STARS

Τα καλύτερα τρέιλερ της δεκαετίας

Από την πλήρη τριπλέτα του Φίντσερ μέχρι την μικρού μήκους ποίηση των Γουατσόφσκι, θυμόμαστε τα τρέιλερ που μας άρεσαν όσο κι η ταινία. Ή και περισσότερο. Επίσης, οι stars και τα stars της εβδομάδας.

Πώς διαφημίστηκαν οι ταινίες την δεκαετία που πέρασε; Η επική φωνή του Κυρίου Τρέιλερ των περασμέων δεκαετιών αντικαταστάθηκε από τις δυσοίωνες κόρνες και οι επεξηγηματικές αφηγήσεις πλοκής και χαρακτήρων έδωσαν τη θέση τους σε μια τάση προς αγωνιώδη power shots και μια γενικότερη αποτύπωση ενός mood παρά συγκεκριμένων ιδεών πλοκής.

Ταυτόχρονα, τα πολλά τρέιλερ έγιναν ο κανόνας. Σταδιακά φτάσαμε σε teaser για τα teaser trailers πριν τα κανονικά trailers, ό,τι χρειάζεται τελοσπάντων για να γεμίζουν τα σάιτς με περιεχόμενο και να χτίζεται hype για ταινίες που πολλές φορές ξεφούσκωναν τρία δευτερόλεπτα μετά την προβολή τους. Ταινίες που δεν έμεναν στη μνήμη πάντα γυρίζονταν προφανώς, αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν μιλούσαμε για αυτές ΤΟΣΟ πολύ πριν βγούνε, όσο σήμερα.

Τα ωραιότερα τρέιλερ της δεκαετίας ήταν εκείνα που κατάφερναν να πουν ακριβώς όσα χρειαζόταν, χωρίς να πλατειάζουν (ή, στην περίπτωση ενός λατρεμένα θρασύτατου τρέιλερ, να πλατειάσουν τόσο πολύ που να καταλήγει σε ένα σχεδόν ξεχωριστό art form), μιλώντας με δικούς τους όρους και προσεγγίσεις για το φιλμ που εκπροσωπούσαν. Εκείνα που δεν ένιωθες πως σου πουλάνε απαραιτήτως κάτι, αλλά στο παρουσιάζουν. Μέσα από ένα mood, μια εικόνα, ένα αστείο, ακόμα και την αναπαραγωγή μιας ολόκληρης αφηγηματικής τεχνοτροπίας.

Ας θυμηθούμε μερικά από τα καλύτερα της δεκαετίας που φεύγει- κάποια από αυτά αφορούν μερικές κι από τις καλύτερες ταινίες της περιόδου.

20. Battle LA

Όχι αυτή ωστόσο. Ανύπαρκτη ταινία αλλά τρέιλερ κομμένο και ραμμένο γύρω από ένα κομμάτι που την έκανε να μοιάζει ενδιαφέρουσα.

19. Wolf of Wall Street

Φανταστική χρήση Κάνιε Γουέστ για μια ταινία που μοιάζει να διαπερνά τις εποχές με τον τρόπο που μιλάει για το σήμερα μέσα από το παρελθόν, πάντα έτοιμη να εξαπολύσει ένα ειρωνικό βλέμμα αλλά παραμένοντας στην ουσία της απολύτως σοβαρή.

18. Guardians of the Galaxy

Οι εξυπνάδες και τα χωρατά του μαρβελικού τόνου γίναν γρήγορα μανιέρα αλλά στο πρώτο αυτό τρέιλερ το ρίσκο και η φρεσκάδα έμοιαζαν αγνότατα.

17. The Master

Για πολλούς η καλύτερη ταινία του ΡΤΑ μες στη δεκαετία, για μένα το καλύτερο τρέιλερ του.

16. A Star is Born

Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που έσκασε το τρέιλερ αυτής της ταινίας. “Μισό… αυτό θα είναι… όντως καλό…;”

15. Gone Girl

Από τις πολύ καλές ειρωνικές χρήσεις κομματιού πάνω σε εικόνες που εκπροσωπούν κάτι διαφορετικό. Ίσως επειδή ξέρει πώς να το κάνει, ίσως επειδή αντιπροσωπεύει απόλυτα και το πνεύμα της ταινίας.

14. Killing of a Sacred Deer

Αυτό πατάει στη λογική του τρέιλερ του «Social Network» με απόκοσμη βερσιόν γνωστού κομματιού να συνοδεύει εικόνες του φιλμ, αλλά τόσο η επιλογή του κομματιού (που ακούγεται εξάλλου και στην ταινία) όσο και το πόσο ανατριχιαστικές είναι οι ίδιες οι εικόνες, το κάνουν αποτελεσματικό και κάτι παραπάνω από απλό copycat.

