της Holly Waddington τον χαρακτήρα της Bella;
Stone: Τα κοστούμια βοήθησαν πάρα πολύ σε όλα αυτά, επειδή η Bella, στην αρχή, είναι, ξέρετε, κάπως… η Holly μίλησε για, ξέρετε, είναι σαν καπιτονέ και φοράει μεταξωτά. Και την φροντίζει πολύ η κυρία Prim. Και στη συνέχεια, όταν βγαίνει στις δικές της περιπέτειες, ντύνεται μόνη της. Είναι απλά κομμάτια που συνδυάζει με τον δικό της τρόπο. Και καθώς η ιστορία συνεχίζεται, αρχίζει να φοράει πιο δομημένα ρούχα, καθώς ωριμάζει και προσαρμόζεται στο περιβάλλον. Έτσι, ήταν πραγματικά απίστευτο. Και τα υφάσματα ήταν τόσο όμορφα, τα χρώματα ήταν τόσο όμορφα. Ξέρετε, η σκέψη και η λεπτομέρεια πίσω από όλα αυτά ήταν απλά τεράστια. Ναι, νομίζω ότι αυτό ήταν ένα τεράστιο μέρος της, ξέρεις, ανάπτυξης του χαρακτήρα της ήταν ο τρόπος που, ξέρεις, αλλάζει την έκφρασή της μέσω των ρούχων της.
Πώς νιώθεις για την εξέλιξη της καριέρας σου μετά την Ευνοούμενη και πώς οδηγήθηκες στο να θέλεις να γίνεις παραγωγός στο Poor Things;
Stone: Μου αρέσει να δοκιμάζω πράγματα και αν μου επιτρέπεται να το κάνω, αυτό είναι υπέροχο. Θα έλεγα, αυτό που έχει να κάνει με τη συνεργασία με τον Γιώργο, είναι ότι νιώθω απόλυτα άνετα μαζί του. Τον θαυμάζω και τον σέβομαι πάρα πολύ ως σκηνοθέτη και ως άνθρωπο. Μου αρέσει επίσης το υλικό που τον ελκύει και ο τρόπος που αφηγείται τις ιστορίες. Είναι ένας σπουδαίος συνδυασμός πραγμάτων. Αγαπώ απίστευτα αυτά που φτιάχνει, μου μιλάνε πραγματικά. Έπειτα τα πάμε τόσο καλά και έχουμε μία υπέροχη σχέση. Μόλις κάναμε το τέταρτο έργο μας μαζί. Αισθάνομαι εξαιρετικά τυχερή.
Ο Γιώργος μου ζήτησε να είμαι παραγωγός στο Poor Things. Μιλούσαμε για αυτή την ταινία εδώ και τρία χρόνια. Μου ζήτησε να γίνω παραγωγός και ενθουσιάστηκε. Δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι στη δυναμική μας, γιατί ούτως ή άλλως μιλούσαμε για τα πάντα. Αλλά σίγουρα αισθάνομαι, υπέροχα που είχα έξτρα συμβολή όταν πρόκειται για την Bella και αυτή την ιστορία.
Γιώργο, ανήκεις σε μία ομάδα σκηνοθετών όπως ο Alejandro Inarritu, ο Wes Anderson και ο Darren Aronofsky που αναδεικνύουν την ομορφιά του κινηματογράφου, με ταινίες που είναι δημιουργικά αφηρημένες. Με την κινηματογραφική βιομηχανία να εξελίσσεται σε αυτό που είναι σήμερα, είναι ευκολότερο ή δυσκολότερο να γυρίζονται τέτοιου είδους ταινίες;
Λάνθιμος: Νομίζω ότι μπορεί να είναι πολύ εύκολο σε μία χρονική στιγμή και πολύ δύσκολο την επόμενη. Είναι πολύ κοντή η μνήμη σε ό,τι αφορά των κινηματογραφιστές. Νομίζω ότι το ίδιο ισχύει ίσως και για τους ηθοποιούς. Οι κινηματογραφιστές κάνουν, υποθέτω, λιγότερα πράγματα ωστόσο. Έτσι όταν κάτι αποτυγχάνει, γίνεται πολύ δύσκολο να κάνεις το επόμενο.
