Κάντε πέρα, ’80s: Το ‘Everything Sucks!’ προτείνει κάτι διαφορετικό για τη νοσταλγία σου
Το 'Everything Sucks!' απαιτεί πολλή από την υπομονή του θεατή, αλλά τελικά φθάνει στον στόχο του.
- 25 ΦΕΒ 2018
Εάν πιστέψουμε τους ιστορικούς, ο κύκλος της νοσταλγίας ανοίγει περίπου στα τριάντα χρόνια.
Τριάντα πάνω-κάτω χρόνια δηλαδή μετά την παιδική τους ηλικία, οι δημιουργοί φτιάχνουν σενάρια και εικόνες επηρεασμένες από όσα σχημάτισαν την καλλιτεχνική τους ταυτότητα μεγαλώνοντας, και οι θεατές αναπολούν τις απλούστερες μέρες επενδύοντας τον οβολό τους σε αυτά που τις απεικονίζουν.
Κάπως έτσι η νοσταλγία γίνεται βιομηχανία εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων και επιτυχημένες σειρές σαν το ‘Stranger Things’ μετατρέπουν τα ‘80s σε καταφύγιο. Μετά την αναβίωση των ’90s στη μόδα λοιπόν, ήρθε με μαθηματική ακρίβεια η ώρα και για το μεγάλο τηλεοπτικό τους comeback.
Λίγους μήνες μετά το άψογο ‘Derry Girls’ που την ύψωσε πρώτο στην Ευρώπη, τη σημαία τους κυματίζει περήφανα το αμερικανικό ‘Everything Sucks!’, μια νέα παραγωγή δέκα επεισοδίων από το Netflix από τον σεναριογράφο του ανεξάρτητου κινηματογραφικού χιτ ‘Like Crazy’, Ben York Jones και τον Michael Mohan (‘Save the Date’), που υποσχέθηκε την ιδιοσυγκρασία των καλτ χιτ ‘Freaks and Geeks’ και ‘My So-Called lLife’. Όπως και εκείνα, έτσι και το ‘Everything Sucks!’ προσπαθεί να παρουσιάσει μια πιο ρεαλιστική καθημερινότητα για τους πρωταγωνιστές του που δεν μοιάζει με αυτή των κουλ δεκαπεντάχρονων στο ‘Beverly Hills 90210’ ή του ‘Gossip Girl’.
Στην πόλη Boring του Oregon (υπάρχει και όντως ονομάζεται έτσι) το ημερολόγιο γράφει 1996, τα ραδιοκύματα κινούνται σε ρυθμούς Oasis και Tori Amos, και οι μαθητές του Λυκείου της περιοχής κάνουν γύρω στο εικοσάλεπτο να συνδεθούν στο Ίντερνετ.
Οι σπασίκλες του σχολείου γράφονται στην κινηματογραφική και τη θεατρική του λέσχη, αλλά μετά από γιγαντιαία ζημιά που προκάλεσαν οι πρώτοι στις εγκαταστάσεις των δεύτερων, οι δύο αντίπαλες ομάδες θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για την παραγωγή της πρώτης ταινίας του σχολείου. Η κοινή τους διαδρομή προφανώς και δεν θα είναι ομαλή. Ούτε και της σειράς που έφτασε μέχρι τα μισά για να βρει τη φωνή της.
Αντίθετα με το ‘Stranger Things’ που ενσωμάτωσε στο DNA του τις αναφορές στη δεκαετία που το διαμόρφωσαν με τρόπο οργανικό, το ‘Everything Sucks!’ προσπαθεί να χωρέσει όσες περισσότερες μπορεί σε κάθε επεισόδιό του. Ακόμα κι αν το αποτέλεσμα στην πράξη θυμίζει πιο πολύ κουτάκια που τικάρονται, παρά αυθόρμητη διαδικασία.
Κουτάκια έχει τικάρει το σενάριο και για τους περισσότερους χαρακτήρες που σε πρώτη φάση βολεύονται στα στερεότυπα τόσων και τόσων νεανικών σειρών, με φωτεινότατες εξαιρέσεις τους ρόλους – και το ταλέντο – του Jahi Winston ως Luke και της Peyton Kennedy ως Kate. Το χαμόγελο του πρώτου θα είναι ο moneymaker της καριέρας του, ενώ για τη δεύτερη σκέψου έναν συνδυασμό νεαρής Julia Stiles και Katie Holmes επί ‘Dawson’s Creek’ – είναι τρομερά παρούσα στις στιγμές που δεν χρειάζεται να πει μισή λέξη.
Οι δυο τους ευτυχώς σώζουν την παρτίδα της πρώτης πράξης σηκώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του τηλεοπτικού χρόνου στους ώμους τους. Προς τιμήν της σειράς, δεν είναι επίσης και οι αναμενόμενοι πρωταγωνιστές (και δεν αναφερόμαστε στο γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκαν πραγματικοί έφηβοι στη σειρά και όχι 30ρηδες – μπορούμε να το κάνουμε συχνότερα, παρακαλώ;).
Εκείνος είναι ο μαύρος έφηβος που σπάνια βλέπεις στο κέντρο τέτοιων αφηγήσεων. Εκείνη το αντικείμενο του ενδιαφέροντός του που με τη σειρά της προσπαθεί να αποδεχθεί τον διαφορετικό σεξουαλικό της προσανατολισμό, σε μια εποχή ακόμη πιο αφιλόξενη από τη σημερινή.
Το αγόρι αυτή τη φορά δεν μπορεί να κερδίσει το κορίτσι όπως μας έχουν εκπαιδεύσει να περιμένουμε δεκάδες εφηβικά δράματα και, όπως θα διαπιστώσεις κι εσύ και ο ίδιος ο Λουκ μέσα από ειλικρινείς, συχνά σπαρακτικές σκηνές μεταξύ τους, ο εγωισμός του δεν έχει μεγαλύτερη αξία από τις ανάγκες της.
Η σειρά έχει μια σπάνια για εφηβικό σόου, ενδιαφέρουσα πλοκή για τους ενήλικους χαρακτήρες της, βρίσκει πώς να ενορχηστρώνει καλύτερα τα επεισόδια που χρειάζονται σύσσωμο το καστ της όσο προχωρά, και μαθαίνει να ντύνει μουσικά τις στιγμές της με νόημα που υπερβαίνει την επίκληση στο συναίσθημα του σαραντάρη θεατή με τις ‘90s κασέτες στο πατάρι.
Ξεχωρίζει η χρήση του ‘Beautiful Life’ των Ace of Base στο ξεκίνημα ενός επεισοδίου με το νεαρό καστ να το τραγουδά στο πούλμαν μιας εκδρομής (πόσο φλάσμπακ το συγκεκριμένο!), ενώ μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους το τραγούδι θα ακουστεί ξανά σε τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα.
Είναι όμως μέσα από τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών του που το ‘Everything Sucks!’ δεν καταφέρνει απλά να βρει βάθος στο δεύτερο μισό του, αλλά να μεταμορφωθεί αναπάντεχα από κλισέ υπόθεση ενηλικίωσης σε μια έξοχη coming out ιστορία.
Είναι απαραίτητη θέαση; Όχι. Αλλά μέχρι το τέλος του τα πρώτα πταίσματα θα έχουν συγχωρεθεί και θα περιμένεις με ανανεωμένη όρεξη τη συνέχεια.
* Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το κυριακάτικο TV Έθνος.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
