EXIT: Μια (μουσική) περιπλάνηση στη Σερβία
Φεστιβαλικό manual: Λίγο ρακία, λίγο ποτάμι και οι μπάντες μου. Μια συντάκτρια εξηγεί γιατί θα ξαναπάει στο EXIT Festival.
- 19 ΙΟΥΛ 2016
Η εμπειρία του EXIT είναι (όπως και όλα εδώ που τα λέμε) άλλο να στα περιγράφω και άλλο να τα ζεις. Και δεν είναι μόνο ότι βλέπεις μαζεμένα τα μεγαλύτερα ονόματα που κυκλοφορούν και για όλα πραγματικά τα γούστα, από David Guetta και Prodigy, μέχρι Paradise Lost και Dub Pistols. Με σκηνή dance, ρέγκε, ντίσκο, μέταλ, τρανς και την καλύτερη ακουστική που υπάρχει αφού παρόλο που βρίσκονται δίπλα σχεδόν η μία στην άλλη, ο ήχος ακούγεται πεντακάθαρος και δεν μπερδεύεται ποτέ, οι στιγμές στο Petrovaradin είναι μοναδικές. Αλλά τα έχουμε πει αυτά. Εκτός όμως από το φεστιβαλικό χώρο του κάστρου, η πόλη είναι εξίσου μαγική γι αυτό και φτιάξαμε έναν οδηγό για να δεις όσα περισσότερα μπορείς μέσα σε τρεις μέρες στο Νόβι Σαντ.
Η Σερβία είναι δίπλα μας, τα εισιτήρια είναι ένα τίποτα και για πτήση και για λεωφορείο και η χώρα είναι πάμφθηνη. Το νόμισμα τους είναι τα δηνάρια, το οποίο στο άκουσμα σε κάνει να νιώθεις μεσαιωνική αριστοκρατία. Δίνεις 100 ευρώ και παίρνεις 12000 δηνάρια και νιώθεις ακόμη πιο αριστοκρατία και τα δηνάρια δεν σου τελειώνουν πραγματικά ποτέ.
Time to spend!
Τι μπορείς να κάνεις στο Νόβι Σαντ μέχρι να έρθει η ώρα για το EXIT
Ημέρα 0
Την πρώτη ημέρα του ΕΧΙΤ την ονομάζω ημέρα 0 γιατί αν μόλις έχει φτάσει από πτήση ή από κτελ το τελευταίο που θες ή που προλαβαίνεις να κάνεις, είναι εξορμήσεις πριν τα acts. Από το επόμενο πρωί έχεις όλη τη μέρα μπροστά σου να κάνεις πράγματα, μέχρι να ρθει το βράδυ και να κάνεις ακόμη περισσότερα στο φεστιβάλ.
Ημέρα 1η | Βόλτα στην πλατεία – Καφέ στην πασαρέλα – Μπέργκερ στο Toster
(Φωτογραφία: Chris Stais)
Τίποτα δεν είναι πιο χαλαρωτικό από ένα μεσημεριανό περίπατο στην πόλη. Το Νόβι Σαντ παρόλο που κατακλύζεται με κόσμο την περίοδο του EXIT, διατηρεί μια ισορροπία μεταξύ της ηρεμίας της επαρχίας και της ζωντάνιας της πόλης. Είναι η συμπρωτεύουσα δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, είναι φοιτητούπολη και φιλοξενεί και το EXIT, συνδυασμός που το κάνει να έχει πολύ ωραία πράγματα να βγεις και να κάνεις, πέρα ότι από μόνο του το κέντρο της είναι μια ζωγραφιά. Η κεντρική πλατεία με το δημαρχείο σε συνδυασμό με την πασαρέλα με τις καφετέριες θυμίζει κάτι μεταξύ Ευρώπης και ελληνικού νησιού.
Ειδικά για τις ημέρες του EXIT στήνονται στην κεντρική πλατεία, αλλά και σε μια μικρότερη ένα στενό μακριά της, πάγκοι με χειροποίητα αντικείμενα που θέλεις να πάρεις από όλους (και αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ σε τέτοιου είδους μπαζάρ).
Μετά τη βόλτα και τα ψώνια, χώνεσαι σε ένα από τα αδιέξοδα της πασαρέλας για να φας στο μέρος, που σου προτείνουν όλοι όσοι μένουν στο Νόβι Σαντ και ξέρουν από μπέργκερ. Και το όνομα αυτού, Toster.
Η ικανοποίηση είναι εγγυημένη.
Ημέρα 2η | Εκδρομή στο Βελιγράδι
Είναι κρίμα με μία μόνο ώρα απόσταση από το Νόβι Σαντ, να μην πας να δεις και την πρωτεύουσα της Σερβίας, το πανέμορφο Βελιγράδι. Οι Νοβισάντες μας προειδοποίησαν να πάμε με κτελ και όχι με τρένο (και τους ακούσαμε) γιατί με τα κτελ είναι καινούρια , ενώ με το τρένο είναι πιθανό να πετύχεις κάποια πολύ παλιά αμαξοστοιχία. Εμένα αυτό μου φάνηκε ρομαντικό γιατί φαντάστηκα αυτό αλλά για να επέμεναν τόσο δεν θα είναι, έτσι δεν θα μάθω ποτέ (ή έστω φέτος).
Το Βελιγράδι είναι πιο γρήγορων ρυθμών και πιο ευρωπαϊκού βεληνεκούς. Εδώ μιας και έχεις κάνει πρώτα ένα μικρό ταξίδι για να φτάσεις, μπορείς να ξεκινήσεις κατευθείαν με το φαϊ. Το Manufaktura βρίσκεται σε έναν όμορφο πεζόδρομο, που εμείς βαφτίσαμε Βουκουρεστίου της Σερβίας, και από πάνω από το κεφάλι σου το κοσμούν κόκκινες ομπρέλες, το οποίο πολύ πρωτότυπο- δεν το χα ξαναδεί. Αλλά το Manufaktura δεν είναι μόνο πόζα, αφού τα πιάτα του είναι καταπληκτικά. Έχει βαλκανική κουζίνα έτσι θα δεις και ελληνικά πιάτα (προς θεού μην τα πάρεις) γιατί τα σέρβικα είναι το κάτι άλλο.
Εμείς πήραμε αυτά.
Τα must see της πόλης είναι το κάστρο, η εκκλησία του Άγιου Σάββα και το μουσείο του Νίκολα Τέσλα, από τα οποία δεν είδαμε κανένα γιατί σκάσαμε από το φαϊ και απλά κάναμε βόλτες στο κέντρο του Βελιγραδίου, οπότε μάλλον ανακαλώ για το πρώτα το φαϊ. Ένας ακόμη όμως λόγος να επαναλάβω το ταξίδι του χρόνου.
Ημέρα 3η | Ηλιοθεραπεία και cocktail στην παραλία – Φαϊ στο Piknik
Πολλές όχθες του Δούναβη έχουν διαμορφωθεί ως ωραιότατες παραλίες και ομολογώ αυτό δεν το ξερα. Η παραλία Strand μοιάζει υπερβολικά με τη Βουλιαγμένη και έχει και είσοδο 50 δηνάρια (δηλαδή κάτω από 50 λεπτά) και αν ξεπεράσεις αυτή την wtf εικόνα με τις αλεπούδες που για κάποιο λόγο αντικρίζεις στην είσοδο, μπορείς να απολαύσεις ωραιότατο κοκτέιλ με θέα τον Δούναβη.
Το highlight όμως -της πόλης θα πω- για μένα είναι το εστιατόριο Piknik. Λίγα λεπτά (και σε χρόνο και σε χρήμα) με το ταξί από την παραλία και φτάνεις στο πιο απίθανο μέρος που είδα στη Σερβία. Το εστιατόριο Piknik βρίσκεται και αυτό στις όχθες του Δούναβη χωρίς όμως να υπάρχει παραλία. Έχει την πιο ωραία θέα, την πιο ωραία ατμόσφαιρα, το πιο ωραίο φαγητό και είναι και πάμφθηνο (και με αυτό εννοώ ότι σκας στο φαϊ, στο ποτό και στο γλυκό δίνοντας κάτω από 10 ευρώ). Πάω τώρα Νόβι Σαντ μόνο και μόνο για να ξανακάτσω εκεί πέρα. Ορκίζομαι.
***
PLUS: 4 απαυγάσματα φεστιβαλικής σοφίας
Για τους Σέρβους: Είναι πιο πιθανό να πετύχεις Σέρβο να μιλά καλά Ελληνικά, παρά να μιλά καλά Αγγλικά.
