Στη νέα σεζόν του Dark, ο Διάβολος έχει πρόσωπα
Είδαμε πρώτοι τα τέσσερα επεισόδια του 2ου κύκλου και μαζεύουμε τον εγκέφαλο από το πάτωμα.
- 20 ΙΟΥΝ 2019
Πριν καν κάνει την πρεμιέρα του, το ‘Dark’ αντιμετώπισε μια άδικη σύγκριση. Τον οδοστρωτήρα του ‘Stranger Things’. Ο παραλληλισμός δεν ήταν ακριβώς ατυχής. Το γερμανικό show διαφημιζόταν τονίζοντας τη μυστηριώδη μικρή του πόλη και την εξαφάνιση ενός παιδιού που θα την αναστάτωνε. Όπου το ‘Stranger Things’ όμως αντλούσε έμπνευση από τον ζωηρό Spielberg του παιδικού άγχους στα ‘80s, το σκυθρωπό ‘Dark’ ήθελε να δανειστεί από το ‘Twin Peaks’. Aκόμη περισσότερο, από το ‘LOST’. Η σύντομη περίληψή του θα μπορούσε να είναι time travel και ορμόνες, αλλά θα προσπαθήσουμε για κάτι περισσότερο.
Η πόλη του βροχερού Winden είναι ο λαβύρινθος και τον μίτο της Αριάδνης τον κρατά ο Jonas. Ο ξανθός νεαρός μαθητής χάνει τον πατέρα του και επιστρέφει μετά από μια σύντομη θητεία του σε ίδρυμα για το μετατραυματικό του σοκ, για να βρει την παραλίγο κοπέλα του να τα έχει φτιάξει με τον κολλητό του.
Την ίδια στιγμή, η μητέρα του έχει παράνομη σχέση με τον επικεφαλής αστυνομικό Ulrich που εξερευνά την εξαφάνιση ενός εφήβου και, λίγο αργότερα, εξαφανίζεται και το ίδιο το παιδί του αστυνομικού, ο Mikkel. Όσο η πόλη ψάχνει κάποιον τερατώδη απαγωγέα, ο Jonas ανακαλύπτει ότι ίσως η λύση του γρίφου κρύβεται στις μυστηριώδεις σπηλιές της περιοχής. Όχι γιατί εκεί πάει τα παιδιά ο κακός λύκος. Γιατί μπορεί να είναι οι πύλες στον χωροχρόνο.
Στον χωροχρόνο που, στην 1η σεζόν, εξελισσόταν σε τρία timelines, όλα με κάποια εξαφάνιση στο κέντρο της: στο 1953, στο 1986, στο 2019. Χωρισμένα από 33 χρόνια, ενωμένα από τα ίδια πρόσωπα σε διαφορετικούς ρόλους. Οι ενήλικοι, οι έφηβοι, τα παιδιά που παρακολουθούμε, είναι όλοι τους ενήλικοι, έφηβοι, παιδιά σε καθένα από τα timelines και οι αποφάσεις τους επηρεάζουν το τώρα, το χθες, το αύριο.
Μέχρι να καταλάβεις ποιος είναι ποιος, τίνος είναι, και ποιο από τα παιδιά είναι δικό του, είσαι κάπως έτσι:
Οι Kahnwald, οι Nielsen, οι Tiedemann. Οι τρεις οικογένειες και τα μυστικά τους είναι ασφυκτικά δεμένα. Μαζί, οι ιστορίες τους μιλούν για το τραύμα που μπορεί να διατρέξει γενιές και γενιές μιας οικογένειας. Θεματικά, αυτή είναι η προτεραιότητα που θέλει να έχει το ‘Dark’. Πώς γεννιέται το τραύμα και πώς μεταβιβάζεται. Όπως μπορεί να συμβεί όμως σε σειρά καθολικά σχεδόν κινητοποιημένη από την πλοκή της, το ίδιο το κουβάρι που ξεμπλέκει έχει το προνόμιο σε σχέση με τους χαρακτήρες. Κι ας είναι εκείνοι που φαινομενικά κρατούν τον έλεγχο της αφήγησης. Οι επιλογές τους ήταν αυτές που ανέδειξαν το αληθινό θέμα του ‘Dark’ στο τέλος. Την ελεύθερη βούληση. Την έχουμε;
Η απάντηση στα τέσσερα επεισόδια του 2ου κύκλου που είδαμε πρώτοι δεν δίνεται ξεκάθαρα. Υποπτεύομαι δεν θα δοθεί μέχρι την ολοκλήρωση του οράματος του Baran bo Odar και της Jantje Friese στην 3η σεζόν που έχει ήδη επιβεβαιωθεί. Μία ιδιαιτερότητα στο time travel της σειράς όμως, ενισχύει την αισιοδοξία μου για την εσωτερική συνοχή της απάντησης.
Δεν θα αναφερθώ σε ιδιαιτέρως σημαντικά σπόιλερ για τα τέσσερα επεισόδια – αν δεις τον πάπυρο του Netflix για όσα δεν πρέπει να αποκαλύψουμε οι κριτικοί θα καταλάβεις – θα μιλήσω όμως για κάποιες βασικές ιδέες της πλοκής που διαμορφώνουν σιγά-σιγά τους σκοπούς της σειράς.
Το αγαπημένο μου ίσως στοιχείο στο ‘Dark’, είναι το θράσος ορισμένων ηρώων της. Αν πιστέψουμε την ποπ κουλτούρα για το ταξίδι στον χρόνο, ο ταξιδιώτης από το μέλλον πρέπει πάση θυσία να καταφέρει να μην επηρεάσει το παρελθόν. Προφανώς όλοι τους αποτυγχάνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο για να έχουμε τελικά τις ταινίες και τις σειρές μας, αλλά ο βασικός κανόνας είναι αυτός.
Στο ‘Dark’ όμως οι άνθρωποι επηρεάζουν το παρελθόν με νύχια και με δόντια. Αυτός είναι ο σκοπός τους τις περισσότερες φορές, να διαμορφώσουν το σήμερα και το αύριο όπως συμβαίνει ή όπως το φαντάζονται. Δεν θα σου αφήσουν απλώς ένα βιβλίο για να το βρεις. Θα σου χτυπήσουν την πόρτα, θα σου δώσουν το βιβλίο και θα σου πουν και ακριβώς τι να το κάνεις. Είμαι αποσβολωμένη μπροστά σ’ αυτό. Δεν ξέρω πάντα τι να το κάνω και από μόνο του είναι κίνητρο να συνεχίζω.
Στον 2ο κύκλο, όσο το θράσος εκτροχιάζεται τόσο περισσότερο το διασκεδάζω. Βασικοί θύτες η Claudia Tiedemann και μια νέα, μυστήρια φιγούρα.
Η πρώτη ελέγχει τη φάση και εκπαιδεύει τον νεαρότερο εαυτό της για το μέλλον και την αποστολή του. Όταν στα δύο πρώτα επεισόδια οι χαρακτήρες περιφέρονται μιλώντας για τον χρόνο και την περίπλοκη ζωή τους με τρόπους που τους κάνουν περισσότερο δοχεία πλοκής παρά χειροπιαστά πρόσωπα, το τρίτο που κόβει ταχύτητες και εστιάζει σε εκείνη προσθέτει το αναγκαίο συναισθηματικό βάρος που λείπει. Προσθέτει και ένα ρουά ματ που μπορεί να την αναδεικνύει ή στην ηρωίδα ή στον διάβολο. Ίσες οι πιθανότητες.
Ίσες οι πιθανότητες και για τον νέο, μυστήριο άνδρα που γνωρίζουμε. Είναι ο άνθρωπος πίσω από τους Sic Mundus. Την οργάνωση ταξιδιωτών στον χρόνο όπως ο Noah που έχουν ασπαστεί το “sic mundus creatus est” («Και έτσι δημιουργήθηκε ο κόσμος») και ζητούν να ελέγξουν τον χρόνο. Η Αποκάλυψη που θέλει να αποτρέψει ο Jonas είναι η αρχή του Νέου Κύκλου που επιδιώκουν να φέρουν στα πράγματα.
Ο άνδρας με το αποκρουστικό πρόσωπο και τη βιβλική υπόσταση μετουσιώνει όλες τις θρησκευτικές αναφορές της σειράς, αλλά ο θεός του είναι ο Χρόνος. Πρέπει να τον πάρει με το μέρος του, γι’ αυτό οι θυσίες είναι αμελητέες.
Έχει όμως, πέρα από την Claudia, κι άλλους εχθρούς. Ή έστω εκκολαπτόμενους. Οι άνθρωποι το 2019 έχουν υποψίες, κάνουν ερωτήσεις, μαθαίνουν αλήθειες. Δεν μένουν με απορίες απλά και μόνο για να έχει καύσιμο η σειρά.
Το τέταρτο επεισόδιο, ακόμη ένα που κινεί την πλοκή χωρίς να ενδίδει ανερμάτιστα σ’ αυτήν, τελειώνει με κρότο. Κρότο που εγγυάται ότι το πλάνο των δημιουργών, άσχετα με το αν θα ικανοποιήσει ή όχι, υπάρχει, είναι πιστό στην κυκλική φύση της σειράς και, στο μυαλό των δημιουργών τουλάχιστον, είναι πεντακάθαρο.
Όσο παιδεύεις το δικό σου μυαλό για να ενώσει τις τελείες, η αχόρταγη φιλοδοξία του ‘Dark’ θα φωτίzει το σκοτάδι του.
* Το ‘Dark’ στριμάρει από τις 21 Ιουνίου στο Netflix.
ΚΙ ΑΛΛΟ DARK:
