Watchlist: Το σπουδαίο φινάλε του ‘Big Little Lies’ δίνει απαντήσεις σε δύσκολες ερωτήσεις

Κάθε Τρίτη ξεχωρίζουμε τα πιο ενδιαφέροντα επεισόδια της τελευταίας τηλεοπτικής εβδομάδας και γράφουμε λίγα λόγια για αυτά.

Όταν λέμε λόγια εννοούμε φυσικά spoilers. Aκολουθούν spoilers για όλες τις σειρές που αναφέρονται στο άρθρο.

***

BIG LITTLE LIES (1×07, ‘YOU GET WHAT YOU NEED’)

Ξεκίνησα τη σειρά βαρυγκομώντας επειδή δεν αντέχω την quirk φούσκα του στυλ γραψίματος του David E. Kelley (‘Ally McBeal’) ούτε τους επίπεδους μελοδραματισμούς του Jean-Marc Vallée (‘Dallas Buyers Club’) αλλά το ‘Big Little Lies’ ήταν μεστό, φτιαγμένο με ανθρωπιά και με έγνοια, ήταν εξαιρετικά γραμμένο από τον Kelley, γυρισμένο σαν απόγονος του ‘Limey’ από τον Vallée, καθηλωτικά παιγμένο από το σύνολο του καστ, διαπραγματεύτηκε πολύ δύσκολα ζητήματα και κατάφερε να φτάσει στο τέλος σώο. Ήταν η σπάνια σειρά που κάθε επεισόδιο με έκανε να την εκτιμώ πιο πολύ κι από το προηγούμενο. Μετά το φινάλε ένιωσα τελείως παραδομένος, απέναντι σε ένα έργο το οποίο συνολικά με κέρδισε τόσο πολύ που πλέον με αφήνει αδιάφορο ακόμα και το να σκεφτώ τα όποια προβλήματά του.

Πρώτα, ένα σύντομο recap του φινάλε:

Ωραία. Στις παρατηρήσεις τώρα.

Η νύχτα του μοιραίου event (‘trivia night’, για κάποιο λόγο) ήταν ένα σκοτεινά λαμπερό showcase όλου του καστ, με τους Kelley και Vallée να απολαμβάνουν κάθε μία συνύπαρξη, όσο και οι ηθοποιοί που τις έπαιζαν. Το ότι όλο αυτό θα κατέληγε σε μια ταυτόχρονη κορύφωση του οικογενειακού δράματος της Celeste όσο και αποκάλυψη του βιαστή της Jane ήταν κάτι που οι περισσότεροι είχαμε προβλέψει, όμως με έναν τρόπο αυτός ο χαρακτήρας αναπόφευκτου έκανε την όλη διαδικασία ακόμα πιο έντονη σαν εμπειρία.

Για να το πω αλλιώς, όταν ο Skarsgard έφτασε στο πάρτυ είχα φάει τα νύχια μου από αγωνία για το πώς και το πού θα έρχόταν πρόσωπο με πρόσωπο με την Woodley. Η στιγμή που τον αντικρύζει η Jane και όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως της μεταξύ τους επιμέρους σχέσης, συνειδητοποιεί ακριβώς τι έχει συμβεί, και ύστερα ενώνονται ώστε να του επιτεθούν, με είχε αφήσει καθηλωμένο.

Αν το ‘Big Little Lies’ ήταν σε τεράστιο βαθμό μια σειρά για το πώς η κρυφή βία των εσωτερικευμένων εντάσεων (κορυφαία σε ένα σπουδαίο ensemble η Nicole Kidman, για αυτόν ακριβώς το λόγο), εξαπλώνεται και διαφθείρει με τρόπους απρόβλεπτους (βλέπε και το πώς ήταν τελικά ο Max που έδερνε την κόρη της Laura Dern ή δες το πώς ο Ziggy είχε την τάση να σιωπά απέναντι στη βία ελπίζοντας σε κάποια εκλογίκευση), τότε η λύτρωση έρχεται φυσικά όταν οι γυναίκες αυτές έρχονται να στηρίξουν η μία την άλλη. Η σειρά είναι γεμάτη μικρούς, ψυχοφθόρους τρόπους με τους οποίους οι συμπεριφορές τους ορίζονται από παράγοντες κοινωνικούς, εξωτερικούς, χειριστικούς, ή βλέμματα διψασμένων γειτόνων/θεατών/κριτών (όπως όλοι οι ‘μάρτυρες’ που μας βασανίζουν από το πρώτο επεισόδιο στην εξωτερική αφήγηση). Η στιγμή που έρχονται μαζί, δίχως πολλές κουβέντες, σχεδόν ενστικτωδώς, είναι λυτρωτική.

