Άνοιξε ένα βιβλίο για την τηλεόραση

Το να υπάρχουν σε όλο το ίντερνετ κείμενα για τηλεόραση, σε βαθμό εξαντλητικό, με αναλύσεις και περιγραφές ανά επεισόδιο, όλη αυτή η κουλτούρα συζήτησης και αποδόμησης για 40 λεπτά τη φορά, σήμερα όλο αυτό είναι κάπως δεδομένο. Και μπορεί κάποιος να υποθέσει πως θα συνέβαινε ούτως ή άλλως επειδή το ίντερνετ δεν έχει όρια λέξεων ή περιεχομένου όπως τα έντυπα, οπότε φυσικά και βρίσκονταν εκείνοι που γουστάρουν να γράφουν λεπτομερώς για σειρές, όσο κι εκείνοι που γουστάρουν να τους διαβάζουν.

Όμως όλα αυτά ξεκίνησαν με τον Alan Sepinwall. O Αμερικάνος κριτικός τηλεόρασης από το Νιου Τζέρσεϊ έγραφε αναλυτικά κείμενα ανά επεισόδιο ήδη από τις αρχές των ‘90s, στο πρωτόλειο ακόμα διαδίκτυο, τότε για το “NYPD Blue”. Η δουλειά στην τοπική εφημερίδα πάντα ήταν περιοριστική, δηλαδή τι να πρωτογράψεις και για ποια σειρά, όταν έχεις μια-δυο στήλες λίγων λέξεων τη βδομάδα;

Στα μέσα των ‘00s άνοιξε ένα μπλογκ που γρήγορα έγινε σημείο αναφοράς, με write-ups κάθε επεισοδίου που έβλεπε, και γρήγορα οι δυνατότητες του ίντερνετ σε αυτό τον τομέα έγιναν απόλυτα σαφείς σε όλους: Πλέον κάθε μεγάλο ξένο site για το entertainment όφειλε να ανεβάζει καθημερινές κριτικές για κάθε επεισόδιο κάθε σειράς, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να μην αρκεί ούτε αυτό, και να καλύπτουν με αντίστοιχο τρόπο και παλιές, κλασικές σειρές.

(Θες ας πούμε να διαβάζεις κάθε βδομάδα και για ένα επεισόδιο του “Star Trek: Deep Space Nine”; Βεβαίως, γιατί όχι.)

Η ουσία είναι πως λόγω αυτής της καινοτομίας, ο Sepinwall κατέγραψε την επανάσταση, τη Χρυσή Εποχή της τηλεόρασης ενώ αυτή συνέβαινε, βδομάδα μετά τη βδομάδα. Οπότε δεν θα υπήρχε κάποιος άνθρωπος πιο σωστός για να γράψει ετούτο εδώ το βιβλίο.

Στο “The Revolution Was Televised”, ο κριτικός αναλύει το πώς άλλαξε για πάντα η τηλεόραση από το μοντέλο των σειρών με τα αυτοτελή επεισόδια στη σημερινή εποχή της καλωδιακής – και το κάνει γράφοντας για 12 σειρές που πρωτοστάτησαν με τον τρόπο τους σε αυτή την αλλαγή. Όλες είναι απαραίτητη θέαση:

The Wire

Φυσικά πρώτο και καλύτερο. Τα έχουμε πει αναλυτικότερα, σε 10 λόγους για τους οποίους είναι η σπουδαιότερη σειρά ever. Κράτησε 5 σεζόν, δεν έβγαλε κέρδος ιδιαίτερο, αλλά χάρη σε αυτή το ΗΒΟ απολαμβάνει το στάτους του “περισσότερο από τηλεόραση”.

The Shield

Αστυνομική σειρά που άλλαξε τους κανόνες, έδειξε το ακραίο χωρίς να σε κάνει να νιώθεις πως προσπαθεί υπερβολικά, κατάφερε κάθε σεζόν της (από τις 7) να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και έγραψε το καλύτερο φινάλε σειράς. Α, το ότι είναι ένα απίστευτα εθιστικό δράμα χαρακτήρων εν μέσω της δράσης που αφορά έναν διεφθαρμένο μπάτσο και την αποτελεσματική ομάδα του, το είπαμε; Δες το τώρα.

Oz

Μόλις 6 σεζόν (και λιγότερα από 60 επεισόδια) αρκούσαν για να αλλάξουν για πάντα την ιδέα μας πάνω στο τι μπορεί να δείξεις και τι όχι στην τηλεόραση, πάνω στα ακραία συμβάντα σε μια φυλακή των ΗΠΑ. Αρκεί και μόνο το γεγονός ότι ήταν το πρώτο ωραιίο δράμα του ΗΒΟ για να έχει θέση στην ιστορία της TV.

