Ένα πρώιμο αντίο στην Kim Wexler, την MVP του Better Call Saul
- 27 ΑΠΡ 2022
Ο τίτλος δεν είναι spoiler. Δεν έχω δει επεισόδια από την τελευταία σεζόν του Better Call Saul εκ των προτέρων, ούτε υπονοώ ότι η Kim Wexler θα πεθάνει (σίγουρα το απεύχομαι, δε χρειαζόμαστε άλλες νεκρές, θυσιασμένες για το manpain γυναίκες στην τηλεόραση).
Της λέω αντίο γιατί είναι ένας από τους καλύτερους χαρακτήρες στην τηλεόραση αυτή τη στιγμή και θα μου λείψει, και είναι πρώιμο επειδή υποθέτω ότι δε θα τη δούμε στη συνέχεια σε κάποιο δικό της spin-off.
Η ιστορία της Kim Wexler στο Better Call Saul μοιάζει με αυτή του Jesse Pinkman στο Breaking Bad. Οι δύο χαρακτήρες κατέληξαν στα χέρια δύο ηθοποιών, της Rhea Seehorn και του Aaron Paul, τόσο ταλαντούχων και γόνιμων, που οι δημιουργοί Vince Gilligan και Peter Gould (ο δεύτερος υπήρξε παραγωγός/σεναριογράφος του Breaking Bad για να καταλήξει co-showrunner στο Better Call Saul) δεν είχαν την καρδιά να τους ξεφορτωθούν.
Όπως είχε εγκαταλειφθεί η πρόθεση να πεθάνει ο Jesse κατά την 1η σεζόν του BB για να γίνει τελικά το συγκρουσιακό ηθικό κέντρο της σειράς, οι Gould και Gilligan έχουν επανειλημμένα παραδεχτεί πως καθυστέρησαν να φτάσουν στην πλήρη μεταμόρφωση του Jimmy McGill σε Saul Goodman γιατί η Kim, η σχέση του χαρακτήρα μαζί της και η αποκάλυψη που αποδείχθηκε ότι είναι η Seehorn, έγινε το αγαπημένο τους κομμάτι στη σειρά που σχεδίαζαν.
Αυτό κατά ειρωνικό τρόπο σήμαινε πως θα έπρεπε να παρατείνουν τα βάσανα του Jimmy βέβαια, και κάπου εκεί σε αυτή τη διαδρομή ο χαρακτήρας της Kim, προορισμένος αρχικά να αναδείξει απλώς εκείνη του Jimmy, έγινε η MVP του Better Call Saul.
Η Seehorn, μία θεατρική σε πρώτη φάση ηθοποιός και αργότερα σταθερή σε περάσματα από sitcoms αλλά και από πρότζεκτ που δε θα έβγαιναν ποτέ στον αέρα, δεν είχε πολλά για να δουλέψει με την Kim στα χαρτιά. Η μοναδική, άλλωστε, ιδέα που είχαν οι δημιουργοί ως τότε ήταν πως επρόκειτο για έναν γυναικείο χαρακτήρα που είχε με κάποιον τρόπο, ερωτικό ή μη, οικειότητα με τον Jimmy, και πως ίσως στην πορεία θα αποκτούσε σημασία στην πλοκή.
Η Seehorn έπρεπε να σχηματίσει έναν χαρακτήρα με εσωτερική ζωή από τα ψίχουλα μίας σκηνής στον πιλότο: Ο Jimmy κλωτσάει τον κάδο απορριμμάτων στον προθάλαμο ενός ανελκυστήρα, συναντά την Kim, βγάζει το τσιγάρο από το στόμα της, τραβάει ρουφηξιά, το βάζει ξανά ανάμεσα στα χείλη της, ανταλλάσσουν επτά λέξεις (Jimmy: «Δε μπορούσες απλά-;», Kim: «Ξέρεις ότι δε μπορώ»), και η Kim πάει να μαζέψει τον κάδο απορριμμάτων.
Όπως έχει πει στο Vulture, η ηθοποιός βρήκε τρία πολύτιμα στοιχεία στο σενάριο:
1. Το γεγονός ότι ο Jimmy και η Kim μπορούσαν να τελειώσουν ο ένας τις προτάσεις του άλλου και ότι εκείνος έβγαλε το τσιγάρο από το στόμα της, το φύσηξε και μετά το έβαλε αμέσως πίσω, της είπε ότι είτε είναι ήδη μαζί εκείνη τη στιγμή, ή έχουν υπάρξει μαζί στο παρελθόν.
2. Ότι κόβει τον Jimmy όταν φαίνεται να ρωτά αν μπορεί να συνεννοηθεί με τον Howard για λογαριασμό του. «Έχει αμέσως όρια στη δουλειά», αναφέρει η Seehorn, «και δεν το ξέχασα ποτέ αυτό».