13. The Rover

Πάμε ένα σερί από αγαπημένα τρέιλερ που επιλέγουν να μην λένε πολλά λόγια παρά να αποτυπώσουν ένα γενικότερο mood της ταινίας.

12. Dawn of the Planet of the Apes

Εδώ η κορύφωση του τρέιλερ είναι το πρόσωπο του Σίζαρ σε close-up ενώ η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.

11. The Tree of Life

Από τα πιο επιδραστικά πράγματα που είδαμε αυτή τη δεκατία.

10. The Handmaiden

Mood, mood, mood.

9. La La Land

Τραγούδι, μελαγχολία, μαγεία.

8. Interstellar

Εδώ λόγια υπάρχουν πολλά, αλλά και πάλι, εκπροσωπούν κάτι από τις μεγάλες ιδέες και την κοσμοθεωρία της ταινίας, παρά κάποια κυριολεκτική επεξήγηση του τι θα συμβεί στο φιλμ. Το αγαπημένο μου νολανικό τρέιλερ για την αγαπημένη μου κιόλας ταινία του.

7. Jackie

Από εδώ περνάμε στο κατά τη γνώμη μου απόλυτο hall of fame των τρέιλερ της δεκαετίας. Αυτό εδώ επικοινωνεί απολύτως τον φτιαχτό, κατασκευασμένο χαρακτήρα του παραμυθιού που ξεκοκαλίζει το φιλμ. Νιώθεις πως βλέπεις κάτι ξεκουρδισμένο. Φανταστική δουλειά.

6. Hail, Caesar!

Λατρεύω τα τρέιλερ που παίρνουν ένα χαρακτήρα και ένα κόνσεπτ και τρέχουν με αυτό, κι ετούτο εδώ πιάνει ένα τέλειο αστείο, τρέχοντας με αυτό μέχρι τέλους. Στηρίζουμε την αφοσίωση.

5. Prometheus
https://www.youtube.com/watch?v=cFfhttZYoEw

Το καλύτερο τρέιλερ με δυσοίωνη κόρνα στη δεκαετία. Τα πάντα εδώ μυρίζουν απόγνωση και θάνατο και αγωνία και πανικό, εκπροσωπώντας σε τέλειο βαθμό την κατά τα άλλα εντυπωσιακή αν και άνιση ταινία τρόμου του Ρίτλεϊ Σκοτ. Αν με ρωτάτε, προτιμώ το υποτιμημένο «Alien: Covenant», αλλά το τρέιλερ αυτής της ταινίας το έχω δει περισσότερες φορές από όλα τα Άλιεν μαζί.

4. Mad Max: Fury Road

Οριακά πειραματικό σαν και την ίδια την ταινία. Απολύτως τίποτα δεν έρχεται προβλέψιμα, από το τρέιλερ κιόλας. Φαινόταν τι αριστούργημα θα μας ερχόταν.

3. Social Network

Χορωδιακή εκτέλεση πασίγνωστου κομματιού προσδίδει κάτι το ανατριχιαστικά απόκοσμο σε εικόνες αναγνωρίσιμα σύγχρονες που, έτσι, μοιάζουν ξένες. Το επιδραστικότερο τρέιλερ της δεκαετίας.

2. Cloud Atlas

Υπάρχει η οδός του να πεις πολύ λίγα, και μετά υπάρχει κι αυτό που συνέβη για το τρέιλερ του «Cloud Atlas», μια μικρού μήκους ταινία από μόνο του, μια 6λεπτη συναισθηματική οδύσσεια που μεταπηδά ανάμεσα σε εποχές, σκηνικά και χαρακτήρες με τρόπο πλήρως αντιπροσωπευτικό της ταινίας, χτίζοντας σε μια δική του, ξεχωριστή, παράλληλη κορύφωση. Βουρκώνω κάθε φορά που το βλέπω, ένα αριστούργημα.

1. The Girl with the Dragon Tattoo

Από τη μία είναι όλα τα υπόλοιπα τρέιλερ που έχουν φτιαχτεί ποτέ. Από την άλλη είναι αυτό το επιθετικό κέντημα, ένα χαράκωμα από εκατοντάδες μικρές αιχμές, μια ρυθμική συρραφή εικόνων και προσώπων υπό ένα ηχητικό χαλί και με ένα ανελέητο μοντάζ να μας ταξιδεύει σε κάθε πιθανή γωνιά της ταινίας. Ούτε λόγια, ούτε πλοκή, ούτε φράσεις-κλειδία, ούτε απολύτως τίποτα. Μόνο εικόνες και mood και επίθεση. Στο τέλος πάντα ξεφυσάω.

