#AskGaryVee: Απλά μαθήματα επιτυχίας από έναν γκουρού των επιχειρήσεων

Ο Gary Vaynerchuk (Gary Vee) χτίζει επιχειρήσεις. Αφού απογείωσε τον τζίρο της οικογενειακής του οινοποιίας από τα 3 στα 60 εκατομμύρια δολάρια, ίδρυσε τη VaynerMedia, ένα από τα κορυφαία ψηφιακά πρακτορεία του πλανήτη.

Ο Gary παρουσιάζει επίσης την εξαιρετικά δημοφιλή εκπομπή #AskGaryVee, ενώ παράλληλα, δίνει τακτικά δημόσιες ομιλίες.

Ποιες είναι όμως συμβουλές που μοιράζεται με το πολυπληθές κοινό του; Ακολουθούν δύο κεφάλαια από το νέο του βιβλίο που λειτουργεί ως εγχειρίδιο επιτυχίας για εκκολαπτόμενους επιχειρηματίες.

#AskGaryVee: Εγχειρίδιο για σίγουρη επιτυχία

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τι έχει να προτείνει ο Gary Vee για την ηγεσία, τα social media αλλά και την αυτογνωσία.

Στις 21 Φεβρουαρίου 2006, σε ένα κανάλι του YouΤube χωρίς ούτε έναν εγγεγραμμένο χρήστη, ξεκίνησε το πρώτο video blog στον κόσμο για το κρασί. Χωρίς πολλά πολλά εμφανίστηκε ένας τύπος με μπλε μπλούζα –ίσως και μαύρη, δύσκολο να καταλάβεις με τόσο χάλια φωτισμό– μπροστά από έναν άδειο, μπεζ τοίχο. Στο τραπέζι μπροστά του υπήρχαν τρία μπουκάλια κρασί κι ένας μικρός, σκουρόχρωμος κουβάς που έμοιαζε με γλάστρα για φυτό εσωτερικού χώρου. Έδειχνε χλωμός κάτω από το κιτρινωπό φως της λάμπας φθορίου που μετά βίας φώτιζε το πρόσωπό του, αλλά είχε ένα μεγάλο, αισιόδοξο χαμόγελο. Κοιτώντας απευθείας στην κάμερα, συγκρατημένος και σοβαρός, συστήθηκε με φωνή φιλική στο ανύπαρκτο κοινό του: «Γεια σας. Καλώς ήρθατε στο πρώτο επεισόδιο του Wine Library TV. Είμαι ο Γκάρι Βέινερτσακ». Ο ήχος ήταν τόσο χάλια, λες και γύριζε το βίντεο σε σπηλιά. 

Με τον καιρό η εκπομπή απέκτησε περισσότερο δυναμισμό και ενδιαφέρον. Ο οικοδεσπότης επέτρεψε στην έντονη προσωπικότητά του να λάμψει. Φορούσε φανέλες των New York Jets, συνδύαζε κρασιά με ζαχαρωτά και περιέγραφε τα γευστικά προφίλ με γλώσσα απλή, γλαφυρή: «Σαν καραμελίτσες με γεύση σταφύλι και νεκρό ελάφι ανακατεμένα με κεράσια». 

Γύρισε άλλα 999 επεισόδια προτού ανακοινώσει, στις 14 Μαρτίου 2011, ότι η εκπομπή τελείωσε. 

Δηλαδή, όχι ακριβώς. Την ίδια ημέρα ξεκίνησε το Daily Grape, κάτι σαν Wine Library TV 2.0 της εποχής της παντοκρατορίας του κινητού τηλεφώνου. Γύρισε 89 επεισόδια. Και τότε συνειδητοποίησε ότι τελείωσε στ’ αλήθεια. Λάτρευε το κρασί, αλλά πάνω απ’ όλα ήταν επιχειρηματίας και υπήρχαν τόσα άλλα πράγματα να κάνει. 

Αυτός ο τύπος ήμουν εγώ. Τότε πραγματικά πίστευα πως είχα τελειώσει με το καθημερινό video blogging. Δεν θα είχα θέμα με μια συνέντευξη κάπου κάπου ή ένα βίντεο μία φορά στις τόσες (έχεις δει το Monday Morning Motivational;). όχι όμως ολόκληρη εκπομπή. Αλλά δεν είχα υπολογίσει εσένα, Vayner Nation. Μου λείψατε! Μου έλειψε το να μιλάμε σε καθημερινή βάση. Εντάξει, μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε οποιαδήποτε στιγμή μέσω Twitter, Instagram ή Facebook, όμως το βίντεο έχει τόση ενέργεια και ενθαρρύνει τον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια όσο καμία άλλη πλατφόρμα. Έπρεπε να έχω καταλάβει ότι κάτι μου έλειπε, καθώς, κάθε φορά που μιλούσα σε κοινό, το κομμάτι για το οποίο ανυπομονούσα ήταν το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο του Q&A. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να κάνω μόνο Q&A για πάντα.

Στο μεταξύ, τα email έπεφταν βροχή. Παρά τα τρία βιβλία και τα εκατοντάδες βίντεο, ο κόσμος είχε ακόμα απορίες για το πώς να χρησιμοποιήσει με επιτυχία τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –τις νέες και τις παλιές πλατφόρμες– για να χτίσει το brand του, πώς να κινηθεί με το native content ή, απλώς, πώς κάνω αυτό που κάνω. Ήθελα να προσφέρω τόσο πολύ περιεχόμενο για να βοηθήσω, αλλά με τις υποχρεώσεις μου στη VaynerMedia και αλλού δεν μου δινόταν η ευκαιρία. 

Τότε μου έστειλε email ο DRock. Ο DRock –Ντέιβιντ Ροκ– ήθελε να γυρίσει μια ταινία μικρού μήκους για μένα. Το τι έκανε για να με πείσει το περιγράφω στο βιβλίο, και έχει ενδιαφέρον – κλασικό παράδειγμα του πώς να προχωρήσεις στο επόμενο στάδιο της καριέρας σου. Με ακολούθησε μία ολόκληρη μέρα κι έφτιαξε το Clouds and Dirt, μια υπέροχη ταινία μικρού μήκους που αποδίδει στην εντέλεια την όλη φιλοσοφία μου σχετικά με την επιχειρηματικότητα. Η συνεργασία μας ήταν τόσο απολαυστική, που τον προσέλαβα να φτιάχνει βίντεο για μένα. 

Τότε έριξα μια ματιά γύρω μου και συνειδητοποίησα πως φέρνοντας τον DRock έστησα άθελά μου την τέλεια ομάδα δημιουργίας περιεχομένου: παραγωγός ο Ντέιβιντ, κειμενογράφος ο Στιβ Άνγουιν και στη συνέχεια και η Ίντια Κίζερ, γραφίστας ο Ζακ Μόι. Χωρίς δεύτερη σκέψη τούς ανακοίνωσα ότι ήθελα να γυρίσω ένα βίντεο κι εκείνοι θα με βοηθούσαν. 

Κι έτσι, στις 31 Ιουλίου 2014, σε ένα κανάλι στο YouTube με 30.000 εγγεγραμμένους, ξεκίνησε ένα από τα πρώτα video blog του κόσμου με Q&A για την επιχειρηματικότητα. Στο πρώτο πλάνο ένας τύπος με πόλο μπλουζάκι με μπλε ρίγες χαμογελούσε στην κάμερα: «Γεια σας, καλώς ήρθατε στο πρώτο #AskGaryVee». Αν και το πρώτο επεισόδιο ήταν τόσο χαμηλών τόνων όσο και τα πρώτα για το κρασί, ήδη από το δεύτερο ο φωτισμός και η ποιότητα του ήχου ήταν επαγγελματικού επιπέδου και ο οικοδεσπότης μέσα στην ενέργεια. Καθώς απαντούσε στις ερωτήσεις των θεατών για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το μάρκετινγκ, το branding και διάφορα άλλα, άρχισε να εμφανίζει στο ξύλινο, καλογυαλισμένο τραπέζι μπροστά του άσχετα αντικείμενα, αθλητικό εξοπλισμό των New York Jets και συλλεκτικά παιχνίδια από τη δεκαετία του ’80. Όσο οι θεατές συνέχιζαν να του απευθύνουν ερωτήσεις κι εκείνος να απαντάει, οι εγγραφές στο κανάλι και στο podcast εκτινάσσονταν στα ύψη.

Στην αρχή σκέφτηκα ότι θα γυρίζαμε κάπου κάπου μια εκπομπή, αλλά ένιωθα σαν να μην είχα σταματήσει ποτέ – μετά 1 4  EIΣΑΓΩΓΗ το πρώτο επεισόδιο ήθελα κι άλλο. Κι έτσι έγινε (ο DRock, ο Στιβ και ο Ζακ δεν είχαν ιδέα τι τους περίμενε). Σίγουρα έχει τις δυσκολίες του. Πλέον η κινητικότητα του κόσμου είναι μεγαλύτερη, το κοινό πιο ενημερωμένο απ’ ό,τι το 2006, όταν άρχισα το WLTV, και ο ανταγωνισμός για το ποιος θα τραβήξει τα βλέμματα είναι μεγαλύτερος απ’ ό,τι το 2011, όταν σταματήσαμε το Daily Grape. πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είμαι ακόμα καλύτερος. Και πιστεύω πως είμαι έπειτα από πέντε χρόνια επιπλέον εμπειρίας. πέντε χρόνια που παρακολούθησα νέες τεχνολογίες να αναδύονται και να χάνονται, που πειραματίστηκα με πλατφόρμες, που συμβούλεψα πελάτες μου και μίλησα με κόσμο για τα όνειρα και τους στόχους του. 

Αυτό είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους αγαπώ το #AskGaryVee Show. Δεν είναι μια πλατφόρμα στην οποία μιλάω για όσα είναι σημαντικά για μένα, αλλά για εσάς. Εσείς, οι θεατές, οι επιχειρηματίες, τα στελέχη, εσείς που ονειρεύεστε, είστε η έμπνευση για την εκπομπή, όπως το κρασί ήταν για το WLTV και το Daily Grape. Και όπως δεν υπήρχε περίπτωση να ξεμείνω από κρασιά για δοκιμή, έτσι δεν θα έρθει ποτέ η μέρα που δεν θα έχω να πω κάτι νέο για την επιχειρηματικότητα: Πρόκειται για έναν τομέα που διαρκώς εξελίσσεται.

Κάτι άλλο που μου αρέσει πολύ σε αυτή την εκπομπή είναι πως βρήκα τρόπο να επεκτείνω το αγαπημένο μου κομμάτι, των ομιλιών μου. Αν δεν έτυχε να με δείτε επί σκηνής, υιοθετώ μεθόδους από τους κωμικούς που θαύμαζα νεότερος, όπως ο Έντι Μέρφι, ο Κρις Ροκ και ο Ρίτσαρντ Πράιορ. Οι παρουσιάσεις μου, τραχείς και αυθάδεις, παρόλο που σοκάρουν, προκαλούν και γέλιο. Ελπίζω, και τροφή για σκέψη. Προτιμώ το κομμάτι των Q&A πιο πολύ, επειδή τότε γίνεται αντιληπτό πως δεν είμαι άλλος ένας ευφυής ομιλητής με καλές ιδέες, αλλά έμπει­ρος επαγγελματίας με αναρίθμητες ιδέες. Μπορώ να διακρίνω την έκφραση στα πρόσωπα των σκεπτικιστών να μετατρέπεται από κυνική σε θαυμασμού και σεβασμού όταν συνειδητοποιούν ότι μπορούν να με ρωτήσουν οτιδήποτε –οτιδήποτε!– και εγώ δεν θα καταφύγω σε υπεκφυγές και αναμασήματα, αλλά θα βάλω τα δυνατά μου να τους δώσω λεπτομερείς, στρατηγικές απαντήσεις τις οποίες μπορούν να αρχίσουν να εφαρμόζουν αμέσως. 

Χάρη στο #AskGaryVee Show μπορώ και το κάνω κάθε μέρα. Χαίρομαι που έχει αναπτυχθεί αυτή η κοινότητα γύρω του. Χαίρομαι που έχει εξελιχθεί σε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Χαίρομαι που αναδείχθηκαν νέα πρόσωπα της VaynerMedia. Και χαίρομαι που η μικρή μας ομάδα δημιούργησε την επιτομή του σύγχρονου μάρκετινγκ – τον απόλυτο πάροχο «ντιρέκτ και περιεχομένου».

Ενώ η συντριπτική πλειονότητα των ερωτήσεων αφορούν την έναρξη start-ups, το χτίσιμο personal branding, την αξιοποίηση των μέσων δικτύωσης και την αποκωδικοποίηση των πλατφορμών, άλλες σχετίζονται με την ηγεσία, τις προσλήψεις και τις απολύσεις, τις δημόσιες ομιλίες, τα θετικά και τα αρνητικά του να συνδυάζουμε οικογένεια και δουλειά. Επίσης, με ρωτούν για τους Jets, πώς να είσαι γονιός στην ψηφιακή εποχή, τις απόψεις μου για το εκπαιδευτικό σύστημα, για τα μεγαλύτερα λάθη μου. Λέω την άποψή μου έχοντας το πλεονέκτημα της εμπειρίας περισσότερων χρόνων. Πάντα ήξερα τι χρειάζεται για να τα καταφέρεις στα «χαρακώματα», όμως τώρα, έχοντας αναπτύξει δύο επιχειρήσεις από το μηδέν, έχω πανοραμική εικόνα και επιπλέον γνωρίζω πώς μπορείς να έχεις καλύτερα αποτελέσματα όταν δημιουργείς κουλτούρα, εξελίσσεις καριέρες και διαχειρίζεσαι πελάτες σε μια εταιρεία που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. 

Με εκπλήσσει η δίψα γι’ αυτού του είδους το περιεχόμενο, ειδικά από τους μιλένιαλ. Σταδιακά το κοινό μας γίνεται όλο και πιο νεανικό. Αυτό επιβεβαιώνει την πεποίθησή μου ότι το εκπαιδευτικό σύστημα έχει μεγάλα κενά, με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι επιχειρηματίες και καινοτόμοι, ειδικά στο κολέγιο. Δεν έχουν ανάγκη από θεωρία. Χρειάζονται πρακτικές γνώσεις, τις οποίες να μπορούν να εφαρμόσουν αμέσως – ρεαλιστικές συμβουλές, οι οποίες προσαρμόζονται και μετασχηματίζονται ανάλογα με τις αλλαγές στο εμπόριο και στην κουλτούρα. 

Ήδη λαμβάνω email από κάποιους που ακολούθησαν τις συμβουλές της εκπομπής και έχουν καλά αποτελέσματα – η καλύτερη απόδειξη της αξίας της. Από την άλλη, η δημοτικότητα της εκπομπής μού δίνει την ευκαιρία να τσεκάρω πόσοι λένε ότι κατανοούν τη σημασία της σκληρής δουλειάς, της αφοσίωσης, της ανάπτυξης, των ντιρέκτ και του δεξιού κροσέ, της ιεράρχησης των προτεραιοτήτων, αλλά δεν το κάνουν πράξη. Μια φορά στον δρόμο προς τη Φιλαδέλφεια αποφάσισα να τσεκάρω τους λογαριασμούς εκείνων που παρακολουθούν περισσότερο την εκπομπή. Από τους δεκαπέντε που κοίταξα, οι δεκατέσσερις δεν είχαν αλλάξει το παραμικρό στο πώς επικοινωνούν ή δουλεύουν. Οπότε, τι μπορεί να κερδίζουν βλέποντας την εκπομπή; Ίσως την έμπνευση και το κίνητρο να συνεχίσουν την προσπάθεια. Αυτό μπορεί να σημαίνει πως κάποιος εκεί έξω που δεν έχω συναντήσει ακόμα, κάποιος που δεν έχει αφήσει σχόλιο ή στείλει ερώτηση, ένας από εκείνους που παρακολουθούν χωρίς να συμμετέχουν και με τρελαίνουν με τη σιωπή τους, ίσως κάποιος που διαβάζει αυτό το βιβλίο, να πετύχει μια σκέψη, ένα παραλήρημα, μια συμβουλή που θα τον βοηθήσει να βρει τον δρόμο προς την επιτυχία. Στο 63ο επεισόδιο η @bluearcherpgh ρώτησε πώς θα ονόμαζα το μάθημά μου στο κολέγιο ή στο λύκειο, αν μπορούσα να διδάξω. Το διδάσκω εδώ και τώρα. Θεωρήστε το #AskGaryVee το master class μου στο μάρκετινγκ. Η διαφορά με οτιδήποτε μελετήσατε στο σχολείο είναι ότι δεν θέλω να αποστηθίζετε αυτά που μαθαίνετε, αλλά να τα εφαρμόζετε αμέσως.

Γιατί λοιπόν ένα βιβλίο τώρα, που η εκπομπή στο YouTube και το podcast συνεχίζονται ακάθεκτα; Σε κάθε επεισόδιο η θεματολογία που καλύπτουμε είναι απίστευτα μεγάλη. και καθώς αυξάνεται, σκέφτηκα πως, αν συγκεντρώναμε όλη την πληροφορία και τις ιδέες που συζητάμε σε ένα εύκολα προσβάσιμο πακέτο, θα είχατε στα χέρια σας μια πλήρη χαρτογράφηση εκείνων που ωθούν εμένα και άλλους επιτυχημένους επιχειρηματίες. Κάτι που εμένα με ενθουσιάζει και εσάς σας ωφελεί. και γι’ αυτό αξίζει να γίνει βιβλίο. Επιπλέον, υπάρχουν και κάποιοι ακόμα καλοί λόγοι:

1) Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουμε ανεβάσει στο YouTube 157 επεισόδια. Με διάρκεια που κυμαίνεται από 12 έως 25 λεπτά το καθένα, θα σας έπαιρνε ώρες να τα παρακολουθήσετε. Αν δουλεύετε τόσο σκληρά όσο πρέπει, δεν έχετε χρόνο για χάσιμο. Ακόμα και αν τα έχετε παρακολουθήσει όλα, μια μικρή επανάληψη δεν θα σας βλάψει – εκτός εάν διαθέτετε σπάνιες, ιδιαίτερες δεξιότητες. Πλέον μπορείτε να διαβάσετε όλο αυτό το υλικό κατά τη διάρκεια μιας πτήσης. 

2) Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Αναφορικά με την τεχνολογία ή τα μίντια, αυτό που ίσχυε πριν από έξι μήνες ίσως δεν ισχύει πια. Είναι λοιπόν μια ευκαιρία να επικαιροποιήσω τις απαντήσεις μου. Σε πολλές περιπτώσεις, παρόλο που υπο­στηρίζω την πρωταρχική μου τοποθέτηση, μου δόθηκε η ευκαιρία να σκεφτώ καλύτερα και άρπαξα την ευκαιρία, είτε για να αναπτύξω το σκεπτικό μου είτε για να προσαρμοστώ στις αλλαγές που έχουν σημειωθεί στην αγορά.

3)Τα προηγούμενα βιβλία μου επικεντρώνονταν στο να μοιραστώ μαζί σας αποτελεσματικές στρατηγικές και μεθόδους μάρκετινγκ, καθώς και στην καταγραφή της ανάπτυξης και της εξέλιξης των μέσων δικτύωσης. Αυτό το βιβλίο περιέχει όλες τις πληροφορίες για τις πλατφόρμες και την τεχνολογία, οδηγίες για τη δημιουργία native content που θα τραβήξει την προσοχή. Όμως, δεν σταματάω εκεί. αποκαλύπτω ό,τι έχω μάθει όχι μόνο ως επιχειρηματίας και marketer, αλλά και ως ηγέτης, μάνατζερ και οικογενειάρχης. Ελπίζω το βιβλίο αυτό να αποτελέσει το τέλειο μείγμα κινητοποίησης, έμπνευσης, δεδομένων, στρατηγικής και υλοποιήσιμης γνώσης.

4)Επιπλέον, συμπεριλάβαμε πολλές καινούργιες ερωτήσεις από θαυμαστές σε όλα τα κανάλια μας και από τους εργαζόμενούς μας. Έτσι, θα βρείτε γνωστό, αλλά και πολύ νέο υλικό. Μερικές ερωτήσεις έχουν ομαδοποιηθεί ή επαναδιατυπωθεί για λόγους σαφήνειας. Κάποιες είναι σύντομες, απλές και αστείες, αλλά ήθελα να αποτυπώσω πόσο διασκεδάζουμε στην εκπομπή! Όλα τα θέματα είναι διαχρονικά και θα δείτε ότι ακόμα και οι πιο εξειδικευμένες απαντήσεις μπορούν συνήθως να προσαρμοστούν σε κάθε κλάδο, υπηρεσία και προϊόν. Μπορεί να αναρωτιέστε εάν αυτό έχει κάποιο όφελος. Για ποιο λόγο να σας αφορά η ερώτηση κάποιου σχετικά με τη βελτιστοποίηση της χρήσης των μέσων δικτύωσης στον κλάδο των ανελκυστήρων, τη μελλοντική αξία του Instagram ή την επένδυση της Ντίσνεϊ ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων στο MagicBand;

5)Σας αφορά. Επειδή η συζήτηση για το MagicBand της Ντίσνεϊ οδηγεί σε διάλογο σχετικά με το μέλλον των wearable, που καταλήγει στο Dash Button της Amazon, με το οποίο μπορείς να παραγγείλεις καταναλωτικά προϊόντα πατώντας ένα κουμπί από το σπίτι σου. Φανταστείτε, καθώς χρησιμοποιείτε την τελευταία σταγόνα του απορρυπαντικού, να πατάτε ένα κουμπί στο πλυντήριο και έτσι απλά να παραγγέλνετε νέα συσκευασία. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ιδιοφυΐα για να καταλάβει ότι αυτή η εξέλιξη μπορεί να έχει αντίκτυπο σε κάθε εταιρεία του πλανήτη. Κι αν διαβάσετε τις απαντήσεις μου σχετικά με τη δημιουργία μοναδικού περιεχομένου για ανελκυστήρες, με το πώς μπορούν οι μουσικοί να βγάζουν περισσότερα χρήματα ή γιατί το Instagram σύντομα θα αξίζει αμέτρητα εκατομμύρια, θα καταλάβετε πως αυτή η πληροφορία σάς αφορά – και μάλιστα άμεσα. 

Ελπίζω μόλις διαβάσετε το βιβλίο να νιώσετε ενδυναμωμένοι και με βαθύτερη κατανόηση του σύγχρονου επιχειρηματικού περιβάλλοντος και των ιδιαιτεροτήτων του. των μαύρων, των λευκών και των γκρίζων ζωνών. του IQ και του EQ. των λεπτομερειών και της ευρύτερης εικόνας όσων χρειάζονται για να γίνει κάποιος επιτυχημένος επιχειρηματίας, στέλεχος, CEO, μάνατζερ. Περνάω άπειρες ώρες σε Instagram, Facebook, Pinterest, Snapchat, Meerkat, Periscope, LinkedIn και πολλές άλλες πλατφόρμες.

Κατά την άποψή μου, ζούμε σε απίστευτα ενδιαφέροντες καιρούς. Η κοσμογονία που σημειώνεται τώρα έχει να συμβεί από το 2006-2007, όταν το Facebook και το Twitter άρχιζαν να εκτοπίζουν το Friendster και το MySpace. Το στοίχημα είναι μεγάλο και οι ευκαιρίες πολλές. και όσοι προτίθενται να δουλέψουν σκληρά, τα επόμενα χρόνια μπορεί να πετύχουν πολύ περισσότερα από ό,τι σε άλλες περιόδους.

Είναι πολλοί εκείνοι που αρχίζουν τώρα να αξιοποιούν το Facebook ή το Twitter, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι άλλοι ήδη εκμεταλλεύονται νέες δυνατότητες. Μπορείτε να είστε εσείς αυτοί που θα έχετε το πλεονέκτημα, εφόσον το θέλετε.

Και τώρα, ας προχωρήσουμε με το βιβλίοοοοο!*

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΙΑ

Η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης στα παιδιά και στους συνεργάτες, για ποιο λόγο δεν με νοιάζει αν είσαι πλούσιος ή φτωχός και γιατί οι γονείς δεν πρέπει να φοβούνται τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η ανατροφή των παιδιών, όπως οι οικογενειακές επιχειρήσεις, είναι ένα άκρως προσωπικό ζήτημα. Το πώς είμαστε ως γονείς εξαρτάται πολύ από τις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζει καθένας – από την οικονομική μας κατάσταση και τους συντρόφους μας, μέχρι τη δυναμική στην οικογένειά μας. Για τον λόγο αυτό τρομάζω όταν πρέπει να δώσω συμβουλή για την ανατροφή παιδιών. και ταυτόχρονα δεν μπορώ να το αποφύγω, επειδή πιστεύω απόλυτα πως επηρεάζει ό,τι κάνουμε στη ζωή μας, ακόμα και το τι είδους επιχειρηματίες μπορεί να γίνουμε. 