Η επιτυχία της Ευνοούμενης σίγουρα μου επέτρεψε να κάνω το Poor Things, ενώ πριν δεν μπορούσα. Προσπαθούσα να το κάνω επί 10-12 χρόνια. Ήταν δύσκολο, αλλά όταν ήρθε η ώρα ήταν εύκολο, αν αυτό βγάζει νόημα. Μπόρεσα να το κάνω με πλήρη δημιουργική ελευθερία και να έχω υποστήριξη με κάθε τρόπο, με το καστ που ήθελα. Υπό αυτούς τους όρους, ήταν εύκολο, χρειάστηκαν όμως 12 χρόνια. Νομίζω ότι έχει να κάνει και με την κλίμακα της ταινίας. Οι ταινίες μεσαίας κλίμακας είναι πιο δύσκολο να γυριστούν αυτή τη στιγμή από ότι οι πραγματικά μικρές ή οι πραγματικά μεγάλες ταινίες.
Εν τέλει ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα για τους ηθοποιούς;
Λάνθιμος: Η συμβολή μου ήταν κυρίως, νομίζω, κατά τη διάρκεια των προβών, στο να φέρω το έργο εκεί που ήταν όταν αρχίσαμε να το γυρίζουμε. Κατά τη διάρκεια των προβών, προσπάθησα να εμπνεύσω εμπιστοσύνη ώστε να νιώθουν άνετα οι ηθοποιοί μεταξύ τους, με εμένα και με το υπόλοιπο συνεργείο. Ήθελα να δημιουργήσω μία παρέα όπου θα γνωριζόμασταν καλά μεταξύ μας. Ήμασταν σε θέση να διασκεδάσουμε και να έχουμε κάποια ελαφρότητα σε αυτό που κάναμε. Αυτό νομίζω μεταφέρθηκε στο πλατό και τους έδωσε μία αίσθηση ασφάλειας και σεβασμού. Μετά ήταν όλα στο δικό τους χέρι.
Stone: Κι εγώ το ίδιο νιώθω. Θέλω να πω, είμαι ακατάλληλη για την ερώτηση γιατί το βρίσκω τόσο ενοχλητικό όταν οι ηθοποιοί λένε ότι η δουλειά μας είναι δύσκολη. Νομίζω ότι είναι ταπεινωτικό, ακόμα κι αν μπορεί να γίνει δύσκολη. Κουραζόμαστε, υπάρχουν μέρες που είσαι πολύ σκληρή με τον εαυτό σου και νοιάζεσαι πολύ για αυτό που κάνεις, αλλά το να λες ότι είναι δύσκολο να είσαι ηθοποιός είναι τρελό για μένα.
Με αυτό ως δεδομένο, σίγουρα βρήκα κάποιες μέρες δύσκολες αλλά όχι στ’ αλήθεια. Ήταν τόσο διασκεδαστικό. Τόσο ευχάριστο, τυχερό πράγμα να βιώσει κανείς. Ήταν τόσο χαρούμενος χαρακτήρας που έπαιζα. Ακόμα και όταν ήταν μια πιο δύσκολη μέρα ή ήμουν σκληρή με τον εαυτό μου ή οτιδήποτε άλλο, εκείνη ήταν πάντα ένα δώρο. Το καστ αυτό, το συνεργείο μας και το να είμαι ξανά με τον Γιώργο, είναι ό,τι καλύτερο.
Η παραπάνω συζήτηση είναι προϊόν συνέντευξης Τύπου που έγινε για τους ψηφοφόρους των Χρυσών Σφαιρών.
