Φάκελος sports games 2016

Αγαπητοί φίλοι (και φίλες), το θέμα μας είναι αρκετά συγκεκριμένο και λαοφιλές θα έλεγα. Sports games κύριοι (και κυρίες), η γκρίνια μας το τελευταίο διάστημα γι’ αυτά που μας προσφέρουν (ή πασάρουν) είναι μπόλικια-μπόλικια και θα τολμήσω να πω όχι άδικα, πλέον. Πρωτίστως, ας κάνουμε μία αναδρομή με κυρίαρχο focus στο έτος που φεύγει.

PLAY BALL RΕ!

Κατά την ταπεινή μου άποψη, το 2016 δεν ήταν γενικώς μια καλή gaming χρονιά, αλλά ας αφήσουμε, προς το παρόν, την φουλ επισκόπηση/ ανασκόπηση. Να ξεκαθαρίσω ευθύς εξαρχής ότι δεν ασχολούμαι με Δημητροπουλικά αθλήματα και τα παράγωγά τους, NHL, NFL, MLB, Toi-Moi. Η κουβέντα θα γίνει με βάση τα FIFA, Pro Evolution Soccer, NBA 2K, αλλά και το F1 2016 (άθλημα είναι και η φόρμουλα, έτσι;). Επιπλέον, πολύ θα ήθελα να έχω παίξει φέτος σε βάθος το Football Manager αλλά δεν είχα το χρόνο να επενδύσω. Παρόλα αυτά, δεν πρόκειται και για την πιο μαγική έκδοσή του απ’ ότι αφουγκράζομαι.  

Κι επειδή το ζήτημα δεν ανέκυψε χθες, δηλαδή φέτος, η μανούρα για τους εξομοιωτές ποδοσφαίρου είναι μια παλιά, σχετικά, ιστορία, ας πούμε μέσες άκρες από τα μέσα της προηγούμενης γενιάς (PS3, Xbox 360), αλλά σα να έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους PC gamers, οι οποίοι συχνά-πυκνά, αν όχι σε μόνιμη βάση πλέον, παίρνουν στα χέρια τους σαφώς υποδεέστερες εκδόσεις των FIFA και PES, βασισμένες σε άλλες μηχανές, με χειρότερα γραφικά, κομμένα modes ορισμένες φορές, με animations περασμένων εποχών, άλλα παιχνίδια.

Βέβαια, το θέμα που εστιάζουν οι περισσότεροι, δικαίως, είναι το gameplay. Ας πάρουμε για παράδειγμα το FIFA. Με την έλευση της τρέχουσας γενιάς (PS4, Xbox One), υπήρχε μια προσμονή ότι ο βασιλιάς της προηγούμενης θα εκτιναχθεί, εκμεταλλευόμενος την ισχύ των νέων κονσολών. Μπα. Μικρές διαφοροποιήσεις και αλλαγές (tweaks στο χωριό του Rooney), πολύ καλό multiplayer mode μεν, σχεδόν απογοητευτικό single player όπου σε υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας οι ομάδες που ελέγχονται από την ΑΙ κάνουν το tiki-taka της Barcelona επί Guardiola να μοιάζει με τσάτρα πάτρα, έστω κι αν πρόκειται για την Hartlepool.

Φέτος, στο FIFA 17, ανακοινώθηκε ότι αλλάζει η μηχανή κι όλοι περίμεναν το πολυπόθητο ξεπέταγμα. Μοναδικός διασωθείς το Journey, όπως θα έλεγε ιστορική αθλητική εφημερίδα, το νέο story mode του παιχνιδιού, κατά τα άλλα ήταν σχεδόν απίστευτο το πόσο ίδιο έμεινε από πλευράς gameplay παρά τη μεταγραφή από Ignite σε Frostbite. Κρυοπαγήματα.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Το ‘Journey’, το story mode του FIFA 17 θα σε ταξιδέψει στα παιδικά σου χρόνια