Νιώθω πως αυτή η σειρά θα μας ακολουθεί για καιρό.

*To ‘Big Little Lies’ προβάλλεται στη Nova. Το βιβλίο της Λίαν Μοριάρτι με τον ελληνικό τίτλο «Μυστικά και Ψέματα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ

Τo ‘Big Little Lies’ είναι η χαρά του κτηματομεσίτη

LEGION (1×08, ‘CHAPTER 8’)

Σε μια σειρά φτιαγμένη όπως το ‘Legion’ είναι απολύτως αναμενόμενο πως το ταξίδι είναι η όλη ουσία κι όχι απαραίτητα ο προορισμός. Παρακολουθούσα αρκετό κόσμο στη διάρκεια της σεζόν να αναρωτιέται πότε ‘θα γίνει κάτι’, αλλά αυτό που βλέπαμε, όπως το βλέπαμε, ήταν το ‘συμβαίνει κάτι’ στην ‘Legion’ εκδοχή της δράσης.

Δε θέλω να μειώσω το φινάλε βέβαια, το οποίο παρέδωσα διάφορα νόστιμα: την επιστροφή του Hamish Linklater ως Clark με μια απολαυστικά γκροτέσκα αναδόμηση του κατεστραμμένου προσώπου του, την μάχη του David με τον Shadow King ύστερα από βδομάδες τηζαρίσματος και εναλλαγής των ψευδών προσώπων/αναμνήσεων/κρυψώνων του, αλλά και το ότι ο villain δραπέτευσε καταλαμβάνοντας τον Oliver. Αυτό σημαίνει πως στη 2η σεζόν θα δούμε τον Jemaine Clement σε φουλ ρόλο κακού, παρεάκι με την Aubrey Plaza; *φιλάει τα δάχτυλά του*

Η Plaza by the way πρέπει να προταθεί για Emmy για τον τρόπο που απέδωσε σωματικά και εκφραστικά την αόριστη over the top απειλή του Shadow King από την πρώτη στιγμή, ακόμα κι αν τότε δεν το ξέραμε ακριβώς. Ήταν ό,τι καλύτερο είδαμε από το γενικά άψογο ensemble. Κάπου είδα γραμμένο ότι μετά από το ‘Legion’ θέλουμε να δούμε την Plaza να παίζει Tim Burton και σκέφτηκα κατευθείαν omg γιατί να της το κάνουμε αυτό της κοπέλας; Μακάρι να παίξει κάποιον larger than life ρόλο στην επόμενη σεζόν του ‘Fargo’, ο Hawley ξεκάθαρα ξεκλείδωσε κάτι στα ερμηνευτικά της πλαίσια που δεν είχαμε ακριβώς δει πριν, και εύχομαι να συνεργαστούν κι άλλο.

Μετά τους τίτλους τέλους υπήρχε και μια σκηνή στην οποία μια σφαίρα απήγαγε τον David. Το οποίο, οκ, wtf; Αν η σειρά δε μας είχε εκπαιδεύσει να κοιτάζουμε με απλότητα το μετα-ρεαλιστικό, θα ήμουν οριακά φρικαρισμένος κιόλας. Τώρα, δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να το πολυψειρίσω. Μπορεί να είναι ο Mojo. Μπορεί να είναι ένα απλό homage στο ‘Prisoner’. Μπορεί να είναι μια PokeBall.  Μπορεί να είναι psychic προβολή του Xavier, που είναι ο μπαμπάκας του David και υποθέτω κάποια στιγμή θα εμφανιστεί με κάποιο τρόπο στη σειρά και πέρα από το cameo που έκανε ως ζωγραφιά στον απολαυστικό μαυροπίνακα του προηγούμενου επεισοδίου, σε μια από τις καλύτερες σκηνές exposition που έχουμε δει τελευταία στην τηλεόραση.

