Εξωγήινοι, αφήστε τον Sawyer (του Lost) ήσυχο

Το ότι ανανεώθηκε για 2η σεζόν, μετά από την προβολή μόλις των τριών πρώτων επεισοδίων του, είναι ενθαρρυντικό. Όπως ενθαρρυντικό είναι, τουλάχιστον στα κιτάπια μου, ότι πρώτη μούρη σε αυτό είναι ο Josh, ένας ‘κινηματογραφικός σταρ που δεν έχει βρει ακόμη την ταινία που θα τον αναδείξει’, όπως εύστοχα έχουν πει για εκείνον.

Από εκεί και πέρα το Colony, που μας δείχνει τι συμβαίνει στον πρώην ομοσπονδιακό πράκτορα και την οικογένειά του (σύζυγός του είναι η Sarah Wayne Callies των Prison Break και The Walking Dead) μετά από μια εισβολή εξωγήινων, κάνει -μέχρι τώρα- πολλά πράγματα καλά. Αλλά, για να είμαι εντελώς ειλικρινής, τίποτα εξαιρετικά. Είναι δηλαδή ‘τόσο όσο’ αποτελεσματικό ώστε να σε κάνει να θέλεις να δεις ένα επεισόδιο ακόμη και μέχρι εκεί.

Προσοχή. Δεν έχεις να του προσάψεις κάτι. Αλλά, από την άλλη, ειδικά όταν κάθεσαι να γράψεις για αυτό, είναι δύσκολο και να το εκθειάσεις για κάτι. Τουλάχιστον όχι ακόμη (σ.σ. σε όλες τις σχετικές κριτικές του εξωτερικού, εκεί που έχουν στη διάθεσή τους όλα τα επεισόδια, οι πάντες επιμένουν πως γίνεται στη συνέχεια πολύ καλύτερο).

Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει ενδιαφέρον το πως ξεκινάει, όταν δηλαδή βλέπουμε τον Josh να βγαίνει στην αυλή του σπιτιού του στο Los Angeles, με τον φράχτη να είναι γεμάτος αγκαθωτό σύρμα, ένα (SPOILER) τεράστιο πανύψηλο μεταλλικό τείχος να είναι υψωμένο πάνω από την γειτονιά και κάτι περίεργα laser drones (που είναι πολύ στης μόδας) να παρακολουθούν τους πάντες και τα πάντα.

Εκεί που συνειδητοποιούμε ότι βρισκόμαστε ένα διάστημα μετά την ‘Άφιξη’, ένα καταστροφικό γεγονός που έχει αλλάξει για πάντα τον τρόπο που ζούμε. Με τις γειτονιές να είναι σαφώς διαχωρισμένες (ο ένας γιος του Josh έχει ξεμείνει στην άλλη πλευρά και εκείνος κάνει τα πάντα για να καταφέρει να τον βρει-ακόμη και να -SPOILER- συνεργαστεί με τις ‘κατοχικές’ δυνάμεις).

Την πλειοψηφία του κόσμου να είναι τρομοκρατημένοι (αν κάνουν κάτι, καταλήγουν στο ‘The Factory’-κάτι που κανείς δεν ξέρει τι ή που είναι) ,με την εξαίρεση ορισμένων που αντιστέκονται παίζοντας ‘ανταρτοπόλεμο’ (υπό τις οδηγίες του Geronimo-No1 εχθρός του κράτους)

Και τους άφαντους πανίσχυρους κατακτητές να έχουν στρατολογήσει στην υπηρεσία τους μερίδα των ανθρώπων που λειτουργούν ως διαχειριστές των πάντων. Έχοντας μάλιστα και την δική τους δύναμη επιβολής της τάξης, τους μισητούς κουκουλοφόρους Red Hats.

Αυτό, το ότι στα πρώτα επεισόδια οι κατακτητές είναι άφαντοι, είναι και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της σειράς. Τους κάνει να μοιάζουν πιο κακόβουλους και μυστηριώδεις από ότι ενδεχομένως και να είναι. Επίσης αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, ότι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπινου είδους είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Συγκεκριμένα ο γείτονας που θεωρεί την δύναμη των εισβολέων τόσο ακατανίκητη, ώστε κρίνει πιο συμφέρον να συνεργαστεί μαζί τους ώστε να μην χάσει τα όποια προνόμιά του.

Ο Holloway είναι ακριβώς ίδιος όπως τον θυμάσαι από την εποχή του Lost (μόνο που τώρα, αντί για παράνομος, είναι από την πλευρά του νόμου). Και η Sarah Wayne Callies, την οποία αντιπαθώ σφόδρα από την εποχή που ήταν η μισητή/βαρετή σύζυγος του Rick, αποδεικνύεται απρόσμενα εξαιρετικά αποτελεσματική στον δύσκολο/περίπλοκο ρόλο της συζύγου που στην πορεία γίνεται (SPOILER) διπλή πράκτορας.

Το γεγονός ότι τα πράγματα εκτυλίσσονται με λίγο αργό ρυθμό στα πρώτα επεισόδια, δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τους πρωταγωνιστές και το πόσο έχει αλλάξει η ζωή τους. Είναι αυτό που έλεγαν στο χωρίο μου καλό ‘world building’.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι επειδή ακριβώς ζούμε στην εποχή της υπέροχης τηλεόρασης, δεν αρκεί μια καινούργια σειρά να είναι του 6-7, όπως είναι το Colony, για να κερδίσει την προσοχή μας. Επίσης και εμείς, ως θεατές, κακά τα ψέματα, δεν έχουμε την υπομονή να περιμένουμε. Θέλουμε τα πάντα εδώ και τώρα.

Προσωπικά το βιογραφικό του showrunner (βλέπε Lost, The Strain, Bates Motel) με κάνει να ελπίζω ότι θα μας δώσουν ξανά αφορμή για να μιλήσουμε για το Colony. Με την προϋπόθεση ότι τα παλικάρια που το τρέχουν έχουν μάθει το πικρό μάθημά τους από το Lost και δεν αφήσουν τα αναπάντητα ερωτήματα να στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο και να μην καταλήγουν -εγκαίρως ή και καθόλου- πουθενά.

Όπως και να’χει, εγώ ένα επεισόδιο θα κάτσω να το δω ακόμη. Εσύ;