Αναλύουμε την πέμπτη σεζόν Game of Thrones

Μία εβδομάδα μετά την προβολή του δέκατου και τελευταίου -επικού- επεισοδίου της σειράς, συγκεντρώσαμε όλα εκείνα που κρατάμε αλλά και τα αντίστοιχα που αν μπορούσαμε, θα τα ρίχναμε αλά Ρικ (sorry, Θίον) στο κενό.

Περιττή η αναφορά ότι χωρίς τις δικές σου επιλογές το κείμενο θα είναι ελλιπές.

Την 5η σεζόν του “Game of Thrones” είδαμε και φέτος μέσα από τα κανάλια Novacinema, με τα καινούρια επεισόδια της σειράς σε prime time προβολή στις 22.00 κάθε Δευτέρας, καθώς και στις 4 τα χαράματα ταυτόχρονα με την πρεμιέρα στην Αμερική και το ΗΒΟ. Το ραντεβού ανανεώνεται για την επόμενη άνοιξη.

SPOILER ALERT: Αν δεν έχεις ολοκληρώσει τους κύκλους, μην προχωρήσεις παρακάτω.

Ούτε καν “for the watch”.

Πρωταγωνιστής της σεζόν

Ο Ρους Μπόλτον. Είναι μόνο δίκαιο το να φτάσουμε το σημείο της ιστορίας που θα ακούμε Ρους και δε θα σκεφτόμαστε το τραγούδι ‘Εξαιρέσεις’, αλλά κάτι άλλο, οτιδήποτε. Να, τον Ρους Μπόλτον για παράδειγμα. Έναν από τους πιο κυνικούς αλητάμπουρες του Westeros που στο τέλος της σεζόν είναι ξεκάθαρα στη μεριά των νικητών. Πάντρεψε το μπάσταρδό του με τη Σάνσα, έκανε πλάκα με τον αποδεκατισμένο στρατό του Στάνις, κράτησε το Winterfell. Μοναδικό μελανό σημείο της κυριαρχίας του στην πέμπτη σεζόν είναι η πιθανότητα να έχασε τη Σάνσα, αλλά δεν είδαμε ποτέ πού προσγειώθηκε η αρετούσα με τα κόκκινα μαλλιά και ο Θίον που βούτηξαν από τα τείχη. Η γνωστή γκαντεμιά της Σάνσα είναι πιθανό να την έχει ρίξει συστημένη στην αγκαλιά του Ρους ενώ επιστρέφει νικητής από τον περίπατο έξω απ’ το Winterfell, οπότε τίποτα δεν σπιλώνει στ’ αλήθεια την ολική επικράτηση του σ’ αυτόν τον κύκλο. Η.Α.

Ο Γιάννης ο Χιόνης. Ο Τζον Σνόου. Αυτό το μελαχρινό παλικάρι με το μαλλί μπούκλα. Πως να μην είναι αυτός όταν σε αυτή την σεζόν (τον είδαμε να) τα κάνει όλα. Βρίσκεται σε δίλημμα αν θα αναλάβει το πόστο στην νυχτερινή φρουρά, αποκεφαλίζει τον καραφλό που του έφερνε αντίρρηση, αποφάσισε να πάει στους Άγριους να ζητήσει συμμαχία, εκεί σκότωσε κάτι ζόμπια με την σπαθάρα του και είδε τον αρχηγό των ζομπιών να του λέει “εδώ δεν είναι walking dead”. Και στο τέλος πεθαίνει κιόλας όπως κάθε πρωταγωνιστής που σέβεται τον εαυτό του σε αυτή την σειρά. Πες μου ποιος άλλος έχει κάνει τόσα πράγματα σε μια σεζόν. Μόνο ο Τύριον πέρσι. Αλλά αυτός δεν πέθανε. Δ.Κ.

