6 ταινίες που αφορούν πανδημίες: Aπό τη χειρότερη στην καλύτερη
Οι πανδημίες ήταν ανέκαθεν ένας καλός τρόπος για να φτιάξεις δυστοπική μυθοπλασία. Τώρα που ο κορονοϊός ήρθε και στην Ελλάδα, έχουμε να βλέπουμε.
- 26 ΦΕΒ 2020
Toν τελευταίο καιρό όλος ο πλανήτης ασχολείται με τον κορονοϊό ή αλλιώς κορονάιο ή απλώς COVID-19. Πλέον ήρθε και στην Ελλάδα. Aυτό που μπορούμε να κρατήσουμε, πέραν βέβαια από την ανησυχία που είναι πολύ λογική, είναι και μια τάση της εποχής μας να φτιάχνει μελλοντολογικές δυστοπικές προβλέψεις. Είτε ήταν πριν λίγους μήνες ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος είτε τώρα ο κορονοϊός.
Με βάση αυτή, λοιπόν, την τάση κάναμε μια λίστα 6 ταινιών που είχαν ως επίκεντρο ή έστω ως φόντο μια πανδημία. Tαυτόχρονα, τα τοποθετήσαμε σε μια αξιολογική κλίμακα από το χειρότερη (με διαφορά) στην (προφανώς) καλύτερη. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα γίνει κάτι τρομακτικά δυστοπικό με τον COVID-19. Κάθε φορά όμως η επικαιρότητα είναι και ένας τρόπος που σε τραβάει, για να μάθεις.
#6 The Happening
Μια σειρά από ομαδικές αυτοκτονίες αναστατώνουν τη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια σπέρνοντας τον πανικό. Σύντομα αποδεικνύεται ότι αυτές είναι αποτέλεσμα μια βιολογικής τρομοκρατικής επίθεσης με μια νευροτοξίνη που οδηγεί σε αυτοκτονικές συμπεριφορές.
Oκ, έχουμε καταλάβει ότι ο Shyamalan είναι ένας σκηνοθέτης του ύψους ή του βάθος. Στην προκειμένη όμως μιλάμε για πολύ βάθος. Συμπαθούμε και τον Mark Wahlberg αλλά ό,τι προσπάθεια και αν κάνει, το κάνει χειρότερο.
#5 Contagion
H εκδοχή μιας δυστοπικής αφήγησης για την πανδημία εκ μέρους του Steven Soderbergh. Άνθρωποι αρχίζουν να νοσούν από έναν μυστηριώδη ιό που ξεκινάει από το Xoνγκ-Κονγκ. Οι επιστήμονες δίνουν μάχη με τον χρόνο προκειμένου να βρουν το εμβόλιο εμποδίζοντας την έξαρση της πανδημίας που είναι δυνάμει απειλητική για την ίδια την ανθρωπότητα.
Πολύ δυνατό καστ με τη Μarion Cotillard, Matt Damon, Jude Law και Gwyneth Paltrow. Ο Soderbergh είναι γνωστός μάστορας στη δημιουργία έντασης αλλά η αλήθεια είναι ότι η ταινία δεν καταφέρνει ποτέ να ξεφύγει από τη μετριότητα. Παρόλα αυτά, αν μη τι άλλο, είναι αρκετά διασκεδαστική.
#4 28 Days Later
Κάποιοι ακτιβιστές υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων απελευθερώνουν χιμπατζήδες μολυνσμένους με έναν εξαιρετικά μεταδοτικό ιο. Ο ιός αυτός επεκτείνεται σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία. Το Λονδίνο ερημώνει την ώρα που ο ιός φαίνεται ότι μεταβάλλει τους ανθρώπους σε κτήνη με δολογονικές διαθέσεις. Την ίδια στιγμή μια ομάδα επιζώντων προσπαθεί να βρει ένα καταφύγιο, για να ξεκινήσει την πορεία της ανθρωπότητας από την αρχή.
Κλασική ταινία καταστροφής που μιλάει μέσα από τη φόρμα του τρόμου πολιτικά. Εικαστικά εντυπωσιακό, παρά τον πειραματισμό. Γενικά, Danny Boyle στα πολύ πολύ καλά του.
#3 Ι Am Legend
Σε αυτό το post-apocalyptic θρίλερ που είναι ουσιαστικά η κινηματογραφική εκδοχή του εμβληματικού ομώνυμου βιβλίου του Richard Matheson. Ο Francis Lawrence σκηνοθετεί και ο Will Smith -σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του- υποδύεται έναν λοιμωξιολόγο του αμερικανικού στρατού, ο οποίος μοιάζει να αποτελεί τον τελευταίο ζωντανό άνθρωπο του πλανήτη.
Μέσα σε αυτή την ταινία υπάρχει μερικές πραγματικά σπουδαίες σκηνοθετικά στιγμές και παρά τους φτηνούς συναισθηματισμούς στους οποίους συχνά υποκύπτει, φτιάχνει ένα δυστοπικό σκηνικό, ακριβώς όπως πρέπει.
#2 Twelve Monkeys
Ένας κατάδικος από το μακρινό έτος 2035 στέλνεται πίσω στο παρελθόν. Σκοπός του είναι να ανακαλύψει την αιτία διάδοσης ενός θανατηφόρου ιού που, το 1996, αφάνισε το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας και πιστεύεται ότι διαδόθηκε από τον στρατό των 12 πιθήκων. Οι επιζώντες αναγκάζονται να ζήσουν κάτω από το έδαφος της Γης.
Ένα neo-noir φιλμ επιστημονικής φαντασίας που διαχειρίζεται με εντυπωσιακή μαεστρία ο Terry Gilliam. Aπό τα καλύτερα φιλμ επιστημονικής φαντασίας που είδαμε ποτέ. Βασικό χαρακτηριστικό είναι το πολύ δυνατό σενάριο και η σταθερά εστιασμένη στο pulp αισθητική.
#1 Seventh Seal
Σε τελείως διαφορετικό κλίμα, το αριστούργημα του Ingmar Bergman τοποθετείται στον 14ο αιώνα κατά τη διάρκεια της μεγάλης πανδημίας της Μαύρης Πανώλης. Ο ιππότης Antonius Block επιστρέφει στην πατρίδα του μετά από 9 χρόνια στις Σταυροφορίες. Στον δρόμο του συναντάει τον Θάνατο, προσωποποιημένο σε έναν λευκό μαυροφορεμένο άντρα. Στήνουν μια παρτίδα σκάκι. Από το αποτέλεσμα θα κρινόταν η ζωή του ιππότη.
Σε τελείως διαφορετικό κλίμα από τις προηγούμενες, η ‘Έβδομη Σφραγίδα’ είναι ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Η τελευταία σκηνή ούτως ή άλλως έχει μείνει.