Bridgerton: Γιατί οι ερωτικές σκηνές στο χιτ του Netflix είναι διαφορετικές

Ίσως φανεί περίεργο στο πρώτο άκουσμα, όμως η περίοδος της Αντιβασιλείας (1811-1820) όπου τοποθετείται χρονικά το Bridgerton, το χιτ του Netflix με την υπογραφή της Shonda Rhimes που έχει κυριεύσει το ίντερνετ από τα μέσα του Δεκέμβρη, δεν ήταν τόσο καταπιεστική σεξουαλικά όσο η βικτωριανή περίοδος που θα ακολουθούσε. Για την ακρίβεια, πολλοί ιστορικοί βλέπουν τη Γεωργιανή εποχή όπου κατατάσσεται η συγκεκριμένη υποπερίοδος ως την πραγματική σεξουαλική επανάσταση της Δύσης και όχι τα 1960s. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις δεν ήταν πια παράνομες, μεγάλο πια μέρος των συναινετικών συνευρέσεων ήταν εντός νομικού πλαισίου, και υπήρχε μία ανοιχτή κουλτούρα πορνείας στο Λονδίνο παράλληλα με την ύπαρξη εταίρων και ερωμένων που αποκτούσαν διασημότητα στο πλαίσιο της πόλης.

Το Bridgerton όχι μόνο είχε αναγνωρίσει αυτή τη δραστηριότητα, αλλά είχε κάνει την εισαγωγή του με μία τολμηρή ερωτική σκηνή μεταξύ του Anthony, του μεγαλύτερου αρσενικού μέλους της οικογένειας, μέσα στα πρώτα του δευτερόλεπτα. Στα οκτώ επεισόδια της σειράς που θα ακολουθούσαν όμως, θα προέκυπταν κάποιες κομβικές διαφορές. Μπορεί το Λονδίνο να περνούσε τη σεξουαλική του επανάσταση, δεν ίσχυε όμως το ίδιο για τις νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια της ανώτερης τάξης που ιδανικά έπρεπε να φτάνουν παρθένες στην πρώτη νύχτα του γάμου τους, και σχεδόν εντελώς ανεκπαίδευτες γύρω από τη διαδικασία του σεξ.

«Οι μητέρες μπορεί να έδιναν κάποιες προγαμιαίες συμβουλές στις κόρες τους», αναφέρει η ιστορικός Lesley A. Hall στη Chicago Tribune, «αλλά ακόμα κι αν δεν έλεγαν ακριβώς “κλείσε τα μάτια σου και σκέψου την Αγγλία”, δε θα ήταν περισσότερο διαφωτιστικές». Η πραγματικότητα αυτή αντικατοπτρίζεται στο Bridgerton μέσα από πολλαπλούς γυναικείους χαρακτήρες όπως της Eloise ή της Penelope Featherington που προσπαθούν να ανακαλύψουν πώς μένει κάποια έγκυος ώστε να το αποφύγουν, αλλά κυρίως μέσα από την εμπειρία της Daphne Bridgerton.

Μετά από την ατυχή έκβαση ενός αμοιβαία επωφελούς κόλπου που συμφωνεί να κάνει μαζί με τον Δούκα Simon Hastings, η Daphne είχε αποφασίσει διστακτικά να προχωρήσει σε γάμο μαζί του με σκοπό να σώσει την υπόληψή της. Στην πορεία όμως, όταν θα διαπίστωνε ότι τον έχει ερωτευτεί, θα έβρισκε ευτυχώς ότι τα αισθήματά της έχουν ανταπόκριση. Έτσι το νεαρό ζευγάρι περνάει σχεδόν ολόκληρο το 6ο επεισόδιο της σειράς κάνοντας έρωτα σε ό,τι δωμάτιο, χώρο και επιφάνεια τούς προσφερόταν κάθε φορά, με τη σεξουαλική εκπαίδευση της Daphne να μη γίνονται απλώς σημαντική υποπλοκή για τον δικό της χαρακτήρα, αλλά και βασική θεματική που διαπερνά τη σειρά.

Οι ερωτικές σκηνές μεταξύ του ζευγαριού ήταν πολλές και πολύ παραστατικές, ντροπιάζοντας όσους εύχονταν να είχαν κάποια προειδοποίηση για το 6ο επεισόδιο μιας που είχαν αποφασίσει να δουν το Bridgerton παρέα με τους γονείς τους.

Οι συγκεκριμένες σκηνές ωστόσο, ο τρόπος που έχουν χορογραφηθεί και γυριστεί, και ο ρόλος τους στη σειρά, δεν επιτελούν απλώς τον σκοπό του σοκ και του σκανδαλισμού. Υπηρετούν ένα αφηγηματικό πλαίσιο γύρω από την αφύπνιση της Daphne χωρίς να την αντικειμενοποιούν. Το γεγονός ότι το Bridgerton έγινε μία από τις σειρές που χρησιμοποίησαν intimacy coordinator για την υλοποίησή τους από τη Phoebe Dynevor και τον Regé-Jean Page που υποδύονται τους δύο χαρακτήρες, είναι απολύτως έκδηλο στην ψυχολογία των σκηνών.

