‘Foxtrot’: Η καλύτερη ταινία της Βενετίας έρχεται στις Νύχτες Πρεμιέρας
Λίγες μέρες μετά το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας, μια από τις πιο πρωτότυπες ταινίες της χρονιάς έρχεται στις Νύχτες Πρεμιέρας.
- 12 ΣΕΠ 2017
Με μεγάλο βραβείο πριν λίγες ημέρες στο Φεστιβάλ Βενετίας, το ‘Foxtrot’ του πολυβραβευμένου Samuel Maoz θα προβληθεί στις Νύχτες Πρεμιέρας.
***
To ‘Foxtrot’ ξεκινά όπως πολλές ταινίες, αλλά θυμίζοντας καμία.
Μέσα από ένα υποκειμενικό πλάνο βλέπουμε μια γυναίκα να ανοίγει την πόρτα του σπιτιού της και, αντικρύζοντας αυτό που είναι μπροστά της, να λιποθυμά. Το ζευγάρι των γονιών μαθαίνει πως ο γιος τους έχει πεθάνει στο πεδίο του πολέμου. Κανείς δε γνωρίζει (ή έστω δε μπορεί να τους πει) πού πολεμούσε ο γιος και για ποιο σκοπό. Όμως είναι νεκρός, και οι γονείς καλούνται να αποδεχτούν αυτή τη φρικτή αλήθεια δίχως να έχουν τίποτα χειροπιαστό μπροστά τους. Σε όλη αυτή την πρώτη πράξη, η κάμερα δεν βγαίνει από τα τείχη του σπιτιού, μια οικογένεια υπό την κατάληψη της οργής και της θλίψης, με την κάμερα διαρκώς να μας υπενθυμίζει τους χώρους και τον περιορισμό τους μέσα από στατικά πλάνα δίχως αέρα, δίχως ζωή. Ο Samuel Maoz οριοθετεί το θρήνο.
Όμως η ταινία του Ισραηλινού σκηνοθέτη κρατά αυτή τη στιγμή ως απλό εφαλτήριο. Το ‘Foxtrot’ εξελίσσεται σε τρεις πράξεις, ολοκληρωτικά διακριτές μεταξύ τους, και ακόμα και το να περιγράφαμε τι αφορά η κάθε μία θα έκοβε κάτι από την δύναμη και τις διαρκείς εκρήξεις εφευρετικότητας του έργου.
Ο Maoz ποτέ δεν μένει αδρανής σε ένα σκηνικό ή σε ένα δραματουργικό σημείο, προχωρώντας σε μια ολοκληρωτική σάτιρα του στρατιωτικού παραλογισμού της χώρας του μέσα από απίστευτης δύναμης σεκάνς αγωνίας και σουρεαλιστικών εξάρσεων. Τo ‘Foxtrot’ μιλά για την κληρονομιά βίας και ματσό τελετουργικών που διατρέχουν γενιές, και το πώς καταλήγουν σε έναν πλήρη παραλογισμό, τοποθετημένο στην καρδιά της ταινίας ως κάτι το πρακτικά αχρονικό και α-τοπικό, τόσο αποκομμένο από την ανθρώπινη, χειροπιαστή εμπειρία, που σχηματίζει μια ισχυρότατη πολιτική δήλωση.
Τόσο πολύ μάλιστα που ο Υπουργός Πολιτισμού του Ισραήλ επιτέθηκε στην ταινία μετά το βράβευσή της στη Βενετία. “Όταν ένα Ισραηλινό φιλμ κερδίζει ένα διεθνές βραβείο η καρδιά μου γεμίζει περηφάνια,” δήλωσε ο Miri Regev. “Ο κανόνας έχει μια εξαίρεση – ο διεθνής εναγκαλισμός της αυτο-μαστίγωσης και της συνεργασίας με μια αντι-Ισραηλινής αφήγησης. Το βραβείο του ‘Foxtrot’ στη Βενετία ανήκει σε αυτή την εξαίρεση.”
Πριν 8 χρόνια με το ντεμπούτο του, το ‘Λίβανο’, ο Maoz είχε κερδίσει το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία και μετά από τόσο καιρό αναμονής για το follow-up, ίσως να υπήρχε και ένα άγχος για το αν θα μπορούσε να δημιουργήσει κάτι εξίσου αξιοσημείωτο. Προσωπικά πιστεύω πως αν δεν είχε ήδη πάρει τον Λέοντα για την προηγούμενη ταινία του, θα τον κέρδιζε για ετούτη – αντιθέτως, η επιτροπή προτίμησε να του δώσει το δεύτερο τη τάξει βραβείο στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Είμαστε ακόμα στα μέση Σεπτέμβρη, το φιλμ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα πριν μια μόλις βδομάδα, αλλά είναι ήδη προφανές πως το ‘Foxtrot’ θα εξελιχθεί σε μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς. Στις Νύχτες Πρεμιέρας θα το παρακολουθήσουμε στο πλαίσιο του Διαγωνιστικού τμήματος του Φεστιβάλ (το PopCode είναι χορηγός του Βραβείου Κοινού) και είναι φυσικά από τα απόλυτα must του φετινού προγράμματος.
*Οι 23ες Νύχτες Πρεμιέρας θα πραγματοποιηθούν 20 Σεπτεμβρίου ως 1 Οκτωβρίου. Αύριο το πρωί στο PopCode θα μπορείτε να διαβάσετε τα highlights του φετινού προγράμματος.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ
