Από Stranger Things μέχρι Χαμένη Κόρη: Όλα όσα πρέπει να δεις αυτό το ΣΚ

Ξεκινάμε με το Stranger Things που θα μονοπωλήσει την κουβέντα στις επόμενες εβδομάδες:

Stranger Things: Season 4: Volume 2

Οι Αδερφοί Duffer ξέρουν να κάνουν φινάλε. Τούτο νομίζω κιόλας πως θα επηρεάσει το πώς θα αντιμετωπίσουμε ολόκληρη τη σεζόν. Προς το παρόν μπορείς να διαβάσεις τα συμπεράσματά μας για το Volume 1 του Stranger Things παρακάτω.

Η σειρά στριμάρει στο Netflix.

The Lost Daughter

Η Leda (Olivia Colman) έχει πάει διακοπές στις Σπέτσες, αλλά οι άνδρες διακόπτουν διαρκώς την ησυχία της. Τα βρίσκει με τον επιστάτη του ενοικιαζόμενού της (Ed Harris) μόνο όταν συνειδητοποιεί πως δεν έχει τη διάθεση να την κρίνει.

Τσαντίζεται με τα έφηβα αγόρια που κάνουν φασαρία στον κινηματογράφο και που σιωπούν μόνο όταν τους φωνάζει κάποιος άλλος άνδρας. Νιώθει απειλή από τον σύζυγο της Nina, της νεαρής μητέρας που γνωρίζει στην παραλία όπου εντοπίζει άλλη μία γυναίκα που ακόμα περιμένει να της προκύψει οργανικά η μητρότητα και να εκδηλώσει από μέσα της απεριόριστη υπομονή και ανιδιοτέλεια.

Όλοι αυτοί οι άνδρες όμως παραμένουν στην περιφέρεια. Είναι δορυφόροι στον κόσμο των γυναικών της Χαμένης Κόρης, της πρώτης ταινίας με τη σκηνοθετική/σεναριακή υπογραφή της Maggie Gyllenhaal, ενοχλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν τα κουνούπια το καλοκαίρι, κίνδυνοι που πρέπει να αποφευχθούν. Καθεμία από αυτές τις γυναίκες πρέπει να ανεχτεί την εισβολή, τις προσδοκίες, την επιβολή τους.

Η Gyllenhaal έχει γράψει μία ταινία που εκτυλίσσεται σε ξεχωριστή γυναικεία γλώσσα, σε ένα λεξιλόγιο από παρατηρήσεις και χειρονομίες που έχει διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της γυναικείας ζωής, όσο εκπαιδευόμαστε να λειαίνουμε διαρκώς τις γωνίες της κοινωνίας. Μιλώντας στην τελετή έναρξης του Athens Open Air Film Festival, η Gyllenhaal δήλωσε πως η Elena Ferrante που έχει γράψει το βιβλίο όπου βασίστηκε το φιλμ, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι άνδρας όπως φημολογείται, γιατί πώς θα μπορούσε ένας άνδρας να ξέρει αυτούς τους κωδικούς; Αυτές τις μύχιες σκέψεις που δεν παραδεχόμαστε καν στον εαυτό μας ότι τις έχουμε;

Στο κέντρο της ταινίας της είναι η μητρική αμφιθυμία, τόσο εγκόσμια και ταυτόχρονα τόσο ταμπού, που όταν οι χαρακτήρες την αναγνωρίζουν η μία στην άλλη, το ένστικτό τους είναι να αλληλοσπαραχθούν αντί να φερθούν με συμπόνια. Η Leda και η Nina ξέρουν ότι είναι αδικημένες κοινωνικά, αλλά δεν μπορούν να απαγκιστρωθούν πλήρως από τις προσδοκίες που εμπνέει ο μητρικός τους ρόλος.

«Είμαι αφύσικη μητέρα», λέει κάποια στιγμή η πρώτη, γιατί ο εαυτός και η μητρότητα στο μυαλό της είναι τόσο ασυμβίβαστα που το ένα μπορεί να έρθει μόνο εις βάρος του άλλου. Όχι, αυτό δεν θα μπορούσε να το γράψει άνδρας.

Η ταινία κυκλοφορεί από τη Spentzos Films.

Blow-Up

Ο Thomas (David Hemmings) είναι ένας φωτογράφος από το Λονδίνο που περνάει τον χρόνο του φωτογραφίζοντας μοντέλα. Μία μέρα όμως αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να έχει φωτογραφίσει κάτι απεχθές: έναν φόνο.

Αφού είχε τραβήξει κάποιες φωτογραφίες στο πάρκο, ο άνδρας παρατηρεί μία παράξενη σκιά στην άκρη του κάδρου που μοιάζει με όπλο. Το μόνο ξεκάθαρο σε όλο αυτό είναι πως η γυναίκα (Vanessa Redgrave) στη φωτογραφία θα εμφανιστεί στο στούντιό του θέλοντας τις επίμαχες φωτογραφίες. Φανταστικός Χρυσός Φοίνικας από τον Michelangelo Antonioni στο πρώτο του αγγλόφωνο φιλμ.

Η ταινία είναι μια έρευνα για το τι δίνει η τέχνη στην ανθρωπότητα και το πώς επηρεάζει τη ζωή μας, αμφισβητώντας τα politics του πρωταγωνιστή της και, ταυτόχρονα, τον τρόπο που βλέπουμε ταινίες.

Ο Antonioni αναγνωρίζει την εύθραυστη φύση του σελιλόιντ και την ανάγκη διατήρησης/συντήρησης σπουδαίων εικόνων, και αυτός είναι ο λόγος που η ταινία είναι συγκινητική σε δεύτερη ανάγνωση. Μέχρι το τέλος της, ο σκηνοθέτης δυστυχώς προτείνει ότι μια μέρα το Blow-Up δεν θα υπάρχει (ή δεν θα σημαίνει τίποτα για κανέναν), αν δεν συνεχίσει να προβάλλεται.

Η ταινία κυκλοφορεί από τη Summer Classics.