Game of Thrones, “The Bear and the Maiden”: Get Lucky

Στο 7o επεισόδιο της 3ης σεζόν, οι πάντες φλερτάρουν και γδύνονται και κάνουν τα γλυκά μάτια ωσάν να είχαν μόλις ακούσει τους νέους Daft Punk(*), ο Θίον συνεχίζει να βασανίζεται, ο Τύριον και η Σάνσα το ίδιο (αλλά ευτυχώς σε ένα περισσότερο συναισθηματικό επίπεδο) και ο Τζέιμι Λάνιστερ πηδάει στην αρένα σε μια φανταστική πράξη ηρωισμού, ενώ η Καλίσι αποφασίζει και διατάζει. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο “The Bear and the Maiden”.

(*ΗΒΟ, παρακαλούμε πολύ για την ιδεάρα που σας δώσαμε, δεν κάνει τίποτα.)

Ετούτο είναι το ετήσιο επεισόδιο της σειράς που έχει γράψει ο ίδιος ο Τζορτζ Μάρτιν, το οποίο όμως σε αντίθεση με τα προηγούμενά του δεν είναι κάτι εξαιρετικό, πλην έχει ένα άλλο ενδιαφέρον: Μοιάζει περισσότερο με επεισόδιο σειράς από ό,τι ένα τυπικό επεισόδιο του “Game of Thrones”.

Εξηγούμαι: Μπορεί η δομή της σειράς να μην της επιτρέπει να κάνει επεισόδιο με αρχή μέση και τέλος (πλην της γνωστής, μοναδικής περίπτωσης του “Blackwater”) όμως εδώ έχουμε σπάνια θεματική συνοχή. Σχεδόν κάθε σκηνή που βλέπουμε από τις διάφορες διάσπαρτες ιστορίες έχει να κάνει με ζευγάρια και τη σχέση δύναμης και ισχύος μέσα σε αυτά. (Ή σε μια-δυο περιπτώσεις, απλά παιχνίδια ισχύος. Η ένταση πάντα εκεί, όπως και νά’χει.)

Αυτό σημαίνει πως ο Μάρτιν πέτυχε να γράψει ένα αληθινά καλό επεισόδιο; Η αλήθεια είναι πως το βρήκα πληκτικό σε σχέση με άλλα, όμως αυτό είναι το καθαρά υποκειμενικό. Το πρόβλημα, αν πρέπει να εντοπίσουμε κάποιο, είναι πως εδώ και κάποιο διάστημα η ιστορία δε μοιάζει να πολυπηγαίνει κάπου. Άλλες φορές η απλή περιηήγηση λειτουργεί, άλλες όχι, αλλά στη μεγάλη εικόνα σίγουρα αφήνει ένα κάποιο κενό στο θεατή.

Ενώ λοιπόν το επεισόδιο πράγματι είχε μπόλικες σκηνές απόλαυσης, ταυτόχρονα δε μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν θα προλάβουμε να δούμε κάποιου είδους κορύφωση στα ακόλουθα 3 επεισόδια που απομένουν ως το τέλος της σεζόν. Δεν διαφαίνεται κάτι αυτή τη στιγμή, αλλά το καλύτερο πράγμα όταν βλέπεις σειρές είναι η ικανότητά τους να σε εκπλήσσουν, οπότε αναμένουμε.

Για την ώρα, πάμε να επισκεφθούμε όλα τα ερωτιάρικα (και μη) ζευγαράκια αυτής της εβδομάδας στις επιμέρους ιστορίες τους.

Τύριον + Σάνσα (- Σέι)

Ας ξεκινήσουμε με το αβολότερο όλων. Επειδή δε μας αρκούσε από μόνη της η ιδέα της πιτσιρίκας Σάνσα με τον Τύριον, το όλο πράγμα διανθίζεται από ερωτήσεις στον Τύριον τύπου “έλα, πες, ποια είναι η νεότερη που έχεις πάει, έλα πες πες” ή με κλεισίματα του ματιού “είναι έμπειρος άντρας ο Τύριον” στην Σάνσα. Ευχαριστούμε πολύ παιδιά. Σταματήστε τώρα.