Οι Σέρβοι έρχονται πολύ συχνά στην Ελλάδα ειδικά στο βόρειο μέρος (Επτάνησα αλλά και Θεσσαλονίκη-Χαλκιδική). Επίσης πολλοί Σέρβοι μιλούν ελληνικά και μάλιστα με πολύ καλή προφορά. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλά παιδιά την περίοδο του βοσνιακού πολέμου φιλοξενήθηκαν από οικογένειες στην Ελλάδα μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στη Σερβία. Πολλές φορές θα τύχει λοιπόν να γνωρίσεις Σέρβους που έχουν κανονισμένες διακοπές στην Ελλάδα ή που μιλούν Ελληνικά ή που η γυναίκα, ξάδερφος, φίλος τους μιλά Ελληνικά (και μπορεί να στην δώσουν στο τηλέφωνο να μιλήσετε κιόλας- ναι έγινε σε μας).
Για το φαϊ: Τα διπλοτηγανισμένα
Στην Σερβία στα φαγητά που παίζουν στο χέρι, δηλαδή αυτά που προσφέρονται στο φεστιβάλ, παίζει πολύ το double fried. Εδώ οι απόψεις διίστανται. Εγώ πολύ θα θελα να πω ότι μ άρεσε αλλά δεν. Έχω συνηθίσει που στην Ελλάδα σιγά σιγά όλα τα σουβλατζίδικα γίνονται γκουρμέ, που μέχρι και τα Goody’s έχουν γίνει burger house και την πολλή σαβούρα δεν την σηκώνω. Το double fried δεν.- Αφού δεν καταλαβαίνεις αν κάτω από την κεχριμπαρένια στρώση του καμένου λαδιού υπάρχει πατάτα ή κρέας. Θα προτιμήσω το kale και ας μη το χω φάει ποτέ (όχι ντάξει το παίρνω πίσω το τελευταίο). Οι τηγανιτές πατάτες στο φεστιβάλ, το εικονιζόμενο μπέικον σε ίνες, κάτι σαν λουκουμάδες που φάγαμε (γιατί από αυτά βγήκε το συμπέρασμα) είναι σαν να τα τηγάνισε η γιαγιά σου και το macdonalds δυσαρεστημένο από το αποτέλεσμα να τα βούλιαξε στη φριτέζα με το λάδι που μαγειρεύτηκε όλο το φαγητό της εβδομάδας.
Για το ποτό: Η Rakija
Η ρακία είναι η σέρβικη ρακή. Eίναι το signature drink τους και ίσως είναι πιο διαδεδομένη από ότι αντίστοιχα σε μας η ρακή. Η γεύση της διαφέρει από τη δική μας, κυρίως είναι πιο γλυκιά και μοιάζει με ένα αντίστοιχο ποτό που έχουν οι Γερμανοί. Είναι όμως εξίσου δυνατή με τη ρακή και την βγάζουν και σε διάφορες γεύσεις όπως μήλο, κυδώνι και δαμάσκηνο. Η συμβουλή που μας έδωσαν είναι ποτέ να μην παίρνουμε ρακία από τους πλανόδιους στην είσοδο του φεστιβάλ γιατί είναι μπόμπες. Στα μαγαζιά πιείτε άφοβα!
Για τη μουσική: Γνωριμία με μπάντες του EXIT
Η πόλη είναι μικρή έτσι μπορεί εύκολα να γνωρίσεις μπάντες ή μουσικούς που παίζουν στο φεστιβάλ. Ντάξει όχι τα πολύ μεγάλα ονόματα που έρχονται και φεύγουν με αυτό τον τρόπο, που απαθανατίσαμε τη στιγμή που φεύγει από το stage ο Guetta.
Αλλά μπορεί να συναντήσεις τυχαία μπάντες όπως οι Dub Pistols και οι Sear Bliss που βρήκαμε εμείς. Και να ανταλλάξεις και μια κουβέντα. Καθόλου κακό.
TILL NEXT YEAR EXIT!
*Κεντρική φωτό via
*Φωτογραφίες κειμένου: Ναστάζια Καπέλλα
Βρείτε το Exit Festival στα social media:
Facebook | Επίσημη σελίδα | Twitter | Instagram
ΤΟ POPCODE ΣΤΟ EXIT FESTIVAL
