Ανακαλύψαμε τη Σκιρίτιδα: Τα πιο μεγάλα runs αρχίζουν πολύ πριν την εκκίνηση

Τις συντριπτικά περισσότερες φορές μοιράζομαι τη συγκίνηση ενός τερματισμού ως θεατής και όχι ως συμμετέχων σε έναν αγώνα δρόμου. Θα έγραφα ‘όλες τις φορές’, αλλά υπήρξε ένας φοβερός αγώνας δρόμου στο δημοτικό, τον οποίον είχαν διοργανώσει οι δάσκαλοι και είχε ως πλάνο να τρέξουμε έξι φορές την περίμετρο του σχολείου. Είχα πάρει μέρος, ήμουν σίγουρος ότι θα ανέβω στο βάθρο, αλλά βγήκα 12ος και είπα και ευχαριστώ.

Μπορεί να κράτησα την παράδοση και να μην έτρεξα στο 1ο Skiritida Run, αλλά αυτό που έζησα για περίπου 20 ώρες στην Τρίπολη, στο δάσος της Σκιρίτιδας και στην Αρκαδική Οικολογική Φάρμα ήταν ένα μιξ από τα συστατικά που κάνουν ένα event ξεχωριστό. Πριν καν ξεκινήσει.

Η Α.Ο. Φάρμα βάζει γκολ απ’ τα αποδυτήρια

Το πρώτο πιάτο του διημέρου, το ορεκτικό δηλαδή, ήταν ένα φοβερό ματς ποδοσφαίρου μεταξύ των ανθρώπων του Αστέρα Τρίπολης και του Stoiximan.gr, του μεγάλου χορηγού του 1ου Skiritida Run.

Στο τέρμα του Αστέρα ξεκίνησε ο δαιμόνιος ρεπόρτερ και νυν υπεύθυνος Γραφείου Τύπου του Αστέρα, Γιάννης Ντάλλας. Στο χορτάρι έλαμψαν και οι δύο ιδιοκτήτες της αρκαδικής ομάδας, με τον Δημήτρη Μπάκο να κλέβει την παράσταση με την τραγιάσκα α λα Αλκέτας Παναγούλιας. Από την πλευρά του Stoiximan, διακρίθηκαν όλοι όσοι πάτησαν χορτάρι, καθότι ήταν φανερό πως είχαν πρόγραμμα. Μετά το 1-0 υπέρ των Αρκάδων με φοβερή γυριστή κεφαλιά του παρουσιαστή της Αθλητικής Κυριακής, Βασίλη Μπακόπουλου, το γήπεδο έγειρε και το ματς τέλειωσε κάπου στο 5-2, 6-2, 6-3 υπέρ των φιλοξενούμενων. Κάτι τέτοιο.

Απόλυτος σταρ της αναμέτρησης ήταν ο Γιώργος Μποροβήλος, πρόεδρος του Αστέρα Τρίπολης και διαιτητής το πάλαι, ο οποίος θυμήθηκε τα χρόνια του σα διαιτητής και έδωσε ένα μοναδικό σόου με σωστά σφυρίγματα και φοβερές κραυγές (τύπου “ΤΟ ‘ΣΩΣΕ!”) μετά από εντυπωσιακές επεμβάσεις των γκολκίπερ. Το ματς διεξήχθη στο γηπεδάκι ποδοσφαίρου της Αρκαδικής Οικολογικής Φάρμας, μιας αχανούς έκτασης πρασίνου δίπλα στο χωριουδάκι Κολλίνες.

Ακριβώς δίπλα σε αυτό του ποδοσφαίρου υπήρχε και ένα γηπεδάκι του μπάσκετ, όπου η Φανή Χαλκιά, ο Βαγγέλης Ιωάννου και εγώ προσπαθούσαμε να βάλουμε κάνα τρίποντο υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες (είχε λίγο αέρα, αλλά ήθελα να το κάνω δραματικό).