 

Λέω συχνά ότι με ανέθρεψαν με υπέροχο τρόπο. Πραγματικά πιστεύω ότι σε αυτό οφείλεται η επιτυχία μου. Ξέρω πώς νιώθει ένα παιδί που κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο και είμαι απίστευτα τυχερός που οι γονείς μου όχι μόνο μου το επέτρεπαν, αλλά με ενθάρρυναν να κάνω περισσότερα. Εξέτασα τον τρόπο με τον οποίο μού ενστάλαξαν αξίες, οι οποίες με έκαναν τον άνθρωπο και τον επιχειρηματία που είμαι σήμερα. είμαι οπαδός της μεθόδου τους και θα ήθελα να δω να την ακολουθούν όλοι. Πιστεύω πως έχω να πω σημαντικά πράγματα σε κάποιον που μεγαλώνει έναν μελλοντικό επιχειρηματία ή που ενδιαφέρεται να διαμορφώσει και να καθοδηγήσει την επόμενη γενιά των ηγετών της βιομηχανίας.

Πρέπει να ακούτε τις συμβουλές μόνο επιχειρηματιών και επαγγελματιών που έχουν δημιουργήσει επιχειρήσεις, όχι όσων μιλούν θεωρητικά. Αντίστοιχα, αναφορικά με συμβουλές για την ανατροφή παιδιών, είναι καλύτερα να στρέφεστε σε άτομα που έχουν κάποια χρόνια σχετικής εμπειρίας, που τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει. Παρ’ όλα αυτά, συνεργάζομαι με πολλούς νέους ανθρώπους που μου λένε τις ιστορίες τους και γνωρίζω τις πιέσεις και τις ανησυχίες που είχαν οι ίδιοι και οι γονείς τους στην αρχή της επιχειρηματικής τους διαδρομής. Έχω μιλήσει με πολλούς γονείς για το τι κάνω και σε ποιες συνθήκες. Η προσέγγισή μου κατευνάζει πολλές από τις ανησυχίες τους σχετικά με το τι περιμένει τα παιδιά τους στο μέλλον. Καταλαβαίνω ότι πρόκειται απλώς για την προσωπική μου οπτική, όμως από εδώ που βρίσκομαι, όλα προμηνύονται θετικά. 

• Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που έλαβες από τότε που έγινες πατέρας;

Νιώθω σαν να προετοιμαζόμουν γι’ αυτό όλη μου τη ζωή. Αν θέλεις, το πιστεύεις: Είναι στο DNA μου να φροντίζω. Ο AJ είναι έντεκα χρόνια μικρότερός μου. Έτσι, όταν ήμουν δεκαεννιά, εκείνος ήταν μόλις οκτώ. Ο πατέρας μου ήταν της παλιάς σχολής και δούλευε συνέχεια, οπότε είχα πολλές ευκαιρίες να είμαι δίπλα του, όπως κάνουν συχνά οι περισσότεροι μεγαλύτεροι αδερφοί.

Υποπτεύομαι ότι έχω πιο στενές σχέσεις με τους γονείς και τα αδέρφια μου απ’ ό,τι οι περισσότεροι, οπότε δεν μπορώ να πω πως η πατρότητα είναι αυτή που μου έμαθε την έννοια της αγάπης άνευ όρων. Γι’ αυτό και δεν έχω λόγια να περιγράψω το βάθος των συναισθημάτων μου για τα δυο μου παιδιά. Ο πόνος τους είναι κυριολεκτικά δικός μου πόνος. Τις προάλλες η Μίσα μού είπε ότι κάποιο παιδί στο σχολείο την αποκάλεσε «γλωσσοκοπάνα» και την πλήγωσε. Μου μοιάζει τόσο πολύ. Όταν πήγαινα πρώτη δημοτικού, η δασκάλα της μουσικής με είχε πει «φαφλατά», οπότε καταλαβαίνω πώς ένιωσε. Μου ήταν απίστευτα δύσκολο να τη βλέπω τόσο λυπημένη – και δεν έχουμε καν φτάσει στη φάση με τα σπυράκια, το μπούλινγκ ή την άχαρη εφηβεία.

Το μάθημα που πήρα είναι ότι η αγάπη που νιώθω για τα παιδιά μου είναι κάτι μεγαλύτερο και πιο δυνατό από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Και ότι το DNA δεν είναι παίξε γέλασε.

• Πώς ακριβώς σου εμφύσησε η μητέρα σου την αυτοπεποίθηση που έχεις;

Γεννήθηκα με έναν βαθμό αυτοπεποίθησης, όμως εκείνη μού έκανε πλύση εγκεφάλου. Με έπεισε ότι τα συνηθισμένα πράγματα που κατάφερνα ήταν εξαιρετικά. Όπως όταν κουρευόμουν ωραία ή έπιανα την μπάλα. Αλήθεια. Την πίστεψα, οπότε, όταν βγήκα μόνος μου να κατακτήσω τον κόσμο, ήμουν ατρόμητος.

Πώς κατάφερε να μη γίνω ένα κακομαθημένο, εγωκεντρικό παλιόπαιδο; Επειδή όταν έκανα κάτι κακό, το αντιμετώπιζε επίσης ως κάτι το εξαιρετικό. Με τη διαφορά ότι, αντί να με λούζει με επαίνους, με κατακεραύνωνε με το βλέμμα, τα λόγια και τα περιστασιακά «ουφ». Όποιος έχει μεγαλώσει με τον παραδοσιακό ευρωπαϊκό τρόπο, ξέρει τι εννοώ.

Σκοπεύω να περάσω στην κόρη μου την ίδια «μπορείς να τα καταφέρεις» ενθάρρυνση που έλαβα από τη μητέρα μου. Προς το παρόν τής λέω ότι η πιρουέτα της είναι η καλύτερη πιρουέτα που έχω δει ποτέ και θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου επικροτώντας τις προσπάθειές της. Θα κάνω το ίδιο και για τον μικρό μου, τον Ζάντερ, τον οποίο επαινώ για το παραμικρό. Το ίδιο κάνω και με τους υπαλλήλους μου. Ξέρω ότι οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι καθημερινά νιώθουν καλύτερα για τον εαυτό τους απ’ ό,τι ένιωθαν πριν με γνωρίσουν. Λίγες μέρες αφότου προσληφθούν, τα στελέχη μας εκφράζουν την έκπληξή τους για την αυτοπεποίθηση των νεότερων που δουλεύουν εδώ. Αυτό είναι το σχέδιό μου. Αυξάνοντας την αυτοπεποίθησή τους, γίνονται πιο δημιουργικοί και αναλαμβάνουν ρίσκα. Δεν το κάνω επαινώντας καθημερινά το προσωπικό μου. Επαινώ τα στελέχη μου και τα ενθαρρύνω να κάνουν το ίδιο με τους υφισταμένους τους.

• Η Μπάρμπαρα Κόρκοραν στο Shark Tank* δεν επενδύει σε επιχειρήσεις «πλουσιόπαιδων». Τι γνώμη έχεις για την επιχειρηματικότητα από προνομιακή θέση;

* Η Μπάρμπαρα Κόρκοραν στο Shark Tank* δεν επενδύει σε επιχειρήσεις «πλουσιόπαιδων». Τι γνώμη έχεις για την επιχειρηματικότητα από προνομιακή θέση

Για πολύ καιρό είχα τις ίδιες προκαταλήψεις για τα πλουσιόπαιδα όπως πολλοί. Υπέθετα ότι, λόγω της περιουσίας τους, δεν διαθέτουν τον απαραίτητο ζήλο, πως η επιτυχία τούς χαρίζεται. Κατάλαβα ότι αυτό δεν ισχύει πάντα. Έχω πολλούς φίλους που μεγάλωσαν σε εύπορες οικογένειες, αλλά είναι φιλόδοξοι, παθιασμένοι και καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες. Αν πρέπει λοιπόν να αποφασίσω αν θα επενδύσω σε σένα ή αν θα σε προσλάβω, δεν με ενδιαφέρει εάν γεννήθηκες πλούσιος. Το μόνο που με νοιάζει είναι αν γεννήθηκες τεμπέλης. 

Όλα ξεκινούν από το σπίτι μας. Γι’ αυτό, όταν σκέφτομαι να επενδύσω σε κάποιον με υπερ-προνομιούχο υπόβαθρο, περνάω πολύ καιρό προσπαθώντας να μάθω περισσότερα για το πώς μεγάλωσε. Τον κακόμαθαν οι γονείς του ή τον έβαζαν να κοπιάζει γι’ αυτό που επιθυμούσε; Του έμαθαν την αξία του χρήματος; Του μίλησαν για το πώς το χρήμα παίζει ρόλο στις αποφάσεις στη χώρα μας σχετικά με την κοινωνική τάξη, την εκπαίδευση και την πολιτική; Ή για το γεγονός πως τα αγαθά που θεωρούμε δεδομένα αποτελούν συχνά πολυτέλεια σε άλλα μέρη του κόσμου; Σύμφωνα με αυτά θα αποφασίσω αν είναι καλή ιδέα να επενδύσω στην επιχείρησή του. Επειδή, αν ανατράφηκε σωστά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχει ισχυρή εργασιακή ηθική και θα εφαρμόσει στην επιχείρησή του όσα έμαθε από την οικογένειά του, θέτοντας τον σωστό τόνο και δημιουργώντας στιβαρή κουλτούρα. Και αυτού του είδους οι επιχειρήσεις είναι που μου δίνουν το καλύτερο ROI. 

Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να έχεις γεννηθεί πλούσιος ή στο να είσαι πλούσιος, εκτός κι αν συμπεριφέρεσαι λες και το γεγονός αυτό παίζει ρόλο στην μεγάλη εικόνα. λες και με κάποιον τρόπο σε κάνει καλύτερο ή ότι έχεις περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους. Είμαι ευγνώμων για την οπτική που μου χάρισε η ταπεινή μου καταγωγή. Τα παιδιά μου μεγαλώνουν σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, όμως εάν συμπεριφερθούν σαν «κακοαναθρεμμένα πλουσιόπαιδα», θα τους κόψω τον αέρα και θα τα κάνω να κλάψουν. Εάν γίνουν μαλθακά και κακομαθημένα, το φταίξιμο θα είναι δικό μου. Όμως, δεν πρόκειται. Η Λίζι κι εγώ έχουμε αποφασίσει να μάθουν τι σημαίνει να δουλεύεις και να ιδρώνεις για να πετύχεις αυτό που θέλεις. 

• Είμαι περίεργος να μάθω την άποψή σου σχετικά με την κατανάλωση ψηφιακού περιεχομένου από τα μικρά παιδιά. 

Εάν λέγαμε σε έναν άνθρωπο των σπηλαίων πώς θα ήταν οι σύγχρονοι άνθρωποι, θα τρομοκρατούνταν. Έτσι είναι η εξέλιξη. Τα παιδιά μας θα είναι διαφορετικά από εμάς, και αυτό δεν είναι κακό. 

Πρέπει να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε λες και η τεχνολογία είναι εισβολέας στη ζωή τους. Η τεχνολογία είναι η ζωή τους. Το να ανησυχούμε ότι θα τους στερήσει τις χαρές της παιδικής ηλικίας μοιάζει με την ανησυχία των περασμένων γενιών ότι τα παιδιά τους θα γίνονταν μαλθακά επειδή είχαν τουαλέτα μέσα στο σπίτι, ότι το ροκ εντ ρολ θα τα έκανε έκφυλα ή ότι ο εγκέφαλός τους θα σάπιζε από την πολλή τηλεόραση. Κάθε γενιά φοβάται για την επόμενη, αλλά δεν χρειάζεται. Τα παιδιά μας θα έχουν λιγότερες γνώσεις, αλλά θα είναι ενδιαφέροντες τύποι και θα επιτύχουν σπουδαία πράγματα. 

Ωστόσο, αν πιστεύεις ότι η τεχνολογία πρέπει να καταλαμβάνει περιορισμένο χώρο στη ζωή του παιδιού σου, κάν’ το. Αυτό είναι το ωραίο του να είσαι γονιός: Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Εάν δεν θέλεις τα παιδιά σου να βλέπουν πολλά βίντεο στο YouTube, περιόρισε τη χρήση του iPad. Εάν θέλεις να θέσεις κανόνα ώστε οι συσκευές να κλείνουν μετά τις οκτώ, κάν’ το. Εάν νομίζεις ότι πρέπει να θεσπίσεις πολιτική μισής ώρας για άθληση ή να περνούν χρόνο έξω από το σπίτι για κάθε μισή ώρα που αφιερώνουν στην οθόνη, είναι δικαίωμά σου. Δικά σου είναι τα παιδιά, δικό σου το σπίτι, δικοί σου οι κανόνες. Εγώ δεν περιορίζω τον χρόνο που περνάνε στην οθόνη, επειδή θέλω να τα προετοιμάσω για τον κόσμο στον οποίο θα ζήσουν. Νομίζω ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με αυστηρούς περιορισμούς θα τρελαθούν όταν αρχίσουν να ζουν μόνα τους και θα δυσκολευτούν να μάθουν να αυτοπεριορίζονται. Πιστεύω ότι τα παιδιά μου δεν θα θεωρούν τον απεριόριστο χρόνο για gaming ή texting κάτι ασυνήθιστο και, ως εκ τούτου, θα μάθουν να μοιράζουν τον χρόνο τους σωστά. 

• Ποια θα είναι η στάση σου όταν τα παιδιά σου θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν τα μέσα δικτύωσης;

Δύσκολα βρίσκει κάποιος φωτογραφίες της Λίζι στο διαδίκτυο και ακόμα πιο δύσκολα των παιδιών. Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά τη σκοτεινή πλευρά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τα χρησιμοποιούν σωστά και με σύνεση. Όπως κάθε γονιός που αγαπάει τα παιδιά του, θέλω να τα προστατεύσω από τον εκφοβισμό και την παρενόχληση, και να μην εκτεθούν πολύ νωρίς σε διάφορες καταστάσεις. Ο κίνδυνος αυτός συνδυάζεται με το γεγονός ότι μεγαλώνουν στο Μανχάταν, όπου τα παιδιά αναπτύσσονται γρήγορα και τα επτάχρονα συμπεριφέρονται σαν δεκαεπτάχρονα.

Ανταποδίδω τα χτυπήματα. αντιδρώ σε αυτό που συμβαίνει. Είναι πολύ νωρίς να πω πού θα βρίσκονται τα μέσα δικτύωσης όταν τα παιδιά μου θα είναι έτοιμα να τα χρησιμοποιήσουν, οπότε δεν υπάρχει στ’ αλήθεια τρόπος να προβλέψω τι είδους περιορισμούς ή κανόνες θα χρειαστεί –ή όχι– να θέσουμε μια μέρα. Στο μεταξύ, η γυναίκα μου κι εγώ περνάμε πολύ χρόνο προσπαθώντας να τους εξηγήσουμε τι πρέπει να κάνουν και να σιγουρευτούμε πως κατανοούν τις προσδοκίες μας. Δεν μπορώ να ελέγξω πώς εξελίσσεται ο έξω κόσμος, όμως ο πυρήνας της σωστής ανατροφής δεν έχει αλλάξει από καταβολής κόσμου. Πιστεύω στις παραδοσιακές αξίες, γι’ αυτό προσπαθώ να τους μεταφέρω τις βάσεις, όπως καλούς τρόπους και ισχυρή αυτοεκτίμηση. Αυτά τα δύο θα ωφελήσουν τα παιδιά μου όταν επικοινωνούν και κοινωνικοποιούνται, είτε στο διαδίκτυο είτε εκτός. Εάν τα παιδιά μου μια μέρα αρχίσουν να ποστάρουν βίντεο, ελπίζω να έχουν αυτοπεποίθηση και να μην τα ενδιαφέρει πώς είναι τα μαλλιά τους ή αν ο φωτισμός είναι τέλειος. Να είναι ο εαυτός τους και να περιμένουν από τον κόσμο να τα αγαπήσει γι’ αυτό που είναι.

• Πρόκειται να μιλήσω σε γονείς σε εκδήλωση δημόσιου σχολείου για την ανατροφή των παιδιών την εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Τι θα τους έλεγες;

Οι γονείς πάντα εκνευρίζονται μαζί μου επειδή νιώθουν ότι προπαγανδίζω ένα μέσο που αποσπά την προσοχή των παιδιών τους και αμβλύνει το μυαλό. Στο μεταξύ, πολλοί από αυτούς δίνουν στο παιδί τους το iPad με το που θα κλάψει ή θα αρχίσει να βαριέται σε ένα εστιατόριο. Δεν είμαι εγώ το πρόβλημα, φίλοι μου.  

Μου αρέσει να τους λέω ότι δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από αυτήν για να είσαι γονιός, επειδή όλα τα μέσα δικτύωσης θα μας επιτρέψουν να κατασκοπεύουμε τους εφήβους μας όπως ποτέ άλλοτε. Ο φόβος για την τεχνολογία και ο περιορισμός του χρόνου που περνάνε στο διαδίκτυο δεν τα προετοιμάζει για τη ζωή τους στο μέλλον. Στην εκδήλωση αυτή θα έλεγα στους γονείς να σταματήσουν να παίζουν άμυνα και να αρχίσουν να παίζουν επίθεση – να ενθουσιαστούν με όλες τις δυνατότητες και τις νέες ανακαλύψεις που έρχονται από αυτή την κατεύθυνση για τη νέα γενιά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Γιατί πρέπει να κρατάς το στόμα σου κλειστό, η συνταγή μου για καλή υγεία και πώς να βρεις χρόνο όταν δεν έχεις καθόλου.

Πώς μπορεί κάποιος να αλλάξει την πορεία της ζωής του;

Με σκληρή δουλειά. 

Όποιος παρακολουθεί τα αθλητικά, ειδικά τα ντραφτ, ξέρει ότι ένας λιγότερο χαρισματικός αθλητής μπορεί να νικήσει τον πιο ταλαντούχο εφόσον είναι πειθαρχημένος. Αντίστοιχα, είναι η σκληρή δουλειά –και όχι το ταλέντο– αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ επιχειρηματιών που πετυχαίνουν και των υπολοίπων. Δεν έχω δει ποτέ να αυξάνεται το ταλέντο κάποιου, όμως έχω δει ανθρώπους να μεταμορφώνονται δουλεύοντας πιο πολύ. Αν το ’χεις στο DNA σου, έχεις τρομερό πλεονέκτημα. Όμως, το σπουδαίο είναι ότι, ακόμα και αν δεν έχεις γεννηθεί με την προδιάθεση αυτή, και πάλι μπορείς να δουλέψεις σκληρά. Είναι το πιο χειροπιαστό, το πιο εύκολο στην απόκτησή του επιχειρηματικό προσόν, επειδή έχεις τον απόλυτο έλεγχό του. Αν δεν έχεις αυτογνωσία, κατά κάποιον τρόπο εξαρτάσαι από την ειλικρίνεια των άλλων προκειμένου να αναγνωρίσεις τα δυνατά και αδύνατα σημεία σου. Δεν είμαι καν σίγουρος εάν είναι δυνατό να αποκτήσεις μεγαλύτερο ένστικτο. Αν θέλεις να δουλέψεις πιο σκληρά, αρκεί να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο κάνοντας αυτό που θα σε οδηγήσει εκεί που θέλεις να πας. Πρέπει να είσαι πρόθυμος να κάνεις περισσότερα από τους ανταγωνιστές σου. Και πρέπει να το κάνεις κάθε μέρα. Είναι σαν να προπονείς την καριέρα σου, μπορείς να το εφαρμόσεις άμεσα στην επαγγελματική σου ζωή και να δεις αποτελέσματα. Δεν αποτελεί εγγύηση ότι θα επιτύχεις –πολλοί σκληρά εργαζόμενοι δεν τα καταφέρνουν. όμως, εγγυάται ότι δεν θα βασανίζεσαι με σκέψεις του τύπου «έπρεπε, μπορούσα να το έχω κάνει». Γιατί θα ξέρεις ότι, χωρίς αμφιβολία, προσπάθησες με όλη σου την καρδιά, την ψυχή και τις δυνάμεις σου.

Έχω αρκετή αυτογνωσία για να ξέρω ότι έχω ταλέντο, όμως η ραχοκοκαλιά της επιτυχίας μου είναι η εργασιακή ηθική μου, η σκληρή δουλειά. Μπορώ να δουλέψω πιο σκληρά από οποιονδήποτε άλλο. Εσύ; Μπορεί να είσαι ένας μοναδικός δημιουργός περιεχομένου, όμως εάν σου λείπει το πάθος ή η προθυμία να ιδρώσεις, υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες και περισσότερα χρήματα από εσένα. Μην το αφήσεις να συμβεί. Σταμάτα να παίζεις Clash of Clans. Δες όλα τα επεισόδια του Game of Thrones ή του Walking Dead του χρόνου. Άρχισε να δουλεύεις. 

• Πώς ορίζεις τη σκληρή δουλειά;

Σημαίνει να μεγιστοποιείς την ενέργεια που δίνεις στο πάθος σου. 

Σημαίνει να αφιερώνεις κάθε στιγμή της ημέρας σου.

Σημαίνει να προσπαθείς με όλες σου τις δυνάμεις για να πετύχεις τον στόχο σου. 

Σημαίνει να αξιοποιείς κάθε λεπτό. Κάθε. Ένα. Λεπτό. 

Εύχομαι να είχα δουλέψει τόσο σκληρά τον πρώτο καιρό της καριέρας μου. Όταν ήμουν είκοσι έξι, κανένας –ούτε εγώ ούτε η κοινωνία, οπωσδήποτε όχι ο κόσμος του κρασιού– δεν χρησιμοποιούσε email. Έφευγα στις 7:30 μ.μ. ή στις 8:30 μ.μ. και το μαγαζί έκλεινε στις 9:00 μ.μ. Είχα χρόνο να παίξω «Μονόπολη» στο Nintendo. Έμενα σε ένα διαμέρισμα με το κορίτσι μου και ο καλύτερος φίλος μου έμενε στον επάνω όροφο. Έμενα στο Νιου Τζέρσι και δεν είχα ακόμα τη φούρια της Νέας Υόρκης. 

Έχω επανορθώσει για τον χαμένο χρόνο. Είναι προτιμότερο να είσαι επιχειρηματίας παρά αθλητής, επειδή έχεις αρκετό χρόνο να επιτύχεις τον στόχο σου. Πρώτη φορά δουλεύω τόσο σκληρά, επειδή πλέον υπάρχουν τα μέσα. Κάποιοι παραπονιούνται ότι ζουν σε έναν κόσμο όπου οι ρυθμοί είναι πολύ έντονοι, όμως κάθε αξιόλογος επιχειρηματίας είναι απολύτως ευγνώμων για τις ευκαιρίες που η τεχνολογία και το διαδίκτυο μας προσφέρει, ώστε να δουλεύουμε σκληρά όταν οι υπόλοιποι είναι χαλαροί. Για κάποιους η προθυμία να δουλέψουν σκληρά είναι το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό τους προτέρημα. 

Πολλοί νέοι επιχειρηματίες ισχυρίζονται ότι μοχθούν και μετά με ρωτούν αν μου άρεσε το τελευταίο επεισόδιο του Ballers. Προσπαθούν να στήσουν επιχείρηση και έχουν χρόνο να δουν τηλεόραση; Είναι σαν να θέλεις να χάσεις βάρος και στα κρυφά καταβροχθίζεις Big Mac. Δεν θα τα καταφέρουν. Εργάζομαι είκοσι χρόνια, με δύο επιχειρήσεις στο ενεργητικό μου, και βλέπω τηλεόραση μόνο όταν παίζουν οι Jets. Έχω τόση δουλειά κάθε μέρα, που δεν έχω δευτερόλεπτο για να αράξω ή να κουβεντιάσω όταν εργάζομαι. Μπορεί για τους περισσότερους να μην ακούγεται ιδανικό, όμως προσωπικά το λατρεύω επειδή μου επιτρέπει να επιτυγχάνω αυτό που θέλω.  

Θέλεις να αυξήσεις το engagement του περιεχομένου σου; Να μεγαλώσεις τα κέρδη σου; Να κάνεις το brand σου αναγνωρίσιμο; Να γίνεις influencer; Να αυξήσεις τις πωλήσεις σου; Τότε, δοκίμασε τα ακόλουθα:

• Άρπαξε κάθε ευκαιρία. 
• Δημιούργησε εξαιρετικό περιεχόμενο και παρουσίασέ το.  
• Δούλεψε για την προβολή σου.  
• Έχε τα μάτια σου ανοιχτά για νέα περιβάλλοντα και συζητήσεις.  
• Αύξησε την αξία που μπορείς να προσφέρεις.  
• Ανάπτυξε την επιχείρησή σου.  
• Ξύπνα πριν από όλους τους άλλους και δούλευε μέχρι αργά τη νύχτα.  
• Δούλευε μέχρι εξαντλήσεως των δυνάμεών σου. 
• Μπορεί κάποιος να μάθει πώς να δουλεύει σκληρά;

Δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να το μάθει, όσο να εμπνευστεί. 

Ο καθένας έχει τη δική του εργασιακή ηθική, που επηρεάζει την εργασιακή του απόδοση και, στο τέλος, το αν θα επιτύχει στη ζωή του. Δεν εννοώ ότι όσοι δεν επιτυγχάνουν δεν έχουν ισχυρή εργασιακή ηθική – οι παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή μας είναι πολλοί. Ωστόσο, ενώ όλοι ξεκινάμε με μια βασική εργασιακή ηθική, το πόσο επιλέγουμε να πιέσουμε τον εαυτό μας αποτελεί ευθεία εξάρτηση του για ποιον δουλεύουμε. 

Εάν είσαι εσύ το αφεντικό σου, θα πρέπει να σου είναι πραγματικά εύκολο να δουλεύεις σκληρά, μια και δεν δίνεις αναφορά παρά μόνο σε σένα, κάνοντας αυτό που αγαπάς. Εάν εργάζεσαι για κάποιον άλλο, η συμπεριφορά και η προσπάθειά σου πιθανόν εξαρτώνται από το πόσο σε εμπνέει ο προϊστάμενός σου. Γι’ αυτό προσπαθώ τόσο σκληρά να εδραιώσω μια ισχυρή αίσθηση εμπιστοσύνης και ασφάλειας (όπως και πολύ υψηλών προδιαγραφών) στην εταιρική μας κουλτούρα, με στόχο όσοι εργάζονται για μένα να έχουν κίνητρο, ώστε να προσπαθούν με όλες τις δυνάμεις τους και να τα καταφέρνουν. Κανείς δεν θέλει να απογοητεύσει έναν καλό αρχηγό. Και σε ένα εργασιακό περιβάλλον που βασίζεται στην αξία, θα θελήσουν να κοπιάσουν ώστε να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να εξελιχθούν και να ανέλθουν στα κλιμάκια.

Εξέτασε το πόσο σκληρά δουλεύεις και αξιολόγησέ το. Ρώτα τον εαυτό σου: Εργάζομαι όσο σκληρά μπορώ; Κάνω καλή δουλειά; Εάν εργάζεσαι για τον εαυτό σου και η απάντηση είναι «όχι», σκέψου πολύ καλά για την επιχείρηση που άρχισες ή τις συμβουλευτικές υπηρεσίες που προσφέρεις: Σου ταιριάζει; Αξιοποιείς τα δυνατά σου σημεία; Θα είχες μεγαλύτερο κίνητρο, θα ένιωθες πιο σίγουρος εάν είχες συνεργάτη; Εάν δουλεύεις για κάποιον άλλο και νιώθεις ότι δεν αποδίδεις όσο μπορείς, σε παρακαλώ σκέψου το ενδεχόμενο να εργαστείς αλλού. Εάν θέλεις να επιτύχεις, πρέπει να περιβάλλεσαι από τους σωστούς ανθρώπους. Πήγαινε εκεί που θα σε εμπνεύσουν να πάρεις ρίσκα. Να είσαι με άτομα που θα σε ωθήσουν να αποδώσεις στο μέγιστο. Το DNA σου παίζει ρόλο, όμως σιγουρέψου ότι οι συνθήκες σού επιτρέπουν να κερδίσεις. 

• Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή σου για την προώθηση μιας τοπικής, lean start-up στον χώρο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας; Δεν την έχουμε αναπτύξει ακόμα. 

Την απεχθάνομαι την ερώτηση αυτή. Ο μόνος λόγος που απάντησα είναι επειδή αυτός που την έκανε τουίταρε πως δεν θα έτρωγε εάν δεν απαντούσα. Προφανώς, είχε ανάγκη την απάντησή μου. Μάλλον δεν περίμενε την κυνική μου απάντηση. Σοβαρά τώρα. Το προϊόν δεν ήταν ακόμα ολοκληρωμένο και ανησυχούσε πώς θα το προωθήσει; Το πρόβλημα είναι πως δεν είναι ο μόνος. Οπότε, θα πω το εξής: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ. Δεν μπορείς να προωθήσεις κάτι με τον σωστό τρόπο ενώ δεν ξέρεις καν εάν είναι καλό. Πρέπει να το αναπτύξεις, να το νιώσεις, να το γευτείς, να το δοκιμάσεις και να το αναλύσεις, ώστε να ξέρεις αν προσφέρει υπηρεσίες και αξία στους καταναλωτές.  

Μόλις θα έχεις το προϊόν, μπορείς να κάνεις άπειρα πράγματα για να προωθήσεις μια τοπική επιχείρηση – Facebook ads, tweets, γεωεντοπισμός, mobile ads, Google AdWords. οι επιλογές είναι αναρίθμητες. Και ποιος ξέρει, ίσως να μη χρειαστεί να τα κάνεις όλα. Στην τελική, τα καλά προϊόντα δεν χρειάζονται πολύ μάρκετινγκ. Σε κάθε περίπτωση, κανένα άθλιο προϊόν, εφαρμογή ή υπηρεσία, δεν σώζεται με το μάρκετινγκ. 

• Ποια είναι η συμβουλή σου σε ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων με περιορισμένο προϋπολογισμό; Καταχώρηση σε ηλεκτρονικό κατάλογο, SEO, δημιουργία περιεχομένου, μέσα δικτύωσης;

Αυτή η ερώτηση είναι τόσο καλή, όσο άθλια ήταν η προηγούμενη. Η απάντησή μου είναι η εξής: Δούλεψε περισσότερο. Ό,τι κι αν κάνεις, πρόσθεσε μερικές ώρες σκληρής δουλειάς. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να καλύψεις την απόσταση που έχεις από έναν ισχυρότερο ανταγωνιστή. Σου υπόσχομαι ότι ο Γολιάθ δεν πρόκειται ποτέ να δουλέψει τόσο σκληρά όσο εσύ. Ήρθα αντιμέτωπος με αυτό όταν άρχισα να εργάζομαι στην επιχείρηση του πατέρα μου, τη Wine Library. Δεν είχα τις βάσεις που έχω τώρα, φυσικά. Κανείς δεν έδινε δεκάρα για μας. Βγήκα έξω και όργωσα τους δρόμους, πήγα σε κάθε επιχείρηση που σχετιζόταν με την κοινότητά μου, έδινα φυλλάδια και κουπόνια χέρι με χέρι για να κερδίσω μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Παράλληλα, διασφαλίσαμε ότι η εξυπηρέτηση πελατών μας ήταν άψογη, ώστε με το που έμπαινε κάποιος στο κατάστημα, ανυπομονούσε να ξανάρθει. 

Τι μπορεί να κάνει σήμερα μια start-up για να επιτύχει τέτοιου είδους προβολή; Η απάντηση εξαρτάται από την επιχείρησή σου. Εάν έχεις e-commerce, αξιοποίησε οπωσδήποτε τα Facebook ads – έχει ένα από τα καλύτερα ROI. Εξίσου δυνατά είναι τα Google AdWords. και η επαναστόχευση με banner θα έφερνε καλά αποτελέσματα. Εάν προσπαθείς να αυξήσεις τη λιανική σε ένα κατάστημα, αφιέρωσε χρόνο στο Yelp και στο Foursquare και, ναι, στους τοπικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Ίσως, να άξιζε τον κόπο να πας μέχρι τον κουρέα και να ζητήσεις να βάλεις μια αφίσα στη βιτρίνα. Άρχισε τα τηλεφωνήματα. Δικτυώσου. Ανάπτυξε τις εργασίες σου. Συνεργάσου με τοπικές επιχειρήσεις. Πήγαινε σε εκδηλώσεις του εμπορικού συλλόγου. Σκέψου δημιουργικά! Πάλεψε, αγωνίσου, μίλησε, ζήτα τη βοήθεια φίλων σου… Πρόκειται για τη ζωή σου! 

• Τι θα έκανες αν άρχιζες από την αρχή και προσπαθούσες να κάνεις σήμερα γνωστό το όνομα GaryVee;

Αυτό που έκανα και τότε – θα κρατούσα το στόμα μου κλειστό. Ψάξε στο Google. Δεν θα βρεις το παραμικρό περιεχόμενο από μένα πριν από το WLTV. Τα πρώτα οκτώ χρόνια της καριέρας μου, από το 1998 έως το 2006, από τα είκοσι δύο μου έως τα τριάντα μου, δεν έκανα τίποτα για να χτίσω το brand Gary Vaynerchuk.

Τι έκανα λοιπόν;

Δούλευα. Μάθαινα, ασκούμουν, ρωτούσα, ερευνούσα και πειραματιζόμουν. Έχτιζα την ειδίκευση και την εμπειρία που θα μου επέτρεπαν να γίνω αυθεντία, όχι μόνο στον κόσμο του κρασιού, αλλά στον κόσμο των επιχειρήσεων. Έτσι, σήμερα έχω τη δυνατότητα να λέω ότι έχτισα δύο επιχειρήσεις των 50 εκατομμυρίων δολαρίων σε περιόδους πέντε ετών, ότι έχω το ταλέντο να επενδύω νωρίς σε εταιρείες και να βγάζω πολλά χρήματα. Μπορώ να απαντήσω αμέσως εμπεριστατωμένα σε οποιαδήποτε ερώτηση αφορά το κρασί ή τις ψηφιακές επιχειρήσεις. Νομίζεις ότι τα έμαθα όλα αυτά σε μια νύχτα; Μπήκα στα «χαρακώματα», έζησα την επιχείρησή μου κι έκανα τη δουλειά που μου επέτρεψε να χτίσω το brand Gary Vaynerchuck. Δημιούργησα τις προϋποθέσεις ώστε να με θεωρούν άξιο προσοχής, να με ακούνε σε εκδηλώσεις έναντι αντιτίμου ή να διαβάζουν τα βιβλία μου.

Μένω άναυδος με το πόσο πολλοί νομίζουν ότι αρκεί να ανεβάσεις ένα βίντεο στο YouTube για να χτίσεις ένα προσωπικό brand, χωρίς να έχεις ουσιαστικά κάτι να παρουσιάσεις. Πρέπει να έχεις κάποιες γνώσεις για να γίνεις brand. Θέλεις να σε θεωρούν ειδικό; Τι έχεις κάνει ώστε ο κόσμος να θέλει να σε ακούσει να μιλάς; Έχεις καταφέρει κάτι; Έχεις αποδείξει την αξία σου με οποιονδήποτε τρόπο;

Όχι; Τότε, σκάσε και δούλευε.

Διάφοροι έχουν προσπαθήσει να με πείσουν ότι δεν χρειάζονται πρακτικές γνώσεις για να έχεις κάτι πολύτιμο να συνεισφέρεις σε ένα θέμα. Για παράδειγμα, αναφέρουν προπονητές του φούτμπολ που δεν έπαιξαν ποτέ επαγγελματικά ως απόδειξη του ότι δεν χρειάζεται να είσαι εξαιρετικός παίκτης για να γίνεις εξαιρετικός προπονητής. Και απαντώ: Μιλάς σοβαρά; Μελέτησες το υπόβαθρό τους; Εκτός του ότι το να είσαι προπονητής απαιτεί εντελώς διαφορετικές δεξιότητες από το να είσαι παίκτης, κανένας προπονητής δεν εμφανίζεται από το πουθενά στα είκοσι τρία του κερδίζοντας πρωταθλήματα. Ήταν ball boys από τα επτά τους. Είναι γιοι και κόρες προπονητών. Ζουν και αναπνέουν για το άθλημά τους όλη τους τη ζωή. 

