Alain Delon: Το άλμπουμ της ζωής του
Ο σούπερ σταρ του γαλλικού κινηματογράφου πέθανε στα 88 του χρόνια. Ήσυχα στο σπίτι του στη Γαλλία. Πέρασε στην ιστορία ως ο ομορφότερος άντρας του σινεμά. Ταυτόχρονα, υπήρξε αμφιλεγόμενος, σκοτεινός, διχαστικός με τα λόγια και τις πράξεις του.
- 19 ΑΥΓ 2024
«Λέω αυτό που σκέφτομαι, όταν το θέλω, όταν μου αρέσει. Δεν μπορείς να με εμποδίσεις να πω το οτιδήποτε». «Είμαι εξαιρετικά ντροπαλός. Πρέπει να σε γνωρίζω πολύ καλά για να νιώσω άνετα μαζί σου». «Ο Jean-Marie Le Pen είναι φίλος. Είναι επικίνδυνος για την πολιτική σκηνή γιατί είναι ο μόνος που είναι ειλικρινής». «Στην αγάπη, πρέπει να τολμάμε τα πάντα, αν αγαπάμε πραγματικά». «Έχω χαστουκίσει γυναίκες… Αν αυτό με κάνει μάτσο, τότε είμαι μάτσο». «Μπορούν να πουν ότι θέλουν για μένα, αλλά δεν μπορούν να αγγίξουν την καριέρα μου».
Ο Alain Delon ήταν οι αντιφάσεις του, που παρέμειναν αμετάβλητες σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, επηρεάζοντας και διαμορφώνοντας τις επιλογές, τις σχέσεις του. Πότε όμως το αστέρι του που έλαμψε στη μεγάλη οθόνη.
Εξωπραγματικά όμορφος, βαθιά ερωτικός, ο πιο ποθητός άντρας στον κόσμο, σύμβολο του σεξ, ταλαντούχος, ένας ηθοποιός-μύθος του γαλλικού και του παγκόσμιου σινεμά. Ταυτόχρονα, σκοτεινός, τραυματισμένος ισόβια από την εγκατάλειψη των γονιών του και τη δυστυχία των παιδικών του χρόνων, κακοποιητικός, διχαστικός με τα λόγια και τις πράξεις του, μνησίκακος στα γεράματά του. Άγγελος και διάβολος μαζί.
Ο σούπερ σταρ του γαλλικού κινηματογράφου πέθανε στα 88 του -όχι με ευθανασία, όπως είχε αποκαλύψει πριν από χρόνια ο γιος του, Anthony ότι ήταν η επιθυμία του- ήσυχα στο σπίτι του στο Ντουσί στη Γαλλία. Άφησε πίσω του μία βαριά κινηματογραφική κληρονομιά και μία ομορφιά αθάνατη, που δεν πρόκειται να ξεθωριάσει ποτέ από την οθόνη.
Γεννημένος Alain Fabien Maurice Marcel Delon στις 8 Νοεμβρίου του 1935, στο Σω της Γαλλίας, ο Delon ανακαλύφθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών το 1957 από έναν εκπρόσωπο του Αμερικανού παραγωγού ταινιών και σεναριογράφου, David O. Selznick. Ήταν έτοιμος να αποδεχτεί το συμβόλαιο του στούντιο, να μετακομίσει στο Χόλιγουντ και να αρχίσει να μαθαίνει αγγλικά όταν ένας Γάλλος σκηνοθέτης, ο Yves Allégret, του έκανε μια πρόταση που δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, δίνοντας του τον πρώτο πρωταγωνιστικό του ρόλο στο Quand la Femme s’en Mêle και την εξής συμβουλή που έμελλε να ακολουθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του:
«Ακουσέ με, Alain. Μίλα σαν να μίλαγες σε μένα. Κοιτά με σαν να κοιτούσες εμένα. Άκου σαν να άκουγες εμένα. Μην παίζεις. Ζήσε». Κάπως έτσι, ο Delon επέλεξε να μείνει στη Γαλλία και τα υπόλοιπα είναι ιστορία με ρόλους σε ταινίες όπως Ο Ρόκο και τα αδέρφια του, Γατόπαρδος, Η πισίνα, Έκλειψη, Σαμουράι, Κύριος Κλάιν.
Προσέλκυσε όμως την προσοχή του παγκόσμιου σινεμά το 1960 για τον ρόλο του στο Γυμνοί στον Ήλιο του René Clément, μεταφορά του βιβλίου της συγγραφέας Patricia Highsmith, Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ, την ίδια ιστορία που διασκευάστηκε δεκαετίας αργότερα από τον Anthony Minghella το 1999 με τον Jude Law στον ομώνυμο ρόλο. Ο Ripley του Delon, είχε γράψει ο κριτικός της Guardian, Peter Bradshaw, ήταν «ένα πορτρέτο του Dorian Gray, μία απεικόνιση της αντρικής ομορφιάς και της αδίστακτης τόλμης, χωρίς συνείδηση και ηθικούς φραγμούς».
