Breaking Bad, Επεισόδιο 5×06: “Buyout

Στη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού θα αφιερώνουμε αυτό το χώρο κάθε βδομάδα για να μιλάμε για τα καινούρια επεισόδια της καλύτερης σειράς του καλοκαιριού. Ακολουθούν spoilers για το έκτο επεισόδιο της 5ης και τελευταίας σεζόν.

Το πιο σημαντικό κομμάτι του επεισοδίου δεν ήταν ούτε το αμήχανο δείπνο με τον Τζέσι, την Σκάιλαρ και τον Γουώλτ, δεν ήταν ούτε οι μηχανορραφίες του Μάικ, ούτε η συμφωνία που προσπαθούν να κλείσουν ο Μάικ κι ο Τζέσι για να βγουν από το κόλπο – είναι ο τρόπος με τον οποίον ο Γουώλτ αρνείται να βγει από αυτό.

Σε ένα παθιασμένο του λογύδριο, υπενθυμίζει αυτό το στοιχείο που ίσως και να λειτουργεί ως το απόλυτο κίνητρο για όλες του αυτές τις πράξεις. Όσο μπορεί δηλαδή να υπάρχει κάτι σαν “απόλυτο κίνητρο”. Μαςα θυμίζει την εταιρεία της οποίας πούλησε το μερίδιό του (για $5,000, μαθαίνουμε) πριν δει την αξία της να εκτοξεύεται στα $2+ δισεκατομμύρια. Με πολλούς τρόπους, όλα όσα του συνέβησαν αυτό τον τελευταίο ένα χρόνο (ο καρκίνος, το crystal meth, ο Τζέσι, ο Γκας Φρινγκ, όλα) ήταν απλά το σύμπαν που του έδινε τα μέσα να εξωτερικεύσει αυτό το τεράστιο ψυχικό κενό που του άφησε κόμπλεξ κατωτερότητας για μια ζωή.

Όλο αυτό για τον Γουώλτ δεν είναι μια ευκαιρία να  βγάλει (για τον όποιο λόγο) χρήματα. Είναι μια δεύτερη ευκαιρία για να αποδείξει στους γύρω και στον εαυτό του, ποιος είναι πραγματικά, πόσο αξίζει. Αυτό είναι το μυστικό που αργά αλλά σταθερά έχουμε φτάσει να κατανοούμε στην διάρκεια της σειράς: Οι συνέπειες του καρκίνου και το meth δεν οδήγησαν τον Γουώλτ στο να γίνει κάθαρμα. Απελευθέρωσαν από μέσα του το κάθαρμα που πάντα ήταν, αλλά κάλυπτε κάτω από στρώματα αστικού συμβιβασμού.

Έτσι, όταν προκύπτει η ευκαιρία για τους συνεταιρους να ‘πουλήσουν την εταιρεία’, ο Γουώλτ φυσικά σκυλιάζει προκειμένου αυτό να μη συμβεί ποτέ. Δεν είναι η δίψα για όσο δυνατόν περισσότερο χρήμα. Δηλαδή για το χρήμα είναι, αλλά όχι για την ίδια του την αξία – όσο κυρίως για αυτά που συμβολίζει κοινωνικά. Το στάτους. Την απόδειξη -για την σύζυγο, τον γείτονα, τον γιο που του αγοράζει ασατραφτερά αμάξια, τους συνεργάτες- πως είναι Ο Καλύτερος.

Τώρα, αυτή η εξέλιξη στην πλοκή ήρθε κάπως βολικά σε αυτό το σημείο, δηλαδή σε καμία των περιπτώσεων δεν μου φαίνεται πιστευτό πως ξαφνικά από τη μία στιγμή στην άλλη (ακόμα κι αν πρόκειται για μια στιγμή σοκαριστική σαν το φινάλε του προηγούμενου επεισοδίου) ο Μάικ κι ο Τζέσι θα άλλαζαν 100% στάση. Αλλά είπαμε, εξυπηρετείται ένας θεματικός σκοπός στη σκιαγράφηση του χαρακτήρα. Έξαφνα λοιπόν, ο Γουώλτ έχει μείνει μόνος του στο παιχνίδι.

Μόνος; Όχι ακριβώς. Υπάρχει αυτός ο περίεργος Τοντ (που είναι ο Λάντρι από το “Friday Night Lights” και μου είναι όλο και πιο περίεργο να τον βλέπω σε ένα τέτοιο στυγνό ρόλο) που μοιάζει έτοιμος να γίνει το νέο δεξί χέρι ενός ακόμα πιο ανεξέλεγκτου Γουώλτ. Κι επίσης υπάρχει η εκκρεμότητα του φινάλε: Ποια είναι η ιδέα του Γουώλτ για την ακύρωση της συμφωνίας; Ποιοι είναι οι “όλοι” που θα κερδίσουν, και πώς; Το επόμενο επεισόδιο θα δώσει την απάντηση, αλλά η ουσία είναι πως ο Τζέσι για μια ακόμα φορά λειτουργεί προστατευτικά για τον πρώην καθηγητή του, ακόμα και παρά την εμφανέστατη πλέον διαφορά φιλοσοφίας τους.

Ο Τζέσι δε μπορεί να ζήσει με το βάρος του φόνου ενός παιδιού. Ο Γουώλτ το έχουμε καταλάβει, δεν τον ενδιαφέρει. Όμως αυτά που τους ενώνουν είναι πολλά, κυρίως συναισθηματικά από την πλευρά του μικρού. Φάνηκε και στη σκηνή του δείνπου, πολύ αστεία και αμήχανη με ένα περίεργο τρόπο. Η Σκάιλαρ παραμένει σαλεμένη με όλα, βρίσκοντάς το όλο και πιο δύσκολο το να συγκρατήσει τα λογικά της αλλά -ακόμα επικινδυνότερα- όλα αυτά που γνωρίζει. Πάμε για πολύ άσχημη κορύφωση στα επόμενα δύο επεισόδια, δε μου το βγάζεις από το μυαλό. Η Σκάιλαρ θα κάνει κάποια τρέλα.

Μιλάμε για βαθμό φονικού ή απλώς κάτι της λογικής ‘θα πάει στον Χανκ’; Κανένα δε θα με εξέπληττε, αλλά το δεύτερο βγάζει περισσότερο νόημα ως μέρος της πλοκής.

Ο Χανκ που, στο μεταξύ, δέχεται την επίσκεψη του Μάικ μετά του δικηγόρου του, η οποία επιτυγχάνει να έχει ο Μάικ 24 ώρες πλήρους ελευθερίας μακριά από το βλέμμα των διωκτών του. Για να συμβεί αυτό είχαμε προηγουμένως το πιο προβληματικό κομμάτι του επεισοδίου, τον Μάικ να δένει τον Γουώλτ με μια πλαστική σαχλαμάρα και αφήνοντάς τον αφύλακτο όσο εκείνος κανόνιζα τα θέματά του. Φυσικά ο Γουώλτ απέδρασε (και με απίστευτα cool τρόπο) αλλά οι λεπτομέρειες της όλης εξέλιξης παραμένουν κάπως τεμπέλικες για τα δεδομένα της σειράς.

Τώρα, τι θα εξυπηρετήσει, στην πλοκή, αυτή η περίοδος άνεσης που εξασφάλισε ο Μάικ, και πώς συνδέεται με την φαεινή ιδέα του Γουώλτ; Δεν μοιάζει πολύ καλό όλο αυτό για τον εγκληματικά συμπαθή γερόλυκο.