“Αρνούμαι να παίξω τον ρόλο του παππού που πεθαίνει”

Έχει προταθεί για 2 Όσκαρ, έχει κερδίσει Έμμυ και Χρυσή Σφαίρα, και τον έχεις δει σε πάνω από μια ντουζίνα ταινίες. Με το “Full Monty” του 1997 έγινε ευρέως γνωστός, και από τότε έχει εμφανιστεί σε μεγάλους ή μικρούς ρόλους σε μπλοκμπάστερ (“Batman Begins”, “Επικίνδυνη Αποστολή: Πρωτόκολλο Φάντασμα”), Οσκαρικές παραγωγές (“Ερωτευμένος Σαίξπηρ”, “Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας”), πολιτικές ταινίες (σαν το “Μάικλ Κλέιτον” αλλά και το “The Debt”).

Θα περίμενε δηλαδή κανείς ότι ο Tom Wilkinson είναι από τους ηθοποιούς που δε δυσκολεύονται να βρουν ρόλους, όμως ο 64χρονος Άγγλος ηθοποιός από το Λιντς παλεύει κάθε μέρα για να καταφέρνει να μην αναλώνεται σε κλισέ χαρακτήρες.

Είναι η 3η φορά που συνεργάζεται με τον ίδιο σκηνοθέτη (ο John Madden του “Ερωτευμένου Σαίξπηρ”, ο οποίος τον είχε βάλει να παίξει και σε ένα επεισόδιο του “Επιθεωρητή Μορς”, παλιότερα στην αγγλική τηλεόραση). Στο “Χρέος”, o Wilkinson συμπρωταγωνιστεί με την Helen Mirren και τον Sam Worthington και παίζει έναν πρώην πράκτορα της Μοσάντ με ένα θανάσιμο μυστικό.

Πώς συνδυάζεις υλικό σαν αυτό με ταινίες σαν το “Rush Hour”, και πώς πας από μια ταινία Μπάτμαν σε δραματικούς ρόλους που σε οδηγούν στα Όσκαρ; Ο Tom Wilkinson τα καταφέρνει ακόμα, αλλά στη συνέντευξη που εξασφαλίσαμε υπόσχεται πως όσο δύσκολη κι αν γίνεται η αναζήτηση καλών ηλικιωμένων ρόλων, δε θα παίξει ποτέ τον παππού που πεθαίνει.

Μάλλον.

Το βρίσκεις δύσκολο να μιλάς για τις ταινίες σου;
Ναι. Το θέμα είναι ότι θα μου ζητηθεί να μιλήσω για το χαρακτήρα με έναν τρόπο που δεν το έχω κάνει ποτέ. Δεν ξέρω πως να μιλάω για κάτι τέτοιο. Ξέρω να υποδύομαι, όχι να αναλύω.

Για να δούμε. Ρωτάς συνήθως τον εαυτό σου αν θα τα πηγαίνεις καλά με τους συγκεκριμένους ανθρώπους σε ένα project;
Δεν είχα ποτέ μου κάποια κακή εμπειρία σε ταινία. Υπάρχουν σκηνοθέτες με τους οποίους μάλλον δε θα δούλευα ξανά, όχι πως δεν τους συμπάθησα, απλά επειδή πιστεύω πως δεν είναι καλοί.

Αυτή την ταινία τη θεωρείς θρίλερ ή πολιτική;
Είναι ένα συναισθηματικό θρίλερ νομίζω. Είναι ένα θρίλερ με άλλα πράγματα. Έχει μια συναισθηματική ορμή που ένα θρίλερ δεν χρειάζεται απαραιτήτως, καθώς και άλλες θεματικές.

Πώς ένιωσες όταν το είδες ολοκληρωμένο;
Εντυπωσιάστηκα και εξεπλάγην από τα πιο βίαια σημεία του, που πραγματικά είναι βίαια. Δεν είναι κάτι γενικό του στυλ ‘θα σου ρίξω γροθιά και θα μου ρίξεις κι εσύ μια γροθιά’. Είναι τρομακτικά πράγματα.

Μίλησες με τον ηθοποιό που παίζει τον χαρακτήρα σου σε νεότερη ηλικία; (σσ. αριστερά στη φωτογραφία)
Όχι. Είχαν τελειώσει τα γυρίσματα όταν ήρθα εγώ, οπότε δεν είδα τίποτα. Και δεν κοίταξα καθόλου το υλικό. Οι άνθρωποι αλλάζουν πολύ καθώς γερνάνε. Εκείνος είναι 25, εγώ δεν είμαι 25. Αλλά κοιτώντας τα πριν λίγες μέρες όταν είδα την ταινία, σκέφτηκα ‘θα μπορούσε να είναι ο ίδιος άνθρωπος.’ Υπάρχει ένα πολύ όμοιο πάθος.