*Το ‘Legion’ προβάλλεται κάθε Πέμπτη 22.40 στο FOX.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ LEGION

To ‘Legion’ δεν είναι οι X-Men των γονιών σου

SCANDAL (6×07, ‘A TRAITOR AMONG US’)

Φλόγες βγάζει φέτος η σειρά της Shonda Rhimes. Έχουν να καλύψουν με δημιουργικό τρόπο την εγκυμοσύνη της Kerry Washington κι αυτό έχει οδηγήσει τους συγγραφείς σε αναζήτηση εφευρετικών λύσεων, με όχι μόνο περισσότερα spotlight επεισόδια σε διάφορους χαρακτήρες, αλλά και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δομή που μας βρίσκει διαρκώς να επιστρέφουμε στο κεντρικό δραματικό σημείο της σεζόν, τη δολοφονία της πρεμιέρας, να λειτουργεί σα δίνη. Συνεχώς επιστρέφουμε εκεί, πάντα με νέες οπτικές και νέα δεδομένα. Και νέα σοκ φυσικά, όπως την ιστορία του Huck σε αυτό εδώ.

Ο Huck είναι απολύτως μπερδεμένος, μια οπτική που μοιραζόμαστε, μιας και τα πάντα μοιάζουν απειλητικά και σε κανένα σημείο δεν είναι εμφανές τι πρέπει να πιστέψουμε. Θα το ομολογήσω, πως όταν έμαθε πως υπάρχει mole στην ομάδα ήμουν σίγουρος ότι ήταν η Quinn :-(. Αυτός είμαι, κανέναν δε μπορώ να επιστευτώ. Το να έχουμε τον Eli σε θέση σχεδόν-θύματος ήταν ανανεωτικά φρέσκο, αν και είμαι σίγουρος πως όταν έρθει η ώρα της εκδίκησής του θα γίνει ακόμα απολαυστικότερος. Το θέμα είναι βέβαια τι θα γίνει όταν η Olivia μάθει το ρόλο της Abby σε όλο αυτό, γιατί αν στην τελευταία σκηνή περιμέναμε πια την ανατροπή (όχι και τον πυροβολισμό-σοκ του Huck βέβαια, ελπίζω να ζει), σίγουρα η συμμετοχή της Abby σε όλο αυτό μας προϊδεάζει για μυθικό εμφύλιο στο πίσω μισό της σεζόν.

Ενιγουέι, η ουσία είναι πως πέρσι το ‘Scandal’ είχε μια διάθεση σχεδόν μετρημένη για τα δικά του μέτρα, με τα πάντα να είναι πλαναρισμένα και ρεαλιστικά. Φέτος το πλανάρισμα έχει μείνει, αλλά ο ρεαλισμός έχει ξαναφύγει από τα παράθυρο. Η δύναμη της σειράς πάντα ήταν στο χάος.

*Το ‘Scandal’ προβάλλεται κάθε Πέμπτυη 21.50 στο FOX Life.

ΚΙ ΑΛΛΗ SHONDA RHIMES

Γιατί ό,τι πιάνει η Shonda Rhimes γίνεται χρυσός;

13 REASONS WHY (1×11, ‘TAPE 6, SIDE A’)

Ξέρετε τι κάνει τέλειο double feature με το ‘Big Little Lies’; Η άλλη σειρά της βδομάδας για το πώς μια σειρά από μικρές, συχνά ακόμα και αθόρυβες, πράξεις βίας μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα προσωπικές τραγωδίες. Τρελό κέφι.

Αλλά το ‘13 Reasons Why’ του Netflix είναι μια εξαιρετικά προσεγμένη μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Jay Asher, από τον Brian Yorkey με βασικό σκηνοθέτη τον Tom McCarthy (‘Spotlight’, ‘The Cobbler’!) που ακολουθεί την πρώτου προσώπου αφήγηση σε κεφάλαια/κασέτες/επεισόδια ενός κοριτσιού, λίγο πριν την αυτοκτονία της. Οι κασέτες αφορούν τα πρόσωπα που την οδήγησαν στην αυτοκτονία και αποστέλλονται σε όλους, κατά σειρά ‘εμφάνισης’.

