Ο Clint Eastwood έφτιαξε την πιο περίεργη ταινία του μήνα

Κάθε εβδομάδα στο PopCode, θα μοιραζόμαστε μαζί σου τη γνώμη μας για τις φρέσκιες ταινίες που σε περιμένουν στις αίθουσες.

Έχουμε και λέμε:

Αναχώρηση για Παρίσι 15:17 (The 15:17 to Paris)

Σκηνοθετεί: Κλιντ Ίστγουντ

Παίζουν: Άντονι Σάντλερ, Άλεκ Σκαρλάτος, Σπένσερ Στόουν

Η πιο περίεργη ταινία του μήνα: Ο Κλιντ Ίστγουντ σκηνοθετεί μια αληθινή ιστορία τρομοκρατικής επίθεσης σε τρένο προς το Παρίσι την οποία απέτρεψε ένα γκρουπ επιβατών, χρησιμοποιώντας τους αληθινούς ανθρώπους στο ρόλο των εαυτών τους. Αυτό του το απρόσμενο φλερτ με τον μεταμοντερνισμό είναι μάλλον συγχυσμένο, δίνοντας στην ταινία μια υφή απλοϊκής διήγησης πρώτου προσώπου. Tο πρόβλημα είναι πως ο Ίστγουντ δεν στηρίζει μια τέτοια δομή, στήνοντας το στόρι με έναν κατά τα λοιπά εντελώς παραδοσιακό τρόπο. Ακολουθεί τους κεντρικούς ήρωες από παιδιά (παρατηρώντας το πώς τα ματσό ιδεώδη τους μπήκαν εξαρχής στο μυαλό), στη διάρκεια της εκπαίδευσής τους όπου τίποτα συνταρακτικό δε συμβαίνει, σε ένα ευρωπαϊκό τουρ το οποίο συνδέει με ένα σαχλό στοχασμό περί πεπρωμένου, μέχρι τη στιγμή της βράβευσής τους από τη γαλλική δημοκρατία, σε μια αφηγηματική κορύφωση που αναμφίβολα είχε κατά νου όταν ξεκινούσε το όλο εγχείρημα (και που εν μέρει το δικαιολογεί). Αβέβαιο, άνισο, οριακά ακατανόητο ως εγχείρημα, συναρπαστικό ως πείραμα: Ένα αξιοπερίεργο φιλμ-αστερίσκος στη μεγάλη φιλμογραφία του Ίστγουντ.

Μαζί ή Τίποτα (Aus dem Nichts/In the Fade)

Σκηνοθετεί: Φατίχ Ακίν

Παίζουν: Νταϊάν Κρούγκερ, Νούμαν Ακάρ, Ούλριχ Τουκούρ, Γιάννης Οικονομίδης

Η ζωή της Κάτια καταρρέει όταν ο κουρδικής καταγωγής σύζυγός της και ο γιος τους δολοφονούνται σε βομβιστική επίθεση. Οι φερόμενοι ως υπαίτιοι είναι ένα ζευγάρι φασιστών που συνδέονται με τους ναζί της Χρυσής Αυγής, και η Κάτια αναζητά παθιασμένα δικαιοσύνη.

Κάπου ανάμεσα στη συνεχιζόμενη ύπαρξη της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό πολιτικοκοινωνικό σκηνικό («τους ψήφισε ο ελληνικός λαός», όπως θυμίζει ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης σε έναν ρόλο-κλειδί στην ταινία) και την εξτρεμιστική στροφή που σαρώνει τη Δύση, υπάρχουν οι ταινίες για το ‘εδώ και τώρα’ και μετά υπάρχει αυτό: Ένα κοινωνικό φιλμ δικαιοσύνης και εκδίκησης που πηγάζει από το αίσθημα απόγνωσης και οργής για το πώς το (νεο)ναζιστικό φίδι εκμεταλλεύεται το μίσος και τους ίδιους θεσμούς που επιθυμεί να εξολοθρεύσει, ώστε να συντηρείται. Ο Φατίχ Ακίν επιστρέφει, όχι ακριβώς στη φόρμα του ‘Head-On’ και του ‘Soul Kitchen’, όμως σίγουρα με μια αίσθηση ρυθμού και ορμής που χαρακτηρίζει πάντα τα καλύτερα έργα του. Σπάει την αφήγηση σε τρεις διακριτές πράξεις, η κάθε μία με το δικό της τέμπο και οπτικούς κώδικες: η οργή και τα ερωτήματα και τα αδιέξοδα που ακολουθούν την επίθεση· το αποστειρωμένο, γεμάτο ασφυκτικά, γεωμετρικά κάδρα δικαστικό δράμα στο μέσον· και μια καθαρά ελληνικού ενδιαφέροντος τρίτη πράξη ηθικής αιώρησης. Ο Ακίν δεν πετυχαίνει πάντα την σύνδεση των επεισοδίων με συνέπεια, όμως η -βραβευμένη για την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ Καννών- Κρούγκερ ως συνδετικό στοιχείο, στον πρώτο της γερμανόφωνο ρόλο εδώ και χρόνια, είναι φωτιά και κόλαση. Άδειο κέλυφος ανθρώπου όταν η ταινία το απαιτεί, βουβά απεγνωσμένη όταν οδηγούμαστε σε αδιέξοδο, και πάντα οργισμένη χωρίς ποτέ να αφήνει πίσω τον θεατή. Οι τονικές αστοχίες εξαφανίζονται μπροστά στην παρουσία της Κρούγκερ, και το ηθικό ρίσκο του Ακίν -αποτυπωμένο άτσαλα ή μη- είναι αν μη τι άλλο μια ξεκάθαρη έκφραση του σήμερα.

