Από τον Μιχάλη Βιλιώτη
Μια φορά κι έναν καιρό, αναρωτιόμασταν μέχρι ποιο σημείο μπορούν να εξελιχθούν τα βιντεοπαιχνίδια. Πότε άραγε θα μπορούσαμε να παίζουμε κάποιο “ποδοσφαιράκι” και να μας φαίνεται ότι είναι ένα ραντεβού Τρίτης με τους κολλητούς, για μία ακόμα βραδιά Champions League; Όπως φαίνεται το FIFA 19 είναι εδώ για να προσφέρει ανάλογες συγκινήσεις.
Είμαι από αυτούς που έχουν περάσει το μεταβατικό στάδιο FIFA – PES – FIFA. Από ένα σημείο και μετά, απλά παίζεις αυτό που σου αρέσει κι αν τύχει και σε τραβήξει κάτι άλλο, τότε κάνεις την αλλαγή. Άλλος ένας παράγοντας, που όλοι έχουμε στο μυαλό μας είναι… τι παίζει η παρέα, μιας και πλέον η αγορά ενός αθλητικού τίτλου απευθύνεται σε δύο κατηγορίες παικτών. Αυτόν που αγοράζει καθαρά τον τίτλο για να λιώσει στο online (competitive παίκτης) και τον τύπο ο οποίος το παίρνει για να έχει κάτι για την “παρέα” και να “χαλαρώνει” παίζοντας κάνα ματσάκι ως διάλειμμα.
Ένα ταξίδι, τρεις ιστορίες
Εδώ είναι το twist του FIFA τα τελευταία χρόνια, που θέλει να κρατήσει τον απλό παίκτη λίγο παραπάνω στο single player, πέραν του Career το οποίο έχει μείνει ίδιο. Το The Journey αποτελεί μία ευχάριστη ενασχόληση και φαίνεται πως η EA έχει επενδύσει αρκετό χρόνο πάνω σε αυτό το mode. Στο FIFA 19 το The Journey με εξέπληξε με τη δυνατότητα επιλογής χαρακτήρα, αφού πλέον μπορείτε να επιλέξετε και να αλλάζετε μεταξύ των τριών πρωταγωνιστών (Alex Hunter, Kim Hunter, Danny Williams). Το παιχνίδι σας προτρέπει να ακολουθήσετε την φυσική ροή της ιστορίας, εάν κι εφόσον το θέλετε.
Το ωραίο της υπόθεσης είναι πως εάν είχατε παίξει το FIFA 18, και συνεχίσετε τον “χαρακτήρα” σας, οι διάλογοι προσαρμόζονται πάνω στα αποτελέσματα και τις επιλογές που είχατε κάνει στο The Journey του FIFA 18.
Δε λέω καλή η παρουσία του τα τελευταία τρία χρόνια (FIFA 17), αλλά μήπως είναι καιρός η EA να ασχοληθεί με το κομμάτι του My Career;
Είχαμε δει από τα τρέιλερ και ήταν σίγουρο πως μετά την αποχώρηση του Christiano Ronaldo, η Ρεάλ Μαδρίτης βρίσκει στο πρόσωπο του Alex Hunter τον αντικαταστάτη που θα λατρέψει ολόκληρο το Santiago Bernabéu. Όλα όμως έχουν ένα τίμημα, και ο Alex Hunter θα αντιμετωπίσει δυσκολίες που ενδέχεται να τον επηρεάσουν. Από την άλλη ο Danny Williams παλεύει να σώσει την καριέρα του, η οποία δεν είναι και στα καλύτερα της, με την Arsenal να του δίνει μία τελευταία ευκαιρία να “καθαρίσει” το όνομα του. Η ετεροθαλής αδερφή του Alex Hunter, Kim, είναι ένα νεαρό ταλέντο του γυναικείου ποδοσφαίρου, που μόλις στα δεκαέξι της χρόνια, έχει κληθεί στην γυναικεία ομάδα των ΗΠΑ για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών.
Το The Journey είναι μία ξεκάθαρη προσθήκη για να κρατήσει λίγο παραπάνω τον solo παίκτη. Το ερώτημα είναι θα είναι η τελευταία χρονιά που το βλέπουμε ή θα το δούμε και στο επόμενο παιχνίδι της σειράς;
Δε λέω καλή η παρουσία του τα τελευταία τρία χρόνια (FIFA 17), αλλά μήπως είναι καιρός η EA να ασχοληθεί με το κομμάτι του My Career; Η έμφαση που έχει δοθεί στο The Journey, έχει αφήσει το κομμάτι του My Career φτωχό κι αυτό είναι το παράπονο αρκετών παικτών που βλέπουν το συγκεκριμένο mode ίδιο τα τελευταία χρόνια.
