Ένας οδηγός επιβίωσης για το νέο “X-Men”

Καταρχάς, το “Χ-Men: Days of Future Past” είναι πολύ καλό. Ο Μπράιαν Σίνγκερ επιστρέφει στην καρέκλα του σκηνοθέτη, όπως ο θεός του σινεμά ήθελε να συμβούν τα πράγματα, και το franchise είναι πάλι στο σωστό δρόμο.

Στη νέα, πολυαναμενόμενη ταινία, ο Γούλβεριν στέλνεται στο παρελθόν για να διορθώσει το ‘χαλασμένο’ μέλλον της αρχής του φιλμ, μια δυστοπία στην οποία ανίκητα ρομπότ Φρουροί εξολοθρεύουν μεταλλαγμένους, αλλά και ανθρώπους που μπορεί να μεταδώσουν το γονίδιο Χ στους απογόνους τους, μέχρι, εν τέλει, το τέλος της ανθρωπότητας. ‘Κοίτα πού μας οδηγεί το μίσος’.

Τελοσπάντων, στο παρελθόν ο Γούλβεριν θα πρέπει να βρει τις νεότερες εκδοχές του Καθηγητή Χ και του Magneto, και μαζί να αποτρέψουν έναν φόνο που πρόκειται να διαπράξει η Μυστίκ, ο οποίος και θα αποτελέσει την αρχή του τέλους.

Επίσης η ταινία είναι ταυτόχρονο σίκουελ 6 ταινιών, μία εκ των οποίων είναι πρίκουελ των άλλων 5, και οι οποίες συνολικά μεταξύ τους αριθμούν δύο εντελώς διαφορετικά ensembles και δεκάδες (εκατοντάδες να τολμήσω να πω;) μεταλλαγμένους. Η μία λύση είναι να κάτσεις να δεις όλες τις ταινίες ξανά, η άλλη λύση είναι να πας στο σινεμά σε φάση “εντάξει, τό’χω, #YOLO”, και η τελευταία λύση είναι να συνεχίσεις να διαβάζεις αυτή τη σελίδα επειδή α) την άνοιξες που την άνοιξες μωρέ και β) εδώ θα τα πούμε όλα.

(Όχι όλα όλα προφανώς, αλλά τα σημαντικά, τα απαραίτητα για να δεις το “Days of Future Past”.)

Tι είναι οι X-Men;

Γκρουπ μεταλλαγμένων που έχουν ορκιστεί να προστεατεύουν μια ανθρωπότητα που τους μισεί και τους φοβάται. Αυτό ήταν το concept πίσω στα ‘60s, όταν οι αγώνες για αποδοχή των διαφορετικών, περιθωριακών ομάδων της κοινωνίας μόλις ξεκινούσε, και οι περιπέτειες των μεταλλαγμένων κουβαλούσαν τεράστια αλληγορικής σημασίας δύναμη. Σήμερα, μισό αιώνα αργότερα, η κοινωνία μας έχει εξελιχθεί αλλά με έναν μάλλον αποκαρδιωτικό τρόπο, η ιστορία των μεταλλαγμένων παραμένει καίρια όσο ποτέ.

*φλερτάρει με την κατάθλιψη, ανοίγει ουισκάκι*

Πιο συγκεκριμένα, οι X-Men είναι η ομάδα δράσης που σχηματίζει ο Καθηγητής Χ, ο οποίος όση ώρα δεν πολεμάει ρομπότ μίσους, παρανοϊκούς μεταλλαγμένους χιτλερίσκους, αποτρελλαμένους πρώην συμμάχους ή, ξερωγώ, εξωγήινες εισβολές, διευθύνει μια σχολή στην οποία νέοι από όλο τον κόσμο με παντός ειδός μεταλλάξεις, έρχονται για να μάθουν πώς να ελέγξουν τις δυνάμεις τους, να μορφωθούν, και να μπουν στον σωστό -ηθικά- δρόμο, ακολουθώντας τις διδαχές του Καθηγητή περί ειρηνικής συνύπαρξης με το status quo του homo sapiens.

Γιατί λέγονται X-Men;

Γιατί ο Καθηγητής Χ είναι κάπως ψωνάρα και τους έδωσε το όνομά του.

Επίσης, jerk.

Ποιοι είναι οι X-Men;

Εσύ ρώτησες.

 

Ωραία, θα το ρωτήσω αλλιώς. Ποιοι είναι οι X-Men που με νοιάζουν αυτή τη στιγμή;

Ο Wolverine (Χιου Τζάκμαν). Πάντα μας νοιάζει ο Wolverine. Ο Wolverine συνδέει το παρελθόν και το μέλλον στην ταινία, επειδή είναι βασικά ο μόνος χαρακτήρας που θα έμοιαζε ίδιος από το 1970 μέχρι το 2030 ή όποτε διαδραματίζεται το “Days of Future Past”.

Από εκεί και μετά έχουμε δύο βασικά γκρουπάκια:

Το χαλασμένο μέλλον. Εδώ έχουμε τον Καθηγητή Χ (Πάτρικ Στιούαρτ) και τον Magneto (Ίαν Μακέλεν) που παρότι εχθροί, έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για να αποτρέψουν την καταστροφή. Τον Wolverine στο παρελθόν στέλνει η Κίτυ Πράιντ (Έλεν Πέιτζ) που παρά τον περιφερειακό της ρόλο σε αυτές τις ταινίες, είναι στην πραγματικότητα ένας από τους 3-4 καλύτερους χαρακτήρες στην ιστορία των X-Men. Ο Iceman (Σον Άσμορ) κοιτάζει αγχωμένος και με ένταση. Η Στορμ (Χάλι Μπέρι) δεν λέει ούτε ένα αστείο για βατράχια. Η Μπλινκ (Φαν Μπινγκμπινγκ) κάνει τις πιο κουλ σκηνές δράσης της ταινίας. Ο Κολοσός (Ντάνιελ Κάντμορ) κυρίως στέκεται τριγύρω και σκέφτεται πόσο πιο σημαντικός είναι στα κόμικς από όσο στις ταινίες. 3-4 ακόμα χαρακτήρες νοιάζουν μόνο τους φίλους σου που έπιασαν 25/25 σε αυτό το κουίζ.

Το πολύχρωμο παρελθόν. Εδώ έχουμε τον Καθηγητή Χ (Τζέιμς Μάκαβοϊ) και τον Magneto (Μάικλ Φασμπέντερ) που πρέπει να συνεργαστούν με τη βοήθεια του Wolverine για να αλλάξουν την καταστροφική Ιστορία, μην αφήνοντας τη Μυστίκ (Τζένιφερ Λόρενς) να δολοφονήσει τον Μπόλιβαρ Τρασκ (Πίτερ Ντίνκλατζ). Ο Quicksilver (Έβαν Πίτερς) κλέβει την παράσταση. Ο Beast (Νίκολας Χουλτ) είναι εκεί χωρίς τρομερά καλό λόγο. Ο Γουίλιαμ Στράικερ (Τζος Χέλμαν) έχει την πιο απολαυστική φάτσα κακού-που-δεν-θα-κάνει-κάτι-κακό-μέχρι-τρεις-ταινίες-παρακάτω. Και όπως και στο μέλλον, υπάρχουν 5-6 ακόμα μεταλλαγμένοι που δε σε νοιάζει στην πραγματικότητα ποιοι είναι.

Περίμενε, τον Καθηγητή Χ και τον Magneto τους παίζουν δύο ηθοποιοί;

Είσαι πολύ παρατηρητικός. Ναι!

 

Αυτό συμβαίνει επειδή το καστ των πρώτων ταινιών που θυμάσαι α) μεγάλωσε, β) βαρέθηκε να παίζει επ’άπειρον τους ίδιους ρόλους και γ) είδε το “Last Stand” και δε θέλησε να αγγίξει ξανά το franchise. (Εκτός από τον Χιου Τζάκμαν για τον οποίον από τα α-β-γ ενδέχεται και να μην ισχύει κανένα.) Οπότε πριν 3 χρόνια το στούντιο αποφάσισε να κάνει reboot τους X-Men, ξεκινώντας την ιστορία από πιο παλιά, κρατώντας κάποιους χαρακτήρες (νεότερους) και εισάγοντας και πολλούς καινούριους. Οπότε, όπως συμβαίνει με τις ταινίες Spider-Man ας πούμε, είχαμε την παλιά τριλογία, και έχουμε και την καινούρια ταινία.

Αλλά επειδή στον κόσμο των X-Men όλα πρέπει να είναι πολύπλοκα, κάποιος μια μέρα είχε την επική ιδέα τα δύο διαφορετικά καστ να ενωθούν σε μία ταινία. Έτσι έχουμε το μέλλον (που είναι το παλιό καστ) και έχουμε και το παρελθόν (που είναι το νέο καστ) και στη μέση ο Μάνωλης-Wolverine-ελβετικός σουγιάς. Και κάπως έτσι, το “X-Men: Days of Future Past” ενώνει όλες τις ιστορίες σε μία.

Χρειάζεται ειλικρινά να ξέρω τι συμβαίνει σε 6 ταινίες για να δω την καινούρια;

Θα τα πούμε αναλυτικότερα παρακάτω, αλλά εν συντομία, όχι. Η ταινία κάνει πολύ σαφές τι συμβαίνει και ποιος είναι ο σκοπός στην πλοκή. Απλά εντάξει, διάφορα αστειάκια και αναφορές και κλεισίματα του ματιού θα σε προσπεράσουν. Και θα δείχνει ΣΥΝΕΧΕΙΑ έναν τύπο με μεγάλο σαγόνι που κοιτάζει πολύ μοχθηρά και θα είσαι σε φάση “τι, τι ΤΙ, ποιος ΕΙΝΑΙ αυτός ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΑΠΟ ΜΕΝΑ”, οπότε χαλάρωσε, δεν τρέχει τίποτα, εσύ δίνει σημασία στην πλοκή.

Ωστόσο θα επανέλθουμε.

Η Στορμ γιατί δε λέει ούτε ένα αστείο για βατράχια;

Στο δυστοπικό μέλλον του “Days of Future Past” δεν επιτρέπεται το χιούμορ και υποπτεύομαι πως για όλα φταίει αυτό:

 

Τι είναι ακριβώς το “Days of Future Past” και γιατί όλοι οι φίλοι μου που διαβάζουν κόμικς ουρλιάζουν για αυτό ασταμάτητα εδώ και δύο χρόνια;

 

Είναι μια απλή ιστορία που δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες στον τίτλο Uncanny X-Men το 1981. Δεν ήταν κάποιο big deal τότε, δεν ήρθε με τις τυμπανοκρουσίες κάποιου σημερινού event σαν αυτά που μαγειρεύονται κάθε λίγους μήνες. Απλά διάβαζες τη σειρά και ξαφνικά, τον έναν μήνα, πίσω από ένα εξώφυλλο που υποσχόταν το μισό καστ σφαγμένο, έβλεπες σελίδα μετά τη σελίδα, να συμβαίνει ακριβώς αυτό. Οι πάντες σκοτώθηκαν. Και ήταν η Κίτι Πράιντ (κι όχι ο Wolverine, βλέπεις στα κόμικς ο χαρακτήρας δεν ερμηνεύεται από τον Χιου Τζάκμαν) που μετέφερε τη συνείδησή της στο νεότερο εαυτό της, αποτρέποντας αυτό το αποπνικτικό μέλλον.

Η ιστορία φυσικά ακούγεται γνώριμη σήμερα, γιατί στα 33 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχει αντιγραφεί αμέτρητες φορές από κάθε πιθανό sci-fi στόρι. Η ιδέα του ‘χαλασμένου μέλλοντος/εναλλακτικού timeline’ όπου οι συγγραφείς ενδίδουν στον πειρασμό του να σκοτώσουν με ευφάνταστους τρόπους όποιον χαρακτήρα τους γουστάρουν, έχει γίνει λίγο-πολύ στάνταρ sci-fi μοτίβο. Οι Κρις Κλέρμοντ/Τζον Μπερν δημιούργησαν το 1981 μια μίνι επανάσταση σα να μη συνέβαινε τίποτα.

Άρα υπάρχουν πολλές ιστορίες με εναλλακτικά σύμπαντα;

Ναι.

(via)

Γιατί χαιρόμαστε που γύρισε στην καρέκλα του σκηνοθέτη ο Μπράιαν Σίνγκερ;

Με την πρώτη ταινία ο Σίνγκερ ουσιαστικά εγκαινίασε την εποχή των υπερηρώων στο σινεμά. Με τη δεύτερη, γύρισε την καλύτερη υπερηρωική ταινία μέχρι να βγει το “Avengers”. Και με το που αποχώρησε, ακολούθησε το χάος. Η 3η ταινία της αρχικής τριλογίας κατάφερε να χαραμίσει το “Dark Phoenix Saga” που είναι ίσως το διασημότερο storyline στην ιστορία των υπερηρωικών κόμικς, βάζοντας την παντοδύναμη οντότητα της Phoenix να τουμπάρει αυτοκίνητα σε ένα εγκαταλειμμένο πάρκινγκ. Ακολούθησαν δύο σόλο ταινίες Wolverine που θυμάσαι ότι ήταν κακές περισσότερο από ό,τι θυμάσαι τι γινόταν όντως σε αυτές.

H μόνη ταινία της προκοπής έκτοτε ήταν το “First Class”, στο οποίο ο Σίνγκερ επέστρεψε ως παραγωγός και συν-σεναριογράφος, προτού αναλάβει ξανά ο ίδιος τα ηνία του franchise με το “Days of Future Past”, που ω του θαύματος, είναι επίσης πολύ καλό. Και στο οποίο όπως όλοι καταλάβαμε, η πλοκή είναι ότι ο Wolverine γυρνάει στο παρελόν για να διορθώσει το μέλλον στο οποίο γύρισε ταινίες X-Men κάποιος άλλος εκτός του Σίνγκερ.

Μετά το μεταλλαγμένο mash-up του “Days of Future Past”, ο Σίνγκερ ετοιμάζεται για την επόμενη X-Men ταινία του, το “Apocalypse”, το οποίο θα μας έρθει σε 2 καλοκαίρια από τώρα και στο οποίο ο κακός θα είναι ο κύριος του τίτλου, δηλαδή ο Πρώτος Μεταλλαγμένος. Spoiler alert: Θα είναι κι εκείνο καλό.

Αρκετά με τις απόψεις, εν τέλει τις προηγούμενες τις βλέπω ή όχι;

Φυσικά να δεις, εκτός αν έχουν “Wolverine” στον τίτλο ή “Μπρετ Ράτνερ” στη σκηνοθεσία. Οι τρεις ταινίες με την εμπλοκή του Σίνγκερ είναι όλες πολύ σημαντικές για την πλοκή. Από το “Last Stand” έχουν επιβιώσει λίγοι δεύτεροι χαρακτήρες και 1-2 σημαντικές ιδέες, από το πρώτο “Wolverine” κάποια πράγματα για τον Wolverine (το παρελθόν του με το Weapon X κυρίως), και από το δεύτερο “Wolverine” (a.k.a. “The Wolverine”) βασικά τίποτα.

Ποιος είναι ο Quicksilver και γιατί σου κάνω αυτή την ερώτηση;

Μου κάνεις αυτή την ερώτηση επειδή για αρκετό καιρό γελούσαμε με τις πρώτες εικόνες του χαρακτήρα.

 

Κι επίσης επειδή τα στούντιο που έχουν X-Men και Avengers δεν τα βρίσκουν, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου χαρακτήρα στις δύο ταινίες. Ναι, το ξέρω, είναι γελοίο. Αλλά τι να γίνει.

Επίσης μου κάνεις αυτή την ερώτηση επειδή θέλω να μιλήσω για τον Quicksilver.

Ο Quicksilver είναι λοιπόν ένας χαρακτήρας που κατά κύριο λόγο συνδέεται με τους Avengers (κάτι που στις ταινίες X-Men δε θα αναφερθεί ποτέ επειδή αυτό ανήκει στα δικαιώματα των απέναντι) αλλά που έχει δυνάμεις μεταλλαγμένου επειδή είναι γιος του Magneto (κάτι που στις ταινίες των απέναντι δε θα αναφερθεί ποτέ επειδή αυτό ανήκει στα δικαιώματα των απο’δω). Η δύναμή του είναι ότι είναι εξωφρενικά γρήγορος, κάτι που αποκτά ξεχωριστή χρησιμότητα για τους X-Men σε μια πολύ συγκεκριμένη σκηνή της ταινίας η οποία είναι και το απόλυτο highlight του “Days of Future Past”.