Mudbound: Δάκρυα στον Μισισιπή (Mudbound)

Σκηνοθετεί: Ντι Ρις

Παίζουν: Κάρεϊ Μάλιγκαν, Γκάρετ Χέντλουντ, Τζέισον Κλαρκ, Μέρι Τζ. Μπλάιτζ

Δύο άντρες (ένας λευκός κι ένας μαύρος) επιστρέφουν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη φάρμα των οικογενειών τους στον Μισισιπή, όπου η φιλία τους προκαλεί την τοπική κοινωνία, εκεί όπου η βία κι ο ρατσισμός αποτελούν ακόμα ρουτίνα της καθημερινότητας.

Η διασκευή του ομώνυμου βιβλίου της Χίλαρι Τζόρνταν καταφέρνει να μεταφέρει όλο το εύρος μιας παραδοσιακής αναπαράστασης ταινίας εποχής χωρίς να χάσει την προσωπική εστίαση που κάνει το δράμα ανθρωποκεντρικό. Καμία έκπληξη που το σενάριο του Βέρτζιλ Γουίλιαμς και της σκηνοθέτιδας Ντι Ρις (του εξαιρετικού φιλμ ενηλικίωσης ‘Pariah’) βρέθηκε υποψήφιο για Όσκαρ, καθώς μέσα από μια ιδιόμορφη δομή πετυχαίνει κάθε μικρό αλλά και μεγάλο στόχο του, έστω και δίχως να ξεφεύγει από την πεπατημένη των φιλμ του είδους. Κι ενώ το καστ είναι εξ ολοκλήρου άψογο, με την Μέρι Τζ. Μπλάιτζ επίσης υποψήφια και τον Τζόναθαν Μπανκς του ‘Breaking Bad’ να προσθέτει έναν ακόμα ανατριχιαστικό ρατσιστή στην κινηματογραφική βδομάδα, εν τέλει το πιο ξεχωριστό προτέρημα της ταινίας είναι η κινηματογράφηση της Ρέιτσελ Μόρισον που αποτυπώνει την επαρχία του Μισισιπή σαν μια διαρκή κόλαση, που με έναν μαγικό τρόπο δεν χάνει ποτέ την ομορφιά ή την ελπίδα της. Η Μόρισον (της οποίας τη δουλειά θαυμάσαμε και στον οπτικά εντυπωσιακό ‘Μαύρο Πάνθηρα’ την περασμένη βδομάδα) έγραψε ιστορία καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα υποψήφια για Όσκαρ Φωτογραφίας. Είναι λόγος για να πας σινεμά.

Ταξιδεύοντας με τον Εχθρό μου (Hostiles)

Σκηνοθετεί: Σκοτ Κούπερ

Παίζουν: Κρίστιαν Μπέιλ, Ρόζαμουντ Πάικ, Γουές Στάντι, Μπεν Φόστερ

Στα τέλη του 19ου αιώνα, σκληροτράχηλος λοχαγός γεμάτος μίσος (Κρίστιαν Μπέιλ) αναλαμβάνει παρά τη θέλησή του να οδηγήσει τον ετοιμοθάνατο αρχηγό Τσεγιέν (ο Γουές Στάντι του ‘Τελευταίου των Μοϊκανών’) πίσω στα πάτρια εδάφη του για να ταφεί. Στη διαδρομή θα συναντήσουν διάφορα εμπόδια, ο λοχαγός θα στοχαστεί, θα γρυλίσει Υπαρξιακές Αλήθειες και θα κατανοήσει πράγματα για τη Βία Μέσα Στους Ανθρώπους. Γουέστερν από τον σκηνοθέτη του ‘Black Mass’ που έχει τις στιγμές του αλλά νιώθεις πως έχεις δει τουλάχιστον 7 φορές τον τελευταίο χρόνο, με μια φρικτή ερμηνεία από τη Ρόζαμουντ Πάικ στο ρόλο μητέρας που θρηνεί τον χαμό της οικογένειάς της.

Κυκλοφορούν ακόμα

Μεταγλωτισμένο το animation «Tad: Το Μυστικό του Βασιλιά Μίδα», όπου ένας εξερευνητής προσπαθεί να σώσει την αγαπημένη του από τα χέρια ενός μοχθηρού εκατομμυριούχου που αναζητά το περιδέραιο του Μίδα. Και η ελληνική ταινία «Μαζί τα Φάγαμε» από τον Στράτο Μαρκίδη, τον σκηνοθέτη των πρόσφατων ριμέικ «Ο Θησαυρός» και «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός».

|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.