FUT for thought
Αναπόσπαστο κομμάτι πλέον του FIFA είναι το FIFA Ultimate Team ή αλλιώς FUT. Για τους μη γνώστες (ποιον κοροϊδεύω;) πρόκειται για μία online εμπειρία όπου οι παίκτες δημιουργούν τη δική τους ομάδα μέσα από κάρτες που αποκτούν από “πακέτα” (θυμάστε τα Panini;) που είναι διαθέσιμα στο store. Η αγορά τους γίνεται μέσω του in-game currency ή με κανονικά χρήματα και υπάρχουν διάφορες κατηγορίες μέσα από τις οποίες μπορείτε να επιλέξετε. Πιάσαμε το βασικό concept; Ωραία, πάμε παρακάτω.
Η EA μετά και τις τελευταίες περιπέτειες με τα loot boxes, έδωσε τη δυνατότητα στους παίκτες να ολοκληρώνουν ακόμα περισσότερα challenges (daily και weekly), για την περισυλλογή πόντων και όχι μόνο. Μερικά challenges έρχονται με δώρο Bronze, Silver, Gold ή και Mega Rare Packs.
Προφανώς αν κάποιος αποφασίσει να “επενδύσει” πάνω στο FUT, με κανονικά χρήματα, θα έχει προβάδισμα έναντι των αντιπάλων. Η αγορά των packs συνοδεύεται πλέον κι από το ποσοστό πιθανοτήτων για την απόκτηση κάποιου παίκτη με συγκεκριμένα ποσοστά. Δηλαδή ένα Premium Gold πακέτο έχει 3,7% πιθανότητα να δώσει έναν παίκτη με 90+ overall ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στο Gold πακέτο είναι 2,3%. Κοινώς για να βρούμε Icon παίκτη, θα “στάξουμε” πολλά.
Οι Icons στο FUT έρχονται κι αυτοί με διαφορετικά στατιστικά κάνοντας έτσι πιο “πικάντικη” την απόκτηση ενός τέτοιου παίκτη. Μπορεί π.χ. ο φίλος σας να έχει τον Johan Cruyff με 89 overall, αλλά σε εσάς να τύχει με 94. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν πάρει τους θρύλους του ποδοσφαίρου και έχουν καταγράψει τρεις διαφορετικές καταστάσεις της καριέρας τους (ξεκίνημα-peak-τέλος).
Ώρα για μπάλα
Το FIFA 19 εκτός από το Champions League και το Europa League, έφερε και μερικά νέα modes στο Kick-Off, για να κάνει πιο διασκεδαστικές τις μαζώξεις με την παρέα. Ναι μεν όλοι στο τέλος προτιμούμε την κλασσική μπαλίτσα, αλλά δεν λέμε όχι σε ένα ευχάριστο διάλειμμα.
Το FIFA 19 έρχεται εμφανώς ανανεωμένο και με αέρα πρωταθλητή, αλλά…
Στις επιλογές του Kick-Off πλέον υπάρχει και η επιλογή House Rules, όπου μπορείτε να παίξετε “ένα άλλο είδος μπάλας”. Αν θέλετε το σκορ να γίνει πόλο και να πέσει ανελέητο ξύλο, τότε το No Rules είναι για εσάς. Εάν πάλι θέλετε να θυμηθείτε τα παιδικά σας χρόνια, και το κλασσικό “ένα ματσάκι μέχρι τα 10”, το First To… είναι αυτό που θα σας καλύψει. Τώρα για τους φαν των βολέ, υπάρχει το Headers and Volleys, όπου μετράνε μόνο τα γκολ από κεφαλιές και βολέ. Δύο από τα modes τα οποία λάτρεψα, είναι τα Survival και Long Range. Το πρώτο σας αφαιρεί έναν παίκτη κάθε φορά που σκοράρετε κάποιο γκολ, ενώ στο δεύτερο τα γκολ έξω από την περιοχή μετράνε για δύο. Το ωραίο σε αυτά τα modes είναι πως κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού οι σχολιαστές κάνουν αναφορές και βασίζουν τον σχολιασμό και την ανάλυση πάνω σε αυτά.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο φετινό FIFA δεν ήταν ούτε το Champions League, ούτε το Europa League. Ήταν οι αλλαγές στο κομμάτι του gameplay και όχι μόνο. Ας ξεκινήσουμε από τα μικρά πραγματάκια. Τα active profiles.
