Crash test: Μισή ντουζίνα Σούπερμαν

Ξέρουμε για τον κρυπτονίτη, για τον Λεξ Λούθορ, για την κατάρα του Σούπερμαν, για τον κατεστραμμένο Κρύπτονα. Οι μύθοι και οι θρύλοι του απόλυτου υπερήρωα και των ιστοριών τόσο επί της οθόνης όσο και εκτός αυτής, έχουν γίνει ένα με το pop culture DNA μας στη διάρκεια του τελευταίου μισού περίπου αιώνα.

Κάθε γενιά μεγάλωσε και με έναν διαφορετικό Σούπερμαν, κάποιες και με δύο. Άλλοι θυμούνται την πρώτη φορά που είδαν τον Κρίστοφερ Ριβ να πετάει, άλλοι στήνοντας μπροστά στην τηλεόραση για να δουν τον ρεπόρτερ Κλαρκ Κεντ και την Τέρι Χάτσερ ως Λόις Λέιν, άλλοι γνώρισαν τον έφηβο πριν τον υπερήρωα, στα χωράφια του Smallville. Όποιος κι αν ήσουν, όποτε κι αν ήσουν, είχες τον δικό σου Σούπερμαν.

Όπως φυσικά κάθε ήρωας που διατρέχει τις δεκαετίες, α λα Τζέιμς Μποντ, κάθε ενσάρκωση φέρει φυσικά χαρακτηριστικά της εποχής του. Από την στολή-πιτζάμα των cheesy ’90s μέχρι το θεοσκότεινο, θεοσόβαρο “Άνθρωπο από Ατσάλι” (όχι Σούπερμαν! Είναι πολύ αφελές να τον λέμε Σούπερμαν!) του Νολάνειου σκοταδιού των ’10s, κι ό,τι άλλο ήρθε πριν ή ενδιάμεσα, μαζέψαμε και τους 7 Σούπερμαν της μικρής και μεγάλης οθόνης για να δούμε τι άλλαξε, τι βελτιώθηκε, τι χειροτέρεψε και τι -τελικά- είναι αυτό που έμεινε ίδιο.

Kirk Alyn (1948, 1950)

Ταινία/σειρά: Τα κινηματογραφικά σίριαλ “Superman” και “Atom Man Vs. Superman”

Βασικό χαρακτηριστικό: Το πώς ερμηνευτικά διαχώριζε πλήρως τον Σούπερμαν από τον Κλαρκ Κεντ. Επίσης οι σκηνές πτήσεις του ήρωα είναι φτιαγμένες με animation.

Η στολή: Κάτι που θα σου έραβε η γιαγιά σου σε ένα απόγευμα αν δεν προλάβαινες να αγοράσεις αποκριάτικη στολή.

Η υστεροφημία: Αν και ο πρώτος Σούπερμαν, δεν είναι ο ηθοποιός που όλοι θυμούνται ως πρώτο, οπότε δε το λες και ισχυρό το legacy.

Η κατάρα: Μα να έχεις παίξει τον Σούπερμαν και κανείς να μη θυμάται το όνομά σου;

George Reeves (1951-1958)

Ταινία/σειρά: Η σειρά Adventures of Superman

Βασικό χαρακτηριστικό: To τετράγωνο, στιβαρό πρόσωπο, μοιάζει να βγήκε κατευθείαν από υπερηρωικό κόμικ της δεκαετίας του ’50. Αυτή είναι η ιδέα του υπερήρωα.

Η στολή: Οι ραφές ακόμα δείχνουν, αλλά μοιάζει περισσότερο εμβληματική από ότι ρούχο στο ράφι.

Η υστεροφημία: Είναι ο πρώτος άνθρωπος που συνδέθηκε με το ρόλο, με το ανάστημα, το βλέμμα, το στυλ και το ύφος που όλοι αργότερα θα συνδέαμε αυτομάτως με το τι σημαίνει ατσαλάκωτος ήρωας. Επίσης η σειρά αυτή ήταν που ουσιαστικά έκανε διάσημη τη φράση “πιο γρήγορος από σφαίρα, πιο δυνατός από ατμομηχανή” που πλέον θεωρείται ταυτόσημη με τον χαρακτήρα.

Η κατάρα: Ο Ριβς βρέθηκε νεκρός το 1959 από πυροβολισμό που περάστηκε ως αυτοκτονία αλλά πολλοί ακόμα θεωρούν πως δολοφονήθηκε.