Τον χαρακτήρα παίζει εδώ ο Έβαν Πίτερς του “American Horror Story”, είναι φανταστικός, κλέβει την παράσταση στην ταινία, και εμφανίζεται όσο λίγο αλλά και όσο πολύ πρέπει, ώστε και να χορτάσουμε αλλά και να θέλουμε κι άλλο. Κοινώς, ο Quicksilver θα απολαύσει από αυτό το φιλμ ό,τι κι η Μυστίκ από το “X2”, μετά το οποίο απέκτησε μέχρι και προσωπικό τίτλο κόμικς για δύο χρόνια. Έχει ήδη ανακοινωθεί πως ο Quicksilver θα επιστρέψει για το σίκουελ “X-Men: Apocalypse” σε 2 χρόνια.

Αλλά πρώτα θα τον δούμε του χρόνου στο “Avengers: Age of Ultron”, παιγμένο από άλλο ηθοποιό (τον άχρωμο Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον του “Godzilla”), έχοντας διαφορετικό backstory, και δίχως ποτέ να αναφερθεί πως είναι μεταλλαγμένος. Θα είναι βασικά απλά ένας γρήγορος τύπος που θα τυχαίνει να έχει το ίδιο όνομα με αυτόν.

Τίποτα, οι άνθρωποι που ευθύνονται για όλο αυτό είναι εφτάχρονα.

Βλέπω πως έχεις συγχυστεί λίγο. Θες να μου μιλήσεις περισσότερο για τη Μπλινκ;

Ναι, ευχαριστώ. Η Μπλινκ είναι ο άλλος χαρακτήρας που όλοι θα ψάχουν να μάθουν περισσότερα μετά την ταινία.

Δεν είναι πως έχει κάποιο μεγάλο κομμάτι αφιερωμένο σε αυτήν, όπως ο Quicksilver. Είναι μια από τους μεταλλαγμένους του μέλλοντος, από αυτούς που δεν έχεις ιδέα ποιος είναι ο καθένας και ούτε σε νοιάζει. Αλλά αυτή θα την προσέξεις, γιατί έχει την πιο κουλ οπτικά υπερδύναμη όλης της ταινίας. Μπορεί να δημιουργεί πύλες τηλεμεταφοράς, οι οποίες στην πράξη είναι απλά πολύ περίπλοκα shortcuts την ώρα της μάχης μέσα σε κάτι μωβ καπνούς και περιθώρια. Βασικά πρέπει να το δεις, θα χαζέψεις. Η χορογραφία των μαχών δείχνουν πόσο πολύ έχει εξελιχθεί το στυλ του Σίνγκερ στη σκηνοθεσία σκηνών δράσης.

 

Η Μπλινκ (Φαν Μπινγκμπινγκ) λέγεται Κλαρίς Φέργκιουσον, όχι ότι θα το μάθεις αυτό από την ταινία βέβαια, και στα κόμικς έγινε γνωστή στο πλαίσιο του “Age of Apocalypse” storyline που καθόρισε τα X-Men κόμικς των ‘90s. Δε ξέρω αν αυτό σημαίνει πως μπορεί να τη δούμε (με κάποιο τρόπο) και στο επερχόμενο “X-Men: Apocalypse”, αλλά πολύ το εύχομαι. Ύστερα βγήκε ένα mini series 4 τευχών που είναι από τα πρώτα πράγματα που θυμάμαι να αγοράζω ποτέ από αμερικάνικα κόμικς, οπότε υπάρχει ένα μικρό ενδεχόμενο από εκεί να πηγάζει ένα 17% του ενθουσιασμού μου. Δεκτό.

Αλλά αλήθεια, είναι τέλειες οι σκηνές της στην ταινία.

Υπάρχει κάπου συνοπτικά όλη η ιστορία των ταινιών ως τώρα;

(Νά’ναι καλά το Empire.)

Και αυτή η ταινία “X-Force” που πήρε το αυτί μου κάπου ότι ετοιμάζεται;

Ένα-ένα.