Πλέον μπορώ να καυχιέμαι ή να βγάζω τον σκασμό, όταν παίζω με κάποιον, αφού στο FIFA 19 κάθε παίκτης έχει το δικό του προφίλ συνδεδεμένο με το account του, στο οποίο καταγράφονται όλα τα στατιστικά και τα αποτελέσματα που έχει στο παιχνίδι απέναντι σε άλλους παίκτες. Το ωραίο της υπόθεσης είναι πως αν εγώ κάνω log in σε άλλη κονσόλα τα στατιστικά αυτά μεταφέρονται κι εκεί. Τέρμα λοιπόν τα ψέμματα μεταξύ φίλων.
Μιας και μιλάμε για μικρά πραγματάκια έπρεπε να φτάσουμε στο 2018-2019 για να καταλάβουν πλέον πως το ραντάρ… δεν πρέπει να απεικονίζει όλους τους παίκτες με κουκκίδες/κυκλάκια. Επιτέλους στο FIFA 19 μπορούμε να ξεχωρίσουμε του παίκτες στο ραντάρ αφού ο γηπεδούχος εμφανίζεται με κυκλάκια, ενώ ο φιλοξενούμενος με τριγωνάκια. Ξεκάθαρα κι απλά πράγματα.
Dynamic Tactics ρε φίλε, ό,τι καλύτερο. Οι τακτικές πλέον έχουν αλλάξει και μπορεί ο παίκτης να προσαρμόσει την συμπεριφορά της ομάδας, ανά τακτική προσέγγιση. Δηλαδή, να ορίσει τι οδηγίες και τι πλάνο θα εκτελέσει η ομάδα όταν κληθεί να παίξει σούπερ αμυντικά ή σούπερ επιθετικά (και κατά το ενδιάμεσο). Με αυτό τον τρόπο όταν αλλάξετε την τακτική με το D-Pad σε Defensive/Ultra Defensive ή Attacking/Ultra Attacking η ομάδα θα αλλάζει το πλάνο της σύμφωνα με τις οδηγίες που έχετε εσείς ορίσει στο Team Management.
Επίσης, έχουν αλλάξει μέχρι και οι οδηγίες που μπορείς να δώσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με το D-Pad, δίνοντας μία πιο μοντέρνα τακτική προσέγγιση… attacking full backs all the way!
Είναι ωραίο να μην βλέπεις τους αμυντικούς να βασανίζονται
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω το PES που τα τελευταία χρόνια έδειξαν πόσο χρήσιμο είναι το δεύτερο indicator πάνω από τον παίκτη που κάνει assist στην άμυνα (κάτι που είχε το FIFA παλιότερα αλλά μόνο στην επίθεση), αφού πλέον το FIFA 19 κάνει χρήση του συστήματος αποφεύγοντας τυχόν συγχύσεις για τον ποιον παίκτη θα δώσει το πάτημα του L1/LB στην άμυνα. Πλέον η δικαιολογία “μου έδωσε λάθος παίκτη” δεν στέκει αφού η ένδειξη εξυπηρετεί πολύ στο αμυντικό κομμάτι.
Στα σουτ, η προσθήκη του timed shooting είναι κάτι που θα βάλει τους παίκτες σε δίλημμα για το αν θα πρέπει να προτιμήσουν ένα κανονικό σου ή ένα timed τελείωμα που θα δώσει περισσότερη δύναμη και ακρίβεια. Αν βέβαια ο συγχρονισμός δεν είναι σωστός το σουτ μπορεί να μπει σε τροχιά γύρω από τον άξονα της Γης αλλά… μερικές φορές αξίζει το ρίσκο. Όλα βέβαια εξαρτώνται κι από τα στατιστικά του εκάστοτε παίκτη, οπότε μερικές φορές καλό είναι να αποφεύγετε τα timed shoots με παίκτες που η ακρίβεια είναι όρος άγνωστος προς αυτούς.
