Berlinale: Οι 7 καλύτερες ταινίες

Ήταν άραγε η φετινή Berlinale κατώτερη προηγούμενων ετών;

Πολύ πιθανό.

Συγκεντρώθηκαν οι περισσότερες δυνατές ταινίες της στο Διαγωνιστικό, αφήνοντας τα υπόλοιπα τμήματα με μάλλον μέτριες επιλογές;

Επίσης πιθανό.

Υπήρχαν όμως κι εδώ ταινίες για τις οποίες θα μιλάμε μέσα στη χρονιά;

Σίγουρα.

Εδώ λοιπόν, συμμαζεμένα κι όμορφα, οι 7 ταινίες που εμείς ξεχωρίσαμε από το φετινό κινηματογραφικό φεστιβάλ της Γερμανικής πρωτεύουσας και πολύ θα θέλαμε να δούμε και στα ελληνικά σινεμά.

ISLE OF DOGS

Το ‘Isle of Dogs’ του Wes Anderson, νικητή του βραβείου σκηνοθεσίας στη Berlinale, είναι η ταινία που συγκέντρωση τον καλύτερη μέσο όρο κριτικών από όλες τις ταινίες του φεστιβάλ, έχοντας ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο αριθμό κριτικών, κι αυτό λέει πολλά. Το νέο stop-motion animation φιλμ του σκηνοθέτη ανήκει σίγουρα ανάμεσα στις κινηματογραφικά γεγονότα της χρονιάς. Όταν τα σκυλιά της Ιαπωνίας αποκλειστούν, με τη δικαιολογία πως κουβαλούν επικίνδυνες για τον άνθρωπο αρρώστιες, σε ένα νησί γεμάτο σκουπίδια, ένα μικρό αγόρι θα ταξιδέψει εκεί για να επανασυνδεθεί με το αγαπημένο του σκυλάκι. Με ένα από τα καλύτερα voice casts στην ιστορία του animation και ένα stop-motion που είναι γεμάτο λεπτομέρεια, αυτή εδώ είναι η άνετα πιο rewatchable ταινία της λίστας. To ‘Isle of Dogs βγαίνει στα σινεμά την Πέμπτη 3 Μαΐου από την Odeon.

LAS HEREDERAS

Μια σπουδαία, χαμηλών τόνων και έντονων συναισθημάτων ταινία, με την πρωταγωνίστρια Ana Brun να κερδίζει για το ρόλο της Chela το βραβείο γυναικείας ερμηνείας του φεστιβάλ. Η εδώ και 30 χρόνια σχέση της εσωστρεφούς Chela με την εξωστρεφή Chiquita φτάνει σε ένα επικίνδυνο σημείο, όταν η 2η αναγκάζεται να μπει στη φυλακή για τα χρέη που έχουν αναγκάσει τις 2 γυναίκες να πωλούν σιγά σιγά τα υπάρχοντά τους. Η Chela, μόνη πλέον, αναγκάζεται να οδηγήσει μετά από χρόνια και σύντομα θα καταλήξει να εκτελεί υπηρεσίες ταξί για μερικές πλούσιες γηραιές κυρίες και θα γνωρίσει την Angy, μια αρκετά νεότερή της γυναίκα. Η πορεία της κεντρικής ηρωίδας που μοιάζει μετά από χρόνια να ξανακάνει το ντεμπούτο της στον κόσμο αποτυπώνεται έξοχα από τον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη Marcelo Martinessi. Η ταινία έχει ήδη διανομή στην Ελλάδα από τη Weird Wave.

MADELINE’S MADELINE

H σκηνοθέτης Josephine Decker είναι σίγουρα ένα από τα ανερχόμενα ονόματα του κινηματογράφου και το ‘Madeline’s Madeline’, η τελευταία της προσπάθεια, συγκαταλέγεται ήδη ανάμεσα στα καλύτερα φιλμ της Berlinale, όσο και του πρόσφατου Sundance. Η πειραματική απεικόνιση της ιστορίας ενός 16χρονου κοριτσιού, της Madeline που υποδύεται εξαιρετικά η Helena Howard, που παλεύει να βρει το χώρο της  ανάμεσα στη λίγο νευρωτική μαμά της (Miranda July) και στο υποκατάστατο μητέρας που βρίσκει στο πρόσωπο της δασκάλας θεάτρου της (Molly Parker) είναι το θέμα της ταινίας. Που όμως έχει να κάνει με τις ίδιες τις αφηγηματικές τεχνικές του κινηματογράφου και στηρίζεται πάνω στον αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών, παρά στο να πει μια ιστορία με σαφή αρχή, μέση και τέλος. Είμαστε όμως εδώ για το παιχνίδι που φέρνει στην εικόνα και στο ύφος η Decker, μέσα από μια ματιά στον κόσμο μιας νεαρής γυναίκας.

TWARZ

Μια ιστορία “αγόρι διαφορετικό από τα άλλα αγαπά κορίτσι” μετατρέπεται σε σχόλιο για τον συντηρητισμό της Πολωνικής κοινωνίας. Ο Jacek ζητά από την Dagmara να τον παντρευτεί αλλά η μοίρα του δίνει ένα άσχημο ατύχημα καθώς δουλεύει στην κατασκευή ενός τεράστιου αγάλματος του Χριστού. Μετά την πλήρη μεταμόσχευση προσώπου που του γίνεται, η οικογένεια, οι φίλοι και ολόκληρη η πόλη θα αντιμετωπίσει τον Jacek σαν ξένο. Η ταινία της Małgorzata Szumowska ρίχνει μια ματιά, πότε με χιούμορ και πότε γεμάτη θλίψη, στον βαθιά ριζωμένο Καθολικισμό της χώρας, την υποκρισία, την επιθετικότητα, την έλλειψη ανοχής, την αποστροφή σε κάθε τι διαφορετικό και νέο. Σίγουρα ανάμεσα στις ευχάριστες εκπλήξεις του φετινου Διαγωνιστικού, έφυγε με την Αργυρή Άρκτο από το Βερολίνο.

UTOYA 22. JULI

Η ταινία ακολουθεί την Kaja, μια 18χρονη κοπέλα, λίγα λεπτά πριν και καθόλη τη διάρκεια της τρομοκρατικής επίθεσης που συνέβη στις 22 Ιουλίου 2011 στην κατασκήνωση του νησιού Utoya της Νορβηγίας και στην οποία βρήκαν το θάνατο 69 νεαροί. Η επίθεση του Anders Breivik στο νησί κράτησε 72 λεπτά και, σε ένα εξαιρετικά γυρισμένο μονοπλάνο, το φιλμ μας μεταδίδει τον τρόμο των θυμάτων της αδιανόητης πράξης του δολοφόνου. Χωρίς να μένει ποτέ στη μορφή του ίδιου, η εικόνα και ο ήχος του ‘Utøya 22. juli’ βυθίζουν το θεατή στη θέση του και δεν τον αφήνουν να πάρει ανάσα, ακολουθώντας την Kaja, έναν fictional χαρακτήρα που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της ταινίας, στην απεγνωσμένη προσπάθειά της να σώσει τη ζωή της και να βρει τη μικρή αδερφή της. Τα συγκλονιστικότερα 90 λεπτά του κινηματογραφικού 2018.

IN DEN GANGEN

Ένα διήγημα του Clemens Meyer μεταφέρεται στον κινηματογράφο από τον Thomas Stuber και είναι μια από τις πιο γλυκές, μελαγχολικές ταινίες ολόκληρης της Berlinale. Ένα ρομάντζο που διαδραματίζεται στους διαδρόμους ενός πολυκαταστήματος, εκεί που πιάνει δουλειά ο Christian και συναντά μια ιδιαίτερη οικογένεια, με συμπαραστάτη του τον παλαίμαχο Bruno. Εκεί θα γνωρίσει και τη Marion, το κορίτσι των γλυκών, και θα την ερωτευτεί. Η ταινία αγαπά τους χαρακτήρες της και τους επιτρέπει να ζήσουν στο μικρόκοσμό τους, δίνοντας αξία στις μικρές στιγμές της αλληλεπίδρασής τους, ανάμεσα στο στοκάρισμα των κιβωτίων και στις βόλτες με το ανυψωτικό όχημα.

CON EL VIENTO

Με ερασιτέχνες ηθοποιούς και με περισσότερη σιωπή από ό,τι διάλογο ή πλοκή, η ταινία της πρωτοεμφανιζόμενης Ισπανίδας Meritxell Colell Aparicio σίγουρα δεν είναι για όλους. Όμως χωρίς να ξεσπά ποτέ και χωρίς να εξαναγκάζει συναίσθημα, η ιστορία της χορογράφου Monica που επιστρέφει στην πατρίδα της μετά από 20 χρόνια για το θάνατο του πατέρα της και μένει για να βοηθήσει τη μητέρα της να πουλήσει το σπίτι όπου μεγάλωσε, είναι η ιδανική ταινία κινηματογραφικού φεστιβάλ. Από αυτά τα φιλμ που δύσκολα θα βρουν διανομή και σίγουρα αξίζει κανείς να ψάξει στα παράπλευρα τμήματα των φεστιβάλ (τούτο εδώ ήταν στο Forum), το ‘Con el viento’ μιλά για τη θλίψη και την αγάπη με χαμηλούς τόνους κι αφήνοντας τον κάθε θεατή να επιλέξει το πόσο κοντά θα αισθανθεί στην ιστορία που αφηγείται.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Η ‘Eva’ της Isabelle Huppert δεν παλεύεται

Το ‘Isle of Dogs’ είναι ένα ακόμη διαμάντι από τον Wes Anderson

Όλη η ανταπόκρισή μας από το Βερολίνο

|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.