H Taylor Swift ΕΙΝΑΙ γάτα: Πρέπει να δεις για να το πιστέψεις το αδιανόητο τρέιλερ του ‘Cats’

Ίσως τα CGI να ήταν λάθος. Δεν ξέρω, μια σκέψη κάνω. Αξίζει να το αναλογιστούμε.

Την ίδια βδομαδα που κυκλοφορεί στις αίθουσες το νεκρό, άψυχο ριμέικ του ‘Lion King’ χρησιμοποιώντας ψηφιακό φωτορεαλισμό για να σβήσει κάθε ίχνος συναισθήματος από το πρωτότυπο φιλμ, το ίντερνετ καταλαμβάνεται από τρόμο και μανία καθώς το τρέιλερ του ‘Cats’ απελευθερώνεται μπροστά στα αθώα, ανυποψίαστα μάτια μας.

Η ταινία του Tom Hooper έρχεται να επενδύσει στην εμφανέστατη δίψα του κοινού για υψηλού κόνσεπτ και έντονης αισθητικής σφραγίδας μιούζικαλ, όπως φαίνεται κι από αληθινά, οργανικά σουξέ των τελευταίων χρόνων όπως το ‘Greatest Showman’, που ακόμα κάνει sold out παραστάσεις κάθε βδομάδα στο Λονδίνο. Το ‘Cats’ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το διάσημο μιούζικαλ του Andrew Lloyd Webber που άνοιξε στο Γουεστ Εντ το 1981 για μια φυλή από γάτες που στη διάρκεια μιας νύχτας αποφασίζει ποια γάτα θα επιστρέψει με νέα ζωή.

Ή κάτι τέτοιο κατάλαβα όταν ο Titus Andromedon έγινε μέλος του καστ του σόου στη διάρκεια της τελευταίας σεζόν του ‘Unbreakable Kimmy Schmidt’.

Μετά τον θρυλικό Titus λοιπόν, έρχεται η Taylor Swift, η Jennifer Hudson κι ο Idris Elba. Κι η Judi Dench και ο Ian McKellen.

…κάτω από ένα στρώμα εφιαλτικής μίξης CGI και live-action.

Δείτε το πρώτο τρέιλερ της ταινίας και προσπαθήστε να κρατήσετε το σαγόνι σας στη θέση του:

Τίποτα δε μας προετοίμαζε για αυτό το αισθητικό άλμα στη διάρκεια ζωής μας. Στην αρχή ήταν ο Georges Méliès με τις πρώτες εμβληματικές εικόνες, μετά ήρθε ο Eisenstein και το μοντάζ του, ο Spielberg με το Spielberg-face των ηρώων του, και τώρα φτάνουμε επιτέλους στον τέταρτο πυλώνα της μορφής τέχνης που αποκαλούμε σινεμά, το σημείο που σώμα και πίξελ γίνονται ένα, το ‘Cats’ του Tom Hooper.

Δείτε κάτι που δεν έχετε ξαναδεί:

Όσο προσπαθούμε να ξεμπλέξουμε μπερδεμένα συναισθήματα, τρόμο, απορία, οριακά και θαυμασμό, για αυτό το καταραμένο υπερθέαμα, δε μπορούμε να σταματήσουμε να πατάμε το repeat και να αφήνουμε νέες απορίες να γεννιούνται μες στο κεφάλι μας.

Θα ήταν καλύτερο το ‘Lion King’ ριμέικ αν αυτή ήταν η CGI αισθητική του; Θα μπορούσε ο ψηφιακά επεξεργασμένος Titus Andromedon να παίξει όλους τους ρόλους; Θα ξαναδούμε ποτέ το σινεμά με τα ίδια μάτια; Θα ξαναδούμε ποτέ όνειρα με την ίδια ηρεμία; Θα μπορέσουμε να ξανακοιμηθούμε τις νύχτες; Προλαβαίνουμε να εθιστούμε σε κάποιο ναρκωτικό μέχρι να κυκλοφορήσει η ταινία στις αίθουσες; Ποια γάτα θα έπρεπε να έχει ερμηνεύσει ο Russel Crowe μετά την προηγούμενη μελωδικά αξεπέραστη συνεργασία του με τον Tom Hooper στους ‘Άθλιους’;

Τόσες πολλές απορίες. Τόσοι πολλοί εφιάλτες. Τόση πολλή -εννοείται- ανυπομονησία.

Σκεφτείτε. Ήμασταν ζωντανοί σε αυτή τη στιγμή.