Τα αστεράκια της εβδομάδας:

*****

Η κυκλοφορία της ταινίας «Τα Άγρια Αγόρια». Ένα αισθητικό αριστούργημα που είδαμε πριν 2μιση χρόνια στη Βενετία κυκλοφορεί επιτέλους στις αίθουσες, για την ακρίβεια σε μία αίθουσα. Είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς (χωρίς να θέλω να κάνω σπόιλερ για τη δεκάδα μας την άλλη βδομάδα) και είναι ένα μικρό θαύμα το ότι τη βλέπουμε σε διανομή. Σαφέστατα δεν είναι για όλους, αλλά αν υπάρχει κάποια περίπτωση να πιστεύετε πως μπορεί να ανήκετε στο πιθανό κοινό αυτής της ταινίας, είναι κρίμα να μην την ανακαλύψετε.

Διαβάστε περισσότερα και στις κριτικές της εβδομάδας.

****

Μια σύντομη ιστορία της εμπορικής μουσικής. Έχω σπάσει στα γέλια με αυτό το twitter thread, αυτό θα πει καλό ανασκοπικό περιεχόμενο. Επίσης το «Shape of You» είναι κομματάρα.

***

Το SnyderCut! Θα θυμάστε φυσικά την αναλυτική μας εξιστόρηση του τι έχει συμβεί με το θρυλούμενο Snyder Cut του «Justice League». Ο Ζακ Σνάιντερ με ποστ του φαίνεται να επιβεβαίωσε πέραν αμφιβολίας την ύπαρξη της δικής του εκδοχής της ταινίας. Κάνοντάς με να αισθανθώ πολύ καλύτερα πρώτον επειδή έγραψα 2,500 λέξεις για αυτό και δε θα ήθελα να είναι τσάμπα, και δεύτερον επειδή θέλω όντως να δω αυτή την ταινία.

**

Η ενδεχόμενη απουσία απίστευτων ερμηνειών από τις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Οι υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών βγαίνουν τη Δευτέρα βάζοντάς μας για τα καλά στην οσκαρική κούρσα, αλλά ως τότε έχουμε κάποιες πρώτες λίστες και βραβεύσεις να ξεκινούν τη διαδικασία. Άλλες φορές οι προπομποί αυτοί ανοίγουν όντως το δρόμο για κάποια επικείμενη βράβευση, ειδικά με περιπτώσεις πιο χαμηλού προφίλ ταινιών, όπως είχε συμβεί ας πούμε με το «Hurt Locker». Άλλες φορές, απλώς μας δίνουν μια γεύση συναρπαστική που τελικά δε θα γευτούμε, οδηγώντας σε ένα αναπόφευκτο ξενέρωμα.

Πριν λίγες μέρες ο Άνταμ Σάντλερ κέρδισε το NBR βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου για το «Uncut Gems», που btw αναζητά διανομή στην Ελλάδα. Χθες οι κριτικοί της Νέας Υόρκης έδωσαν τον Α’ Γυναικείο στη Λουπίτα Νιόνγκο για την τρομερή δουλειά της στο «Us». Πόσο κουλ θα ήταν να δούμε και τους δυο τους στα Όσκαρ; Φοβάμαι πως θα απογοητευτούμε. Ειδικά για τη Νιόνγκο θα είναι τρομερό να αγνοηθεί μετά από τέτοια ερμηνεία. Όσο για τις (όχι πάντως τελείως αμελητέες) πιθανότητες του Σάντλερ, έγραψα μες στη βδομάδα. Όσο ζούμε ελπίζουμε.

*

Σ εμένα, που πρωτοείδα τα «Star Wars» με τη σειρά των επεισοδίων του τίτλου.

 

Έχω ξαναμιλήσει για αυτό στο παρελθόν. Τρομερό πώς τα κατάφερα έτσι. Για να εξιλεωθώ, παρέα με την Ιωσηφίνα (που το διασκεδάζει), βλέπουμε όλες τις ταινίες «Star Wars» και μιλάμε για αυτές στο νέο mini series του πόντκαστ μας Pop για τις Δύσκολες Ώρες. Στο πρώτο επεισόδιο μιλάμε για την πρίκουελ τριλογία με τον Μάκη Παπασημακόπουλο. Όλο το πανηγύρι θα κορυφωθεί φυσικά με την κυκλοφορία της νέας ταινίας, στη διάρκεια του Δεκεμβρίου.

ΚΙ ΑΛΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Όλα τα προηγούμενα STARS

—

***

Αν και εσύ αγαπάς τα Star Wars και την ιστορία τους, το αφιέρωμά μας ‘May the Pod Be With You’ είναι εδώ!

Στο 1ο επεισόδιο αναλύουμε τα prequels με καλεσμένο τον Μάκη Παπασημακόπουλο, μέσα από μία βασική ερώτηση: Είναι όντως όσο χάλια τα θυμάσαι;

https://www.youtube.com/watch?v=tJdbWkbBFG8

Exit mobile version