Ποτέ σου μη σκεφτείς ότι μπορείς να αποκτήσεις εξειδίκευση και branding βασιζόμενος στα μέσα δικτύωσης και στη σύγχρονη τεχνολογία. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματική σκληρή δουλειά. Πρέπει να μοχθήσεις και να έχεις αποτελέσματα πριν αποκτήσεις το προνόμιο να γίνεις brand.

• Όταν έχεις ένα επιχειρηματικό σχέδιο δυνητικής αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, χωρίς οικονομικούς πόρους και απόθεμα, πώς ξεκινάς τη διαδικασία χρηματοδότησης;

Δεν νομίζω ότι πρέπει να αρχίσεις. Όχι προς το παρόν, τέλος πάντων. Ξέρεις γιατί;

Επειδή οι ιδέες χωρίς υλοποίηση δεν αξίζουν μία. 

Ξέρεις πόσα email παίρνω από ανθρώπους που ορκίζονται ότι έχουν την ιδέα του ενός δισεκατομμυρίου; Όλοι έχουν ιδέες. Διάολε, εγώ κι αν έχω αναρίθμητες ιδέες. 

Υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω που ίσως χρηματοδοτήσουν ένα εγχείρημα με βάση μόνο την ιδέα. Έχει συμβεί. Σε γενικές γραμμές, οι ιδέες αυτές δεν καταλήγουν πουθενά, επειδή αυτό είναι όλο κι όλο – ιδέες. Γι’ αυτό τόσες εταιρείες αρχίζουν και αποτυγχάνουν στον χώρο της τεχνολογίας. και είμαι σίγουρος ότι, όταν θα διαβάζετε το βιβλίο αυτό, πολλές ακόμα τεχνολογικές εταιρείες που χρηματοδοτήθηκαν την περίοδο 2010- 2014 θα έχουν κλείσει. Είναι υπέροχο να σε διακρίνει το πάθος και η δημιουργικότητα, όμως η πράξη μετράει περισσότερο απ’ ό,τι νομίζουν στον σύγχρονο κόσμο των επιχειρήσεων. Πρέπει πρώτα να δουλέψεις πριν προσεγγίσεις οποιονδήποτε για οικονομική ενίσχυση. Αυτό έκαναν όλοι οι επιχειρηματίες που σεβόμαστε. Δεν συνεχάρηκαν τον εαυτό τους επειδή είχαν απλώς μια εξαιρετική ιδέα. Πρώτα δούλεψαν σκληρά και την υλοποίησαν. Σιγουρεύτηκαν ότι η ιδέα τους έχει τα αποτελέσματα που πίστευαν πως θα έχει.  

• Απαντάς εσύ ο ίδιος σε αναρτήσεις, tweets και μηνύματα ή βάζεις την ομάδα σου να το κάνει;

Γι’ αυτό που περηφανεύομαι περισσότερο είναι ότι κάθε tweet που έχω αναρτήσει το έχω πληκτρολογήσει με τα δάχτυλά μου. Δεν έχω ιδέα από γράψιμο, γι’ αυτό συνεργάζομαι με επαγγελματία συγγραφέα για τα βιβλία μου. Επιπλέον, ο Στιβ και η Ίντια συνήθως «κάνουν μασάζ» στις αναρτήσεις μου στο μπλογκ και στα άρθρα μου, διανθίζοντας και διορθώνοντάς τα με βάση τις απαντήσεις από την εκπομπή, τις συνεντεύξεις μου ή με ρωτούν σχετικά. Όμως, στον πυρήνα του όλο το υλικό που πρόκειται να διαβάσετε ή να ακούσετε ποτέ είναι δικό μου – και αν σας απευθυνθώ στο Twitter, στο Instagram ή στο Facebook, είμαι πραγματικά εγώ. 

• Δουλεύεις εφτά ημέρες την εβδομάδα

Στην αρχή της σχέσης μου με τη γυναίκα μου (νομίζω στο δεύτερο ραντεβού μας) της είπα ότι, όσο θα περνάει ο καιρός χωρίς να έχω αποκτήσει τους New York Jets, θα δουλεύω ακόμα πιο πολύ και θα είμαι πολύ πιο απασχολημένος απ’ ό,τι ήδη ήμουν. Για καλή μου τύχη, παρ’ όλα αυτά με παντρεύτηκε. Πίστεψέ με, ποτέ δεν εκλαμβάνω την κατανόηση και την αποδοχή της ως δεδομένα. Έχω την ευτυχία να δουλεύω Δευτέρα με Παρασκευή και το πρόγραμμά μου είναι κλεισμένο από τις έξι το πρωί έως τις έντεκα το βράδυ. Με το που φτάνω σπίτι το βράδυ της Παρασκευής, αυτό ήταν: Αποσυνδέομαι από τα πάντα για το Σαββατοκύριακο και αφιερώνω τον χρόνο μου στη γυναίκα και στα παιδιά μου.

Αυτή είναι η δική μου εκδοχή ισορροπίας μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής. Θα είναι έτσι για πάντα; Όχι. Με τη Λίζι συζητάμε συνέχεια για το τι λειτουργεί και τι όχι, και έχω επίγνωση πως, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, θα υπάρχουν μέρες που θα πρέπει να τρέξω στο σχολείο στις πέντε για να παρακολουθήσω μια συναυλία ή να πάω στην προπόνηση του μπέιζμπολ ή του φούτμπολ (ξέρετε ποιο θα προτιμούσα). Πρέπει να προσαρμόζεσαι στις εξελίξεις. 

Νομίζω ότι πολλοί κάνουν το λάθος και θεωρούν πως, αν πιστεύεις στη σκληρή δουλειά, δεν μπορείς να κάνεις ποτέ ένα βήμα πίσω. Πρόκειται για πολύ περιορισμένη οπτική. Σκληρή δουλειά σημαίνει να προσαρμόζεσαι ανάλογα με τις επιχειρηματικές ευκαιρίες και στη ζωή καθώς αλλάζει. Αν άξονάς σου είναι η οικογένεια, να έχεις ενοχές που η δουλειά σου περιστρέφεται γύρω από αυτήν. Το θέμα είναι η ποιότητα έναντι της ποσότητας. Να είσαι πλήρως αφοσιωμένος όταν δουλεύεις, όχι απαραίτητα να εργάζεσαι κάθε ημέρα της εβδομάδας. Αντί για 365 μέρες ολοκληρωτικής παράνοιας, μπορείς να έχεις 265 μέρες πραγματικά σκληρής δουλειάς και 100 μέρες ξεκούρασης και ανανέωσης. Σκληρή δουλειά δεν σημαίνει μόνο να εργάζεσαι απίστευτα εξοντωτικά – αλλά και απίστευτα έξυπνα.

Και όταν ξεκουράζομαι, πραγματικά ξεκουράζομαι. Όταν είμαι σε διακοπές, δεν με νοιάζει καθόλου να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο – θέλω μόνο να είμαι ξαπλωμένος, γαλήνιος, σε μια παραλία. Οπότε, αν με πετύχεις στον δρόμο ή σε κάποια εκδήλωση, εννοείται να έρθεις να με χαιρετήσεις – όμως, αν τύχει και με δεις στην παραλία με τα μάτια κλειστά, μη με ενοχλήσεις. Ξεκουράζομαι. 

• Πώς αποφεύγεις τόσο καλά την αναβλητικότητα;

Θα ήμουν φρικτά αναβλητικός εάν δεν ήμουν τόσο απασχολημένος, όμως δεν έχω άλλη επιλογή από το να κάνω όσο περισσότερα μπορώ κάθε λεπτό. Αυτό που κάποιοι αποκαλούν αναβλητικότητα, εγώ το λέω επαναπροσδιορισμό. Είμαι σε διαρκή λειτουργία ελέγχου και προσαρμόζομαι κάθε στιγμή στην πραγματικότητα. Κάτι μπορεί να είναι υπερβολικά σημαντικό τη μία μέρα και, με το που θα ανοίξω τα εισερχόμενά μου το άλλο πρωί, να υποβαθμιστεί. Η προσπάθειά μου να ορίσω τις προτεραιότητές μου μπορεί να τρελάνει τον βοηθό μου. Μπορεί να έχει σχεδιάσει ολόκληρο πρόγραμμα με βάση ό,τι του είπα και στο τέλος μιας τρίωρης πτήσης να λάβει ένα email στο οποίο προσθέτω άλλα δεκαπέντε πράγματα, που θα τον αναγκάσουν να το ξηλώσει ολοκληρωτικά. Προφανώς, έχει καταλάβει πως όταν του λέω πως κάτι είναι «απόλυτης προτεραιότητας», είναι εκείνο που πρέπει να βάλει πάνω απ’ όλα τα άλλα. 

Μπορεί να νομίζεις ότι αυτό σημαίνει πως δεν δίνω την απόλυτη προσοχή μου σε τίποτα, όμως κάνεις λάθος. Ζω τη στιγμή και καίγομαι για οτιδήποτε με απασχολεί κάθε φορά. Όσο αντιμετωπίζεις κάτι κάθε μέρα ως «απόλυτη προτεραιότητα» και το επιλύεις, προχωράς παρακάτω. 

• Είσαι πρωινός τύπος;

Όχι. Πίστεψέ το, προσπαθώ να κοιμάμαι έξι με επτά ώρες, και κοιμάμαι πολύ βαριά. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να με ξυπνήσεις. Εννοώ μεγάλη. Σηκώνομαι με λίγο περισσότερη ενέργεια από τότε που άρχισα να γυμνάζομαι και να τρέφομαι σωστά, όμως υπήρχε εποχή που κάποιος μπορούσε να μπει στο σπίτι μου, να μου χώσει ένα μαχαίρι στο πόδι, να κλέψει τα πάντα και να μην το καταλάβω παρά μόνο το πρωί, που θα ξυπνούσα. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι τόσο μεγάλο προτέρημα να είσαι πρωινός τύπος ή γιατί το πρωί αξίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ώρα της ημέρας. Αν αποδίδεις καλύτερα το πρωί, τέλεια. Όμως, κάποιοι δουλεύουν καλύτερα στις τρεις, στις πέντε ή στις δέκα. Δεν υπάρχει σωστή ώρα για σκληρή δουλειά, με την προϋπόθεση ότι δουλεύεις σκληρά. 

Δεν χρειάζεται να εξαντληθείς, να καταρρεύσεις ή να τρελαθείς. Απλώς, δούλεψε όσο πιο σκληρά μπορείς όταν δουλεύεις και ξεκουράσου όταν έρθει η ώρα. Γιατί, ξέρεις κάτι; Δεν έχει σημασία πόσο κοιμάσαι. Σημασία έχει τι κάνεις όσο είσαι ξύπνιος.

Δεν νιώθω πολύ συχνά ότι θέλω να αποσυρθώ και να κρυφτώ κάτω από τα σκεπάσματα. Νομίζω τελευταία φορά ήταν όταν η πολιτεία του Τέξας έκανε διακρίσεις κατά της Wine Library και απαγόρευσε τις αποστολές μας, ενώ τις επέτρεψε σε πολλά άλλα καταστήματα. Χάσαμε περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια έσοδα. Τη μέρα που συνειδητοποίησα ότι είχαμε χάσει εκείνη τη μάχη, πήγα για ύπνο από τις 6:00. Αν νιώσω εξαντλημένος ή πιεσμένος, σημαίνει ότι επικεντρώνομαι υπερβολικά στη δουλειά και χάνω την ουσία. Έτσι, όταν καταλαβαίνω πως αρχίζω να αισθάνομαι έτσι, προσπαθώ να φανταστώ πώς θα ήταν εάν πέθαινε η μητέρα μου (ζοφερό, όμως είναι η αλήθεια). Αυτό αρκεί για να ξαναδώ τα πράγματα στις σωστές διαστάσεις και να προχωρήσω. Οπότε, με δυο λόγια, η απάντησή μου για την υπερκόπωση είναι: ξεκούραση και επαναφορά.