Ο λόγος που ξεχωρίζω εδώ το 11ο επεισόδιο δεν είναι απλώς ότι ως εκεί έχω προλάβει να φτάσω (λογικά την επόμενη βδομάδα θα γράψω δυο λόγια για το φινάλε), αλλά και ότι είναι το πολυαναμενόμενο επεισόδιο/κασέτα του Clay. Δεν ξέρω κατά πόσο η εξέλιξη και οι αποκαλύψεις για το ρόλο του Clay στηρίζουν την όλη υπόσχεση-παύλα-τηζάρισμα της σειράς ως εδώ σχετικά με το Τι Της Έκανε, όμως σαν μεμονωμένη δραματουργική στιγμή είναι συγκλονιστικό. Η σκηνή του φιλιού ήταν ανατριχιαστικά λυτρωτική, όχι στο επιφανειακό επίπεδο του ‘επιτέλους το έκαναν τα τρελόπαιδα’, αλλά με έναν τρόπο στιγμιαίας απόλαυσης μιας στιγμής που ξέρεις πολύ καλά πως δε θα διαρκέσει.

Εδώ η δομή της σειράς φαίνεται πόσο σωστή είναι, καθώς στο όλο πλαίσιο θρήνου και μεταμέλειας, βρισκόμαστε επακριβώς μες στο μυαλό του Clay. Λαμβάνουμε τη στιγμή ευτυχίας που αξίζουν τα δύο παιδιά, αλλά όπως κι εκείνος νιώθει κατευθείαν άρρωστος επειδή ξέρει πως δεν ήταν αρκετή, έτσι και για εμάς η ευτυχία είναι απλώς μια επίστρωση σε ένα σώμα θλίψης. Ταυτόχρονα, καθώς η σειρά διαρκώς αναρωτιέται πού βρίσκεται ο δείκτης της ηθικής συμπεριφοράς απέναντι σε ένα άτομο που διαρκώς στοχευόταν, απάνθρωπα, από το περιβάλλον της, η βαθειά καλοσύνη του Clay σχεδόν τσούζει περισσότερο. Για να το θέσω αλλιώς, αν η καλοσύνη του Clay ήταν αρκετή, τότε γιατί ο ίδιος νιώθει τόσο ένοχος;

Τελοσπάντων, υπήρξαν 2-3 επεισόδια εκεί μετά τα μέσα της σεζόν που ένιωσα πως η σειρά κινδεύει να ξεφύγει λίγο από τα πλαίσια που η ίδια έθεσε, όμως σε γενικές γραμμές είναι μια άψογη αποτύπωση των μικρών στιγμών καταστροφικής βίας που ασκούνται γύρω μας καθημερινά. Είναι τόσο απάνθρωπα δύσκολο να ξέρεις τι συμβαίνει μες στο κεφάλι του άλλου. Εκτός του να φερόμαστε σαν άνθρωποι δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

*Η 1η σεζόν του ’13 Reasons Why’ streamάρει στο Netflix.

RICK AND MORTY (3×01, ‘THE RICKSHANK REDEMPTION’)

Το καλύτερο πρωταπριλιάτικο αστείο στην ιστορία ήταν η αντίστροφη φάρσα του Adult Swim, που το Σάββατο έδειξε εντελώς απροειδοποίητα την πρεμιέρα της 3ης σεζόν του ‘Rick and Morty’ παρόλο που δεν είχαμε ιδέα πότε να περιμένουμε τη σεζόν. (Ακόμα δεν ξέρουμε, by the way. Το ‘αργότερα φέτος το καλοκαίρι’ είναι ό,τι κοντινότερο έχουμε σε ημερομηνία.)

Θυμάμαι τον Dan Harmon να λέει παλιότερα πως αντιστέκεται στην τάση του να σφίξει απόλυτα το continuity της σειράς και πως για την ώρα κάνουν μόνο αυτά τα απολαυστικά επεισόδια όπου ο Rick κι ο Morty γνωρίζουν διάφορα μέρη του multiverse. Αλλά μην κοροϊδευόμαστε, εδώ εμπλούτισε το σύμπαν ενός φτηνού κολεγιακού sitcom, εδώ δε θα γινόταν αργά ή γρήγορα της κακομοίρας; Άσε που όταν εμπλουτίζεις τόσο τον κόσμο της σειράς σου, είναι θέμα χρόνου να θες να επισκεφθείς ξανά τη μυθολογία σου.

Τα λέω όλα αυτά επειδή αυτή η πρεμιέρα έμοιαζε σαν επεισόδιο να είναι μεγαλύτερο και επικότερο από κάθε άλλο της σειράς ως τώρα, με τον Rick να αποδρά από τη διαγαλαξιακή φυλακή του, να μεταπηδά σε άλλα σώματα αφήνοντας πίσω του νεκρά κορμιά (κάποια δικά του), να ανασταίνει μια παλιά σως των McDonald’s, και να διώχνει την εξωγήινη αυτοκρατορία με έναν απολαυστικά έξυπνο τρόπο (απλά σβήνοντάς τους το νόμισμα), την ώρα που ο Morty ξεκάθαρα πήγε να τον πυροβολήσει πάνω στο peak του άγχους και του πανικού. Εντάξει, σε ποιον δεν έχει συμβεί.

