Doctor Strange in the Multiverse of Madness: Πώς γυρίστηκε το μπλοκμπάστερ του καλοκαιριού
- 7 ΜΑΙ 2022
Είναι ταυτόχρονα μια ακόμα σημαντικότερη επιστροφή, αυτή του θρύλου Sam Raimi πίσω από την κάμερα. Ο αγαπημένος καλτ σκηνοθέτης pulp ταινιών τρόμου σαν το Darkman ή το Evil Dead II έκανε πριν 20 χρόνια το δικό του πρώτο μεγάλο άλμα προς τον κόσμο των υπερηρώων, βάζοντας την υπογραφή του στην ιστορικής πια σημασίας κινηματογραφική μεταφορά του Spider-Man.
Το Doctor Strange in the Multiverse of Madness κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Feelgood.
Εκείνη η ορίτζιναλ τριλογία θεμελίωσε υπό μία έννοια το υπερηρωικό σινεμά που επρόκειτο να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια, και το έκανε χωρίς ο ίδιος να θυσιάσει την προσωπική του σφραγίδα. Τώρα, 9 χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, ο Raimi επιτέλους σκηνοθετεί ξανά. Και το κάνει αυτή τη φορά με έναν άλλο ήρωα της Marvel, πολύ πιο συγγενικό ως προς τις ρίζες του Raimi.
Το Doctor Strange in the Multiverse of Madness είναι όσο πιο κοντά έχει φτάσει ποτέ (ή πρόκειται να φτάσει) η Marvel στο σινεμά τρόμου, με τον σκηνοθέτη να το απολαμβάνει σκηνοθετώντας με διαρκή κίνηση και gory κέφι, μια σειρά από σεκάνς αγωνίας και ευρηματικής δράσης.
Μπροστά από την κάμερα, οι Benedict Cumberbatch και Elizabeth Olsen (που επιστρέφει ως Wanda) δίνουν το κάτι παραπάνω, με αποτέλεσμα μια ταινία που υπηρετεί εντυπωσιακά την αποστολή της. Καθώς το φιλμ κυκλοφορεί από σήμερα στις αίθουσες, οι συντελεστές (ο σκηνοθέτης Sam Raimi, ο παραγωγός Kevin Feige, ο σεναριογράφος Michael Waldron κι οι ηθοποιοί Benedict Cumberbatch, Elizabeth Olsen και Benedict Wong) μίλησαν για το πώς έφτασε η ταινία -σε αυτή την μορφή- στην οθόνη.
To OneMan ήταν εκεί και μεταφέρει τα όσα συζητήθηκαν.
Από το Spider-Man του 2002 στο Doctor Strange του 2022
Sam Raimi, σκηνοθέτης: Ο τρόμος και το σασπένς πάντα ήταν διασκεδαστικές πτυχές του να φτιάχνεις σινεμά, για μένα. Ένας από τους λόγους που ενδιαφέρομαι για τον Doctor Strange ως χαρακτήρα είναι ότι είναι μάγος. Μεγαλώνοντας ήμουν μάγος σε παιδικά πάρτυ και σε γάμους, πραγματικά απολάμβανα το να δημιουργώ ψευδαισθήσεις. Ένας υπερήρωας που είναι ειδικός στις ψευδαισθήσεις και είναι και μάγος, μου προκαλεί ιδιαιτέρως το ενδιαφέρον.
Ήταν σπουδαία να επιστρέφω. Όταν ο Kevin ανακοίνωσε πως αυτή θα ήταν η πρώτη Marvel ταινία που θα φλέρταρε με τον κόσμο του τρόμου, ενθουσιάστηκα που κάλεσε εμένα, να έρθω και να συζητήσουμε την πιθανότητα να το σκηνοθετήσω. Μπόρεσα να πάρω αυτές τις ταινίες τρόμου που έκανα στα νιάτα μου και όλα όσα είχα μάθει χτίζοντας σεκάνς γεμάτες σασπένς, γαργαλίζοντας το κοινό… Θα τους δώσω τώρα το τίναγμα; Όχι. Τώρα θα τους το δώσω! Αυτά είναι που μπόρεσα να εφαρμόσω στις πιο τρομακτικές σκηνές αυτής της ταινίας.
Kevin Feige, παραγωγός: Είναι σουρεαλιστικό να δουλεύω σε αυτή την ταινία 20 χρόνια μετά τα Spider-Man του Raimi όπου ήμουν βοηθός παραγωγής. Ολοκληρώνεται ένας κύκλος. Τότε ήμουν απλά ένας νέος παραγωγός που ένιωθε τυχερός που βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο μαζί του. Και τώρα… είμαι ένας γερασμένος παραγωγός που νιώθει τυχερός που βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο μαζί του. [γέλια]
Raimi: Υπήρχαν κι άλλες Marvel ταινίες που γυρίζονταν όταν κάναμε τις Spider-Man ταινίες με τον Kevin. Υπήρχαν τα X-Men, o Blade. Υπό μία έννοια ο Kevin και το τότε αφεντικό του, ο Avi Arad, ανέπτυσσαν ήδη το MCU από τότε.
Ήμουν πολύ τυχερός που πήρα τη δουλειά του σκηνοθέτη τότε. Αγαπούσα τον Spider-Man. Και χαίρομαι που έπαιξε το ρόλο της η ταινία και έγινε κατά κάποιο τρόπο μια από τις πρώτες MCU ταινίες.
Feige: Η πρόθεση ήταν πάντα να φέρνουμε διαφορετικούς σκηνοθέτες. Είναι ένας χώρος που μοιραζόμαστε. Αλλά συνέβαινε πάντα, ακόμα και όταν η Sony προσέλαβε τον Sam στο πρώτο Spider-Man η πρόθεση ήταν να φέρουν μια ξεχωριστή φωνή κι έναν σπουδαίο σκηνοθέτη να το μετατρέψει σε κάτι δικό του.
Raimi: Τώρα η τεχνολογία έχει αλλάξει. Κι έχει γίνει ευκολότερο. Η βασική τεχνολογική διαφορά που με βοήθησε να δουλέψω σε αυτή την ταινία ήταν πρακτικά το Zoom! Το σύστημα τηλεπικοινωνίας. [γελάει]
Μπορούσα να μιλήσω σε δεκάδες μέλη του συνεργείου ανά πάσα στιγμή. Μπορούσαμε να δούμε το στόριμπορντ ενός καλλιτέχνη. Ο μοντέρ μπορούσε να μας δείξει ένας μέρος του cut. Πραγματικά είχαμε σπουδαία οπτικοακουστική επικοινωνία. Και μπορούσες να μιλήσεις σε εκατό άτομα την ίδια στιγμή. Είναι φανταστικό!
Αλλά όσο αφορά το πιο σημαντικό πράγμα που άλλαξε; Ξέρω ότι το πράγμα που δεν άλλαξε, και το πιο σημαντικό πράγμα, είναι να έχεις σπουδαίους ηθοποιούς, σαν αυτούς εδώ. Και το να ξέρουν οι ίδιοι πως το πιο σημαντικό πράγμα που έχουν να κάνουν βρίσκεται μέσα τους. Έτσι συνδέεται ο κόσμος με τους υπερήρωες.
«Μεγαλώνοντας ήμουν μάγος σε παιδικά πάρτυ και σε γάμους, απολάμβανα να δημιουργώ ψευδαισθήσεις» – Sam Raimi
Κι είναι σπουδαίοι ηθοποιοί. Ξέρουν πώς είναι το να είσαι ανθρώπινο ον, έχουν ένα βαθύ σύνολο εμπειριών από τις οποίες δεν φοβούνται να αντλήσουν, βάζοντας στις ερμηνείες τους. Επίσης ξέρουν τους χαρακτήρες τους πολύ καλά.
Είναι σπουδαίο να βλέπεις τη γνώση των χαρακτήρων τους που φέρνουν σε αυτό το φιλμ. Διότι αυτό που συναντούν είναι το Multiverse, είναι βασικά ένας καθρέφτης. Συναντούν αλλοιωμένες εκδοχές του εαυτού τους. Είναι τόσο καλοί που ξέρουν πως πρέπει να αλλάξουν το πιο απειροελάχιστο κομμάτι του χαρακτήρα των ηρώων τους για να δημιουργήσουν μια ενδιαφέρουσα σύγκρουση με τον άλλο εαυτό.
Το ταξίδι του Doctor Strange
Benedict Cumberbatch, Stephen Strange: Νομίζω πως ο Strange μαθαίνει πολλά από την συνάντηση με τους άλλους εαυτούς του. Σε αυτή την αφηγηματική δομή των multiverse, συναντάμε κάτι που υπάρχει και στις ίδιες μας τις ζωές. Όλοι παίζουμε πολλούς ρόλους. Έχουμε μια τρομερή χωρητικότητα και φανταστικό χώρο μέσα στο υποσυνείδητό μας ώστε να φανταστούμε τον εαυτό μας σε διαφορετικές συνθήκες.
Νιώθω πως αυτές οι ιδέες είναι μια επέκταση αυτού του πράγματος, με την έννοια πως ο Strange συναντά άλλες βερσιόν που είναι κατ’ουσίαν ο ίδιος, αλλά έχοντας κάνει διαφορετικές επιλογές σε διαφορετικές συνθήκες, με διαφορετικά αποτελέσματα. Είναι λίγο σαν αυτο-θεραπεία.
Είναι επίσης τρομερά διασκεδαστικό το να αλλάζεις το λουκ, να αλλάζεις το ύφος και τους μανερισμούς και να δείξεις το ίδιο αλλά λίγο διαφορετικό. Είναι μια λεπτή ισορροπία. Το σπρώξαμε σε κάποια επίπεδα και όχι πολύ σε άλλα, αυτή είναι η τεχνική του Sam στο να βγάλει συγκρατήσει αυτή την περιπλοκότητα και να κάνουμε αυτό που έβγαζε περισσότερο νόημα για τον χαρακτήρα και για την ιστορία.
Michael Waldron, σεναριογράφος: Η πρώτη ταινία είχε πολύ να κάνει με τον Stephen Strange καθώς έμπαινε στον κόσμο της μαγείας, τον μάθαινε, και προσπαθούσε να τον κυριεύσει. Έπειτα τον είδαμε σε πολλά Avengers και μετά στο Spider-Man: No Way Home, αλλά αυτή είναι η πρώτη μας ευκαιρία να εστιάσουμε ξανά σε αυτή τη μαγεία και να αναρωτηθούμε, πώς μοιάζει η διαδρομή του μετά από τόσα χρόνια;
Τον βρίσκουμε στο απόγειο των δυνάμεών του κι αυτό είναι συναρπαστικό. Αλλά κι ο Wong είναι στο απόγειο των δυνάμεών του. Κι η Wanda, μετά το WandaVision, είναι κι εκείνη στο απόγειο των δυνάμεών της.
Cumberbatch: Είναι ανορθόδοξος. Είναι αρκετά αουτσάιντερ. Δεν σου μοιάζει κατευθείαν με ηγέτης, παρά το πόσο κεντρικό ρόλο έχει στο MCU αυτή τη στιγμή. Κι αυτό είναι που τον κάνει αληθινά ενδιαφέροντα. Και τον φέρνει σε σύγκρουση με τον εαυτό του, νομίζω, ως ήρωα. Όπως είπε κι ο Sam, είναι η ανθρωπιά που φέρνει τον κόσμο πίσω για περισσότερο. Αυτό που βλέπουμε στην ταινία είναι μια εκδοχή κάποιου τον οποίο έχουμε δει ως πανίσχυρο, ως πολύ εφευρετικό και πανταχού παρόντα, όμως την ίδια στιγμή δεν έχουμε καταλάβει ποιο είναι το κόστος για εκείνον. Ή τι του δίνει ώθηση.
Οπότε αυτό έχει να κάνει με την εξερεύνηση και την ανακάλυψη των ψεγαδιών του, των λαθών του, της ανθρωπιάς του, αλλά και των δυνάμεών του. Και την ανανέωση της κατανόησής μας για εκείνον. Ως ηγέτης αυτό κάνει, κρατά έναν καθρέφτη απέναντί του μέσα από την εκπληκτική αυτή αφηγηματική δομή των Multiverse και των άλλων εαυτών, εξετάζοντάς τη δυναμική του στο να ηγείται.
Ο Strange είναι πολύ καλύτερος τώρα πλέον στο να είναι καλός συνεργάτης, στο να δουλεύει με άλλους. Συνειδητοποιεί πως δε μπορεί πάντα να είναι εκείνος που κρατά το νυστέρι μόνος του. Κι αυτό είναι καλό στοιχείο να έχεις ως ηγέτης. Εξελίσσεται.
«Η Wanda είναι ο κλασικός άνθρωπος που αγάπησε όχι σοφά αλλά παθιασμένα». – Sam Raimi
Cumberbatch: Το Doctor Strange μου έχει δώσει το εύρος και την ελευθερία να υποστηρίξω και να χρηματοδοτήσω μικρότερα φιλμ, πιο ευαίσθητες, πιο δύσκολες ιστορίες, πράγματα που δε θα μπορούσα να έχω βοηθήσει είτε ως παραγωγός είτε ως ηθοποιός.