Μιας και αυτό το ζευγάρωμα μοιάζει πλέον αναπόφευκτο, ο Τύριον αναγκάζεται να χωρίσει επί της ουσίας τη Σέι. Δηλαδή δεν το κάνει, αλλά την φέρνει σε μια θέση όπου δεν έχει decent εναλλακτική πέραν του να το κάνει εκείνη. (Τα έχει διδάξει ο Louis CK αυτά.) Φυσικά όταν λέμε ‘αναπόφεκυτο’ δεν το εννοούμε: Ο Τύριον αν το επιθυμεί μπορεί κάλλιστα να πάρει τη Σέι και να πάνε και σε κάποιο μακρινό λαγκάδι να ζήσουν ήρεμοι, αλλά ορθώς ο αγαπημένος μας νάνος της λέει “και τι θα κάνω εγώ εκεί πέρα;”. Δεν υπάρχει καν wi-fi στο Γουέστερος.

Σε σχετικοάσχετη εξέλιξη, βρήκα απολαυστική τη σκηνή που μοιράστηκαν τα δύο συγγενεύοντα καθάρματα που δε μπορούμε να σταματήσουμε να απολαμβάνουμε, δηλαδή ο Τζόφρι κι ο Τάιγουιν Λάνιστερ. Στην αίθουσα το θρόνου, ο παππούς αποδεικνύει ξεκάθαρα ποιος κάνει το κουμάντο- κάνει τόσο πολύ κουμάντο για την ακρίβεια, που δεν τον ενδιαφέρει καν ο θρόνος για τον εαυτό του.

“Είναι αλήθεια αυτό που λένε για μια τρελή που έρχεται από την Ανατολή με κάτι δράκους;”, ρωτάει ο Τζόφρι τον Τάιγουιν, κάνοντάς μας να αμφιβάλλουμε για το αν τελικά υπάρχει ή όχι wi-fi στο Γουέστερος. “Πού το ξέρεις εσύ αυτό;”, τον ρωτάει ο παππούς. (“Ήταν trending topic το πρωί στο τουίτερ.”) Αλλά τελικά δεν έχει σημασία. Ο φόβος έχει φωλιάσει μες στην μη-καρδιά του τσογλανότερου των βασιλέων κι άντε βγάλτον. Ο Τάιγουιν απορρίπτει με αυστηρότητα τις ερωτήσεις του πάνω σε δοξασίες περί δράκων και πολέμων. Ίσως θα έπρεπε κι αυτός να φοβάται λίγο.

(Ή ίσως να φοβάται λίγο και να μην το δείχνει.)

Μπριέν + Τζέιμι

Για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα, η αγαπημένη μου σκηνή είναι με αυτούς τους δύο. Πάμε κατευθείαν στο τέλος του επεισοδίου για μην το πολυλογούμε: Η Μπριέν (μετά φορέματος) βρίσκεται σε μια μίνι αρένα αντιμέτωπη με μια αρκούδα, μιας κι ο Μπόλτον δεν την άφησε κι εκείνη ελεύθερη. Όμως ο Τζέιμι, λίγο αφού έχει εξομολογηθεί πως έχει σώσει όλο τον πληθυσμό του King’s Landing, ορμάει να σώσει άλλη μία ψυχή.

Έτσι όπως η Μπριέν είναι στο έλεος του άγριου ζώου, ο Τζέιμι βουτάει στην αρένα για να βάλει κι εκείνος ένα χεράκι στην καταπολέμησή του. Καταφέρνει να βγάλει τη Μπριέν έξω αλλά ύστερα είναι εκείνος που παραλίγο να φαγωθεί. Τελικά τέλος καλό όλα καλά, καθώς σκαρφαλώνει κι αυτός έξω, έρχεται αντιμέτωπος και πάλι με τον Λοκ, ο οποίος παραμένει ακίνητος στη θέση του: Ο Τζέιμι ελεύθερος, η Μπριέν θα τιμωρηθεί για προδοσία. Ο Τζέιμι, με το έξτρα awesomeness ενός μονόχειρα άντρα που μόλις έσωσε μια πολεμίστρια από τα δόντια μιας αρκούδας, καταφέρνει να τον πείσει, λέγοντάς του πως αν δεν την ελευθερώσει, θα μείνει κι εκείνος εκεί.

Τελικά ο Λοκ νίπτει τας χείρας του, αφήνοντας τη Μπριέν να φύγει μαζί με τον Τζέιμι. Awww you guys!

