Έγκλημα στον πάγο: 5 λόγοι να δεις το Fortitude

Συνδυάζοντας την παράδοση της σφιχτής, αγωνιώδους μοντέρνας αγγλικής τηλεόρασης και το παγερό κλίμα της ανθούσας βορειοευρωπαϊκής, το “Fortitude” έρχεται να μας μπλέξει σε μια αστυνομική περιπέτεια που υπνωτίζει καθώς χτίζει με προσοχή ένα ψηφιδωτό χαρακτήρων σε μια μουντή, απομακρυσμένη κοινότητα.

Έχουμε δει τα δύο πρώτα επεισόδια της σειράς του Sky Atlantic που προβάλλεται στην Ελλάδα στο OTE CINEMA 1HD και δηλώνουμε ήδη μαγνητισμένοι. Θα εξηγήσουμε το γιατί σε πέντε spoiler-free βήματα.

Σε μια πόλη χωρίς έγκλημα

Η Fortitude είναι μια απομακρυσμένη κοινότητα σε κάποιο παγωμένο άκρο της Νορβηγίας (γυρισμένο στην Ισλανδία στην πραγματικότητα, μπόνους πόντοι), στην οποία ζουν άνθρωποι από διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη, με στόχο την επιστημονική εκμετάλλευση της περιοχής. Είναι σαν μια ιδεατή μικρογραφία μιας μελλοντικής κοινωνίας όπου Everything Is Awesome. Δηλαδή όχι awesome ακριβώς γιατί δε μοιάζει και για επίκεντρο της διασκέδασης η περιοχή, αλλά σίγουρα κοινωνικό μοντέλο: Βλέπεις, όσοι ζουν στην Fortitude δουλεύουν εκεί, έχουν κάποιο λόγο που βρίσκονται σε αυτή την περιοχή. Κανείς δεν υποφέρει. Κανείς δεν πεινάει. Κανείς δεν κινδυνεύει.

Ναι, ναι, σταμάτα με αν το έχεις ξανακούσει αυτό, αλλά: Στην Fortitude δεν υπάρχει έγκλημα.

Αυτό μόνο ένα πράγμα μπορεί φυσικά να σημαίνει. Πως σύντομα θα υπάρξει.

“Όλοι έχουν δουλειά, κανείς δεν είναι φτωχός, οπότε δεν υπάρχουν κλέφτες και δεν υπάρχει έγκλημα, και όλοι είναι πάντα ευτυχισμένοι”. Χα!

Η τέλεια, μικρή, βαρετή κοινωνία απειλείται όταν στη μέση μπουν άλλα συμφέροντα. Το έχουμε ξαναδεί. Δε θα πάψει ποτέ να είναι συναρπαστικό.

Το χιόνι βάφτηκε κόκκινο

Ο συνδυασμός εγκλήματος και εντυπωσιακού χιονισμένου τοπίου είναι κάτι που απλά δε μπορείς να το προσπεράσεις. Θα ήταν κατόρθωμα να βάλεις μια τέτοια ιστορία σε ένα τέτοιο σκηνικό και να βγάλεις κάτι βαρετό. (Το “Fortitude” έχει σαν σκηνικό γυρισμάτων των location σκηνών του ένα απομακρυσμένο χωριό στο πιο ανατολικό σημείο της Ισλανδίας.)

Η πρώτη σκηνή της σειράς βρίσκει έναν φωτογράφο καθώς πυροβολεί και σκοτώνει κατά λάθος έναν άντρα, στιγμές πριν την άφιξη του Σερίφη ο οποίος του κάνει νεύμα να απομακρυνθεί καθώς το αίμα κυλάει στον πάγο και μετά στο παγωμένο νερό.

Είναι το πρώτο από τα πολλά αιματηρά μυστικά που χάνονται μες στο πάλλευκο αρκτικό τοπίο, μέσα σε ένα κάδρο αιχμηρής σιωπής όπου κάθε μικρή ή μεγάλη ενοχή οδηγεί κάτι λίγο πιο ηχηρό, λίγο πιο αιματηρό, λίγο πιο δύσκολο να συγκαλυφθεί.

Όταν στο τέλος του επεισοδίου ξυπνάς από τον υπνωτισμό και σηκώνεις το κεφάλι, συνειδητοποιείς πως απολύτως τίποτα δεν είναι ακόμα ίδιο.

Ο Doctor Who, ο Ντάμπλντορ κι η Σάρα Λουντ

Το καστ είναι εξαιρετικό και φέρνει μαζί γνώριμα πρόσωπα από το σινεμά, την τηλεόραση (πολλών χωρών) και από ένα σωρό διαφορετικά αγαπημένα franchise, βρίσκοντας ιδανικούς ρόλους για τον κάθε έναν εξ αυτών.

Ο Κρίστοφερ Έκλεστον έχει γράψει τη δική του ιστορία στην Αγγλική τηλεόραση ενσαρκώνοντας τον πρώτο μοντέρνο “Doctor Who”, αλλά πιο πρόσφατα τον απολαύσαμε ως ντόπιο πάστορα στο “Leftovers” του ΗΒΟ. Μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα σε Αμερική και Αγγλία (και Ισλανδία!), ο Έκλεστον παίζει στο “Fortitude” τον ρόλο-κλειδί ενός καθηγητή από την αναφορά του οποίου κρίνεται μια τεράστια εμπορική συμφωνία για το χτίσιμο ενός ξενοδοχείου στους πάγους. Ο χαρακτήρας του, καθηγητής Τσάρλι Στόνταρντ, μαθαίνει για τα απομεινάρια ενός μαμούθ που έχει εκλείψει κι έτσι τώρα όλα περιστρέφονται γύρω από τα ευρήματα και τις αποφάσεις του.