Ο Jon Snow. Γιατί μέσα σε μία σεζόν έκανε πράγματα τα οποία θα έχουν τη μεγαλύτερη θεωρώ επίδραση στην εξέλιξη της σειράς. Οκ, περίμενα καιρό την συνάντηση Τύριον με Καλίσι αλλά δεν είδα να αλλάζουν και πολλά στο Matrix. Και σέβομαι την απάντηση του Ηλία γιατί οι Μπόλτον είναι πλέον πανίσχυροι από το πουθενά στο Βορρά.Στη δεύτερη θέση βασικά βάζω την Σέρσει Λάνιστερ γιατί κι εκείνη με τα όσα προκάλεσε σε King’s Landing και Dorne, έδωσε ουσιαστικά τις βάσεις για μία νέα εποχή του Λανιστερέικου και του Μαρτελέικου. Αλλά ο Jon τα έκανε όλα. Χαρίστηκε στον Mans, έγινε Commander of the Night’s Watch, κατάφερε να πάρει τους Wildlings με το μέρος του, κατάφερε να σώσει Wildlings, έδειξε άλλον έναν τρόπο με τον οποίο μπορείς να νικήσεις τους White Walkers και μας χάρισε τον πιο σοκαριστικό θάνατο της σεζόν. Με χαριστική βολή από το ίδιο κωλοπαίδι που τραγούδησε το Shot through the heart πάνω από το πτώμα της Ygritte.Χ.Χ.

Ο Τζον Σνόου. Αναμφίβολα είναι η σεζόν του. Ανέλαβε την αρχηγία της Νυχτερινης Φρουράς, ενάντια σε όλους και σε όλα. Αντιμετώπισε διάφορους μισητούς τύπους (πχ Γιάνος Σλύντ), κατάλαβε ποια είναι η πραγματική μάχη και έγινε ο ηγέτης, που όλοι ψάχναμε. Απόδειξη για το πόσο σημαντικός είναι στην εξέλιξη της ιστορίας, είναι οι αντιδράσεις από τη δολοφονία του στο τελευταίο επεισόδιο, που κυμάνθηκαν από το “αποκλείεται να είναι νεκρός, θα επιστρέψει”, μέχρι το “αυτό ήταν, τέλειωσε το GoT, για μένα”. Μ.Χ.

O Τζον Σνόου. Για τις πρώτες 3μιση σεζόν όποτε η δράση πήγαινε στο τείχος έβρισκα τον εαυτό μου να κοιτάζει ένα άλλο τείχος, αυτό πίσω από την τηλεόραση του σπιτιού μου, η εκείνο το από πάνω (γνωστό και ως ταβάνι). Αλλά όταν ο μύθος το απαίτησε, ο Τζον Σνόου έγινε η ψυχή της σειράς. Και έρωτα με τραγικό τέλος είχε, και το τείχος υπερασπίστηκε ηρωικά και ευφυέστατα, και μόνος του στα χιόνια πήγε για να βρει τον αντίπαλο και να δώσει τέλος στην παράνοια, και πρωθυπουργός του χιονιού βγήκε, και δυνατές αποφάσεις πήρε, και ηθικά ακέραιος στάθηκε μέσα από μια θάλασσα πειρασμών και αντιπερισπασμών. Είναι ο ήρωας που το Γουέστερος έχει ανάγκη. Το βλέπω τώρα, ναι. Ήμουν ανόητος και τώρα είδα το φως. Θ.Δ.

Η Σέρσεϊ Λάννιστερ. Με τράβηξαν βίντεο να σοκάρομαι από το θάνατο του Τζον, είναι αλήθεια. Ωστόσο, και θρησκευτικά να το δούμε, αν υποθέσουμε ότι ο Τζον ετοιμάζεται να κάνει τον Λάζαρο (ευλόγησον) η Σέρσεϊ είναι εκείνη που πέρασε τον Γολγοθά. Η βασιλομήτωρ εν μία νυκτί βρέθηκε να γλείφει τα νερά από τα μπουντρούμια. Να παραδέχεται -άκυρες- αμαρτίες της. Να κυκλοφορεί γυμνή (Πιστεύω είς έναν Θεό, κλπ κλπ) στους δρόμους του Κινγκς Λάντινγκ και να επιστρέφει στο κάστρο της, πιο βρόμικη και ανήμπορη από οποιονδήποτε κύκλο. Ό πέμπτος κύκλος ήταν για τη Σέρσεϊ κυριολεκτικά ένας κύκλος. Από το απόλυτο μηδέν στην αγκαλιά του Βουνού. Ή αλλιώς του πιο εξελιγμένου σε μία εποχή ελλείψει τεχνολογίας, ρομπότ. Ε.Ρ.