Ο παίκτης μπορεί να προσαρμόσει τη συμπεριφορά της ομάδας, ανά τακτική προσέγγιση
Ένα άλλο έντονο στοιχείο είναι το physical game, που κάποιους μπορεί να τους ενοχλεί, αλλά εμένα προσωπικά με ενθουσίασε. Είναι ωραίο να μην βλέπεις τους αμυντικούς να “βασανίζονται” σε μονομαχίες με παίκτες όπως οι Messi, Ronaldo, ακόμα και απέναντι σε επιθετικούς όπως ο Harry Kane. Εννοείται πως άπαξ και σας περάσει κάποιος σαν τον Neymar… μετά μην τον είδατε (εκτός κι αν τα back σας είναι επιπέδου Marcelo), αλλά στο physical game και μέχρι να κάνει το “ρεπρίζ”, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα του έχετε κλέψει την μπάλα. Τα στατιστικά λαμβάνονται φέτος (κατά πολύ) υπόψιν και στο physical game. Δεν μπορεί πλέον οι αμυντικοί όπως Sergio Ramos, Benatia, Chiellini, να χάσουν εύκολα κόντρα ή να νικηθούν από κάποιον κατώτερο στο physical game. Θεωρώ πως φέτος το FIFA 19 απέκτησε μία πιο σταθερή αμυντική λειτουργία σε σύγκριση με το περσινό παιχνίδι.
Offside
Το FIFA 19 έρχεται εμφανώς ανανεωμένο και με αέρα πρωταθλητή, αλλά… δεν μπορώ να κρύψω τη δυσαρέσκεια μου για μερικά πραγματάκια. Όχι, αυτή την φορά δεν είναι micro-transactions, αλλά το γεγονός ότι ένοιωσα μερικά “scripted” πραγματάκια κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Αρχικά αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι τα “ψαλιδάκια” είναι πλέον πολύ συχνά. Σε κάθε κόρνερ, κάθε στημένη φάση, η πιθανότητα του να γίνει κάποιο γυριστό ή ανάποδο ψαλίδι είναι μία στις πέντε. Είπαμε να μπαίνουν γκολ ρε EA, αλλά όχι κι έτσι. Οι άλλες τέσσερις πιθανότητες έχουν την μπάλα να καταλήγει στα μάτριξ ή ακόμα καλύτερα στο πλεκτό, τον τερματοφύλακα να μπλοκάρει ή την άμυνα να απομακρύνει την μπάλα.
Η μυρωδιά του γκολ στις στημένες φάσεις ερχόταν από την στιγμή που ο παίκτης έπιανε την κεφαλιά. Υπήρχαν στιγμές που έλεγα στους φίλους μου “μπήκε μην το ψάχνεις”, πριν ακουμπήσει την μπάλα ο παίκτης. Μερικές φορές το παιχνίδι μού έδινε την αίσθηση ότι αυτό ήταν μία “προγραμματισμένη” κίνηση, η οποία έβγαινε με οποιαδήποτε ομάδα.
Για το θέμα γραφικών δεν θα έπρεπε καν να μιλήσουμε αφού με το FIFA, η ΕΑ έχει δείξει πως είναι ειδική σε αυτό τα τελευταία χρόνια. Το μόνο παράπονο που έχω να εκφράσω είναι ότι η φανέλα του Παναθηναϊκού είναι ίδια με αυτή του FIFA 18. (just kidding)
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Bandai Namco Greece, επίσημο διανομέα της Electronic Arts στην Ελλάδα.
THE VERDICT
Το FIFA 19 αποτελεί για μένα μία ευκαιρία για την EA να δοκιμάσει νέα πράγματα. Οι νέες προσθήκες είναι ιδιαίτερα ευχάριστες τόσο των νέων Kick-Off modes, όσο και στο gameplay. Το The Journey έχει αρχίσει να μην τραβάει το ενδιαφέρον και θα μπορούσε κάλλιστα η εταιρεία να δώσει μεγαλύτερο βάθος στο My Career, μιας κι αυτό θέλουν οι υποστηρικτές της ποδοσφαιρικής σειράς. Παρόλα αυτά το παιχνίδι θα ανεβάσε” τους παλιούς και θα φτιάξει τους νέους, με την μπάλα και την ατμόσφαιρα που θα συναντήσουν στα ψηφιακά γήπεδα του FIFA 19.
Πηγή: IGN Greece
ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΙ ΑΥΤΑ