«Δουλέψαμε με μία φανταστική ομάδα intimacy που είχε επικεφαλής τη Lizzy Talbot», εξήγησε ο Page στο podcast Big Ticket του Variety. «Απελευθερώνει τόσο πολύ τους ηθοποιούς το να έχουμε κάποιον να δίνει οδηγίες, να μας προστατεύει και να μας φροντίζει. Είναι λίγο τρελό ότι ως τώρα το κάναμε χωρίς (intimacy coordinator)».

Η ανακούφιση που εξέφρασε ο Page μού είχε μεταφερθεί από την Claire Warden και τον Zev Steinrock, δύο εκ των πρωτοστατών του intimacy coordination στο Hollywood – intimacy direction για το θέατρο – με τους οποίους είχα μιλήσει πέρσι στο πλαίσιο σχετικού αφιερώματος.

«Την πρώτη φορά κλήθηκα να καλύψω μία συνάδελφο που δεν μπορούσε τελικά να συνεργαστεί σε μια σκηνή», μου είχε πει ο δεύτερος για τη συνεργασία του με το Mrs. Fletcher του HBO που πλέον χρησιμοποιεί intimacy coordinators για όλες του τις σειρές. «Μου τηλεφώνησαν γιατί η συγκεκριμένη ήταν μια σκηνή spanking στο 5ο επεισόδιο και έτσι είχε σημασία το υπόβαθρό μου στις σκηνές βίας. Οι πιο αξιομνημόνευτες κουβέντες μου ήταν με τους ηθοποιούς γιατί ήταν τόσο ανακουφισμένοι. Άκουγα συνέχεια ‘ω, υπάρχει κάποιος στον οποίο μπορώ να κάνω αυτές τις αλλόκοτες ερωτήσεις!’».

Τι κάνουν όμως οι intimacy coordinators και πώς επηρεάζουν το Bridgerton;

Cr. Nick Wall/Netflix © 2023

«Η διαφορά που εντοπίζουμε είναι πως όταν οι ηθοποιοί νιώθουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, εισπράττουν σεβασμό ως άνθρωποι και έχουν τη σιγουριά πως ό,τι κάνουν στη δουλειά τους είναι ακριβώς αυτό, μέρος της δουλειάς τους, και δεν έχουν την ανησυχία και το άγχος ότι θα παρενοχληθούν σεξουαλικά την ώρα που εργάζονται – γιατί αυτό ενδεχομένως να γίνει στην ουσία – τότε νιώθουν ελεύθεροι και αυτό βιώνει μαζί τους ο θεατής», είχε συμπληρώσει η Warden που έχει ιδρύσει το επάγγελμα μαζί με την Alicia Rodis, την εσωτερική intimacy coordinator του HBO. «Φέρνουν αυτή τη φοβερή ευαισθησία, την παρουσία, τις ανάσες, τη σύνδεση που μπορούν να φέρουν οι ηθοποιοί. Όταν δεν ενδυναμώνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο και δεν νιώθουν ασφαλείς, μπορείς να το καταλάβεις από την απόδοσή τους στη σκηνή και συχνά χάνεται και η χημεία».

Αυτό που δεν κάνει ωστόσο ένας intimacy coordinator, όπως επίσης έκδηλα φάνηκε στο Bridgerton για λόγους που αναλύσουμε παρακάτω, είναι να κάνει λογοκρισία στο σενάριο.

«Δεν είμαστε η αστυνομία του σεξ», ήθελε να μου τονίσει ο Steinrock. «Δεν ορίζουμε το περιεχόμενο και δεν κάνουμε λογοκρισία. Δεν ασχολούμαστε με το τι θα μπει ή δε θα μπει στην κάμερα. Ασχολούμαστε με το πώς θα οργανωθεί αυτό που θα περάσει στην κάμερα. Έχουμε αλλάξει τη διαδικασία με την οποία συζητείται μία τέτοια σκηνή, σιγουρευόμαστε ότι όλοι είναι ενημερωμένοι για όσα θα τους ζητηθούν, ότι όταν θα τους ζητηθούν θα έχουν όντως τη δύναμη να πουν ναι ή όχι και πως, αν πουν όχι, δε θα έχει ειπωθεί τόσο αργά στη διαδικασία που κανείς δε θα μπορεί να βοηθήσει πια. Ο τελικός στόχος είναι να ενισχυθεί η τέχνη και όχι να αποδυναμωθεί, γιατί όλοι θα νιώθουν αυτοπεποίθηση για το περφόρμανς τους, θα ξέρουν ακριβώς τι να κάνουν και θα το ολοκληρώσουν ακόμα καλύτερα».