Friday Night Lights

H αγάπη μας για το “Friday Night Lights” δεν μετριέται σε αράδες ή σε λέξεις, αλλά τελοσπάντων, ας πούμε πως το έχουμε ψιλοτσακίσει το θέμα. Έχουμε εξηγήσει γιατί η σειρά είναι σπουδαία, έχουμε αναλύσει το χαρακτήρα του κόουτς Τέιλορ, έχουμε μιλήσει διεξοδικά ακόμα και για τον λατρεμένο Τιμ Ρίγκινς και γιατί δεν τα καταφέρνει στο σινεμά (και γιατί δε μας πειράζει). Μόνο αγάπη για αυτή τη σειρά, που κάθε μία από τις 5 της σεζόν (με εξαίρεση τη μετριότατατη 2η, αλλά δεν κρατάμε κακία) είχε να προτείνει κάτι καινούριο και εξαιρετικό.

The Sopranos

Στο κέντρο της Χρυσής Εποχής της τηλεόρασης υπάρχει αυτή η σειρά. Ο πιο εμβληματικός αντι-ήρωας, πριν έρθουν όλοι αυτοί οι αντι-ήρωες που μας συναρπάζουν σήμερα, δομή που αναπαράγεται από κάθε ενήλικη σειρά σήμερα, και συνδυασμός τεράστιας κριτικής αποδοχής με λατρεία του κοινού. Μια σειρά για τους πάντες, με το πιο πολυσυζητημένο ίσως φινάλε…

Lost

…όχι, το δεύτερο πιο πολυσυζητημένο φινάλε. Το πρώτο μάλλον πάει εδώ. Και φυσικά δε χρειάζεται καθόλου να εξηγήσουμε τη σημασία του “Lost” όχι μόνο για τη μοντέρνα τηλεόραση, αλλά και για την ποπ κουλτούρα στον 21ο αιώνα.

Deadwood

Τα έχουμε γράψει και για το “Deadwood”, και για το πώς οι 3 σεζόν του καταφέρνουν να πάνε το είδους του γουέστερν αλλά και την τηλεόραση, ένα βήμα πιο μακριά. Αληθινή ποίηση.

Buffy the Vampire Slayer

Αυτή είναι η προσωπική μου αγαπημένη σειρά, 7 σεζόν πανέξυπνων διαλόγων και αναζήτησης ταυτότητας μέσα από την καθημερινότητα της εφηβείας. Είναι του Joss Whedon (“The Avengers”) και δεν είναι καθόλου αυτό που περιμένεις. Αν και το επίπεδο παραγωγής είναι απίστευτα χαμηλό στις πρώτες σεζόν, ο τρόπος που πειραματίζεται και χρησιμοποιεί το μέσο είναι τρομερός – και τα ‘παράξενα’ επεισόδια συγκρίνονται μόνο με εκείνα των “X-Files”.

24

Αληθινό παιδί της μετά-9/11 εποχής, με τον απόλυτο ήρωα των ‘00s και ένα high-concept gimmick (του real-time) που έδωσε στη σειρά ώθηση ώστε να ξεχωρίσει από όλες, να δοκιμάσεις εντελώς νέα πράγματα, και να γίνει σύμβολο του είδους της για μια εποχή. Είχε τρομερές αστάθειες, ειδικά στις τελευταίες σεζόν, αλλά τα σοκ και η αγωνία που μας χάρισε δεν γυρνάνε πίσω.

Battlestar Galactica

Η επιστημονική φαντασία στην υπηρεσία του νηφάλιου ρεαλισμού της πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης του σήμερα. Πολύ απλά, το “BSG” έφτιαξε τους δικούς του κανόνες. Σπουδαία σειρά, για τις τελευταίες λιγοστές χιλιάδες ανθρώπων που επιβίωσαν την γενοκτονία στα χέρια των εχθρικών Cylons και ψάχνουν να βρουν μια νέα Γη στο αχανές του διαστήματος.

Mad Men

Μία από τις δύο μοναδικές σειρές του βιβλίου που συνεχίζονται ακόμα, το “Mad Men” έχει αποτελέσει αντικείμενο της διαρκούς ενασχόλησής μας. Για την Ιστορία, για το πώς και πότε πίνει ο Ντον Ντρέιπερ, για τις γυναίκες, για τον άντρα.

Breaking Bad

Παρακαλώ περάστε.

To “The Revolution Was Televised” μπορείς να προμηθευτείς σε διάφορες μορφές, να το αγοράσεις από το amazon ή φυσικά να το παραγγείλεις από κάποιο βιβλιοπωλείο.