Τι είναι το “Best Exotic Marigold Hotel”; Άλλη μια συνεργασία με τον John Madden, σωστά;
Ναι. Είναι για ένα ξενοδοχείο και ένα μάτσο ανθρώπους που αποσύρονται ή πάνε στην Ινδία για διαφορετικούς λόγους. Είναι όλες διαφορετικές ιστορίες.

Ο John λέει πως είναι μια καλή ταινία για τους “γκριζαρισμένους”…
Ναι! (γελάει) Δεν ακούω τίποτα  – εγώ τα βρίσκω μια χαρά με τους νέους!

Έχεις μόλις κάνει την “Επικίνδυνη Αποστολή: Πρωτόκολλο Φάντασμα”, όπου και παρέδωσες την αθάνατη ατάκα “η αποστολή σου αν τη δεχτείες” στον Tom Cruise…
Ναι, είμαι απλά σε αυτή τη μία σκηνή βέβαια. Ήταν ωραία εμπειρία, το διασκέδασα πολύ.

Πιστεύεις ότι υπάρχει μεγάλη τυποποίηση στους ρόλους;
Ίσως. Δεν το βλέπω. Νομίζω πως υπάρχουν λιγότεροι καλοί ρόλοι όταν εξηνταρίζεις από ό,τι όταν ήσουν πενήντα, που ήταν λιγότεροι από όσους υπήρχαν όταν ήσουν σαράντα, που ήταν λιγότεροι από όσους υπήρχαν όταν ήσουν τριάντα. Φαντάζομαι. Αν διαβάσω ένα ακόμα σενάριο όπου θα παίζω τον παππού που πεθαίνει…! Δεν πρόκειται να το κάνω αυτό. Εκτός αν είναι η καλύτερη ταινία όλων των εποχών με παππού που πεθαίνει. Τότε θα το κάνω.

Πώς βλέπεις την καριέρα σου σήμερα;
Ήμουν πολύ τυχερός με τις ταινίες που έχω κάνει, επειδή πολλές από αυτές είχαν μεγάλη επιτυχία και αυτό κάπως καθησυχάζει τους διάφορους ανθρώπους στο Λος Άντζελες που θέλουν να σε προσλάβουν. Το “Full Monty” ήταν τρομερή βοήθεια, και την επόμενη χρονιά έκανα τον “Ερωτευμένος Σαίξπηρ” και το “Rush Hour”, που ήταν επιτυχημένα με διαφορετικούς τρόπους. Και μετά το “Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας”… όταν το έκανα πίστευα ότι θα αποδείκνυε δύο πράγματα: α) Ότι μπορώ να παίξω έναν Αμερικάνο και β) Ότι μπορώ να παίξω πρωταγωνιστικό ρόλο. Πολύς κόσμος το είδε.

Την τελευταία δεκαετία δουλεύεις περισσότερο από ποτέ;
Είναι σταθερή η δουλειά. Φέτος όχι πάντως – δεν έχω κάνει τίποτα φέτος. Αν και πρόκειται τώρα να κάνω κάποια πράγματα. Είναι όλο και πιο δύσκολο να βρω δουλειά τώρα. Είμαι αρκετά τυχερός να μπορώ να πω “αν θέλετε να παίξω στην ταινία, θα το κάνω για δυο βδομάδες και μετά τέλος.”

Φαντάζομαι είναι διαφορετικά όταν έχεις κεντρικό ρόλο…
Αν παίζεις τον πρωταγωνιστή, τότε πρέπει να δουλέψεις μαζί τους. Σκέφτεσαι, “αν μπορεί να γίνει 6 βδομάδες, είναι καλύτερα από 8 βδομάδες”. Εγώ τώρα έχω ένα ρόλο σε δυο βδομάδες για μια ταινία και πρέπει να πάω στο Μεξικό. Δεν είναι μεγάλος ο ρόλος και είναι κάπως διάσπαρτο το πρόγραμμα, αλλά είναι εντάξει με τις δύο βδομάδες. Αν θες να το κάνεις, το κάνεις. Αν έβρισκα τον τέλειο ρόλο παππού που πεθαίνει, θα έλεγα “Εντάξει, πρέπει να είμαι εκεί.”

Η ταινία “Το Χρέος” κυκλοφορεί σε DVD & Blu-ray™ από τη Sony Pictures Home Entertainment Hellas και θα είναι διαθέσιμη προς πώληση από τις 27 Φεβρουαρίου 2012