Christopher Reeve (1978, 1980, 1983, 1987)

Ταινία/σειρά: Τα 4 παλιά φιλμ Σούπερμαν, δηλαδή τα δύο κλασικά του Ρίτσαρντ Ντόνερ(*) και τις δύο βλακείες που ακολούθησαν μες στα ’80s.

(*ETA: Για την ακρίβεια είναι 1.75 του Ντόνερ. Το ήδη γυρισμένο 75% της 2ης ταινίας το πήρε ο Λέστερ, ξαναγύρισε περίπου τις μισές σκηνές, και έφτιαξε μια εντελώς άλλη ταινία που ουδεμία σχέση έχει με το αρχικό όραμα του σκηνοθέτη της. Η προ δεκαετίας κυκλοφορία του Director’s Cut του “Superman II”, από τον Ντόνερ αυτή τη φορά, μοιάζει με την εκδοχή που θα πρέπει να επιβιώσει στα κινηματογραφικά ιστορικά. Εξ ου και αυτή τη διλογία τη μετράμε, χαλαρά έστω, ως ιστορία του Ρίτσαρντ Ντόνερ.)

Βασικό χαρακτηριστικό: Τα μεγάλα γυαλιά του Κλαρκ Κεντ. Το εμφατικό “S” της φράντζας. Ο σκρούμπολ ερμηνευτικός ρυθμός των σκηνών του ως Κλαρκ.

Η στολή: Είναι πλέον πολύχρωμη και στις οθόνες, με το “S” να πιάνει όλο το στήθος.

Η υστεροφημία: Είναι αυτό που εννοούμε ακόμα και σήμερα ως Σούπερμαν. Ο τρόπος που διαχώρισε ερμηνευτικά τις δύο ταυτότητες του ήρωα παραμένει επιδραστικός. Όταν πετούσε, πίστευες πως πετάει. Όταν ήταν Κλαρκ, πίστευες πως ήταν ο πιο χαριτωμένα ατζαμής άνθρωπος του κόσμου. Η μεγάλη επιτυχία του Ριβ, που παραμένει ο καλύτερος ερμηνευτής του ρόλου, ήταν πως υπήρξε ταυτόχρονα ο απόλυτος Σούπερμαν και ο απόλυτος Κλαρκ Κεντ, δίνοντας χαρακτήρα και δύναμη και στις δύο περσόνες δίχως η μία να καπελώνει την άλλη.

Η κατάρα: Έμεινε ανάπηρος το 1995 ύστερα από ατύχημα με άλογο, και πέθανε τελικά το 2004.

Dean Cain (1993-1997)

Ταινία/σειρά: Η σειρά “Λόις και Κλαρκ”.

Βασικό χαρακτηριστικό: Μοιάζει με Σούπερμαν, ακούγεται σαν Σούπερμαν, περπατάει σαν Σούπερμαν αλλά θα είναι πάντα πιο cheesy κι από τα σίριαλ του ’50. Τα πάντα φωνάζουν ’90s. Και είναι δική μου ανάμνηση αυτό ή όντως τα μισά επεισόδια της σειράς έμοιαζαν να έχουν ως πλοκή τον Κλαρκ να προσπαθεί να κρατήσει κρυφή τη μυστική του ταυτότητα;

Η στολή: Έχει αυτό το γυαλιστερό του κάτι ανάμεσα σε ακριβή πιτζάμα και φτηνή αποκριάτικη στολή. Το “S” έμοιαζε κάθε φορά να είναι κολλημένο λίγο πιο στραβά. Είπαμε, φανταστικά ’90s.

Η υστεροφημία: Έχει φτιάξει μια μίνι καριέρα παρωδώντας την ανυπαρξία καριέρας του μετά τον Σούπερμαν. Είναι κι αυτό κάτι, υποθέτω.

Η κατάρα: Ο άνθρωπος έχει γυρίσει 25 ταινίες τα τελευταία 4 χρόνια. Σε προκαλώ να δεις αν ξέρεις πάνω από 2-3.

Tom Welling (2001-2011)

Ταινία/σειρά: Η σειρά “Smallville”

Βασικό χαρακτηριστικό: Συνδυάζει την κορμοστασιά και το στυλ ενός πρωταγωνιστή νεανικής σαπουνόπερας με αυτό που θα περίμενες όντως να είναι ο Σούπερμαν. Βέβαια παντελώς αδιάφορος ηθοποιός, αλλά πολύ ταιριαστός για τον ρόλο. Βοηθούσε το ότι επί 10 χρόνια έπαιζε ουσιαστικά μόνο το ένα μέρος του διπλού ρόλου, αυτόν του τίμιου αγροτόπαιδου που πάει -εν τέλει- στη μεγάλη πόλη.