3. Το σενάριο έγραφε πως η Kim σήκωσε τον κάδο χωρίς να κοιτάξει, άρα αυτό που κατάλαβε η Seehorn είναι πως ο χαρακτήρας έχει συνηθίσει να μαζεύει τις ζημιές του – πιθανώς από κάθε άποψη.
4. Η ηθοποιός εντόπισε επίσης την ανάγκη της Kim να διατηρεί μια αίσθηση επιφύλαξης για το κοινό. «Σκέφτηκα πως φαινόταν εξαιρετικά συγκεκριμένη για το τι λέει και για το πότε το λέει και, πολύ συχνά, προτιμά να μη μιλάει», εξηγεί. «Αποφάσισα ότι αυτή ήταν πραγματικά μία θέση εξουσίας. Δεν ήταν ένας αδύναμος άνθρωπος […] Πάντα λέω ότι θα κέρδιζε στο πόκερ και εγώ θα έχανα με τη μία. Δεν της αρέσει να τη διαβάζουν. Θα σου μιλήσει όταν θα θέλει να μάθεις τι σκέφτεται».
Εκεί είχε φανεί και η πρώτη ειδοποιός διαφορά σε τούτο το πρωταγωνιστικό duo σε σχέση με αυτό του Walt με τον Jesse. Η Kim θα ήταν ίση στη δυναμική της με τον Jimmy. Τις περισσότερες φορές θα ήταν και καλύτερή του.
Στο τέταρτο επεισόδιο του Better Call Saul, η απόφοιτη σεναριογράφος του Breaking Bad Gennifer Hutchinson, είχε γράψει μία στιγμή όπου η Kim θα χαμογελούσε ισχνά ως απάντηση σε ένα κόλπο του Jimmy που θα εξόργιζε το αφεντικό της, Howard Hamlin.
«Δημοσιοσχετίστικο κόλπο ή όχι», έγραφε η οδηγία, «της άρεσε». Αυτή θα ήταν μία γυναίκα που θα νοιαζόταν, θα ένιωθε έλξη, θα αγαπούσε τον Jimmy McGill όχι μόνο παρά την απατεωνίστικη πλευρά του χαρακτήρα του, αλλά εν μέρει και εξαιτίας της. Δεν ξέρω αν ήταν αντανακλαστική αντίδραση των δημιουργών μετά την τοξική αντιμετώπιση της Skyler, ενός γυναικείου χαρακτήρα τόσο μισητού σε μερίδα των φαν του Breaking Bad που η ηθοποιός που την ενσάρκωνε είχε γράψει σχετικό op-ed στους New York Times, όμως η περίπτωση της Kim θα ήταν αγγέλου στον έναν ώμο για τον Jimmy και διαβόλου στον άλλο.
Το Better Call Saul ως prequel του Breaking Bad – και αφότου το πλάνο να γίνει τριαντάλεπτη κωμωδία ακυρώθηκε – θα ήταν μία μελέτη για το πώς ένας άνδρας μετατράπηκε από λιγότερο ηθικός δικηγόρος στον πλήρως διεφθαρμένο, γλοιώδη απατεώνα Saul Goodman. Σε αντίθεση με τον Walter White, τον καρκινοπαθή δάσκαλο χημείας που έγινε άρχοντας της μεθαδόνης, ο Jimmy δεν ξεκινά με μία ηθική πυξίδα που σταδιακά μολύνεται λόγω εξουσίας.
Στο Better Call Saul το μικρόβιο υπήρχε στον Jimmy από παιδί και η ανατροφή του, οι κακές αποφάσεις και η αντιπαλότητά του με τον αδερφό του έστρεψαν τον χαρακτήρα στις χειρότερες πλευρές του. Η απόλαυση στο τόξο που θα διανύσει ως το τέλος ο κεντρικός ήρωας αυτής της σειράς δεν προέρχεται από το άγχος μας για το αν θα κάνει τις σωστές ή τις λάθος επιλογές. Το είδαμε το Breaking Bad. Γνωρίζουμε ήδη ότι θα κάνει τις λάθος επιλογές. Το πώς και το γιατί είναι το συναρπαστικό, και το μεγαλύτερο στοίχημα που είχε εξαρχής το Better Call Saul.
Για όποιον φαν του Breaking Bad δε δοκίμασε ποτέ το Better Call Saul – ή δεν του έδωσε χρόνο – το γεγονός ότι η σειρά που επικεντρώνεται στον γνωστό σαχλαμάρα δικηγόρο τηλεπωλητή μπορεί είναι το πιο στενάχωρο show στην τηλεόραση ίσως αποτελεί έκπληξη.
Το κύριο συνάλλαγμα της σειράς όμως είναι το πόσο ανελέητα αποτελεσματική είναι στην εξόρυξη τραγωδίας – τόσο πολύ που οι σκηνές του Saul στο Breaking Bad δε μοιάζουν πια με την κωμική ανακούφιση που προορίζονταν να είναι, αλλά με την απόπειρα ενός αυθάδους χαρακτήρα να μασκαρέψει τον εσωτερικό του πόνο.
Με την Kim όμως, το Better Call Saul έκανε κάτι που δεν μπορούσε να κάνει με τον Jimmy. Μας επέτρεψε να νιώσουμε σοκ και απογοήτευση όταν συνειδητοποιήσαμε πως ο χαρακτήρας που πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να εμπιστευτούμε δεν ήταν τελικά αξιόπιστος.
Υπήρχαν καλοί λόγοι για να πιστέψουμε στην Kim. Καθόλη τη διάρκεια της σειράς έχει προσπαθήσει να συμβουλεύσει τον Jimmy ώστε να ασκεί καλύτερη κρίση και να τιθασεύει την αυτοκαταστροφικότητά του. Είναι έξυπνη, συγκρατημένη, αποφασισμένη να περπατάει σε ευθεία γραμμή κι ας παραπατούσε πού και πού. Δε μοιάζει τόσο με αντι-ηρωίδα, όσο με ηρωική, περιφερειακή παίκτρια με ελαττώματα.
Αυτή η ιδέα δε μπορεί βέβαια να απεμπλακεί από την προπόνησή μας σε υποστηρικτικούς γυναικείους χαρακτήρες που σχεδιάζονται για να οδηγούν τους αντρικούς σε σωστότερους δρόμους.
Όταν αποκαλώ την Kim Wexler έναν από τους καλύτερους χαρακτήρες στην τηλεόραση, δεν εννοώ μόνο τους γυναικείους χαρακτήρες αλλά αξίζει να σημειωθεί το πόσο σπάνιο είναι να επιτρέπεται σε μία γυναίκα στην τηλεόραση να κάνει ηθικά διφορούμενα πράγματα ενώ εξακολουθεί να κωδικοποιείται ως θεμελιωδώς καλή. Πόσες Kim Wexler ή Tara Knowles μπορούμε να μετρήσουμε;
Είναι αυτή η ευπρέπεια όμως της Kim που κάνει τους ηθικούς συμβιβασμούς της τόσο τραγικούς. Ακόμη όμως και αυτή η ένταση δε μπορεί να πει ολόκληρη την ιστορία της ακαταμάχητης περιπλοκότητας μίας γυναίκας που, και στα καλύτερά της, βαδίζει σε μια απίστευτα λεπτή γραμμή μεταξύ του να κάνει το σωστό επειδή είναι σωστό και να κάνει το σωστό επειδή την κάνει να νιώθει καλύτερα.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος που αντάλλαξε έγγραφα σχεδιασμού ενάντια στα συμφέροντα της Mesa Verde, που ενορχήστρωσε μία καμπάνια ψεύτικων επιστολών για να αθωωθεί πελάτης της, που συνωμότησε με τον Jimmy για να ασκήσει πίεση στη Mesa Verde ώστε να αλλάξει τα σχέδια για τον ιστότοπο του τηλεφωνικού της κέντρου.
Στην πρεμιέρα της 2ης σεζόν, αφού η διαμάχη της με τον Jimmy είχε πέσει στο κενό και την είχε πείσει να πιει ένα ποτό μαζί του στο μπαρ ενός ξενοδοχείου, έκαναν το πρώτο τους κόλπο μαζί όταν ως “Viktor” και “Giselle” εξαπάτησαν έναν τύπο για να πληρώσει ένα μπουκάλι τεκίλα αξίας 500 δολαρίων.
Ήταν ο Ken, ο χρηματιστής που μερικά χρόνια αργότερα θα ενοχλούσε τόσο πολύ τον Walter White που θα του έκαιγε το αμάξι μόλις στο τέταρτο επεισόδιο του Breaking Bad, ως μία πρώτη ένδειξη της εκδικητικής, βίαιης πλευράς του Walter.
Ένα ξεκάθαρο προμήνυμα του φινάλε για όσους είχαν πιστέψει ποτέ πως ό,τι έκανε το έκανε για την οικογένειά του («Το έκανα για μένα. Μου άρεσε. Ήμουν καλός σ’ αυτό»). Το Better Call Saul δε συνέδεσε καθόλου τυχαία την πρώτη απάτη της Kim με το ίδιο πρόσωπο, ενώ έχει έκτοτε φροντίσει να μας δείξει πως έχει κρατήσει το καπάκι του μπουκαλιού για ενθύμιο.
