30 χρόνια μετά τη Σιωπή των Αμνών, ο Anthony Hopkins κερδίζει ξανά Όσκαρ

Ο Hopkins ήταν δεύτερος στα προγνωστικά για τη δουλειά του στο The Father του Florian Zeller, όπου υποδύεται έναν ηλικιωμένο άνδρα με συμπτώματα άνοιας που νιώθει να χάνει σιγά-σιγά τον εαυτό του, την ίδια ώρα που αρνείται πεισματικά να ακολουθήσει τις οδηγίες της κόρης του (Olivia Colman). Τελικά κέρδισε το Όσκαρ και μάλλον κοιμόταν.

Είναι μία πραγματικά σπαραξικάρδια ερμηνεία που ο Hopkins αντιμετώπισε με τρομακτική λεπτομέρεια, αλλάζοντας στα σημεία τον χαρακτήρα του από σκηνή σε σκηνή. Είναι ένας ρόλος που, όπως είπε ο Zeller όταν κέρδισε το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου, γράφτηκε για τον Hopkins, τον πιο σπουδαίο ηθοποιό στον πλανήτη κατά τη γνώμη του.

Μετά το Όσκαρ του για τη Σιωπή των Αμνών το 1994, ο Hopkins είχε άλλες τέσσερις υποψηφιότητες με πιο πρόσφατη αυτή για το Two Popes, δεν είχε καταφέρει όμως να κερδίσει για καμιά τους. Αυτή τη στιγμή όμως, είναι στα 83 του χρόνια ο γηραιότερος νικητής Όσκαρ στην ιστορία του θεσμού (γηραιότερος υποψήφιος παραμένει ο Christopher Plummer με την υποψηφιότητα Β΄Ανδρικού για το All the Money in the World στα 88 του).

Η απόφαση των Όσκαρ να αφήσουν την κατηγορία Α΄Ανδρικού για το τέλος αντί για αυτήν της Καλύτερης Ταινίας, σχετίζεται ίσως με τη σιγουριά μίας νίκης του Boseman που θα έκλεινε συγκινητικά τη βραδιά. Οι παραγωγοί των βραβείων άλλωστε δε γνωρίζουν τα αποτελέσματα μέχρι να ανοίξουν οι φάκελοι στη σκηνή. Με αυτή την έκβαση του αποτελέσματος όμως η τελετή έληξε αμήχανα. Ο Hopkins δεν παρέστη αυτοπροσώπως για να πάρει το βραβείο του, η Olivia Colman δε μίλησε εκ μέρους του όπως είχε ακουστεί ότι θα γινόταν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επικράτησε σοκ για τη χασούρα του Boseman, και επισκιάστηκε η νίκη του Nomadland γιατί δεν ήταν η Καλύτερη Ταινία το βραβείο-επίλογος της τελετής.

Δες το στιγμιότυπο παρακάτω: