Breaking Bad, Επεισόδιο 5×07: “Say My Name”

Τουλάχιστον μπορούμε με σιγουριά μετά από αυτό το επεισόδιο να γνωρίζουμε ποια θα είναι η σκηνή που θα συντροφεύει τον Γουόλτερ Γουάιτ στην αιωνιότητα. Ξέρεις, αυτή η Μία Σκηνή, η Μία Ατάκα, το δικό του “Are you talkin’ to me”. Κάθε χαρακτήρας που μπαίνει στο πάνθεον έχει την Στιγμή του, και τούτη εδώ είναι η Στιγμή του Γουόλτερ Γουάιτ:

“Say my name”, επαναλαμβάνει, αργόσυρτα, αλλά όλο και πιο έντονα, σα να σφίγγει τα δόντια του από οργή, καθώς η υπομονή του με τον Ντέκλαν τελειώνει. Κανονικά, πρόσεξε, θα έπρεπε να είναι αντίστροφα τα πράγματα. Είναι ο Γουώλτ εξάλλου που αλλάζει τα δεδομένα της συμφωνίας του Ντέκλαν με τον Μάικ, κι όμως -όπως υποσχέθηκε στο τέλος του περασμένου επεισοδίου- βγαίνει από πάνω και κλείνει τη συμφωνία όπως θέλει.

“Say. My. Name.”

“Χάιζενμπεργκ”, υποχωρεί ο Ντέκλαν, χάνοντας την παρτίδα και υπογραμμίζοντας με φωσφοριζέ μαρκαδόρο, για μια τελευταία φορά, ποια είναι η αληθινή ταυτότητα του άντρα που η σειρά έχει για ήρωα. Ήταν πάντα ο Χάιζεμπεργκ, ή τελοσπάντων είναι τώρα, οριστικά κι αμετάκλητα. Και όποιος έφτασε ως αυτό το σημείο διατηρώντας κάποια αμφιβολία μέσα του για το αν ο Γουώλτ μπορεί να σωθεί, ας την αφήσει κι αυτήν πίσω.

Αν έχεις αμφιβολία, πολύ απλά, πες κι εσύ το όνομά του. Χάιζενμπεργκ.

Στην πραγματικότητα έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο της εξέλιξης αυτού του χαρακτήρα που δε χωράει άλλη ερμηνεία πάνω στον αν είναι ο “καλός” ή ο “κακός” της σειράς, ή το κατά πόσο είναι ικανός να κάνει οτιδήποτε για να ικανοποιήσει το εγώ του. Υπό αυτή την έννοια δεν υπάρχει απολύτως τίποτα παράξενο στον τρόπο που κλείνει το επεισόδιο.

Ο Μάικ είχε πάρει μπόλικο χρόνο στα προηγούμενα επεισόδια, και χάρη στην στιβαρή ερμηνεία του Τζόναθαν Μπανκς είχε εξελιχθεί σε έναν από τους πιο αγαπητούς χαρακτήρες της σειράς. Και όλοι ξέρουμε τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. Ήταν βέβαιο πως ο Μάικ δε θα επιβίωνε όχι τη σειρά, αλλά ούτε καν τα φετινά της 8 επεισόδια. Ήταν επίσης σχεδόν βέβαιο πως θα την έβρισκε από το χέρι του Γουώλτ, τον οποίο δίστασε να σκοτώσει στο προηγούμενο επεισόδιο.

(Η μόνη αμφιβολία είχε να κάνει με τον Τοντ. Μήπως δηλαδή ο Γουώλτ θα έβαζε τον έξαφνα πιστό Τοντ να κάνει τη βρωμοδουλειά. Αλλά όχι, έπρεπε πια να είναι ο ίδιος. Έπρεπε να φτάσει κι εκείνος ο θάνατος που θα έχει προέλθει απευθείας από το δικό του, και μόνο, χέρι.)