Η περίπτωση του κυρίου Acker, του ηλικιωμένου που χρειάστηκε να πετάξει από το ίδιο του το σπίτι, είναι η πιο χαρακτηριστική της ταλάντευσής της. «Δε μπορείς να φτιάξεις τους δικούς σου κανόνες», του λέει όταν εκείνος αρνείται να μετακομίσει ενώ η τράπεζα έχει το δικαίωμα να τον εκτοπίσει. «Νομίζεις ότι είσαι ξεχωριστός; Ένα συμβόλαιο σημαίνει κάτι. Είναι νόμος και επιβάλλεται. Παρ’ το απόφαση».
Το ίδιο βράδυ όμως θα περάσει ξανά από το σπίτι του, απεγνωσμένη για τη συμπάθειά του, με μία λίστα από άλλα σπίτια που ελπίζει να του αρέσουν και που υπόσχεται ότι θα πληρώσει από την τσέπη της. Θα απηχήσει στο συναίσθημά του ακόμα και με μία ιστορία από την παιδική της ηλικία. Ο Acker όμως δε συγκινείται. Πριν της χτυπήσει την πόρτα στη μούρη θα της πει: «Θα έλεγες τα πάντα για να πάρεις αυτό που θέλεις, έτσι δεν είναι;».
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι ο ηλικιωμένος δε δίνει άφεση στην Kim, αλλά ότι μπορεί να έχει δίκιο. Η Kim Wexler, το μοντέλο ηθικής διαύγειας του Better Call Saul, θα μπορούσε να του λέει ψέματα για να τον πάρει με το μέρος της. Μπορεί όσα λίγα γνωρίζουμε για το παρελθόν της να επιβεβαιώνουν τη συναισθηματική αλήθειας της ιστορίας που μοιράστηκε μαζί του, όμως ως κοινό δεν έχουμε αποδείξεις γι’ αυτό.
Είναι απίστευτο το πόσο καλά μάς έχει προετοιμάσει το Better Call Saul ώστε να διανοηθούμε καν αυτή την πιθανότητα. Είναι ένα μαγικό κόλπο που προκύπτει όχι μόνο από το σενάριο και τη σκηνοθεσία, αλλά και από την απίστευτη ερμηνεία της Seehorn, ένα καλιμπραρισμένο μείγμα ακριβείας φτιαγμένο από ειλικρίνεια και κίνδυνο.
Καθώς η σειρά οδηγεί την Kim σε ένα ολισθηρό ηθικό μονοπάτι, έχει αποκρύψει αρκετές πληροφορίες για εκείνη ώστε για να διαβρώνει επιτυχώς σιγά-σιγά την ικανότητά μας να εμπιστευόμαστε αυτά που λέει, χωρίς όμως να διαβρώνει την επιθυμία μας να την πιστέψουμε. Έχει κάνει άσχημα πράγματα σε εξαιρετικά κοινή θέα, αλλά επειδή τα έχει κάνει κυρίως με τον Jimmy έχουμε την τάση να τα εξηγούμε ως την κακή επιρροή του πάνω της.
Η Kim όμως δεν είναι σαν τον Jimmy επειδή έχει διαφορετική αίσθηση του σωστού, αλλά γιατί στο τέλος κάνει τα ίδια. Καθορίζεται από τις πράξεις της κι ας μην το θέλει. Ακόμα και όταν βρίσκει φαινομενικά τέλειες λύσεις δεν είναι ποτέ τέτοιες στο τέλος, και καμία σειρά δεν είναι καλύτερη από το Better Call Saul στο να συσσωρεύει τη μία συνέπεια μετά την άλλη, τόσο μεθοδικά και αυξητικά που να γίνονται αναπόφευκτες.
«Όλοι κάνουμε τις δικές μας επιλογές και αυτές οι επιλογές μάς βάζουν σε έναν δρόμο», είχε πει ο Mike στον Jimmy την περασμένη σεζόν. «Κάποιες φορές μοιάζουν με μικρές επιλογές, αλλά σε βάζουν στον δρόμο σου. Σκέφτεσαι να φύγει από αυτόν, αλλά τελικά επανέρχεσαι. Και ο δρόμος στον οποίο βρισκόμαστε μάς οδήγησε στην έρημο, και σε όλα όσα συνέβησαν εκεί, και κατευθείαν πίσω στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Και τίποτα, τίποτα δε μπορεί να γίνει γι’ αυτό».
Ο δρόμος του Jimmy McGill τον οδηγούσε εξαρχής στον Saul Goodman. Για την Kim Wexler δεν έχουμε ιδέα.