Ο θάνατος που δεν ήθελα

Αυτός της κόρης του Στάθη Μπαράθεον. Στο recap, ο Θοδωρής περιέγραφε το πώς ένιωσε στη σκηνή γράφοντας μια αλληλουχία από “Όχι, αποκλείεται να συμβεί” και “ΜΑ ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΕΙ, ΚΑΙΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ;”. Σε αντίθεση με τον Θοδωρή, δεν είχα αμφιβολία ότι ο ματιασμένος Στάνις θα προχωρήσει σε αυτή τη θηριωδία, παραμένοντας ο μοναδικός ήρωας που εκ των πραγμάτων κάνει τα πάντα για τη νίκη, αλλά μένει με άδεια χέρια ή πιο σκληρά μιλώντας, με τις στάχτες της κόρης του. Στεναχωρήθηκα για το μικρό διαβαστερό κοριτσάκι με το δέρμα της Τεξανής σαύρας. Ήταν ό,τι πιο σκέτα αγνό κι αθώο είδαμε στη σειρά. Η.Α.

Εδώ θα συμφωνήσω με τον Ηλία. Ο θάνατος του Τζον δεν με στεναχώρησε τόσο όσο αυτός της κόρης του Στάνις. Έγινε με τόσο αφελέστατο τρόπο και με τον Στανις να δείχνει ότι αν του πει η Μελισάντρη “κόψε τα δύο πόδια σου για να κάτσεις στον θρόνο” και της απαντήσει “και πως θα περπατάω για να κάτσω στον θρόνο;” και του πει “ναι αλλά θα κάθεσαι”. Είναι σίγουρο ότι ο Στάνις θα απαντήσει “χμμμμ” και θα το κάνει. Δ.Κ.

Του Στάθη του Μπαράθεον. Είχα μια συμπάθεια σε αυτόν τον χαρακτήρα αλλά δεν το λέω για αυτό. Οι δημιουργοί της σειράς, έχουν πλάσει εδώ κομμάτι κομμάτι έναν υπέροχα τραγικό χαρακτήρα ο οποίος θα μπορούσε να υπάρχει στη σειρά για πολλές σεζόν ακόμα κυνηγημένος από τις όποιες ενοχές του για τις φρικτές αποφάσεις της σεζόν. Μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος σκότωσε έναν αδερφό, μία κόρη και οδήγησε στο θάνατο τη γυναίκα του. Αυτόν τον χαρακτήρα τον αφήνεις στην σειρά, δεν τον ξεπαστρεύεις λες και μπήκε φυλακές και τον έφαγαν νύχτα οι συγκρατούμενοι. Χ.Χ.

Ο Μπάρισταν Σέλμυ. Ο Σερ Παππούς, εκτός από πολεμιστής και καλός σύμβουλος, ήταν αρκετές φορές ο άνθρωπος, που έλεγε ιστορίες στην Νταινέρυς σχετικά με τον πατέρα της και τον αδερφό της και γενικά ήταν όμορφο να βλέπεις μια σύνδεση, ανάμεσα στη Μητέρα των Δράκων και το παρελθόν της, ειδικά όταν μας έχει σπάσει τα νεύρα με την περιπλάνησή της στο εξωτερικό. Ο δολοφονία από απρόσωπους σε ένα σοκάκι, δεν άξιζε σε έναν τέτοιο ιππότη. Μ.Χ.