Ας δούμε λίγο και την περίπτωση του Pro Evolution Soccer. Στα πλαίσια του gameplay, ακούγεται άδικο να του προσάψεις κάτι στη φετινή έκδοση, αν και ορισμένα ματσάκια, στο multi ειδικά, ξεφεύγουν ακόμη και τώρα σε επίπεδα πόλο. Παρόλα αυτά, το Pro έκανε φιλότιμες προσπάθειες να επιστρέψει στη λογική, και τα μεγαλεία, της PS2 εποχής, όπου εξομοίωση (βλέπε ρεαλισμός) και arcade (βλέπε διασκέδαση) ισορροπούσαν με ακρίβεια. Το PES 2017 το έκανε πολύ καλά και έφτασε σε αξιοπρεπέστατο επίπεδο, εξάλλου το είχε ανάγκη μετά τα τόσα προβλήματα του παρελθόντος, ήταν πίσω από τον ανταγωνισμό και έπρεπε να μοχθήσει.  

Όμως, στο περίφημο ζήτημα των επίσημων αδειών, το πράγμα χειροτερεύει αντί να βελτιώνεται. Κι αν η φετινή απουσία ελληνικών συλλόγων αποτελεί τοπικιστικό θέμα, δεν ισχύει ακριβώς το ίδιο με μία από τις κορυφαίες ομάδες όπως η Bayern Munich. Ντεμέκ Juventus και Real Madrid, καθώς ιταλικό και ισπανικό πρωτάθλημα έρχονται να προστεθούν στο μούφα αγγλικό, επίσημες διοργανώσεις μεν, π.χ. Champions League και Europa, όχι με τις «σωστές» ομάδες δε. Ακόμα και σύλλογοι που έχουν την επίσημη πινελιά, τα «χρώματα» αυτά, όπως το Anfield λόγου χάρη, προστίθενται πολύ αργότερα με update. Αν εσένα σε καλύπτουν τα διάφορα patches κι ο χρόνος που τρως για να τα περάσεις, από μένα ΟΚ. Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.

Ξαφνικά, την τελευταία διετία-τριετία, η μπάλα παίρνει και το NBA 2K το, μέχρι πρότινος στο απυρόβλητο, μπασκετικό θαύμα. Βέβαια, θα πρέπει να πούμε εδώ ότι ο τίτλος της Visual Concepts ξεκινά από καλύτερη βάση σε σύγκριση με τους ποδοσφαιρικούς γίγαντες, ενώ οι άνθρωποί του έχουν τα αντανακλαστικά να διορθώνουν τα προβλήματα σχετικά γρήγορα με, τι άλλο, patches.

Ειδικά για το NBA 2K17 θέλω να είμαι δίκαιος. Παραμένει μια καλή προσπάθεια κι αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου games-βασανάκια για το 2016, όμως μου έριξε στάχτη στα μάτια. Πράγματι, η άμυνα είναι broken, άκομψα μεν το αναφέρει εδώ ένας αναγνώστης, αλλά η ουσία είναι σωστή. Βλακωδέστατη αντιμετώπιση του pick ‘n roll από τον παίκτη που δεν ελέγχεις, ακόμα χειρότερη σε off-ball screen, γελάει ο κόσμος με την περιστροφή της άμυνας. Χρειάζονται ώρες για να βρεις ένα είδος μπούσουλα στις ρυθμίσεις για ν’ αντιμετωπίσεις πρόχειρα τα θέματα και σίγουρα να βάλει περαιτέρω το χεράκι της η developer για να το ισιώσει. Κι όλα αυτά γίνονται περισσότερο εμφανή και καταδικαστέα με αντίπαλο άνθρωπο, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τις online παραξενιές και την αλλοιωμένη εικόνα της Euroleague.

ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Την πετάμε και την πιάνουμε, δεν κρίνεται ως σοβαρή απάντηση, το ίδιο και το «πρέπει να τα αλλάξουν όλα». Καθένα από τα παραπάνω δημοφιλή games έχει μια βάση για να πιαστεί, απλώς απαιτούνται πλέον τολμηρές αποφάσεις. Είναι προφανές ότι, και δεν ανακαλύπτω κάποιο ιερό δισκοπότηρο εδώ, οι ετήσιες εκδόσεις έχουν μπλοκάρει το σύστημα, έλλειψη χρόνου για πιο ουσιαστική δουλειά, ακόμα και η έλλειψη ανταγωνισμού στην περίπτωση του NBA 2K ίσως να έχει αρχίσει να βγαίνει προς τα έξω.  

Θα μου πεις τώρα πως δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο ν’ αποφασίσει η εκάστοτε εταιρεία ένα διάλειμμα στις κυκλοφορίες, μια διακοπή ενός έτους, ώστε να επιστρέψει με ένα παιχνίδι που θα έχει δουλευτεί περισσότερο και θα ενσωματώνει καινοτομίες. Απόλυτα σωστό, ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα παραπάνω games πουλάνε μια χαρά (έστω και με σαφείς πτωτικές τάσεις, ψάξε εδώ). Όσον αφορά δε ειδικά στην Konami, είναι πασιφανές ότι πρέπει να ρίξει (και) λεφτά, αν μπορεί, και ν’ αγοράσει όσο το δυνατόν περισσότερες επίσημες άδειες. Εξάλλου, η τεράστια διαφορά πωλήσεων με το FIFA δεν δικαιολογείται ούτε κατά διάνοια με βάση την ποιότητα των δύο τίτλων.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Το ΝΒΑ 2Κ17 ξεχύνεται στον αιφνιδιασμό, αλλά θα καρφώσει;

Προσωπικά, θεωρώ ότι οι πεσμένες πωλήσεις μπορούν να φέρουν καλύτερα και πιο προσεγμένα παιχνίδια, να χτυπήσουν το καμπανάκι κινδύνου στις εταιρείες και να γίνει η έκπληξη. Από την άλλη, τί ακριβώς περιμένουμε από έναν τίτλο του είδους; Μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ιδιάζουσες περιπτώσεις, δεν γίνεται εκ των πραγμάτων ν’ αλλάξουν και πολλά, π.χ. τι, να τροποποιήσουν τους κανονισμούς; Θεωρώ ότι βασικός στόχος είναι η αποτύπωση της πραγματικότητας χωρίς να παραμερίζεται το fun.

Αυτός είναι και ο λόγος που άφησα τελευταίο το F1 2016. Όχι ακριβώς ως gaming παράδειγμα προς μίμηση, υπάρχουν κι εδώ ελλείψεις και μη αποτύπωση της λεπτομέρειας που διέπει το σπορ. Όμως η, τρόπον τινά, αποχή για το 2015, έφερε ένα πολύ καλύτερο game το 2016, ίσως το ανώτερο της σειράς επί Codemasters. Τι έγινε ακριβώς; Αποφάσισαν να βγάλουν ένα ελλιπές F1 2015 (π.χ. δίχως career mode) και γενικά μη δουλεμένο παιχνίδι, για να δώσουν χρόνο στον εαυτό τους και να σκύψουν πάνω στην επόμενη χρονιά. Δεν εγκρίνω το κολπάκι, απλούστατα γιατί πέρσι φάγαμε αμάσητο ένα κακέκτυπο αλλά, τουλάχιστον, το F1 2016 ήταν ένα σοβαρό βήμα προς τα εμπρός με αρκετές αναβαθμίσεις. Ο έξτρα χρόνος έκανε τη διαφορά.

Το κλειδί είναι η AI και οι μηχανισμοί του gameplay, να διατηρηθεί η «φυσική» εικόνα του sport με καταστάσεις που βλέπουμε στην πραγματικότητα αλλά, ταυτόχρονα, να νιώθει και ο παίκτης ότι κάνει κάτι, βελτιώνεται, παίρνει το credit του. Όμως, αυτό απαιτεί χρόνο και δουλειά σοβαρή. Αν χρειαστούν 2 έτη για να βγει το επόμενο FIFA, PES, NBA 2K, F1, θα σε ενοχλήσει; Εμένα, όχι.