Εγχειρίδιο παρακολούθησης του 60ου διαγωνισμού της Eurovision

Η Eurovision κλείνει φέτος τα 60, είναι γεγονός ότι ανήκει πλέον στην τρίτη ηλικία, ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται και παρόλο που σαν έθνος μας ενδιαφέρει πολύ λιγότερο από το 2004, που πιστέψαμε ότι θα το σηκώσουμε με τον Σάκη και το “shake it”, γιατί έχουμε σοβαρότερα προβλήματα, ωστόσο το τηλεκοντρόλ κάποια στιγμή της βραδιάς θα γυρίσει στην κρατική τηλεόραση, έστω από περιέργεια να δούμε λίγο Γιουροβίζιον.

Πριν γυρίσουμε λοιπόν το κανάλι, θα πρέπει να έχουμε μελετήσει έναν οδηγό, έναν μπούσουλα παρακολούθησης τελικού της Γιουροβίζιον για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η βραδιά.

Αρχικά, καλό θα ήταν να μάθουμε ποιος εκπροσωπεί την Ελλάδα φέτος και ποιο είναι το τραγούδι. Δεν εννοώ να το κατεβάσετε στο κινητό σας και να το ακούτε όλη μέρα, απλώς τα βασικά, ερμηνευτή, δημιουργό, στιχουργό κλπ. Να μπείτε στο κλίμα, μην πάτε τελείως ξυπόλυτοι στα αγκάθια περιμένοντας κάτι ανάμεσα σε “my secret combination” και “yiassou Maria”, γιατί φέτος το μενού έχει μπαλάντα από την Μαρία Έλενα Κυριάκου. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, αυτό είναι. Και οφείλουμε να το αποδεχτούμε.

Είναι η χρήσιμη πληροφορία της ημέρας για να το παίξετε εξυπνάκηδες στην υπόλοιπη παρέα και γνώστες του θέματος.

Στη συνέχεια, ίσως θα έπρεπε να μάθουμε και το τραγούδι της Κύπρου που πέρασε στον τελικό επίσης, ενώ πολλές χρονιές με καλά τραγούδια έμενε εκτός, για παράδειγμα με την Ευριδίκη και τον Δημήτρη Κοργιαλά το 2007.

Το να ρίξουμε μια ματιά σε στοιχηματικά sites και να δούμε αποδόσεις και φαβορί, θα κάνει σίγουρα ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την βραδιά.

Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, θα δούμε στην πρώτη θέση να φιγουράρει η Σουηδία με ένα μέτριο τραγουδάκι, αλλά με εφέ και σκηνοθεσία πρωτόγνωρα για το θεσμό.

Στη δεύτερη θέση την Ιταλία, που επέστρεψε πριν μερικά χρόνια στον διαγωνισμό μετά από αρκετά χρόνια αποχής, με μεγάλες περγαμηνές και στην τρίτη θέση τη Ρωσία, που έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για το διαγωνισμό, αφού έχει καπαρώσει όλες τις ψήφους από τις γειτονικές χώρες και ειδικά με το Αζερμπαϊτζάν, που φημολογείται ότι έχει γίνει συμφωνία κάτω από το τραπέζι για ανταλλαγή 12αριών. Θα ξεχάσω εγώ, που ο Ντίμα Μπιλάν έφαγε την πρώτη θέση από το Καλομοιράκι το 2008, επειδή ψήφισε την Ρωσία όλη η πρώην ΕΣΣΔ; Όχι, δεν θα το ξεχάσω.

Γνωρίζοντας λοιπόν τα φαβορί, θα εστιάσουμε σε μερικά τραγούδια της βραδιάς και θα εκφράσουμε πιο ολοκληρωμένη μουσική άποψη.

« Καλή π@π@ρι@ της Σουηδίας, αλλά της Ιταλίας μου άρεσε πιο πολύ κλπ».  Στο τέλος βέβαια, θα πούμε και το κλασικό κλισέ, που μας το έμαθε η Δάφνη Μπόκοτα, «εννοείται βγήκε η Σουηδία, αφού έχει όλο το βόρειο μπλοκ με τις συμμαχίες», τονίζοντας το «μπλοκ».

Πολιτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η «ηχηρή» απουσία της Ουκρανίας από τον διαγωνισμό φέτος, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρά κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, ωστόσο και να ήταν, δεν θα αντάλλαζε ούτε un point με την Ρωσία που παραδοσιακά είχαν αλισβερίσι. Να λοιπόν, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα συζήτησης σε μια βραδιά Γιουροβίζιον για τους λάτρεις των πολιτικών αναλύσεων.

Η αλήθεια είναι ότι φέτος η Γιουροβίζιον δεν έχει κάποιο καλό γκομενάκι, ένα κλασικό γιουροβιζιονικό χαριτωμένο πλασματάκι. Αν περιμένετε να δείτε κάτι τέτοιο λοιπόν, για φέτος ξεχάστε το. Εστιάζουμε φέτος στην μουσική και τη σκηνοθεσία. Στροφή στην ποιότητα σαν να λέμε, για παράδειγμα με την Σερβία.

Μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή σας στο τραγούδι της Λετονίας, που δεν είναι ένα κλασικό γιουροβιζιονίστικο τραγούδι με φραμπαλά και ώπα ώπα, αλλά θυμίζει electro ήχους. Από εμφάνιση, φέρνει λίγο σε Πάολα, αλλά δε βαριέσαι.

Μην αντιδράσετε περίεργα, όταν δείτε να διαγωνίζεται τραγούδι από την Αυστραλία. Μην πάθειτε ξαφνικά jet lag, μην φανείτε ο douchebag και άσχετος της παρέας. Είναι η γνωστή Αυστραλία με τα καγκουρό, που για χρόνια πάλευε να μπει στην Γιουροβίζιον, μέχρι που τα «έσκασε» γερά και μπήκε σαν μέγας χορηγός που περνά αυτόματα στον τελικό σαν την Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία, την Ισπανία και την Ιταλία.

Μην γκρινιάξετε και φέτος για την Conchita Wurst και το μούσι της. Περσινά ξινά σταφύλια. Θα την φάτε στη μάπα λίγο ακόμα φέτος και μετά θα χαθεί στην αιωνιότητα σαν όλους τους άλλους νικητές της Γιουροβίζιον που τώρα δεν έχουμε ιδέα τι κάνουν και που βρίσκονται.

Προς Θεού, μην σκεφτείτε ότι η Ελλάδα, έχει πιθανότητες να βγει πρώτη. Αυτό συνέβη μια φορά και ήταν σαν το Euro 2004, κοιμήθηκε ο Θεός και το σηκώσαμε. Αφού δεν το ξανασηκώσαμε με Αγάθωνα και “Alcohol  is free” δεν θα το σηκώσουμε ποτέ ξανά. Εκτός αν στείλουμε την Φουρέιρα να πει το “tranquila”.

Και για τέλος σας άφησα το καλύτερο. Την πίτσα. Η Γιουροβίζιον θέλει πίτσα. Θέλει μεγάλη πίτσα, θέλει πίτσα γίγας που θα περισσέψουν κομμάτια και θα ξανά φας, γιατί μέχρι να τελειώσει ο διαγωνισμός θα έχει περάσει τρίωρο και βάλε και θα πεινάσεις πάλι. Όχι όμως πίτσα την ώρα που θα ξεκινήσει η Γιουροβίζιον.

Εννιά η ώρα θα γίνει το τηλεφώνημα, ούτως ώστε στις δέκα να τρως σίγουρα. Των φρονίμων τα παιδιά, πριν ξεκινήσει παραγγέλνουν.