Τριαντάφυλλο στο στήθος

Η Σεραφίνα ντέλλε Ρόζε (Αθηνά Τσιλύρα), μια ιταλίδα μετανάστρια στη Νέα Ορλεάνη, χάνει πρόωρα τον άντρα της. Αρνούμενη την πραγματικότητα, καίει τη σωρό του, φέρνει τις στάχτες του στο σπίτι και κλείνεται στον εαυτό της. Πιστή στο σύστημα των αξίων της κοινωνίας που μεγάλωσε, αναζητά ένα σημάδι, την άδεια από την Μαντόνα για να συνεχίσει να ζει.

Τα χρόνια κυλούν, μέχρι που η «άδεια» θα έρθει στο πρόσωπο του νεαρού οδηγού Αλβάρο Μαντζακαβάλλο (Γιώργος Καραμίχος). Όπως ακριβώς και ο νεκρός της άντρας, o Αλβάρο έχει ένα τατουάζ. Ένα τριαντάφυλλο στο στήθος.

Το «Tριαντάφυλλο στο Στήθος», πιο επίκαιρο από ποτέ, παρουσιάζει τη σύγκρουση των πολιτισμικών αξιών των μεταναστών με αυτές των κοινωνιών που ζουν. Όσο η πληθωρική χήρα παραμένει κλεισμένη στο σπίτι, δουλεύει ως μοδίστρα και φροντίζει τη έφηβη κόρη της Ρόζα (Μαρίνα Καλογήρου). Με αφορμή τον Τζακ Χάντερ (Γιώργος Χρανιώτης), ένα νεαρό ναύτη που γνώρισε η Ρόζα στον σχολικό χορό, η Σεραφίνα θα επικρίνει με δριμύτητα το εκπαιδευτικό σύστημα, το θεσμό του σχολικού χορού, τις εφηβικές σχέσεις και τις αξίες της αμερικανικής κοινωνίας του μεταπολέμου.

Ωστόσο, ούτε η καθολική εκκλησία θα ξεφύγει από τη κριτική της Σεραφίνα. Έχοντας προηγούμενα από τότε που αποφάσισε να κάψει και όχι να ενταφιάσει τη σωρό του άντρα της, η μετανάστρια από τη Σικελία θα δώσει ένα κήρυγμα αφοσίωσης και πραγματικής αγάπης στον Πατήρ ντε Λέο (Θοδωρής Μπογιατζής), όταν αυτός θα επιχειρήσει να τη φλερτάρει.

Το έργο έχει έντονα στοιχεία τραγωδίας. Εκτός από την ερμηνεία της Αθηνάς Τσιλύρα, ο Διόνυσος κάνει συχνές επισκέψεις στο σπίτι της Σεραφίνα. Η οργιαστική αντίληψη της ζωής έρχεται σε αντιπαράθεση με την αφοσίωση, την ασκητική στάση και την αποχή.

Παράλληλα, η σκηνοθεσία της Esther Andre Gonzalez, φροντίζει ώστε το κοινό να μην ξεχάσει τη σύγχρονη Νέα Ορλεάνη, την απώλεια ζωής και τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων μετά το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα.