Διάβασε το World War Z πριν πας να το δεις

‘Το βιβλίο είναι καλύτερο από την ταινία’. Το συγκεκριμένο διαχρονικό κλισέ δεν βρίσκει ακριβώς εφαρμογή στην περίπτωση του World War Z (Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ) που ξεκινάει την ‘επίθεσή’ του στα ελληνικά multiplex από την Πέμπτη.

Γιατί πολύ απλά το βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 2005, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την ταινία. Πέρα φυσικά από την ύπαρξη ενός κεντρικού ήρωα (υπάλληλος των Ηνωμένων Εθνών) που αναζητά την αιτία/καταγράφει ιστορίες από τον πόλεμο της ανθρωπότητας κατά της στρατιάς των νεκροζώντανων.

(Πριν συνεχίσουμε με το κείμενο, να σου πούμε ότι μπορείς να κερδίσεις ένα από τα 10 βιβλία “Ζ Παγκόσμιος Πόλεμος” που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ANUBIS και χαρίζει το ONEMAN, συμπληρώνοντας τη φόρμα στο τέλος)

Φανταστείτε ότι ο συγγραφέας του, Max Brooks (σ.σ. που έγραφε κείμενα για το Saturday Night Live επι τρία χρόνια), δεν έχει καμία σχέση με την κινηματογραφική μεταφορά, έχοντας δηλώσει ότι δεν του έδωσαν να διαβάσει το σενάριο παρά αφού είχαν ήδη αρχίσει τα γυρίσματα.

Αν και ακόμη και τότε δεν το διάβασε γιατί φοβήθηκε ότι είτε θα το σιχαθεί (άρα θα μετανοιώσει που έδωσε τα δικαιώματα στον Pitt και όχι στον Di Caprio που επίσης πάλεψε για αυτά) είτε θα το λατρέψει (οπότε θα στεναχωρηθεί αν κάποιο ‘καλό’ σημείο μείνει παρατημένο στο πάτωμα της αίθουσας του μοντάζ).

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κράζει. Αντιθέτως προτρέπει τους φαν του να πάνε να το δουν. Έχοντας απλά στο μυαλό τους ότι κάτι διαφορετικό από το βιβλίο.

Μια στάση που επικροτώ και μια άποψη στην οποία συμφωνώ.

Η αλήθεια είναι ότι το καλοφτιαγμένο κινηματογραφικό blockbuster που βλέπουμε μπροστά μας, η μοναδική ταινία του είδους με την φιλοδοξία και το budget να ασχοληθεί με τους νεκροζώντανους σε πλανητικό επίπεδο, είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό.

Όμως το ίδιο διασκεδαστικό ήταν και το βιβλίο που σου επέτρεπε να πάρεις μια καλή μυρωδιά από τον πόλεμο μέσα από αυτό που στην ουσία του αποτελούσε μια συλλογή διηγημάτων από τους επιζώντες.

Για αυτό άλλωστε και ο υπότιτλος του ήταν “An Oral History of the Zombie Wars.”

Ξεκινώντας από ένα απομακρυσμένο χωριό στην Κίνα, οι κάτοικοι του οποίου πάσχουν από μια παράξενη ασθένεια που τους μετατρέπει σε ζόμπι. Και συνεχίζοντας με επικές μάχες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη με τις ορδές των νεκροζώντανων (της τάξεως των 1 εκατομμυρίων πτωμάτων) να νικούν απλά και μόνο επειδή οι στρατιώτες δεν είχαν αρκετές σφαίρες για να τα σκοτώσουν όλα.

Ενώ παρ όλη την επιφανειακή του απλότητα, το World War Z σου επέτρεπε να δεις πως συμπεριφέρονται τα ζόμπι σε διαφορετικά κλίματα (τροπικά ή παγωμένα) και, κυρίως, πως τα αντιμετωπίζουν οι διαφορετικές κουλτούρες.

Αν θέλουμε να είμαστε εντελώς ειλικρινείς, το concept του βιβλίου (σε πρώτη ανάγνωση) μοιάζει εξαιρετικά αδύναμο να γεμίσει ασφυκτικά 350 σελίδες.

Αλλά τα καταφέρνει μια χαρά. Κυρίως εξαιτίας της ικανότητας του Brooks να χτίζει, λιθαράκι λιθαράκι, ένα κόσμο όπου οι άνθρωποι στο κέντρο κάθε ιστορίας μοιάζουν να είναι από σάρκα και οστά και όχι απλά προκάτ κατασκευάσματα για να προχωρήσει η δράση.

Πάντως το τελευταίο πράγμα που σκεφτόμουν διαβάζοντάς το, δέκα μέρες αφού πρωτοκυκλοφόρησε, ήταν ότι θα βρισκόταν κάποιος αρκετά γενναίος (ή τρελός) που θα αποφάσιζε να το κάνει ταινία.

Επίσης δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι αυτός ο άνθρωπος θα ήταν o Brad.

Αλλά έτσι είναι οι ήρωες. Όταν οι νεκροζώντανοι σηκωθούν, ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα υψώσει το ανάστημά του.

Κέρδισε ένα από τα 10 βιβλία που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ANUBIS και χαρίζει το ONEMAN