Game of Thrones, “Kissed by Fire”: Party Down

Στο 5o επεισόδιο της 3ης σεζόν, βλέπουμε επιτέλους τι ξέρει αυτός ο Τζον Σνόου, ακολουθούμε το γαϊτανάκι υποψήφιων γαμπρών της Σάνσα Σταρκ στο King’s Landing, αισθανόμαστε ειλικρινά άσχημα για τον Τζέιμι το Λάνιστερ, θαυμάζουμε ξανά τη Μπριέν, και απορούμε τι στο καλό είναι το πρόβλημα με την οικογένεια του Στάνις. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο “Kissed by Fire”.

Βασικά, ένα μεγάλο μπράβο. Μετά το σοκ/γροθιά/δυναμίτη/κλπ επεισόδιο την προηγούμενη βδομάδα, η σειρά όχι απλά δε χάνει το βήμα της, αλλά παραδίδει μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές για πολλούς από τους χαρακτήρες της. Ας πούμε απλά πως το Σταρκέικο ζει στιγμές συλλογικού ενδιαφέροντος που είχε να απολαύσει από τη μέρα που αποκεφαλίστηκε ο Λόρδος Νεντ- Σάνσα, Ρομπ και Τζον Σνόου όλοι έχουν μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές τους.

Είναι συναρπαστικό το πώς σχεδόν κάθε βασικός χαρακτήρας αυτή τη στιγμή είναι με κάποιο τρόπο δέσμιος του παρελθόντος. Άλλοι ενεργούν από εκδικητική μανία, άλλα πασχίζουν να τηρήσουν κάποια υπόσχεση, άλλοι τη σπάνε, άλλοι αναρωτιούνται πώς παρελθοντικά δεσμά επηρεάζουν νέους όρκους. Είναι μια φανταστική στιγμή. Έστω κι αν δεν παίρνεις την εικόνα πως όλο αυτό κατευθύνεται κάπου (και πραγματικά δεν έχουμε καμία τέτοια ένδειξη, αλλά αυτό είναι κυρίως μελλοντική κουβέντα) η παρούσα φάση έχει ένα μάτσο σημαντικούς ήρωες μπλεγμένους σε καταστάσεις που κι από μόνες τους μας ενδιαφέρουν.

Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει πως η σειρά έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου μπορεί απλώς να κάνει γύρους στην ίδια πίστα και να μας κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο, αλλά πάντως υποθέτω σημαίνει πως δεν έχει ανάγκη καλά και ντε κάποιον Μεγάλο Κακό, κάποιον σημαντικό στόχο. Τι είναι λοιπόν αυτές οι ιστορίες που μας κράτησαν το ενδιαφέρον αυτή τη βδομάδα, σε ένα σπάνιο επεισόδιο δίχως καμία κοιλιά;

Πάμε να τις δούμε.

Οι πολλοί γαμπροί της Σάνσα Σταρκ

Αυτή τη στιγμή διαδραματίζεται μια φανταστική κατάσταση στο King’s Landing όπου όλοι σκοτώνονται να δούνε τι θα γίνει με τη Σάνσα. Το κοριτσάκι έχει περάσει ένα σερί επεισοδίων περπατώντας ανέμελη τα ανοιξιάτικα Γουεστεριάτικα απογεύματα μυρίζοντας τα άνθη στον κήπο, αλλά δεν έχει κάν αντιληφθεί τι παιχνίδι παίζεται γύρω από την ισχύ του ονόματός της.

Ο Μπέιλις φυσικά πρώτος και καλύτερος έσπευσε να της πει πως θα φύγει και θα την πάρει μαζί του “για να γλιτώσει” (ΤΙ ΚΑΛΟΣ) αλλά τον πήραν χαμπάρι και οι πέτρες, με τον Βάρυς (κατόπιν συζήτησης με τον Τύριον) να το κουβεντιάζει με την Ολεάνα στο προηγούμενο. Ύστερα η Μάργκερι βιάστηκε να την προξενέψει στον Λόρας, από το πουθενά ήταν όλο “ας γίνουμε αδερφούλες και, ξερωγώ, BBFs!!11!”.

Φυσικά κι αυτήν την πήραν όλοι χαμπάρι, η Σέρσεϊ βασικά είπε στον Μπέιλις “κάπως να σουτάρουμε τους Ταϊρέλς από εδώ, γιατί πολύ αέρα έχουν πάρει”. Ο Μπέιλις χρησιμοποιεί το γνωστό, παλιό κόλπο, ‘ρίξε τον υποψήφιο γαμπρό στο κρεβάτι με έναν άντρα’. Έπειτα κάνει άλλη μια προσπάθεια ψαρέματος της Σάνσα, αλλά εκείνη μαγεμένη από τη Μάργκερι του ρίχνει χυλόπιτα στα ίσα λέγοντάς του πως “θα μείνω λιγάκι εδώ μωρέ, ΟΚ;” συμπληρώνοντας νοητά “αλλά μπορούμε να μείνουμε φίλοι”.

Όλα αυτά βέβαια τελικά σα να έχουν λίγη σημασία, γιατί στην φανταστική (και φανταστικά άβολη και έντονη) τελευταία σκηνή του επεισοδίου, θυμόμαστε πως τόση ώρα είχαμε ξεχάσει τον Τάιγουιν Λάνιστερ, ο οποίος με συνοπτικές διαδικασίες ανακοινώνει στα δύο παιδιά του πως ο ένας (Τύριον) θα πάρει τη Σάνσα κι η άλλη (Σέρσεϊ) θα πάρει τον Λόρας, ώστε να τελειώσει όλη αυτή η παραπάνω ανοησία και να είναι όλοι ευτυχισμένοι (με την ευτυχία του Τάιγουιν).

(via)

Είναι απίθανη σκηνή: Ο μεν Τύριον αρχικά ασχολείται με τα οικονομικά του γάμου ώσπου ο Τάιγουιν είναι σε φάση “ναι, lol, whatever, θα παντρευτείς τη Σάνσα” η Σέρσεϊ έχει αυτό το παγωμένο χαμόγελο χαιρεκακίας και θριάμβου, ο Τύριον είναι έξαλλος (αλήθεια, σταματήστε αυτό που κάνετε στον Τύριον, θα το πληρώσετε όλοι, δε το καταλαβαίνετε)- και ξαφνικά ο πατέρας γυρνάει και ενημερώνει την κόρη του για το δικό της κομμάτι στο σχέδιο και τότε παγώνει κι εκείνη.

Θα ήταν στιγμή απόλαυσης, έτσι όπως σβήνεται το αυτάρεσκο χαμόγελο από το πρόσωπό της, όμως καθώς ψελλίζει ένα “όχι πάλι” συνειδητοποιείς ότι ο Τάιγουιν πραγματικά είναι ο χειρότερος πατέρας του κόσμου και μένεις με ένα συνδυασμό βουβαμάρας και σοκ καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Φανταστικό.

Τζέιμι & Μπριέν

Ο Λοκ με τους αιχμαλώτους του φτάνουν στου Μπόλτον όπου τους παραδίδει κι εκείνος για να μη τα πολυλογούμε ήταν έξαλλος με την κακομεταχείριση οπότε δυο σκηνές μετά ήταν κι οι δυο τους στο τζακούζι και χαλαρώνανε. ΟΚ, υποθέτω κάποια στιγμή έπρεπε να σταματήσει αυτή η κατάσταση, είχε σπαράξει η ψυχή μας πια να βλέπουμε τον Τζέιμι να τις τρώει, να χάνει χέρια, να κουβαλάει την παλάμη του κλπ.

Η σκηνή του Τζέιμι και της Μπριέν ενώ κάνουν μπάνιο είναι υπέροχη. Παίζει στη δεδομένη χημεία των δύο και καταλήγει σε μια αναπάντεχη αποκάλυψη που κάπως αλλάζει τα πράγματα ή αν μη τι άλλο μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα για το ότι έχουμε πάψει να μισούμε τον Kingslayer. Ο Τζέιμι αποκαλύπτει στην Μπριέν πως τον Έρις “Τρελοβασιλιά” Ταργκάριεν τον σκότωσε για να προστατέψει το King’s Landingμ, το οποίο εκείνος σκόπευε βασικά να ανατινάξει έτσι για τη φάση. Υποθέτω το “Mad King” βγήκε κι αυτό από κάπου.

Η συζήτησή τους συμπεριλαμβάνει ένταση, συμπάθεια, μια Μπριέν που απειλεί τον Τζέιμι με τη γυμνότητά της, έναν Τζέιμι απογυμνωμένο από όλα τα στοιχεία που τον έκαναν πρώιμο κάτοχο του στέμματος Douchebag Του Γουέστερος, σε εντελώς απολογητική και ενδοσκοπική λειτουργία πλέον, να τα λέει όλα στο άτομο που έχει μάθει αναγκαστικά να εμπιστεύεται.

Όχι ότι είμαστε και μες στο μυαλό του Μάρτιν, όμως η συγκεκριμένη αποκάλυψη μυρίζει αυτό που στα κόμικς λέμε χαϊδευτικά ‘retcon του κερατά’. Όμως δεν πειράζει γιατί ακόμα κι αν είναι έτσι, η σκηνή το πουλάει φανταστικά και δεν είναι αταίριαστη εξέλιξη για τον χαρακτήρα.

Όσα ξέρει ο Τζον Σνόου

Υποπτεύομαι πως δεν υπήρξε άνθρωπος που να μην σκέφτηκε το ακριβώς ίδιο αστείο (“ε κάτι ξέρει τελικά κι ο Τζον Σνόου”) όταν επιτέλους το κάνει με την Ύγκριτ. Χαιρόμαστε πολύ για τα παιδιά, πάντα τέτοια.

Φέρτε μου το κεφάλι του Λορντ Κάρσταρκ

Συνέβη κάτι όντως ενδιαφέρον με τον Ρομπ Σταρκ, ας ηχήσουν οι καμπάνες! Ο Λόρδος Κάσταρκ και οι άντρες του σφάζουν τα Λανιστεράκια που είχαν αιχμαλώτους, σε μια αληθινά σκληρή σκηνή που έρχεται από το πουθενά και δείχνει ένα πιτσιρίκι να τρώει σπαθί μπροστά στα μάτια σου. Yikes.

Ο Ρομπ έξαλλος με αυτή την εξέλιξη, απαγχονίζει αυτοπροσώπως τον Κάσταρκ σε μια ειρωνική αντιπαραβολή με ττη μοίρα του πατέρα του. Αυτό που σημαίνει η εξέλιξη είναι πως ο Σταρκ έχασαν πολύτιμους συμμάχους (εξ ου και οι διαφωνίες από την Κέιτλιν περί αποκεφαλισμού), όμως ο Ρομπ δεν φρενάρει. Σχεδιάζει να επιτεθεί στο Κάστερλι Ροκ με τη συνδρομή των αντρών του Λόρδου Φρέι, του οποίου την κόρη επρόκειτο να πανρευτεί.

ΟΚ, δε θα διαφωνήσουμε ποτέ με κανέναν που θέλει να επιτεθεί στην καρδιά του Λανιστερέικου, αλλά αυτό το σχέδιο, Ρομπ μας, μυρίζει άβολο από το Γουέστερος μέχρι εδώ πέρα.

Baratheon Resurrection

Αν δεν έχω χάσει κάτι, βασικά σε αυτό το επεισόδιο γνωρίσαμε την οικογένεια του Στάνις, όταν πηγαίνει να επισκεφθεί την γυναίκα και την κόρη του. Απέναντι στη σύζυγό του αρχικά πας να νιώσεις μια συμπάθεια, μέχρι που του αποκαλύπτει με μάτι που γυαλίζει πως τα ξέρει όλα για τη Μελισάνδρη και πως είναι ΟΚ γιατί υπηρετούν έτσι τον Lord of Light και μετά βλέπουμε τις γυάλες με τα νεκρά έμβρυα που έχει γεννήσει και τότε είμαστε κάπως ‘οοοο-κέι, κάνε πως δεν είπαμε τίποτα, συνέχισε ό,τι έκανες’.

Η όμορφη σκηνή που έρχεται κάπως απροσδόκητα εδώ δεν είναι ανάμεσα σε κανέναν από τους δύο αυτούς χαρακτήρες- είναι ανάμεσα στην κόρη του Στάνις, Σιρίν, η οποία επισκέπτεται τον Ντάβος εκεί όπου κρατείται φυλακισμένος επειδή ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ, πηγαίνοντάς του ένα βιβλίο παρά τις οδηγίες του πατέρα της να μην έχει επαφή μαζί του. Εκείνος λέει πως δεν ξέρει να διαβάζει και τότε η μικρή αρχίζει να τον μαθαίνει. #AWWWWW

Σκυλίσια νύχτα

O Hound ετοιμάζεται να μονομαχήσει με τον Ντοντάριον και παρότι ο αντίπαλός του χρησιμοποιεί φωτιά για να τον φοβίσει, ο Σκύλος της καρδιάς μας τον σφάζει. Δεν είναι και η πιο συναρπαστική μάχη που έχουμε δει (και είναι περίεργο που ανοίγει έτσι το επεισόδιο, με την ίσως πιο βαρετή σκηνή του) αλλά ξαφνικά όλα αλλάζουν όταν ο Ντοντάριον, που ορκίζομαι, μόλις είχε φάει ένα σπαθί στο κεφάλι που τον έκοψε στη μέση, σηκώνεται και ξεσκονίζεται και συνεχίζει τη δουλειά του.

Από ό,τι μαθαίνουμε μετά αυτή είναι η 6η φορά που ο Lord of Light με τη δύναμή του ανασταίνει τον Ντοντάριον, κάτι που μας κάνει να σκεφτούμε πως πραγματικά θα πρέπει να είναι λίγο πιο προσεκτικός, ο Κένι του Γουέστερος να πούμε. Τελοσπάντων, ο Γκέντρι αποφασίζει να μείνει εκεί με τα παλικάρια, αφήνοντας έτσι το φανταστικό παρεάκι της Άρυα που μισεί τον Hound που σκότωσε πρόσφατα τον Ντοντάριον. Fun.

Η κυρία με τους δράκους

Η σκηνή της Ντενίρις σε αυτό το επεισόδιο δεν ήταν τίποτα το τρομερό -στην πραγματικότητα είναι από το επόμενο επεισόδιο απλά τη φέρανε λίγο πίσω για λόγους ρυθμού περισσότερο, υποθέτω- αλλά σε αυτό το σημείο έχει τόση δυναμική αυτό το κομμάτι της ιστορίας που αν απλά βλέπαμε το στρατό και τους δράκους να περπατάνε σε μια έρημο, πάλι θα ενθουσιαζόμασταν.

Και βασικά αυτό βλέπουμε για να είμαστε ειλικρινείς, με δύο υποσημειώσεις. Ένα, την κουβεντούλα ανάμεσα στους δύο άντρες-δεξιά χέρια της Καλίσι (ή μήπως ο ένας είναι το δεξί κι ο άλλος το αριστερό, και τότε ποιος είναι ποιος) που τα ψιλολένε πάνω στο θέμα των κινήτρων για τη στήριξη της μητέρας των δράκων. Έτσι όπως το βλέπουμε δε θέλει και πολύ μυαλό, η τύπισσα εμφανώς θα τα διαλύσει όλα οπότε κι εγώ μαζί της θα πήγαινα- αλλά τελοσπάντων, μια συζήτηση περί κινήτρων και περί παρελθόντος πάντα έχει αξία, υποθέτω.

Το άλλο ενδιαφέρον που συμβαίνει είναι ότι η Καλίσι ζητάει από το στρατό των απελευθερωμένων ρομπότ που ελέγχει, να διαλέξουν έναν… αρχηγό, υποθέτω; Τελοσπάντων, διαλέγουν έναν από όλους, κάτι που δεν ξέρω πώς το έκαναν (είναι όλοι ίδιοι και δε μιλάνε ποτέ, δηλαδή τι κριτήριο μπορεί να είχε αυτή η ψηφοφορία, αλλά τελοσπάντων), εκείνος λέει πως τον λένε “Γκρι Σκουλήκι”, η Καλίσι τότε του λέει “δε μπορείς να έχεις αυτό το όνομα παιδί μου, αυτό είναι όνομα Ινδιάνου από το Λούκι Λουκ” αλλά εκείνος απαντάει “αυτό είναι το όνομα που είχα όταν με απελευθέρωσες οπότε περήφανα θα το κρατήσω” το οποίο είναι μια διαολεμένα καλή απάντηση νέε μου και εύγε, και τώρα καταλαβαίνω γιατί διάλεξαν εσένα.

Και με αυτή τη στιγμή περήφανου διπλού χτυπήματος δεξιάς γροθιάς στο στήθος, τα μαζεύουμε για αυτή την βδομάδα, την πιο πολυλογάδική μας ως σήμερα, αλλά με καλό λόγο. Όπως είπαμε και στην αρχή, αυτή τη στιγμή δε μοιάζει να υπάρχει κάτι που να υστερεί στη σειρά, κι αυτό είναι ένα πολύ καλό σημείο για να στέκεσαι στα μισά μιας σεζόν.

(Ο γνωστός κανόνας: Αυτά τα κείμενα γράφονται ύστερα από την παρακολούθηση του κάθε επεισοδίου και δε λαμβάνουν υπόψη καθόλου ό,τι συμβαίνει στα βιβλία. Συνεπώς, οτιδήποτε υπάρχει παρακάτω στα βιβλία θεωρείται SPOILER και δεν θα δημοσιεύεται.)

Η σειρά προβάλλεται κάθε Τρίτη βράδυ από το novacinema. Μπες στο παιχνίδι.