Η αδυναμία του επεισοδίου έχει να κάνει με το πώς εμφανέστατα πιέζει εαυτόν ώστε να φτάσει στο συγκεκριμένο σημείο: Πολύ απλά δεν νιώθεις πως η όλη ίντριγκα που οδηγεί στον φόνο του Μάικ είναι τόσο απαραίτητη ή σωστά δομημένη, αλλά την ίδια στιγμή, όταν ο Γουώλτ φτάνει στο σημείο συνάντησης με τον Μάικ, ξέρεις ακριβώς ποια θα είναι η κατάληξη. Αυτά κάνουν την εξέλιξη κάτι όχι και τόσο απόλυτα φυσικό – είναι σαν η σειρά να ήθελε να βουλιάξει τον Γουώλτ λίγο ακόμα, αλλά να μην είχε χρόνο να το κάνει με πιο κομψό τρόπο.

(Ο όλος μηχανισμός, ειδικά του πώς βρίσκονται εν τέλει αυτοί οι δύο άντρες εκεί που βρίσκονται, δεν πείθει απόλυτα. Γιατί να είναι ο Γουώλτ;)

Όμως ασχέτως αυτού, έχουμε ορισμένες αξέχαστες στιγμές:

Τον Μάικ, για παράδειγμα, στο αποκορύφωμα της δραματικότητάς του, να έχει πληροφορηθεί από τον Γουώλτ πως “έρχονται γι’αυτόν” και να κοιτάζει την εγγονή του στο πάρκο να κάνει κούνια, όντας ανήμπορος να την πλησιάσει. Για την Κέιλι τα έκανε όλα (υπάρχει άραγε πιο έμπιστο, συνεπές και όμορφο κλισέ από τον δολοφόνο με τη χρυσή καρδιά;), για την Κέιλι μάζεψε χρήμα, εν μέρει γι’αυτό πιάστηκε κιόλας – και τώρα δεν είχε καν την ευκαιρία να της πει ένα τελευταίο αντίο.

Ή την τελυταία σκηνή του επεισοδίου: Γουώλτ να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα (στον εαυτό του;) και τον Μάικ απλά να τον παρακαλά να βγάλει τον σκασμό για να πεθάνει με την ησυχία του. Όπως και συμβαίνει, με την κάμερα να κοιτά την αντανάκλαση του φωτός στο ποτάμι, απομακρυσμένη, σα να έκανε κι εκείνη πίσω για να σεβαστεί την τελευταία επιθυμία του Μάικ.

Και τώρα, αναμένουμε με τεράστια αγωνία το επόμενο -και τελευταίο για φέτος- επεισόδιο. Αν το ξεκαθάρισμα με τον Μάικ ήρθε κάπως βεβιασμένα, ήταν σίγουρα για να αφήσει χώρο και χρόνο για ό,τι είναι να συμβεί στα τελευταία για φέτος 40 λεπτά. Υπάρχουν πολλές προβλέψεις, βάσει και των όσων hints έχουν πέσει στις προηγούμενες ώρες:

Θα συμβεί επιτέλους το ξέσπασμα της Σκάιλαρ που χτίζεται μεθοδικά εδώ και χρόνια; Όλα δείχνουν πως κινούμαστε σε μια τέτοια κατεύθυνση. Θα μάθει επιτέλους ο Χανκ την αλήθεια; Μετά και τη δεύτερη επίσκεψη του Γουώλτ στο γραφείο του, λογικά θα πρέπει να ισχύσει το “μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη”. Έχει έρθει πια η ώρα – και ίσως συνδυαστεί με το όποιο ξέσπασμα της Σκάιλαρ.

Τέλος, θα έχουμε σύγκρουση με τον Τζέσι; Ο μικρός προσπαθεί εδώ και επεισόδια να απεμπλακεί πια από αυτή την ιστορία, και ο Γουώλτ δεν τον αφήνει – και θα το πληρώσει. Όμως ο Τζέσι δεν είχε τόσο εμφανή παρουσία σε αυτά τα επεισόδια όσο ο Μάικ και η Σκάιλαρ, οπότε ίσως η δική του στιγμή να μείνει για το τέλος. Για τα τελευταία 8 επεισόδια που θα δούμε του χρόνου.

Αλλά ως τότε, το πεδίο πρέπει να είναι καθαρό από κάθε άλλη ενόχληση. Και, ξεκινώντας από τον Μάικ, κάτι μας λέει πως ο Χάιζενμπεργκ σκοπεύει να κάνει αυτό ακριβώς.