Όλα αυτά έρχονται κατευθείαν μετά το φοβερό cliffhanger της 2ης σεζόν (ευτυχώς όταν άνοιξα τον stream μαραθώνιο του Adult Swim πέτυχα ακριβώς εκείνο το επεισόδιο, ένα φρεσκάρισμα χρειαζόταν πριν τη φετινή πρεμιέρα) και χτίζουν πάνω στις δυναμικές της οικογένειας του Rick με τρόπο που συνεχίζει να μας θυμίζει το υπαρξιακό σκοτάδι που καταλαμβάνει τον Harmon ακόμα και στις πιο ανθρώπινες στιγμές του. Η Summer διατίθεται ακόμα και να θυσιαστεί για την αγάπη του παππού της, όμως εκείνος τα κάνει όλα για να καταλάβει την άρχουσα θέση μέσα στην οικογένειά του, εκμεταλλευόμενος συναισθηματικά την κόρη του, διώχνοντας τον Jerry και κρατώντας τον Morty σαν κάτι σαν αιχμάλωτο. Θεέ και κύριε. Είμαι πάλι σκαλωμένος, προφανώς. Νομίζω πως φέτος θα γίνει τύπου ‘BoJack Horseman’ άλμα δημοφιλίας για τη σειρά.

*Η πρεμιέρα του ‘Rick and Morty’ streamαρε την πρωταπριλιά στο site του Adult Swim.

ΚΙ ΑΛΛΟ RICK & MORTY

Τα αγαπημένα μας επεισόδια από την 1η σεζόν

***

ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ

Ο Πάνος Κοκκίνης γράφει για το φινάλε του ‘Walking Dead’ (Δευτέρα, 22.45, FOX), το οποίο ακόμα δεν έχω δει επειδή οι Δευτέρες είναι κολασμένες και μέσα σε όλα πήγε το Netflix και έβγαλε και 13άρα σειρά που ήθελα πολύ να δω. O Γιάννης Μπαϊρακτάρης καταγράφει τις κορυφαίες στιγμές που πρέπει να θυμάσαι για το ‘Prison Break’ (Τετάρτη, 21.50, FOX) που επιστρέφει με νέα επεισόδια.

Κατά τα άλλα το ‘Game of Thrones’ έβγαλε το πρώτο επίσημο τρέιλερ και μαζέψαμε και μερικά απαραίτητα λινκς, ο Joss Whedon συζητάει τη μεταγραφή της χρονιάς, ο Γιώργος Μυλωνάς θυμάται τις εμβληματικές εκπομπές του κάθε καναλιού της ελληνικής τηλεόρασης, ενώ συγκεντρώσαμε και τα πράγματα που δεν είχες προσέξει μικρός στους Power Rangers. Την πρωταπριλιά μεταμερθήκαμε στο 1994 και γράψαμε για το ‘Melrose Place’, για τα ‘X-Files’, για τα ‘Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα’, για τους ‘Power Rangers’, κάναμε κουίζ προσωπικότητας για το ‘Μπέβερλι Χιλς’ και ‘είδαμε πρώτοι’ τον πιλότο του ‘Friends’.

Από νέες παραλαβές αυτή τη βδομάδα έχουμε μια νταλίκα πράγματα στο Netflix: προστέθηκαν οι πιο πρόσφατες σεζόν ‘Penny Dreadful’, ‘Outlander’, καθώς και όλο το ‘Party of Five’ (μεγάλο γλέντι). Επίσης ταινίες όπως το ‘Dope’, το ‘Weiner’ και το RooneyMaraικό ‘The Discovery’, γενικά ψαχουλέψτε το, έχει πράμα. Και την Παρασκευή έρχεται το β’ μισό του ‘The Get Down‘. Στο Amazon Prime δεν βλέπω κάτι συνταρακτικό καινούριο αλλά έχει το ‘Goliath‘ του David E. Kelley, και μετά το ‘Big Little Lies’ έχω ψηθεί πάρα πολύ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Τα επεισόδια της προηγούμενης βδομάδας: ‘Supergirl’+’Flash’, ‘Billions’ και άλλα