Breaking Bad, Επεισόδιο 5×04: “Fifty-One”

Στη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού θα αφιερώνουμε αυτό το χώρο κάθε βδομάδα για να μιλάμε για τα καινούρια επεισόδια της καλύτερης σειράς του καλοκαιριού. Ακολουθούν spoilers για το τέταρτο επεισόδιο της 5ης και τελευταίας σεζόν.

Στα 50ά γενέθλιά του, ο Γουώλτερ Γουάιτ έμαθε πως έχει καρκίνο, και προκειμένου να καταφέρει να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη και ασφαλή έριξε εαυτόν σε μια τρύπα της ηθικής και του νόμου που οδηγεί κατευθείαν στην κόλαση.

Στα 51ά του γενέθλια, ένα χρόνο (και 5 σεζόν) μετά, ο Γουώλτ βλέπει μπροστά του την οικογένειά του να αποσυντίθεται, εκτεθειμένη πλέον απέναντι στο νόμο και στον -όποιο- θεό.

Η αντίθεση ανάμεσα σε αυτά τα δύο χρονικά σημεία, στην αρχή της σειράς και στο Τώρα της, είναι συγκλονιστική. Και πού είσαι ακόμα: Δεν ξεχνάμε εξάλλου την πρώτη σκηνή της σεζόν, με τον Γουώλτ να γιορτάζει πλέον τα 52 και να μοιάζει όχι ακριβώς σε κατάσταση χαμηλότερη από αυτή που βρίσκεται τώρα, αλλά να μοιάζει ακόμα χειρότερα, παραδομένος.

Τι γίνεται όμως τώρα; Η καλύτερη σκηνή του επεισοδίου, η πιο ανατριχιαστική, αυτή που σίγουρα μπαίνει στο πάνθεον της σειράς, είναι μία που στο χαρτί ακούγεται φοβερά κλισέ. Οικογενειακό τραπέζι, ο Γουώλτ φλομώνει τους πάντες στα ψέμματα και στην faux-ηθικοφάνεια, η Σκάιλαρ φορτώνει, και πάει και περπατάει μέχρι να βυθιστεί στην πισίνα. Εντάξει, δεκαετίες μετά τον “Πρωτάρη”, έχουμε δει παραλλαγές αυτού του visual ένα σωρό φορές.

Όμως εκεί φαίνεται η τρομερή δουλειά του σκηνοθέτη Ριάν Τζόνσον (του “Brick”, του επερχόμενου “Looper” και, κυρίως, του αριστουργηματικού επεισοδίου “Fly” της ίδιας σειράς), ο οποίος ξέρει πώς να παίζει με το σασπένς και με τα πρόσωπα. Σε όλη τη διάρκεια του τραπεζιού, η κάμερα καρφώνεται όλο και πιο έντονα στο πρόσωπο της Σκάιλαρ, και το close-up γίνεται όλο και πιο αποκαρδιωτικό όσο ο Γουώλτ συνεχίζει να μιλάει. Φανταστικός ο συμβολισμός που προκύπτει όταν η Σκάιλαρ περπάτά προς την πισίνα αλλά κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά την ‘απόπειρά’ της. Σχεδόν δεν ασχολούνται. Αυτή είναι η θέση της πια; Πριν ένα χρόνο ο Γουώλτ καταδίκασε τον εαυτό του στην κόλαση, για εκείνη. Και τώρα είναι απλά το προκάλυμμά του.

Η βουτιά του Γουώλτ που ακολουθεί, η απόγνωση της Σκάιλαρ, οι εμβρόντητοι συγγενείς – μια σκηνή άγριας ομορφιάς που σε στοιχειώνει.

Έχει ενδιαφέρον που σε αυτά τα πρώτα επεισόδια της τελευταίας σεζόν έχουμε τόσο έντονο focus στην οικογενειακή ζωή του Γουώλτ. Δεν είναι περίεργο βέβαια, πάντα η σειρά ενδιαφερόταν γι’αυτό. Αλλά εδώ μιλάμε πως όλα τα άλλα βρίσκονται σε ξεκάθαρα δεύτερη μοίρα- και ίσως αυτό είναι και το σωστό. Στην αρχή του επεισοδίου η Σκάιλαρ προτείνει να στείλουν τον Γουόλτερ Τζούνιορ μακριά, για να είναι ασφαλής, στο τέλος ο Γουώλτ συμφωνεί σε μια μέση λύση, που όμως και πάλι θα διαλύσει την οικογένειά του. Στην ακόμα πιο αρχή, ο πατέρας μαζί με το γιο παίζουν με πανάκριβα αυτοκίνητα σα να ήταν ψεύτικα matchbox.

Στο ενδιάμεσο, η Σκάιλαρ εύχεται, και το πιστεύει, και τον πιστεύουμε κι εμείς ότι το νιώθει απόλυτα καθώς το λέει, πως “μακάρι να επιστρέψει ο καρκίνος”.

(Ας κάνουμε μερικές υποθέσεις: Σε εκείνη τη σκηνή από το μέλλον, μήπως αυτό ακριβώς έχει όντως συμβεί; Έχουμε εδώ μια περίπτωση όπου ο Γκίλιγκαν υπογραμμίζει τόσο ξεκάθαρα αυτό που πρόκειται να συμβεί; Δε νομίζω. Ως τώρα πάντα πάει αντίθετα από τις προσδοκίες που ο ίδιος δημουργεί.)

Το επεισόδιο ξεκίνησε με τον (όχι ακριβώς λεπτό) συμβολισμό που ήθελε τον Γουώλτ να πουλάει -χαρίζει ουσιαστικά- το παλιό του αμάξι, την παλιά του ζωή, κρατώντας απλά το καπέλο του Χάιζενμπεργκ. (Είπαμε, χοντροκομμένο κάπως, αλλά ΟΚ.) Ένα χρόνο μετά, αυτός είναι πλέον.

Όσο για τις δουλειές, τα πράγματα τρέχουν και ο Μάικ τα ελέγχει όσο ο Γουώλτ σβήνει φωτιές στο ίδιο του το σπίτι. Η Δίωξη ακολουθεί νήματα όπου βρίσκει, επισκέπτεται τη Λύντια στο εργοστάσιο, προχωρά σε συλλήψεις. Όλα αυτά συμβαίνουν ενόσω ο Γουώλτ χαζεύει αυτοκίνητα με τον Τζούνιορ και τσακώνεται με την γυναίκα του, ναι; Ο Μάικ όμως διαβεβαιώνει συνεργάτες πως ο συλληφθείς Ρον δε θα μιλήσει. Έχει τους δικούς του ανθρώπους, κι αυτό κάνει την κατάσταση ακόμα πιο επικίνδυνη για τον Γουώλτ.

Την ίδια ώρα ο Χανκ παίρνει προαγωγή για την πολύ καλή του δουλειά, κάτι που περιπλέκει αναπάντεχα τα πράγματα. Τώρα, υποτίθεται, τον Χάιζεμπεργκ θα κυνηγά πλέον κάποιος άλλος πράκτορας, μια εξέλιξη που μοιάζει να αφαιρεί βολικά τον Χανκ από το δρόμο του κουμπάρου του. Είναι όμως δυνατόν να καταφύγει σε κάποιο τέτοιο φτηνό τέχνασμα αυτή η σειρά; Πολύ αμφιβάλλω πως δε θα δούμε τον Χανκ με τον Γουώλτ να διασταυρώνονται, με πλήρη πλέον επίγνωση, κάποια στιγμή ως το τέλος της σειράς. Μένει να δούμε πώς, και πότε.