Η απόδειξη των παραπάνω είναι η συμπερίληψη μίας ήδη διαβόητης σκηνής του Bridgerton όπου γίνεται ουσιαστικά παράβαση της συναίνεσης του Simon, ενώ κάνει σεξ με τη Daphne. Η συγκεκριμένη στιγμή υπήρχε στη σειρά βιβλίων της Julia Quinn που διασκευάζεται εδώ, και μάλιστα έχει από το 2000 υπάρξει ένα από μελανά σημεία για τους φαν των βιβλίων. Στο βιβλίο The Duke and I μάλιστα είναι ακόμα χειρότερη, καθώς η Daphne κάνει επίτηδες σεξ με τον Simon όσο εκείνος είναι ακόμα υπό την επήρεια αλκοόλ, ενώ στη σειρά εκείνος παρουσιάζεται αρχικά ενθουσιώδης για την επαφή τους, μέχρι τη στιγμή που η Daphne τον εμποδίζει να βγει από μέσα της πριν τον οργασμό του παρά τις παρακλήσεις του.

Ο λόγος που κάνει κάτι τέτοιο και στις δύο περιστάσεις, είναι για να εξερευνήσει τις υποψίες της. Πως όταν δηλαδή ο Simon τής είχε πει εξαρχής ότι μαζί του δεν πρόκειται να κάνει παιδιά, είχε απλώς βρει έναν έξυπνο τρόπο για να καλύψει το γεγονός ότι δε θέλει να κάνει παιδιά και όχι ότι δεν μπορεί να τα κάνει. Καθώς η Daphne δεν γνώριζε όπως είπαμε τίποτα για το σεξ μέχρι να παντρευτεί, πίστευε ως τότε πως κάθε φορά που ο Simon απομακρυνόταν πριν την κορύφωσή του, το έκανε λόγω κάποιας βιολογικής αδυναμίας και όχι επειδή απέφευγε κάποια τυχόν εγκυμοσύνη.

Πρόκειται αναμφίβολα για μία εξαπάτηση εκ μέρους του που το Bridgerton αναγνωρίζει ακριβώς ως τέτοια, με στόχο να εξερευνήσει τη συναίνεση – ο Simon της είπε ψέματα δια της παράλειψης και έτσι η Daphne δεν μπόρεσε ποτέ να συναινέσει με πλήρη συνείδηση στις ερωτικές τους συνευρέσεις και στην ιδιότυπη συνθήκη του γάμου τους. Το show όμως δεν αντιμετωπίζει με το ίδιο ενδιαφέρον και φροντίδα τη συναίνεση που εκείνος τελικά αναίρεσε κατά διάρκεια της ερωτικής τους επαφής. Πέρα από το σοκ και τις ενστάσεις που είδαμε να έχει ο χαρακτήρας αμέσως μετά την πράξη της Daphne, η σειρά εστιάζει στη δική του μόνο προδοσία χωρίς να αποδέχεται – χωρίς να αναγνωρίζει καν – τη δική της.

Εάν το show αποφάσιζε να εξερευνήσει πραγματικά την ιδέα ότι το ψέμα του Simon οδήγησε σε μία ακόμη παρόμοια παραβίαση της συγκατάθεσης, αυτό θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα κάποιες πραγματικά ενδιαφέρουσες αφηγηματικές επιλογές που θα ανάγκαζαν ίσως τους δύο τους να ασχοληθούν με το νόημα της εκατέρωθεν προδοσίας τους και άρα να μάθουν να επικοινωνούν πιο ξεκάθαρα, πιο προσεκτικά, με μεγαλύτερη ευαισθησία. Ακόμη καλύτερα η στιγμή θα μπορούσε να είχε αφαιρεθεί εντελώς, αφού οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να είχαν φτάσει στα ίδια ακριβώς συμπεράσματα χωρίς αυτή.

Στη δεύτερη σεζόν του Bridgerton που αποφάσισε να ανεβάσει την ένταση δια της απουσίας των ερωτικών σκηνών μέχρι σχεδόν την εκπνοή της, οι συντελεστές δεν έκαναν ξανά το ίδιο λάθος παρότι οι περιστάσεις προσφέρονταν για να το επαναλάβουν. Στο ρομάντσο του Anthony και της Kate από το βιβλίο της Quinn The Viscount Who Loved Me, υπάρχει μία στιγμή για παράδειγμα όπου η Kate ζητά από τον Anthony να μεσολαβήσει ένα μικρό χρονικό διάστημα για να ολοκληρώσουν τον γάμο τους, και εκείνος δυσαρεστείται που η σύζυγός του τού στερεί «τα δικαιώματά του». Η Kate αλλάζει ούτως ή άλλως τη γνώμη της, όμως όπως και ‘χει η δήλωση του Anthony ήταν τουλάχιστον προβληματική, αν όχι ξεκάθαρα απειλητική. Η σκηνή δεν υπάρχει στη σειρά του Netflix, όπως και άλλες προβληματικές συμπεριφορές του ήρωα που σήμερα δε θα περνούσαν ασχολίαστες.

Κανένα intimacy coordination, λοιπόν, δεν μπορεί να σώσει τις ατυχείς επιλογές ενός σεναρίου. Αυτό που σίγουρα όμως μπορεί να κάνει είναι να προσδώσει γνησιότητα και νόημα σε ερωτικές σκηνές όπως του Bridgerton.