Το ψηφιδωτό των χαρακτήρων που σχηματίζονται γύρω του είναι πολυάριθμο. Η Σόφι Γκράμπολ (η Σάρα Λουντ του πρωτότυπου, Δανέζικου “Killing”) είναι η κυβερνήτρια που θέλει να σπρώξει την εμπορική συμφωνία. Ο φωτογράφος της αρχής, με ελάχιστους μήνες ζωής ακόμα, ερμηνεύεται από τον μεγάλο Μάικλ Γκαμπόν, τον Ντάμπλντορ από τα “Χάρι Πότερ”. Ο σερίφης που προσπαθεί να βγάλει ακρη μέσα από το παγωμένο χάος είναι ο Ρίτσαρντ Ντόρμερ, ο Lord Beric Dondarrion του “Game of Thrones”.

Ενώ ο ειδικός ερευνητής που έρχεται στη Fortitude από το Λονδίνο για να διαλευκάνει το φόνο, και φυσικά έρχεται άμεσα σε ρήξη με τον τοπικό σερίφη, ερμηνεύεται από τον πάντα φανταστικό Στάνλεϊ Τούτσι.

(Υποσημείωση: Ο χαρακτήρας του Τούτσι, ο Γιουτζίν Μόρτον, ξεκινάει από το Λονδίνο προτού ανακαλυφθεί το πτώμα).

Θυμίζει όλα τα σωστά πράγματα

Η ιδέα μιας απομονωμένης, ιδιοσυγκρασιακής κοινωνίας που λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες, μακριά από το κέντρο του πολιτισμού, σα να πρόκειτο για ένα μικρό, παράλληλο, αυτοτελές σύμπαν, δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά πάντα μας εξάπτει την περιέργεια.

Το “Twin Peaks” ήταν και θα παραμείνει το αιώνιο σημείο αναφοράς, και το “Fortitude” όντως δανείζεται αρκετά στοιχεία, με σημείο εκκίνησης τον ίδιο το σκελετό της ιστορίας. Όπως και στη σειρά των Λιντς και Φροστ, έτσι κι εδώ η πρώτη σκηνή είναι ένα πτώμα, κάπου πιο έξω, μακριά από τον κόσμο. Όπως κι εκεί, έτσι κι εδώ έχουμε ένα μεγάλο ensemble χαρακτήρων τους οποίους μαθαίνουμε κομμάτι-κομμάτι καθώς οι έρευνες προχωρούν και καθώς το ντόμινο των συνεπειών αυτής της μίας εγκληματικής πράξης αρχίζει να φανερώνει τι βρίσκεται στα αλήθεια μέσα στον καθέναν. Δεν είναι σειρά ενός ήρωας, είναι σειρά όπου ο (σκοτεινός) ή ρωας είναι η (κατάλευκη) κοινότητα. Και φυσικά, όπως κι εκεί, έτσι κι εδώ τη λύση θα έρθει να δώσει (ή να προσπαθήσει να δώσει) ένας πράκτορας που δεν είναι κομμάτι της τοπικής κοινωνίας.

Οι ομοιότητες όμως σταματούν εκεί, καθώς ο ονειρικός, σουρεάλ τόνος εδώ αντικαθίσταται από μια παγερή ατμόσφαιρα α λα “The Killing”. Ένα παγωμένο νουάρ που ζωγραφίζεται από πατημασιές στα χιόνια (συχνά θανάσιμες) και χνώτα στον αέρα. Την ίδια στιγμή που η κοινότητα ως άντρο αντίστασης απέναντι στις κοινές ‘αρρώστιες’ του έξω πολιτισμού, παραπέμπει ακόμα και σε κάτι όπως το “Deadwood” (δίχως φυσικά τον θεατρικό χαρακτήρα ή την ποίηση) και ιδίως την σεζόν όπου ο Τζορτζ Χερστ έφερε μαζί τον βιομηχανικό πολιτισμό. Η Fortitude ήταν η πόλη όπου κανείς δεν παράκουγε σε κανόνες, το Deadwood η πόλη που δεν είχε κανόνες- και τα δύο παραπαίουν όταν έρχεται η εξωτερική επιβολή.

Το whodunnit στο χιόνι

Όποιο κι αν είναι το σκηνικό, όποιο κι αν είναι το καστ, όλα εν τέλει καταλήγουν εκεί. Στο μυστήριο. Η αγωνία του να βλέπεις ένα whodunnit καλυμμένο στο χιόνι. Ακόμα και το ίδιο το μυστήριο, ακόμα κι ένας φόνος, ακόμα κι ένα συμφέρον, διαφέρει από όλα τα άλλα, λόγω του σκηνικού. Τα πάντα εκεί μοιάζουν πιο απογυμνωμένα από τις λεπτομέρειες της γνωστής μας καθημερινότητας, μοιάζουν κάπως πιο αρχέγονα.

Το “Fortitude” πέρα από όλα τα άλλα επιχειρεί να μιλήσει για την ανθρώπινη φύση, για το πώς είμαι καταδικασμένοι ποτέ να μην αποζητούμε το τέλειο. Στο άκρο του πολιτισμού, οι ήρωες της σειράς χτίσαν μια ουτοπία και το αμέσως επόμενο βήμα ήταν να την βουλιάξουν στα παγωμένα νερά.

*Θα μιλήσουμε περισσότερο για τη σειρά καθώς εξελισσεται. Για την ώρα μπορείς να ανακαλύψεις το “Foritude” κάθε Τετάρτη στις 21.00 αποκλειστικά στο OTE CINEMA 1HD.