Είμαι ευγνώμων για αυτή την ευκαιρία, πόσο μάλλον που μιλάμε για έναν πολυεπίπεδο και διασκεδαστικό χαρακτήρα να έχω να παίζω. Λατρεύω να παίζω τον Doctor Strange. Είναι αυτό που θα καθορίσει την καριέρα μου; Θα δούμε. Είναι ένα ταξίδι. Είμαι σε ένα ταξίδι κι αυτός ο χαρακτήρας είναι ένα τεράστιο μέρος του. Αλλά πάντα προσπαθώ να φρεσκάρω τα πράγματα και να ψάχνω διαφορετικές προκλήσεις και διαφορετικούς ανθρώπους.
Συναντώ φανς της Marvel που έρχονται και μου λένε «μου άρεσες στο Power of the Dog» κι έτσι πρέπει να είναι τελικά. Είναι ένα υπέροχα ευρύ φάσμα κουλτούρας στο οποίο καταφέρνω να κατοικώ. Κι είναι ζωντανή απόδειξη πως υπάρχει στην κουλτούρα μας χώρος για διαφορετικά πράγματα. Αν ο Spider-Man βοηθήσει τον κόσμο να επιστρέψει στα σινεμά και δουν εκεί το Power of the Dog, τότε τέλεια. Το ότι βρίσκομαι και στους δύο αυτούς χώρους του φάσματος είναι ένα τεράστιο κοπλιμέντο και κάτι που μου δίνει τεράστια χαρά.
Υπερασπιζόμενοι τη Wanda
Elizabeth Olsen as Wanda Maximoff in Marvel Studios’ DOCTOR STRANGE IN THE MULTIVERSE OF MADNESS. Photo courtesy of Marvel Studios. ©Marvel Studios 2022. All Rights Reserved.
Elizabeth Olsen, Wanda: Νιώθω πως εξερευνώ κάτι που δεν είχα μπορέσει να εξερευνήσω ως τώρα με τον χαρακτήρα. Κάτι που έχει να κάνει με την καθαρότητα βλέμματος και την αυτοπεποίθηση. Έχει μια σιγουριά που δεν είχαμε δει ως τώρα από αυτήν.
Ο μεγάλος στόχος μου ήταν να παίξω κάτι σαν τον συνήγορο του χαρακτήρα μου. Να υπερασπίζομαι, να υπερασπίζομαι, να υπερασπίζομαι. Για κάποιους χαρακτήρες η μεγαλύτερη δύναμη είναι και η μεγάλη τους αδυναμία. Από όπου κι προέρχονται, ή ό,τι κι αν είναι αυτό που περνάνε, ο στόχος μου είναι πάντα να υπερασπίζομαι την οπτική τους.
Raimi: Η Wanda είναι ο κλασικός άνθρωπος που αγάπησε όχι σοφά αλλά παθιασμένα. Και νομίζω πως αυτή είναι η πηγή για πολλά από τα όσα θέλει να πετύχει στο φιλμ, και κάτι που συχνά οδηγεί σε λιγότερο ευτυχισμένες στιγμές για την ίδια.
Η Elizabeth έκανε σπουδαία δουλειά συνοψίζοντας την προσέγγισή της. Είναι υπέροχο που προσπαθείς να υπερασπιστείς την οπτική του χαρακτήρα σου. Είναι σπουδαίο. Αυτό είναι που προσπαθούμε όλοι να κάνουμε στη ζωή μας. Είμαι αυτό το άτομο και αυτά τα πράγματα πιστεύω. Και σε βλέπω πώς το κάνεις στην ταινία αυτό. Φέρνεις μια τρομερή ανθρωπιά στην ιστορία.
Elizabeth Olsen: Πριν το WandaVision καταλάμβανα μια διαδρομή περισσότερο βασισμένη στην ειλικρίνεια, την αγάπη, την απώλεια, το θρήνο. Κάτι που με το WandaVision εκφράστηκε με κάθε πιθανό τρόπο.
Πραγματικά ωρίμασα μέσα σε αυτό το χαρακτήρα. Και την οδήγησα στο να αποδεχθεί πως είναι αυτή η μυθική γυναίκα και πως αυτό είναι το πεπρωμένο της. Σε αυτή την ταινία βλέπουμε την συνέχεια αυτής της αποδοχής, του ποια είναι. Και το ταξίδι που κάνει σε αυτή τη στιγμή. Νιώθω πως σε αυτή την ταινία την προσεγγίζουμε με περισσότερο καθαρό βλέμμα.
Το Wong Cinematic Universe
Benedict Wong, Wong: Όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι το Wong Cinematic Universe. Αυτό μου είπε ο Kevin.