Του Στάνις. Είναι ο τραγικός ήρωας της σεζόν για να μην πω της σειράς. Είναι ο απαραίτητος αντικατοπτρισμός του αγνού ήρωα από τη σκοτεινή πλευρά. Δεν είναι τυχαίο που ο Στάνις μοιράστηκε τόσο πολύ αφηγηματικό χρόνο φέτος με τον Τζον. Είναι κι οι δύο δυναμικοί ηγέτες στην αντίθετη πλευρά του νομίσματος, ο ένας αγνός και ηθικός, ο άλλος φανατικός και απάνθρωπος. Τους βρίσκω εξίσου συναρπαστικούς, όπως εξάλλου και η Μελισάνδρη. Εύχομαι η Μπριέν να μην του πήρε το κεφάλι, αν και μάλλον το έκανε. Θ.Δ.

Του Τζον Σνόου. Και αλήθεια με ταράζετε όλοι εσείς οι από πάνω που δεν τον αναφέρετε. Ακόμη και αν ζήσει-αναστηθεί-βγάλει παγωμένο στέμμα στο κεφάλι, ο θάνατός του πέρα από εντελώς απρόσμενος ήταν και εντελώς άδικος. Προφανώς και αυτό δεν σημαίνει ότι ο θάνατος της κόρης του Στάθη ή της κόρης του Τζέιμι μου φάνηκε δίκαιος. Ούτε καν. Αλλά, όπως και να το κάνουμε ο Τζον, είναι ο πρωταγωνιστής. Ο Τζον είναι ο τύπος στον οποίο ποντάρουμε και ο Τζον, είναι τώρα δίπλα σε μία λιμνούλα αίμα και παγώνει. Ε, όχι. Όχι. Και πάλι όχι. Ε.Ρ.

Καλύτερη στιγμή της σεζόν

Η συνάντηση του Τύριον με την Καλίσι. Εκεί που νιώθεις ότι το Game of Thrones είναι πολλά περισσότερα από μαχαίρια που καρφώνονται στο μάτι κι από μπουρδέλα που η πιο άσχημη εργαζόμενη θα κέρδιζε τρεις σερί χρονιές τον τίτλο της ‘Μις Υφήλιος’. Στη συνάντηση γιγάντων, ένιωσα το βάθος και την καρδιά της συχνά φλύαρης εξιστόρησης του Martin. Ένιωσα τον σκοπό, ένιωσα το μέγεθος δύο τρομερά πολύτιμων πιονιών να βρίσκεται σε άμεση διαπραγμάτευση. Πιστεύω ότι η επόμενη σεζόν θα μας θυμίσει πολλές φορές ότι πρόκειται για το σμίξιμο (όσο κράτησε τέλος πάντων) που θα αλλάξει μεσοπρόθεσμα όλη τη σειρά. H.A.

Η στιγμή που κοίταγα την οθόνη και ούρλιαζα “καβάλα τον”. Όχι δεν ήταν κάποια συνηθισμένη σκηνή σεξ. Ήταν η στιγμή που είχε κατέβει ο δράκος στην αρένα και είναι μια στιγμούλα με την μάνα του και αφού την έσωσε εκείνη έδειξε πόσο δρακομάνα είναι και τον καβάλησε. Καταλαβαίνεις ότι πέταξε με δράκο η τύπισσα; Τι ζόμπια και δρακόγυαλα μου λες μετά. Δ.Κ.

Θα μπορούσα να διαλέξω έναν από τους διαλόγους του Tyrion που φέτος ήταν καλύτεροι από ποτέ. Θα μπορούσα να βάλω την μάχη στο Βορρά που έπαιζε στα ίδια την καταδίωξη στο Mad Max: Fury Road. Θα μπορούσα να βάλω και τον θάνατο του Jon Snow. Αλλά θα μου επιτρέψετε να βάλω την σκηνή του Tyrion με τον Jorah αφού έχουν ξεφύγει από τους πέτρινους του Double Dragon και συζητούν στο δειλινό τι θα κάνουν παρακάτω. Από την ώρα που η βάρκα πλησίασε τη Βαλύρια, με τον Drogon να πετά από πάνω σαν άλλοτε, το στόμα είχε μείνει ανοιχτό με το κινηματογραφικό τοπίο στο οποίο εκτυλλισόταν η πλοκή. Όσες μάχες και να κάνουν, τα χρώματα και την γαλήνη της τελευταίας σκηνής στο πέμπτο επεισόδιο, δεν την φτάνουν. Χ.Χ.

Η μάχη στο Χάρντχόουμ, το σπαθί του Τζον Σνόου που δεν σπάει και το βλέμμα -Ρόκι με νεκρό Απόλλο στην αγκαλιά προς Ντράγκο- στον Βασιλιά της Νύχτας. Είναι η στιγμή που καταλαβαίνουμε ότι την ώρα που στα 7 Βασίλεια επικρατεί το χάος και η Νταινέρυς κάνει διακοπές σε εξωτικά μέρη, υπάρχει ένας ηγέτης, που πιάνει την μπάλα την ώρα που παγώνει (συγγνώμη) και θα ηγηθεί της τελικής αναμέτρησης. Μ.Χ.

Στο 5ο επεισόδιο ο Τύριον κι ο Τζόρα περνούν μέσα από τα απομεινάρια του παλιού πολιτισμού, του ό,τι τελοσπάντων απέμεινε από την εποχή της μαγείας του Γουέστερος, μια εποχή που δεν υπάρχει πια ή που δειλά προσπαθεί να αναγεννηθεί μες στο σκοτάδι. Αυτή η σκηνή, για την οποία έγραψα μπόλικα λόγια θαυμασμού όταν προβλήθηκε, έβαλε σε ιστορικό context όλη τη σειρά, της έδωσε ένα έξτρα επίπεδο βαρύτητας που της έλειπε. Θ.Δ.

Η αγαπημένη μου σκηνή, έχει σίγουρα μέσα Τύριον ωστόσο αμφιταλαντεύομαι στο ποια να διαλέξω. Από την μία έχω εκείνη με το βλέμμα του την ώρα που η Καλίσι ανέρχεται εις τους ουρανούς που είναι όλα τα λεφτά και από την άλλη έχω τη συζήτησή του με τον Νταάριο όπου λαμβάνει χώρα ο επικός διάλογος: «Δηλαδή, το μόνο που ξέρεις να κάνεις, είναι να μιλάς». «Όχι, ξέρω και να πίνω». Τώρα που την ξαναθυμήθηκα, καταστάλαξα. Αυτήν επιλέγω. Ε.Ρ.

Αγαπημένο επεισόδιο της σεζόν

Το ένατο. Γιατί το είδαμε παρέα με δέκα αναγνώστες του ΟΝΕΜΑΝ. Γιατί φάγαμε μπέργκερ παρέα με δέκα αναγνώστες του ΟΝΕΜΑΝ. Γιατί η στιγμή που ο Ντρόγκον παίρνει την Καλίσι και φεύγουν, ένιωσα τον αέρα που έστελναν τα φτερά του πάνω από την αρένα, να συγκρατούν τα δάκρυά μου. Χάρη στη ‘Σκηνή που με Συγκίνησε Απροσδόκητα’, το 9ο επεισόδιο πέρασε πανεύκολα στο προσωπικό μου best of. Η.Α.

Το ένατο φυσικά. Αυτό που είχε την από πάνω σκηνή. Αυτό που εξήγησε επιτέλους γιατί βλέπουμε την Άρυα να κάνει τα δικά της όλη την σεζόν, Αυτό που είχε διαπραγματεύσεις επιπέδου House of Cards από τον Ντοράν για τα μάτια της Μυρσέλλα. Αυτό που είχε το κάψιμο της μικρής του Στάνις (σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Τσιαμτσίκα). Και φυσικά, αυτό που είχε δράαααακουυυυυυυυυς. Δ.Κ.

Η Σέρσει υποφέρει στο κελί, η Άρυα επιτέλους κάνει κάτι, ο Τύριον κερδίζει την εμπιστοσύνη της Daenerys, η Sansa μαθαίνει ότι δεν είναι η πιο άτυχη στον κόσμο και στο Βορρά γίνεται η δεύτερη επικότερη μάχη που μας έχει δείξει ο Βορράς. Θες κι άλλα; Το όγδοο επεισόδιο μακράν.Χ.Χ.