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Alain Delon έγινε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της Γαλλίας και συμπρωταγωνίστησε με διεθνώς αναγνωρισμένους ηθοποιούς όπως η Jane Fonda, ο Burt Lancaster και η Brigette Bardot. Ωστόσο, τη φήμη του στις ΗΠΑ -την οποία όπως ο ίδιος είχε δηλώσει ήταν ο στόχος του- δεν κατάφερε ποτέ να την αποκτήσει πλήρως. Όπως είχε χαρακτηριστικά τονίσει στους New York Times, «παραμένω δευτερεύων ηθοποιός στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Κι ενώ μεσουρανούσε στη μεγάλη οθόνη, εκτός αυτής, το 1968 το όνομα του ενεπλάκη -μαζί με εκείνο του Γάλλου προέδρου Georges Pompidou- σε ένα πολιτικό σκάνδαλο, στη λεγόμενη υπόθεση Marković. Η δολοφονία του πρώην γραμματέα και σωματοφύλακα του Delon, Stevan Marković ώθησε τις αρχές σε έρευνα που έφερε στο φως sex parties και σχέσεις με τη μαφία, Τόσο ο ηθοποιός, όσο και εξέχοντες προσωπικότητες της υψηλής κοινωνίας, της πολιτικής σκηνής και του θεάματος βρέθηκαν στο επίκεντρο των εισαγγελικών ερευνών. Μετά από πολύωρες καταθέσεις, ο Delon αφέθηκε τελικά ελεύθερος αφού δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του.
Στην περιβόητη συνέντευξή του στο BBC το 1969, αρνήθηκε τον υποτιθέμενο ρόλο του στο θάνατο του Marković, ενώ απάντησε επίσης στις φήμες ότι είχε σεξουαλική επαφή με άντρες. «Και λοιπόν, αν είχα, θα ήταν λάθος; Θα έφταιγα σε κάτι; Αν μου αρέσει θα το κάνω. Έχουμε έναν σπουδαίο ηθοποιό στη Γαλλία, τον Michel Simon που είπε κάποτε το εξής: “αν σου αρέσει η κατσίκα σου, κάνε έρωτα με την κατσίκα σου”. Το μόνο που έχει σημασία είναι να αγαπάς».
O Alain Delon παρέμεινε ενεργός στην υποκριτική για σχεδόν μισό αιώνα. Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας. Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος. Το 1997, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ηθοποιία, σε ηλικία 62 ετών.
Τελευταία του διάκριση το 2019 στο Φεστιβάλ των Καννών. Έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την προσφορά του στο σινεμά, επιλογή του θεσμού που κατακρίθηκε από πλήθος κόσμου και οργανώσεων λόγω της κακοποιητικής συμπεριφοράς του στις γυναίκες και των ακροδεξιών πολιτικών του πεποιθήσεων. «Θα ζητήσω συγγνώμη γιατί απόψε, για μένα, εκτός από ένα τέλος σταδιοδρομίας, είναι και ένα τέλος της ζωής. Όταν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά, μου είπαν: “υπάρχει ένα πράγμα που είναι πολύ δύσκολο, πρέπει να διαρκέσει, και εγώ το πέτυχα για εξήντα δύο χρόνια, τώρα ξέρω ότι αυτό που είναι δύσκολο είναι το να φύγεις, αλλά δεν θα φύγω χωρίς να σας πω ευχαριστώ», είχε δηλώσει παραλαμβάνοντας το βραβείο.
Λίγους μήνες μετά την πολυσυζητημένη εμφάνισή του στην Κρουαζέτ, υπέστη εγκεφαλικό και αποσύρθηκε από τη δημοσιότητα.
Έναν χρόνο πριν, ωστόσο, το 2018, μιλώντας στο GQ έδειχνε να αδημονεί για τον αποχαιρετισμό, για το τέλος, έχοντας ζήσει μία ζωή που συμβαίνει once in a lifetime.
«Κοίτα, είχα απίστευτη τύχη στη ζωή μου. Υπήρξα ευτυχισμένος σε όλη μου τη ζωή. Γύρισα ταινίες με τους καλύτερους, έκανα ό,τι ήθελα, με όποιον ήθελα, όποτε το ήθελα. Ναι, ζω στο παρελθόν περισσότερο απ’ ό,τι στο μέλλον γιατί το παρελθόν μου ήταν αξεπέραστο. Το σήμερα δεν συγκρίνεται. Μια τέτοια ζωή δεν έρχεται δύο φορές. Γι’ αυτό αυτήν την ώρα της συνταξιοδότησης μου, δεν μετανιώνω για τίποτα».
Πέρα από τις θρυλικές ταινίες και τους αλησμόνητους ρόλους του, ο Alain Delon θα ζει μέσα από τα τέσσερα παιδιά του, τον Anthony Delon, τον Alain-Fabien και την Anoucha Delon από τη σχέση του με τη δημοσιογράφο Rosalie van Breemen και τον Christian Aaron Boulogne από τη σχέση του με τη Γερμανίδα τραγουδίστρια, ηθοποιό και μοντέλο Nico.