Η στολή: Δεν υπήρχε στολή! Η όλη ιδέα μιας σειράς για το πώς δημιουργήθηκε ο Σούπερμαν, ήταν πως θα τον βλέπαμε αποκλειστικά στα “χρόνια της νιότης”, άσχετο που αυτά τελικά κράτησαν περίπου μισή ζωή. Αλλά ΟΚ, για τους Κρυπτόνιους είναι αλλιώς μάλλον. Έτσι ο Γουέλινγκ πέρασε όλη τη σειρά φορώντας ρούχα με χρωματικούς συνδυασμού του κόκκινου και του μπλε (στυλιστικός εφιάλτης) και αργότερα του μαύρου για κάποιο λόγο, με την στολή να εμφανίζεται τελικά πολύ σύντομα μόνο στο τελευταίο πλάνο της σειράς.

Η υστεροφημία: Δεν έχει προλάβει ακόμα να έχει, αλλά λόγω όγκου υλικού και μόνο, είναι βέβαιο πως θα παραμείνει για πολύ καιρό η απόλυτη νεανική (ή έστω προ-Μετρόπολις) εκδοχή του ήρωα.

Η κατάρα: Χτύπα ξύλο τον άνθρωπο.

Brandon Routh (2006)

Ταινία/σειρά: Στο “Superman Returns” του Μπράιαν Σίνγκερ

Βασικό χαρακτηριστικό: Ότι όπως και η ίδια η ταινία, συνεχίζει από εκεί που άφησε τα πράγματα ο Κρίστοφερ Ριβ και η δεύτερη παλιά ταινία Σούπερμαν. Πατάει πάνω σε εκείνες τις ερμηνευτικές γραμμές, παίζοντας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ένα vintage, ’70s φιλμ μέσα στην καρδιά των ’00s.

Η στολή: Λίγο πιο μπάλα μπάσκετ σε υφή, και με το “S” να είναι αχρείαστα μικρό. Όχι η αγαπημένη μου.

Η υστεροφημία: Τα πάντα σε αυτή την ταινία είναι υποτιμημένα, και με τη νέα -ριζικά διαφορετική- ταινία τώρα στις αίθουσες, το legacy αυτής εδώ μοιάζει να μεταβάλλεται διαρκώς. Όμως ο κακομοίρης ο Ράουθ δείχνει καταδικασμένος στην αιώνια αφάνεια, θύμα της θέλησης του Σίνγκερ να παίξει αποκλειστικά με παλιούς κανόνες. Ο Ράουθ είναι απλά μια σημερινή εκδοχή του ‘μοιάζει αρκετά με τον Ριβ’.

Η κατάρα: Μετά την προσγείωσή του ως Σούπερμαν, καμία καριέρα δεν απογειώθηκε μετέπειτα. Ούτε για αστείο. Το μόνο πράγμα που έκανε και θυμάται άνθρωπος ήταν ότι έπαιξε έναν μεγάλο κακό στο “Chuck”.

Henry Cavill (2013)

Ταινία/σειρά: Η νέα ταινία “Man of Steel”

Βασικό χαρακτηριστικό: Στα πρώτα κομμάτια της ταινίας θυμίζει κάτι από την σωματικότητα και την αγριάδα ενός Wolverine, ενώ γενικότερα επαναπροσεγγίζει τον χαρακτήρα με μια ερμηνεία που τονίζει περισσότερο τη φυσική παρουσία ενός αβέβαιου θεού εναντίον της ανθρώπινης διάστασής του. Πριν το σίκουελ δε θα έχουμε πλήρη άποψη.

Η στολή: Είναι περίεργο γιατί απουσιάζει για πρώτη φορά το κόκκινο βρακί κάνοντας τη στολή να μοιάζει με ένα ολόσωμα δέρμα φιδιού από καουτσούκ. Το “S” είναι πιο μεγάλο, πιο ‘σκληρό’ και πιο ψηλά στο στήθος, και βεβαίως το κυριότερο, ότι κάποιος πείραξε το brightness.

Η υστεροφημία: Το σίκουελ ήδη ανακοινώθηκε, οπότε δε θα έχουμε ιδέα για τουλάχιστον μερικά χρόνια ακόμα.

Η κατάρα: Ότι τον σκηνοθέτησε ο Ζακ Σνάιντερ. Καλή τύχη ευχόμαστε στον άνθρωπο!

*Η ταινία “Άνθρωπος από Ατσάλι” (το καινούριο Σούπερμαν είναι αυτό) παίζεται από σήμερα Πέμπτη στις αίθουσες.