• Ποια είναι τα χρηστικά #HustleHacks σου όσον αφορά τη διατροφή, τον ύπνο, την καθημερινή ρουτίνα σου; Πώς διατηρείς την ενέργεια και τη διαύγειά σου χωρίς να σηκώνεις κεφάλι όλη μέρα;

Ο λόγος για τον οποίο αντέχω να εργάζομαι τόσο σκληρά είναι ότι αγαπώ αυτό που κάνω. Τρελαίνομαι να ανεβάζω σέλφι μισοκοιμισμένος στις έξι το πρωί, καθ’ οδόν για κάποιο αεροδρόμιο. Τη μέρα που απάντησα σε αυτή την ερώτηση, είχα ξυπνήσει στις 5:15 τα ξημερώματα –ενώ είχα επιστρέψει στην πόλη τα μεσάνυχτα– για να παίξω μπάσκετ, επειδή το λατρεύω. Εάν έπρεπε να ξυπνήσω για να συναντήσω τον Muscle Mike, τον γυμναστή μου, δεν θα το έκανα με τόση χαρά. Δεν υπάρχει κινητήρια δύναμη όπως το πάθος. Αν είσαι και ευτυχισμένος, έχεις μια υπέροχη συνταγή για καλή φυσική κατάσταση.

• Έχεις πει ότι μας παρακολουθείς, τους θαυμαστές της εκπομπής, και ότι μπορείς να καταλάβεις ποιος δουλεύει σκληρά. Πώς; Από την αλληλεπίδραση, τη συχνότητα ή από ένστικτο;

Θυμήσου τα λόγια μου, εάν μου πεις ότι δουλεύεις σκληρά, θα πάω στο λογαριασμό σου στο Instagram ή στο Twitter και θα ρίξω μια ματιά στη δουλειά σου. Θα πατήσω στις αναρτήσεις σου, θα δω τα replies και θα μελετήσω τον βαθμό αλληλεπίδρασής σου με τους χρήστες. Μου αρέσει πολύ όταν βλέπω τη μία αλληλεπίδραση μετά την άλλη με μόνο λίγα retweets. Τότε θα πατήσω το URL στον λογαριασμό. Θα δω για τι επιχείρηση πρόκειται και στη συνέχεια θα αναλύσω τα προφίλ και τις φωτογραφίες. 

Συνήθως βλέπω πάρα πολλούς να δουλεύουν το δεξί κροσέ. Όμως, φίλε μου, πώς χαίρομαι όταν βλέπω κάποιον να τρελαίνεται στα ντιρέκτ. Μετά θα ανησυχήσω. Ακολουθούν το σωστό μείγμα; Μήπως τα δεξιά κροσέ δεν είναι αρκετά; Ανταποκρίνεται αρκετά γρήγορα και σωστά; Μπορεί να αφιερώσω δέκα ολόκληρα λεπτά σε αυτό, το οποίο για μένα είναι παράνοια. 

Έχω αναπάντητα email επειδή κοιτάω τους λογαριασμούς σας στο Twitter. Όμως, πιστεύω στο κάρμα. και πιστεύω ότι σας δίνω τις απαντήσεις που χρειάζεστε, επειδή σας ξέρω καλύτερα απ’ ό,τι νομίζετε. 

• Αφιερώνουμε τόσο χρόνο στο να επενδύουμε τη δημιουργικότητά μας σε πρότζεκτ των πελατών μας, που όταν είναι ώρα να αλλάξουμε ταχύτητα και να συγκεντρωθούμε στο δικό μας brand, είμαστε εξαντλημένοι. Πώς διατηρείται ζωντανή η φλόγα και για τα δύο;

Πρέπει να δουλέψετε πιο σκληρά και πιο γρήγορα. Το να δουλέψεις πιο σκληρά είναι εύκολο. Δες λιγότερο Scandal και ορίστε, έχεις περισσότερο χρόνο για δουλειά. Το να δουλεύεις πιο γρήγορα είναι πιο περίπλοκο. Χρειάζεται εξάσκηση. Εκπαίδευσε τον εαυτό σου να κάνει κάτι παραπάνω κάθε ώρα απ’ ό,τι συνήθως. Μπορείς να κοιτάς τα email σου την ώρα που τρως μεσημεριανό. Μπορείς να κλείσεις το τηλέφωνό σου. Μπορείς να δουλέψεις περίεργες ώρες. Κάθε μέρα πρόσθεσε κάτι ακόμα και φέρ’ το εις πέρας. Τις πρώτες μέρες ίσως να μην πιάσεις τον στόχο σου, όμως συνέχισε να προκαλείς τον εαυτό σου και θα τα καταφέρεις. Είναι σαν να προπονείσαι για μαραθώνιο. Απαιτεί χρόνο, όμως όταν θα το κάνεις για ένα διάστημα, θα δεις ότι μπορείς να επιτύχεις πολύ περισσότερα σε μία μέρα απ’ ό,τι νόμιζες ποτέ. 

Μην ξεγελιέσαι. Οι περισσότεροι λένε ότι δουλεύουν οκτώ ώρες τη μέρα, όμως πολύ λίγοι το κάνουν πραγματικά. Όταν κάποιος μού λέει ότι δεν έχει άλλο χρόνο να αφιερώσει, κοιτάζω το Τwitter του και τον τσεκάρω. Συνήθως βλέπω ότι σπατάλησε δεκαπέντε λεπτά εδώ κι εκεί, είδε ένα βίντεο στο YouTube ή έκανε ένα τεστ για ποιος ξέρει τι. Θα σκέφτεσαι: Και τι έγινε; Δεν είμαστε μηχανές. Δεν επιτρέπεται να χαζολογάμε για λίγα λεπτά; Σίγουρα. Όμως, μετά μην παραπονιέσαι ότι δεν τα πρόλαβες όλα.

Τις εργάσιμες μέρες δεν έχω ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο. Η ομάδα μου πασχίζει να βρει μερικά λεπτά ελεύθερα στο πρόγραμμά μου. Ακόμα και δευτερόλεπτα. Έχει γίνει ανέκδοτο.

Κάποτε νόμιζα ότι ήμουν ο μεγαλύτερος εργασιομανής του κόσμου. Από τα είκοσι δύο έως τα τριάντα μου πραγματικά πίστευα ότι τα έδινα όλα. Δεν ίσχυε. Είχα αρκετό χρόνο να λέω βλακείες με τους φίλους μου για το μπέιζμπολ. Βασικά, είχα ελεύθερο χρόνο. Μόνο όταν άρχισα να δουλεύω περισσότερες ώρες και απίστευτα πιο γρήγορα, εκτοξεύτηκε η καριέρα μου. Εκείνα τα πρώτα οκτώ χρόνια της καριέρας μου είναι αυτά που μου δίνουν το θράσος που έχω σε αυτό το κεφάλαιο. Ξέρω τη διαφορά μεταξύ του τι νόμιζα πως ήταν η σκληρή δουλειά και τι σημαίνει να διευθύνεις μια επιχείρηση, να επενδύεις και να παρακολουθείς στενά πάνω από 150 εταιρείες. Θα βρεις τον χρόνο, εάν ξέρεις να τον δημιουργείς. 

Έτσι, λοιπόν, κρατάμε ζωντανή τη φλόγα όταν πρέπει να κρατήσουμε ισορροπίες μεταξύ των δικών μας πρότζεκτ και των πελατών. Σκληρή και γρήγορη δουλειά. Γίνε μηχανή. 

• Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το πώς να δουλεύω πιο σκληρά πιο γρήγορα!

Κράτα τα μίτινγκ σύντομα. Σταμάτα να εστιάζεις σε ανοησίες. Μη φοβάσαι να διαλύσεις πράγματα. Μην είσαι ρομαντικός. Μην παίρνεις ανάσα. Μη στοχεύεις στην τελειότητα. Και σε κάθε περίπτωση, συνέχισε να προχωράς. Ξαναδιάβασέ το μερικές φορές…

• Αρρωσταίνεις ποτέ; Και αν ναι, πώς συνεχίζεις να δουλεύεις;

Παλιά αρρώσταινα κάπου κάπου, αλλά από τότε που παντρεύτηκα τη LizzieVee, νομίζω ότι έχω αρρωστήσει μόνο μία φορά. Της αξίζει ένα μεγάλο μπράβο που με έκανε να πλένω τα χέρια μου. Ειλικρινά, νομίζω ότι για κάποιους σαν εμένα ο νους κυριαρχεί επί της ύλης. Ανεβαίνω σε αεροπλάνο πάνω από εκατό φορές τον χρόνο. Θα ήταν λογικό να κολλήσω κάτι. Αλλά δεν κολλάω. Και πιστεύω ότι οφείλεται κατά πολύ στο ότι ο εγκέφαλος είναι παντοδύναμο όργανο, ότι είμαι τόσο αποφασισμένος να μην αρρωστήσω, που απλώς δεν αρρωσταίνω. Βοηθάει και το ότι άρχισα να γυμνάζομαι και να τρέφομαι σωστά, όμως αυτό είναι πρόσφατο. Πιστεύω ότι γλίτωσα από πολλά κρυολογήματα χάρη στη δύναμη της θέλησής μου.

Ας υποθέσουμε όμως ότι αρρωσταίνω. Θα έσερνα το αξιολύπητο κορμί μου στο γραφείο, με κίνδυνο να κολλήσω όλους τους συναδέλφους μου, επειδή φοβάμαι τι μπορεί να συμβεί αν λείψω; Σε καμία περίπτωση. Και ούτε θέλω να έρχεται κανείς στη δουλειά όταν είναι άρρωστος. Όταν χτυπάει η #vaynerplague (ψάξ’ το στο Twitter, είναι υπαρκτή ασθένεια), θέλω να μένουν σπίτι, να φροντίζουν τον εαυτό τους ώσπου να αναρρώσουν. Σε κάποιες επιχειρήσεις αποτελεί στίγμα να μείνεις σπίτι όταν είσαι άρρωστος, λες και αυτό σημαίνει ότι είσαι αδύναμος ή ανεύθυνος (πρέπει να ομολογήσω ότι τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου έτσι το έβλεπα κι εγώ, όμως έχω προοδεύσει). Όταν είσαι άρρωστος και πηγαίνεις στη δουλειά, δεν δείχνεις αφοσίωση, αλλά εγωισμό. Και είναι και κάπως αηδιαστικό. Δεν είναι ευχάριστο ούτε για τους συναδέλφους σου ούτε για σένα. 

Ούτε σημαίνει ότι θέλω οι άρρωστοι υπάλληλοί μου να εργάζονται από το σπίτι αν έχουν πέσει του θανατά. Ένα τηλέφωνο τους παίρνεις και δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε επειδή βήχουν σαν τρελοί. Ποιο το όφελος; 

Όταν δουλεύεις σκληρά, δούλεψε με όλες σου τις δυνάμεις. Όταν αρρωσταίνεις, σταμάτα. Άσ’ το να κάνει τον κύκλο του. 

Το σώμα σου προσπαθεί να σου πει κάτι. Άκουσέ το. Δεν πρόκειται να πάει πουθενά η δουλειά, θα τον καλύψεις τον χαμένο χρόνο. Ανάρρωσε, έτσι ώστε όταν επιστρέψεις στη δουλειά, να είσαι γεμάτος ορμή και ενέργεια. 

• Ποιο είναι το συνηθέστερο «όμως» που σου λένε και τους εμποδίζει να επιτύχουν; Ποιο είναι το δικό σου «όμως» και πώς το ξεπερνάς;

Θεέ μου, οι δικαιολογίες… Όταν αρχίζεις μια φράση με το «Θέλω να…» και στη μέση εμφανίζεται το «όμως», βρίσκεις δικαιολογίες. Μπορείς να μαντέψεις τις πιο συχνές. Ίσως και να έχεις χρησιμοποιήσει κάνα δυο: «Δεν είχα χρήματα», «Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία», «Μεγάλωσα σε φτωχή περιοχή», «Δεν είχα μέντορα». Οι άνθρωποι είναι γεμάτοι «όμως». γι’ αυτό η πλειονότητα ζει συνηθισμένες ζωές. Όταν μιλάς για τις φιλοδοξίες σου, δεν γίνεται να χρησιμοποιείς τη λέξη αυτή. Εάν είσαι αποφασισμένος να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν εμπόδια στον δρόμο για την επιτυχία. Μπορεί να έχεις γεννηθεί σε χώρα με δικτατορία ή άλλο καταπιεστικό καθεστώς. Μια γυναίκα επιχειρηματίας στη Μέση Ανατολή αντικειμενικά δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες με μια γυναίκα στη Νέα Υόρκη. Και κάθε λευκός άντρας γεννημένος σε σχετικά εύπορο περιβάλλον έχει προβάδισμα σε σχέση με μειονότητες σε φτωχές κοινότητες. Αντιξοότητες, διακρίσεις, σεξισμός – όλα αυτά υπάρχουν. Και για πολλούς οι προκαταλήψεις, οι αδικίες και η μία ατυχία μετά την άλλη είναι αρκετά σοβαροί λόγοι για να αποθαρρυνθούν. Αλλά υπάρχει μια άλλη, μικρότερη ομάδα, που όταν έρχεται αντιμέτωπη με αυτές τις προκλήσεις, επιλέγει να τις απορρίψει και να προχωρήσει μπροστά. Αν μη τι άλλο, εάν η αφετηρία σου είναι από μειονεκτική θέση, έχεις πλεονέκτημα επειδή πιστεύεις ότι όλα κατακτώνται με κόπο. Αυτό φέρνει πολλή δύναμη και επιμονή. Είναι πολλοί εκείνοι που γεννήθηκαν προνομιούχοι και δεν ξέρουν να δουλεύουν σκληρά, επειδή δεν χρειάστηκε. 

Ποτέ μην αφήνεις τις συνθήκες να καθορίζουν το αποτέλεσμα. Είσαι μεγαλύτερος και καλύτερος από αυτές. Μπορείς πάντα να ελέγχεις το πεπρωμένο σου. Χρησιμοποίησε ό,τι έχεις, βρες τι δεν έχεις και πραγματοποίησε τα όνειρά σου. Ποιο είναι το δικό μου «όμως»; Θέλω να αγοράσω τους New York Jets, αλλά μου αρέσει η ανέλιξη και με ενδιαφέρει τόσο πολύ η παρακαταθήκη που θα αφήσω, που μερικές φορές δεν καρπώνομαι όλα τα κέρδη που θα μπορούσα, τα οποία προφανώς χρειάζομαι για να πραγματοποιήσω αυτό το όνειρο. Ωστόσο, ξέρεις ένα «όμως» που δεν πρόκειται ν’ ακούσεις από μένα; Εκείνο που μεταθέτει σε άλλον το φταίξιμο για οποιοδήποτε λάθος στη VaynerMedia. Δεν βρίσκω ποτέ δικαιολογίες. Μου αρέσει να αναλαμβάνω την ευθύνη, επειδή μόλις το κάνω, μπορούμε να εργαστούμε προς την εξεύρεση λύσης, αντί να μιλάμε ατελείωτα για το πρόβλημα. Σταμάτα να λες «όμως» και θα αναγκαστείς να προχωρήσεις. τίποτα δεν θα σε εμποδίζει πλέον.

• Μπορεί κάποιος να εργαστεί τόσο σκληρά όσο εσύ οπουδήποτε αλλού εκτός των ΗΠΑ;

Αυτή η ερώτηση μου φάνηκε πολύ ανόητη. Στη χώρα αυτή η επιχειρηματικότητα δοξάζεται και το περιβάλλον είναι υποστηρικτικό, όμως το ’χεις χαμένο αν νομίζεις ότι η χώρα στην οποία γεννήθηκες καθορίζει αν μπορείς ή όχι να δημιουργήσεις επιχείρηση και να ευημερήσεις. Οι γονείς μου μεγάλωσαν στη Σοβιετική Ένωση και μυήθηκαν στον κομμουνισμό από τη μέρα που γεννήθηκαν – το αποτέλεσμα ήταν να δουλεύουν ακόμα πιο σκληρά και πιο επίμονα. Η επιτυχία σου δεν καθορίζεται από τον ταχυδρομικό σου κώδικα. Μπορεί να είναι πιο δύσκολη η πορεία σου από ό,τι αν ζούσες στις ΗΠΑ, όμως ιστορίες επιχειρηματικής επιτυχίας υπάρχουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. 

• Δεν είναι παλαιάς σχολής η αντίληψη να δουλεύεις πολλές ώρες; Γιατί να μην επικεντρωθείς στο να πλουτίσεις μέσω παθητικού εισοδήματος;

Γιατί όχι και από τα δύο; Εγώ αυτό κάνω. Βγάζω πολλά λεφτά επενδύοντας από νωρίς σε start-ups που μπορεί να πωληθούν εκατό φορές πάνω από την αρχική τους αξία. Χωρίς προσπάθεια, κάποιες χρονιές μπορεί να κερδίζω περισσότερα από παθητικό εισόδημα παρά από τη σκληρή δουλειά. Οπότε, ναι, μπορείς να επικεντρωθείς στο να δημιουργήσεις περιουσία μέσω παθητικού εισοδήματος, όμως σε διαβεβαιώνω ότι δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Από όλους εκείνους που προσπαθούν να δημιουργήσουν συστήματα και να αυτοματοποιήσουν το εισόδημά τους, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό καταφέρνει να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα, να αράξει στην παραλία και να κερδίζει από το διαδίκτυο. Οι ελάχιστοι που πραγματικά ζουν υπερπολυτελώς από το παθητικό εισόδημά τους δούλεψαν απίστευτα σκληρά και επένδυσαν άπειρο χρόνο για να φτάσουν στο σημείο αυτό. 

 

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει κάποιος στον κόσμο που να κέρδισε ουσιαστική επιτυχία χωρίς να έχει δουλέψει σκληρά. Φυσικά, μπορείς μπορείς να τα καταφέρεις εάν ο στόχος σου είναι να βγάζεις 60.000 δολάρια τον χρόνο. Κι εκείνοι που είναι αραγμένοι σε μια παραλία στην Τζαμάικα και καπνίζουν χόρτο, έχοντας κερδίσει εκατομμύρια δολάρια σε παθητικό εισόδημα χωρίς να έχουν προσπαθήσει; Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν. Δείξε μου έναν και θα σου αποδείξω ότι πλουτίζει πουλώντας σε σένα το όνειρο αυτού του τρόπου ζωής.

• Ποιος αθλητής, παλιός ή σύγχρονος, αποτελεί για σένα την ενσάρκωση της σκληρής δουλειάς;

 

Ο Γουέιν Κρεμπέτ. Το απόλυτο αουτσάιντερ για τα ρόστερ των επιθετικών όταν περνούσε δοκιμαστικό για τους Jets το 1995. Ο μόνος λόγος που κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί ήταν επειδή ο πατέρας του γύρισε βίντεο και το έστειλε στον προπονητή. Εκείνο τον καιρό οι Jets είχαν τα χάλια τους, έτσι ο προπονητής ήταν πρόθυμος να δεχτεί οποιονδήποτε. Δεν περίμεναν πολλά από τον Γουέιν – έναν κοντό, λευκό τύπο, με άνευ σημασίας επιδόσεις. κι όμως, η φανέλα του αποσύρθηκε μόλις ολοκλήρωσε την καριέρα του στο άθλημα. Επέδειξε τεράστιο σθένος, αψηφώντας εκείνους που του ασκούσαν κριτική και παίζοντας ενώ είχε υποστεί σοβαρές διασείσεις. Τον σέβομαι τρομερά. 

• Πώς μπορώ να δουλέψω για σένα;

Πάντα νιώθω κολακευμένος όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, όμως η απάντηση είναι κάπως ωμή.

Πρέπει πρώτα να έχεις καταφέρει κάτι.

Δείξε μου τι αξίζεις. Ο DRock μού το έδειξε όταν με πήρε τηλέφωνο από το πουθενά τρεις φορές και με έπεισε να τον αφήσω να γυρίσει το βίντεο που εξελίχθηκε στο «Clouds and Dirt». Ο Κέβιν Ρόουζ, ιδρυτής του Digg, ήθελε να επενδύσει στο Square και ο CEO του, Τζακ Ντόρσι, δεν τον άφηνε. Ο Κέβιν έφτιαξε ένα βίντεο στο οποίο εξηγούσε τι ήταν το προϊόν και παρουσίαζε τις σκέψεις του για το Square. Μόλις έφτασε τις 100.000 προβολές, τράβηξε την προσοχή του Τζακ, ο οποίος ξαφνικά συνειδητοποίησε πως, για δες, μπορούσε να βρει λίγο χώρο για την επένδυση του Κέβιν. Πλέον το Square αξίζει δισεκατομμύρια. Ο Κέβιν τα κατάφερε επειδή απέδειξε στον Τζακ τι μπορούσε να κάνει.

 Εσύ τι μπορείς να κάνεις;

Πώς ισορροπείς ταχύτητα και σκληρή δουλειά με την υπομονή;

Προσπαθώ να γεφυρώσω το χάσμα. Ξέρω ότι συχνά λέω διάφορα που αναιρούν το ένα το άλλο, όμως αυτό συμβαίνει επειδή και τα δύο ισχύουν. Όπως αυτά: Ταχύτητα και σκληρή δουλειά είναι απολύτως σημαντικά. Και η υπομονή.  

Πολλοί υπερηφανεύονται ότι είναι γρήγοροι και ανυπόμονοι. τους θεωρώ την κακή μου εκδοχή. Κάνουν τα πάντα για το προσωπικό τους όφελος. Θέλουν να παίρνουν. Πιστεύω πως η ανυπομονησία και η ταχύτητα οδηγούν σε λάθη, σε βεβιασμένα αποτελέσματα και απώλεια κέρδους. 

Μπορείς να είσαι και γρήγορος και υπομονετικός, και να κερδίζεις. Είμαι απίστευτα υπομονετικός όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη στόχευση, όμως είμαι γρήγορος στην εκτέλεση σε πραγματικό χρόνο. Οπωσδήποτε μπορεί να προκληθεί τριβή εξαιτίας αυτών των δύο, όμως έτσι δημιουργούνται τα μαργαριτάρια.

• Ισχυρίζεσαι ότι «προτεραιότητα έχει η οικογένεια», αλλά δουλεύεις δεκαεννέα ώρες τη μέρα. Πώς μπορείς να είσαι καλός πατέρας-σύζυγος ενώ σπάνια βρίσκεσαι στο σπίτι;

Μου κάνουν πολύ συχνά διάφορες εκδοχές αυτής της ερώτησης και η αιτία είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγω να αφηγούμαι τη ζωή μου. Είμαι των άκρων. Όταν δουλεύω, συγκεντρώνομαι 1.000% στη δουλειά μου, και όταν είμαι στο σπίτι, συγκεντρώνομαι 1.000% στην οικογένειά μου. Πηγαίνω στα θεατρικά και στις σχολικές εκδηλώσεις που είναι σημαντικά για τα παιδιά μου. Κάνω διακοπές επτά εβδομάδες, πέντε περισσότερες από τον μέσο όρο. Δεν παίζω γκολφ ούτε έχω κάποιο χόμπι που να με κρατάει μακριά από το σπίτι τα Σαββατοκύριακα. Πολλοί φίλοι μού λένε ότι περνάνε περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους απ’ ό,τι εγώ. Παρακολούθησα κάποιους για πλάκα και με ενδιαφέρον ανακάλυψα πόσο πολλή ώρα περνούσαν παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, στο τηλέφωνο ή κάνοντας τα δικά τους. Η φυσική σου παρουσία δεν σημαίνει ότι είσαι παρών. 

Με άλλα λόγια, όπως φροντίζω κάθε λεπτό στη δουλειά να μετράει, το ίδιο κάνω και στο σπίτι. Και καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και με χρειάζονται περισσότερο, το πρόγραμμά μου ίσως αλλάξει. Κάποια στιγμή ίσως δεσμευτώ να είμαι σπίτι κάθε απόγευμα στις 5:30 μ.μ. Θα μου είναι δύσκολο, αλλά θα το ξεπεράσω. Υπάρχουν πολλές ώρες μες στη μέρα που τα παιδιά μου δεν με χρειάζονται, τις οποίες μπορώ να αφιερώνω στη δουλειά μου.

Κάποιοι κάνουν τα παιδιά τους μέρος της δουλειάς τους, γράφουν μπλογκ για την οικογενειακή τους ζωή ή χρησιμοποιούν φωτογραφίες τους και τον χρόνο που περνούν μαζί τους ως υλικό για περιεχόμενο. Καλά κάνουν. Ποτέ δεν θα σκεφτόμουν να πω σε κάποιον άλλο πώς να μεγαλώσει τα παιδιά του. Η γυναίκα μου κι εγώ έχουμε συνειδητοποιήσει ότι τα παιδιά μας δεν είναι μέρος της επιχειρηματικής μου ζωής, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορώ να μιλήσω πολύ για την οικογενειακή μου ζωή. Νιώθω υπέροχα για τον χρόνο που περνάμε μαζί και φαίνονται κι εκείνα πολύ χαρούμενα. Το συμπέρασμα; Προσπάθεια!