Feige: Είναι αναπόφευκτο, σωστά.
Wong: Ευχαριστώ Kevin. Ως κόμικ φαν και έχοντας συλλέξει τόσα κόμικς της Marvel, απλά ζω αυτό το όνειρο. Ως nerd που πέρασε στην απέναντι πλευρά. Και παίζω με αυτούς τους φανταστικούς ηθοποιούς, αυτούς τους auteurs.
Wong: Όταν πήρα τη δουλειά πρώτη φορά πριν 6 χρόνια δεν περίμενα πόσο μακριά θα φτάναμε από το αρχικό υλικό Αναπτύξαμε αυτόν τον σκληροτράχηλο βιβλιοθηκάριο μέσα από 4-5 ταινίες και τώρα είναι ο σκληροτράχηλος Sorcerer Supreme.
Είναι σαν προαγωγή. Αν τηγανίζεις πατάτες για αρκετό καιρό κάποια στιγμή θα γίνεις ο τοπικός μάνατζερ.
Πολλά σύμπαντα, μία περίπλοκη ταινία
Raimi: Το σενάριο συχνά ήταν έτοιμο μέχρι και λίγα λεπτά πριν το γύρισμα. Κι οι ηθοποιοί είναι πολύ εφευρετικοί, πρέπει να το πω. Και έχουν δυνατές γνώμες. Ξέρουν τους χαρακτήρες τους καλύτερα από όλους, οπότε θα αναγνωρίσουν παίζοντας τη σκηνή αν κάτι είναι ασυνεπές.
Θα ξέρουν αν κάτι μοιάζει χειριστικό ή αν θα μπορούσε να είναι πιο αληθινό. Συχνά θα κάναμε αλλαγές πάνω στη στιγμή προσπαθώντας να παίξουμε πάνω σε μια καλή ιδέα. Όταν ως σκηνοθέτης έχεις μια ομάδα με τόσο δυνατά μέλη, πραγματικά θες να πάρεις τις καλύτερες ιδέες τους και να φτιάξεις κάτι καλύτερο από αυτό που θα έκανες μόνος σου.
Waldron: Κληρονόμησα την πλειοψηφία αυτών των χαρακτήρων κι αυτό νομίζω με βοήθησε να κεντράρω, δημιουργικά. Ένιωθα πως απλώς καθοδηγούσα αυτούς τους χαρακτήρες στη σελίδα και συνεργαζόμουν με αυτούς τους τρομερούς ηθοποιούς που τους γνωρίζουν καλύτερα κι από εμένα. Βασιζόμενος στους ανθρώπους που το κάνουν για περισσότερο καιρό από ό,τι εμείς σε αυτό το συγκεκριμένο κεφάλαιο. Θέλω να πω, είναι πραγματικά ομαδική δουλειά το να βγει αυτή η ιστορία.
Raimi: Έτσι ήταν η εμπειρία σε αυτή την ταινία για μένα. Σπουδαίοι ηθοποιοί, σπουδαίες ιδέες, ένα σενάριο που διαρκώς άλλαζε. Αλλά ήταν μια πολύ ζωντανή διαδικασία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιες από τις άλλες ταινίες από τις οποίες αντλούμε κομμάτι του storyline, κάποια γυρίζονταν παράλληλα ή είχαν μόλις τελειώσει.
Δηλαδή το WandaVision είχε μόλις τελειώσει και το Spider-Man: No Way Home γυριζόταν εκείνη την ώρα. Κι η ταινία μας περιείχε αναφορές σε εκείνες τις ταινίες.
Έπρεπε να κάνουμε μίτινγκ με τον σκηνοθέτη για να μάθουμε ας πούμε, τι ξέρει ο Doctor Strange μέχρι το τέλος του No Way Home;
Θυμάται καν την ύπαρξη του multiverse; Θέλω να πω, έχουμε πλειάδα ερωτήσεων που ο Michael έπρεπε να μεταφέρει μες στο σενάριο, να λάβει υπόψη κάθε πιθανή αλλαγή των άλλων και πώς δημιουργεί κυματισμούς στην δική μας ταινία. Ξέρεις, για έναν σεναριογράφο αυτό πρέπει να είναι όπως ο αυτοσχεδιασμός για έναν ηθοποιό.
Αυτές οι ταινίες αντιδρούν, σκαρφίζονται, αλλάζουν πράγματα, πρέπει να είσαι μες στη στιγμή και να πάρεις το οτιδήποτε και να το κάνεις να λειτουργήσει.
*Το Doctor Strange in the Multiverse of Madness κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Feelgood.