(ακριβώς από πάνω, τα δύο highlights μου από το run)

Τρέξε Αρκαδία τρέξε

Τόσο η αφετηρία του αγώνα των δέκα όσο και εκείνη των πέντε χιλιομέτρων βρίσκονταν μέσα στο δάσος της Σκιρίτιδας, ενός από τα πιο κατάλληλα να σπάσουν ρεκόρ κλισέ περιγραφών για την ομορφιά του. Παρ’ όλ’ αυτά, κάθε αποθεωτική περιγραφή θα ήταν δίκαιη. Το δύσκολο κομμάτι του αγώνα ήταν η ατέλειωτη ανηφόρα στο τέλος, δηλαδή το κομμάτι εντός της φάρμας. Χοντρικά λοιπόν, οι διαδρομές πήγαιναν κάπως έτσι: Δάσος-πέρασμα μέσα από τις Κολλίνες και τερματισμός στη φάρμα. Με ανηφόρα και χωματόδρομο.

Αλλά ποιος σου είπε ότι μασάνε οι δρομείς του Skiritida Run;

Οι εικόνες ήταν πανέμορφες ήδη πριν την εκκίνηση, όταν μεγάλες ομάδες ανθρώπων με πορτοκαλί και κίτρινα μπλουζάκια είχαν κάνει κατάληψη στο δρόμο που διέσχιζε το δάσος. Άνθρωποι πραγματικά όλων των ηλικιών ήταν έτοιμοι για τον αγώνα τους, με τους διοργανωτές να κάνουν λόγο για περισσότερες από χίλιες συμμετοχές.

Στις 11.30 της Κυριακής 5ης Ιουνίου 2016, η πρώτη εκκίνηση του Skiritida Run, ενός αγώνα που έχει όλα τα φόντα και κυρίως την απαραίτητη οργάνωση για να γίνει θεσμός, πέρασε στην ιστορία. 22 λεπτά μετά τερμάτισε ο πιο γρήγορος δρομέας των 5 χιλιομέτρων και λίγο μετά τα 50 λεπτά, ο πιο γρήγορος των 10.

Ζώντας τη διαδικασία από τη γραμμή του τερματισμού, ήταν ξεκάθαρο το τελευταίο που είχε σημασία ήταν τα ρεκόρ και οι προσωπικές επιδόσεις.

Άλλοι τερμάτιζαν με σπριντ, άλλοι περπατώντας, άλλοι όπως ο διευθυντής Marketing και Επικοινωνίας του Stoiximan.gr, Πάνος Κωνσταντόπουλος αγκαλιά με τα παιδιά τους. Σημασία είχε ότι όλοι τερμάτιζαν με ένα χαμόγελο από το ένα αυτί μέχρι το άλλο. Γι’ αυτό το χαμόγελο, δεν διοργανώνονται όλα τα runs του κόσμου; Ρωτάω, δεν ξέρω, υποθέτω (και ελπίζω) πως ναι.

Μεταξύ των απονομών των ανδρών και των γυναικών που θριάμβευσαν στις κούρσες, έγινε και η απονομή του απόλυτου Έλληνα υπερμαραθωνοδρόμου, Γιάννη Κούρου, ο οποίος γεννήθηκε πριν 60 χρόνια στην Τρίπολη. Την απονομή της τιμητικής πλακέτας έκανε η Φανή Χαλκιά, κι έτσι για κάνα πεντάλεπτο το πόντιουμ γέμισε ρεκόρ, μετάλλια και παγκόσμιες διακρίσεις.

Μετά το τέλος των απονομών και αφού τερμάτισαν και οι πιο ‘με το πάσο τους’ δρομείς των δέκα χιλιομέτρων, ακολούθησε open barbecue με βιολογικά κρέατα από -πού αλλού;- την Αρκαδική Οικολογική Φάρμα. Μετά τα φανταστικά παϊδάκια, εκτέλεσα και μερικούς λουκουμάδες για τον δρόμο και κάπου εκεί αποφάσισα ότι θα ήταν πολύ pathetic να παρακολουθήσω το 2ο Skiritida Run απ’ τη γραμμή του τερματισμού.

Κρατήστε τη δήλωση, του χρόνου θα τρέξω κανονικά. Αρκεί να έχει πάλι παϊδάκια στο τέλος, έ;