Το 8ο φυσικά. Είχε πολλά σημαντικά πράγματα, αλλά η έλευση των Άλλων, οι νεκροί που σηκώνονται και η ανάδειξη του Τζον Σνόου σε ηγέτη, το αναγορεύουν στο πιο απολαυστικό αυτού του κύκλου και κατά τη γνώμη μου σε ένα από τα σημαντικότερα ως προς την πλοκή, που έχουμε δει μέχρι στιγμής. Μ.Χ.

To “Hardhome”, από την συνάντηση Ντενέρις-Τύριον μέχρι την επίθεση των White Walkers, ήταν το καλύτερο επεισόδιο που έχει κάνει η σειρά μέχρι σήμερα. Θ.Δ.

Θέλω πολύ να πω το δέκατο αλλά η αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχε το όγδοο, άνετα παρατούσα τη σειρά. Εντάξει όχι, αλλά όπως και να το κάνουμε μετά από επτά βαρετά επεισόδια, το όγδοο ήταν το πλέον απρόβλεπτο. Και συμφωνώ απόλυτα με το Χρήστο. Περίμενες εσύ να δεις τη Σέρσεϊ να υποφέρει; Όχι, πες. Ε.Ρ.

Λατρεμένος β’ ρόλος

Η χήρα του Όμπεριν. Γνωστή εμπνευστής των FEMEN και παγκόσμια πρέσβης των ελευθέρων ηθών, η Ελάρια κατάφερε να σημαδέψει την πέμπτη σεζόν σκοτώνοντας την Μυρσέλα με ένα φιλί-σκέτο φαρμάκι. Δεν ξέρω πόσο έτοιμη είναι η Σέρσεϊ μετά τη δημόσια διαπόμπευση να ακούσει κι άλλα δυσάρεστα νέα, αλλά η πράξη της Ελάρια γκρέμισε τις ισορροπίες που με κόπο αποκατέστησε ο ειρηνικός Ντόραν λίγες στιγμές νωρίτερα. Η Ελάρια κρατάει τους Μαρτέλ στο παιχνίδι, πολύ πιο ανταγωνιστικούς απ’ όσο θα περίμενε κανείς μετά τον άδοξο θάνατο του Όμπεριν και με γεια της και χάρά της το όσκαρ β’ γυναικείου.Η.Α.

Ο Ντοράν από το Ντορν. Τι ωραίος τύπος. Ατάραχος, ακούνητος, αγέλαστος. Ηγέτης ψαρωτικός. Κατάφερε με ένα λάθος του αντιπάλου να πάρει ότι ήθελε. Να τεστάρει την ηγετική ικανότητα του διαδόχου. Του λείπει ο αδερφός του και σίγουρα θέλει να ρίξει έναν διάολο στην χήρα αλλά τον βλέπεις ότι κι εκεί παραμένει ακλόνητος. Είναι o Frank Underwood του Westeros. Δ.Κ.

Tommen of the House Baratheon, First of His Name, King of the Andals and the First Men and Lord of the Seven Kingdoms. Θα έβλεπα άνετα ένα δεκάλεπτο με Tommen σε κάθε επεισόδιο. Χ.Χ.

Μπρον. Πάντα ο Μπρον. Μπορώ να τον παρακολουθώ να σκοτώνει, να πίνει και να λέει αστεία για όσες ώρες θέλετε. Και μόνο που καταφέρνει να τα βγάζει πέρα στα λόγια με τους αδερφούς Λάννιστερ και να παραμένει ζωντανός μετά από 5 κύκλους, ανεβαίνει στην εκτίμησή μου. Για μια ακόμη σεζόν, απολαυστικές οι σκηνές, στις οποίες συμμετείχε. Μ.Χ.

Ποια είναι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου, Μπρον; Ποια είναι; Θ.Δ.

Ο άγριος Τόρμουντ (που στην αρχή, τον έλεγα Ντόρτμουντ και με κοροϊδεύατε όλοι). Δεν ξέρω μου βγάζει μία τιμιότητα. Μου βγάζει κάτι από Τζον στο λιγότερο ξενέρωτο. Ελπίζω να μην προμηνύει κάτι αυτό το τελευταίο. Ε.Ρ.

Θα αναστηθεί ο Snow;

Ναι, γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Η Μελισσάνδρη, αυτή η μάγισσα που της αξίζει να πάθει δέκα φορές ό,τι έπαθε η Σέρσεϊ, δεν παράτησε τυχαία τον απογοητευτικό Στάνις ούτε ρωτούσε τον Τζον Σνόου πώς τα πηγαίνει στο κρεβάτι, απλά για να σπάσει τον πάγο. Ελπίζω ότι υπάρχει πλάνο πίσω από όλα αυτά και ότι θα δώσει το φιλί της ζωής σε έναν χαρακτήρα, χωρίς τον οποίο, δεν μπορώ να φανταστώ πλέον τη σειρά. Φοβάμαι πάντως, πως μια πιθανή ανάσταση του Τζον θα ισοδυναμεί με κάτι σαν αιώνια χάρη σ’ αυτή που τον έφερε πίσω και κάτι τέτοιο ΔΕ Μ’ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ. Αυτή είναι ικανή να τον βάλει να θυσιάσει κοτζάμ Σαμ Τάρλι. ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ. Μήπως να μείνεις πεθαμένος, φίλε κόρακα Τζον;Η.Α.

Το ρωτάς; Αν δεν αναστηθεί ο Τζον ποιός θα αναστηθεί; Φυσικά και να αναγεννηθεί από τις στάχτες του και ελπίζω με κομμένο μαλλί γιατί αυτή η μπούκλα είναι πολύ 80’s και δεν ταιριάζει στις μέρες μας. Και μετά ποιος τον πιάνει τον Γιάννη. Θα σηκωθεί και δεν θα λογαριάζει ούτε ζόμπια, ούτε συμβούλια ούτε τίποτα. Δ.Κ.

Θυμάμαι αμυδρά (ούτε ονόματα ούτε τίποτα) έναν τύπο που ξεπάστρεψε ο Hound πριν μερικές σεζόν και ένας μέθυσος ιερέας του Lord of Light τον ανέστησε για έκτη (?) φορά. Δεν θεωρώ συμπτωματική την φυγή της Μελισάνδρης στο Wall. Κάτι μου λέει ότι ο Snow θα αναστηθεί. Χ.Χ.

Ναι θα γυρίσει. Γιατί είναι η Μελισσάνδρη στο Κάστρο και έχουν επιστρέψει νεκροί μέσω του Κόκκινου Θεού στο παρελθόν (Ο Θόρος του Μυρ, ανέστησε τον Μπέρικ Ντοντάριον). Θα επιστρέψει γιατί αλλιώς ποιο είναι το νόημα του eye contact στο 8ο επεισόδιο με τον αρχηγό των Άλλων; Θα επιστρέψει γιατί η σειρά δεν αντέχει να τον χάσει. Αλλά προσοχή εδώ. Δεν ξέρω αν και όταν επιστρέψει, με ποια πλευρά θα είναι. Εγώ τον θέλω Σταρκ και να κρεμάσει όλους τους Μπόλτον και τους Φρέυ, αλλά δεν αποκλείεται να τον δούμε να κοιτάζει με μισό (γαλάζιο) μάτι τους δράκους της Νταινέρυς. Ο Χειμώνας έρχεται. Μ.Χ.

Αστεία πράγματα. Φυσικά και θα αναστηθεί. Κανείς σοβαρός ήρωας της sci-fi / fantasy εποποιίας δεν θριάμβευσε ποτέ χωρίς να έχει πεθάνει έστω μια φορά. Ο Τζον Σνόου είναι ο Μεσσίας του Γουέστερος, μα για να εκπληρώσει αυτό του το πεπρωμένο θα πρέπει πρώτα να αναστηθεί και να σηκώσει στις πλάτες του τις αμαρτίες μας. Ή τους white walkers τελοσπάντων, ό,τι χρειαστεί. Θ.Δ.

Το καλό που του θέλω. Ε.Ρ.