Τζον + Υγκριτ

Ωραία ήταν στο προηγούμενο επεισόδιο με τη συναρπαστική ανάβαση στο τείχος, γιατί τώρα επιστρέφουμε στο να μη συμβαίνει τίποτα, βασικά. Ο Τζον είναι ακόμα πιστός στη Night’s Watch, η Υγκριτ δεν ακούει τίποτα, οι δυο τους μοιράζονται ευχάριστα παλιομοδίτικες στιχομυθίες που χρωστάνε περισσότερα στο “Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια” παρά σε οτιδήποτε συμβαίνει παράλληλα στη σειρά, και γενικά ματς μουτς γουτσου γουτσου τα ζουζουνάκια.

Ρομπ + Ταλίσα

Όπου μαθαίνουμε πως η Ταλίσα είναι έγκυος, αλλά γενικά ας αφήσουμε την εικόνα να μιλήσει εδώ.

Μελισάνδρη + Lord of Light

Έλα σόρι παιδιά δεν είχα κάτι καλύτερο εδώ. Εξάλλου δε γίνεται κάτι συγκλονιστικό, πέραν της αποκάλυψης της Μελισάνδρης στον Γκέντρι πως είναι γιος του Ρόμπερτ Μπαράθεον, κάτι που προφανέστατα εξηγεί το ενδιαφέρον της στο πρόσωπό του. Όχι που θα είχαμε ξεμπερδέψει τόσο εύκολα με το γαϊτανάκι των διαδόχων.

Θίον + Δύο Θαυμάσιες Δεσποινίδες

Ο εβδομαδαίος βασανισμός του αδερφού της Λίλυ Άλλεν συνεχίζεται με σαδιστικούς τρόπους εκθετικής αύξησης. Τώρα ο Θίον ξυπνά, βρίσκει γύρω του δύο σέξι νοσοκόμες, βασικά, κι αυτό που ακολουθεί μοιάζει με την αρχή κάθε decent τσόντας εκεί έξω.

Και τότε σκάει μια καραμούζα που είναι ομολογουμένως ένα από τα αστειότερα πράγματα που έχουν συμβεί ποτέ στη σειρά, οι δεσποινίδες αποχωρούν και ο Θίον λες και δεν του έφτανε που όλο αυτό δεν πήγε πουθενά, βλέπει ξαφνικά τους μανιακούς βασανιστές του να ορμούν να του κόψουν και το πέος. Τέλειο που μέσα σε όλα η σειρά βρίσκει το χρόνο να αναπτύσσει τη δική της, ενδοσυμπαντική εκδοχή του “Saw”.

Ντάνι + Δρακουλίνια

Πώς μας είχε λείψει. Η Ντάνι κι ο στρατός της φτάνουν στην πόλη Γιουνκάι και όπως θα έκανε κάθε απολαυστικά παραληρηματικός στρατηγός που έχει πάρει αέρα, αποφασίζει να επιτεθεί στην πόλη εκτός αν αυτή απελευθερώσει όσους είναι σκλάβοι.

Έτσι στήνει μια τέντα, απλώνει τους δράκους για βιτρίνα, και υποδέχεται τον απεσταλμένο της πόλης, που σύμφωνα με το imdb υποδύεται ένας ηθοποιός με όνομα Γιώργος Γεωργίου. (ΔΥΣΤΥΧΩΣ όχι αυτός ο Γιώργος Γεωργίου.) Εκείνος υποδέχεται το αίτημά της με αναμενόμενη άρνηση, παρά την κάπως εμφατική παρουσία των δράκων, οπότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως από εδώ ως το season finale θα έχουμε τουλάχιστον μια μεγάλη, εκρηκτική μάχη.

Αυτά για αυτή τη βδομάδα. Love is in the air ξεκάθαρα, αλλά να δούμε για πόσο θα διαρκέσει.

(Ο γνωστός κανόνας: Αυτά τα κείμενα γράφονται ύστερα από την παρακολούθηση του κάθε επεισοδίου και δε λαμβάνουν υπόψη καθόλου ό,τι συμβαίνει στα βιβλία. Συνεπώς, οτιδήποτε υπάρχει παρακάτω στα βιβλία θεωρείται SPOILER και δεν θα δημοσιεύεται.)