Game of Thrones, “The Climb”: Fly on the Wall

Στο 6o επεισόδιο της 3ης σεζόν, παρακολουθούμε καθώς πολλοί χαρακτήρες προσπαθούν εναγωνίως να σκαρφαλώσουν κυριολεκτικούς και μεταφορικούς τοίχους (#deepstuff σας λέω) με αποτελέσματα μεταξύ άλλων ένα αξιαγάπητα cheesy πλάνο του Τζον με την Υγκριτ και ένα σοκαριστιά βίαιο του Τζόφρι απέναντι στην Ρος. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο “Kissed by Fire”.

Όπως λέγαμε και την προηγούμενη βδομάδα, η σειρά έχει βρει αυτή τη στιγμή ένα ρυθμό κι ένα επίπεδο που το κάνουν πολύ δύσκολο να βγάλει βαρετό επεισόδιο- όλοι οι βασικοί χαρακτήρες βρίσκονται λίγο ως πολύ στο μέσο κάποιας ενδιαφέρουσας πλοκής, τόσο ώστε έχουμε την άνεση να πάμε ένα επεισόδιο δίχως καν εμφάνιση Καλίσι και Δράκων και να μην το προσέξουμε μέχρι μετά το φινάλε που κάποιος θα αναρωτηθεί αν την είδαμε.

Στο King’s Landing συνεχίζονται οι δολοπλοκίες και οι πυρετώδεις διαβουλεύσεις γύρω από το ποιος θα παντρευτεί ποιον και ποιος θα διασώσει τι για άλλον, ενώ έξω από το τείχος κρατάμε την ανάσα μας γιατί επιτέλους Γίνονται Πράγματα.

Ενδιαφέρουσα παρέκκλιση από το κλασικό μοντέλο επεισοδίων ήταν το σύντομο voice-over του Μπέιλις λίγο πριν το τέλος, όταν και μιλούσε περί σκαρφαλώματος στον Βάρυς, δένοντας μια κυριολεκτική αναρρίχηση (του Τζον και της Υγκρις) με εκείνη που συμβαίνει στους διαδρόμους του παλατιού. Δεν είμαι καθόλου φαν αυτού του είδους των voice-overs όπως τα έχουμε γνωρίσει μέσα από σειρές όπως το “Sex and the City”, το “Grey’s Anatomy” και το “Desperate Housewives”, αλλά κάθε δείγμα ενοποίησης στην αφήγηση της σειράς είναι καλοδεχούμενο.

Η συνένωση επιβλητικής εικόνας (του ατελείωτου τείχους πάγου) με καθηλωτικό subtext (η προσπάθεια σχεδόν των μισών ηρώων της σειράς να ανελιχθούν στην κλίμακα της βασιλικής αυλής) μπορεί να μην είναι ό,τι πιο λεπτογραμμένο έχουμε δει ποτέ, αλλά έκανε για ένα πολύ δυνατό φινάλε σε ένα καλό επεισόδιο.

Πάμε να δούμε τις βασικές ιστορίες της βδομάδας:

Οι πολλοί γαμπροί της Σάνσα Σταρκ II: Οικογενειακή υπόθεση

Το προηγούμενο επεισόδιο ήταν πραγματικά απίστευτο όσο αφορά στο King’s Landing, έτσι; Πώς το ξεπερνάς; Α ναι, μια γυμνή κοπέλα καρφωμένη με βέλη σε όλο της το σώμα μπορεί να είναι μια αρχή.

Επειδή είχαμε καιρό να νιώσουμε απέχθεια για το σπόρο του διαβόλου (σοβαρά, μπορεί να υπάρχει καλύτερη ‘μη κάνετε σεξ με τα αδέρφια σας’ ενημερωτική διαφήμιση; …δεν ξέρω γιατί χρειάζεται διαφήμιση βέβαια κάτι τέτοιο αλλά λέμε τώρα), πάει και κάνει κάτι τέτοιο, ως μέρος μάλιστα ενός ακόμα power play του Μπέιλις ο οποίος έξαλλος ήταν με τον Βάρυς και τους κατασκόπους του.

Θα μου πεις, τι έχει να κάνει αυτό με τη Σάνσα, ο Τζόφρι δε μιλάει καν.

Έχει να κάνει φυσικά με τη Σάνσα γιατί όλο αυτό γίνεται επειδή πιθανώς πολλά του τα είπανε του Μπέιλις και θέλησε να υπενθυμίσει κάποια πράγματα. Ενώ καθόταν ποζάροντας δίπλα στο θρόνο. Ναι. Κρίμα που δεν υπήρχε τότε Esquire, μπροστά από την εποχή του ο λόρδος μας.

Γενικότερα όχι μια καλή στιγμή να είσαι ο Τύριον. Από τη μία ο σύμμαχός του τρώει μεγάλη κατραπακιά από τον Λιτλφίνγκερ κι από την άλλη πρέπει να δεχτεί -προσωρινή;- ήττα και να ανακοινώσει στη Σάνσα τα, εχμ, ευχάριστα. Το καλό της όλης υπόθεσης; Ότι κάπως τα ξαναβρήκε με την αδερφή του, σε ό,τι κοντινότερο υποθέτω πως μπορεί ποτέ να έχει η Σέρσεϊ ως ‘συναισθηματική στιγμή’. Ουσιαστικά αφήνει τον Τύριον να καταλάβει πως ο Τζόφρι ήταν πίσω από την απόπειρα κατά της ζωής του και αφήνει hint πως δεν πρέπει να ανησυχεί από εκείνον τώρα.

Άλλος είναι το Χέρι του βασιλιά.

Ποιος; Ο Τάιγουιν που μοιάζει ανίκητος αυτή τη στιγμή, κερδίζοντας και την αποδοχή της Ολένα για το σχέδιο του με τους Πολλούς Γάμους ύστερα από ενα νοητικό παιχνίδι σκάκι ανάμεσά τους. Εκείνη τον παραδέχεται, σπάζοντας την πένα, αφήνοντας να φανεί πως σχεδόν διασκεδάζει από αυτή την αντιπαράθεση. Στη διάρκεια της οποίας εκείνη αναφέρεται απ’εξω απ’έξω στις φήμες για τα αδερφάκια Λάνιστερ και το πόσο αγαπιούνται, εκείνος για τα ωραία νεαρά πριγκιπόπουλα του Ταϊρέλικου, γενικώς σφαζόντουσαν απολαυστικά με το γάντι. Ωραία εικόνα- το λάθος όμως του Τάιγουιν είναι πως ίσως δεν υπολόγισε πώς μπορεί να στραβώσει το σχέδιο αν άθελά του ενώσει τα συμφέροντα του Τύριον και της Σέρσεϊ.

Χωρίς Μπριέν

Hands down (σόρι) η αγαπημένη μου σκηνή του επεισοδίου: Όταν ο Τζέιμι προσπαθεί να κόψει μπουκιά από το φιλετάκι με τόσο επιδεικτικά άγαρμπο τρόπο περιμένοντας κάποιος να του δώσει σημασία και μια έξαλλη Μπριέν απλά το καρφώνει κρατώντας το σταθερό για να κόψει εκείνος σαν άνθρωπος.

Το έχω ξαναπεί πόσο τους λατρεύω αυτούς τους δύο, ε;

Πραγματικά εύχομαι η ανακοίνωση πως ο Τζέιμι θα επιστραφεί στο σόι του ενώ η Μπριέν θα παραμείνει στο Χάρενχαλ, να μη σημάνει τον χωρισμό του διδύμου που με έχει κάνει να θέλω να δω ταινία αφιερωμένη στην περιπετειώδη διαδρομή τους.

Επίσης, Μπριέν με φορεματάκι: Πιο παράξενο κι από Τζέιμι χωρίς χέρι.

The Wall

Ο τίτλος του επεισοδίου, το κλείσιμό του και η πιο θεαματική σκηνή του, όλα μας ήρθαν εδώ φιλικά από τον Τζον Σνόου και την Υγκριτ. Οφείλω να ομολογήσω ήμουν πεπεισμένος πως η κοκκινομάλλα θα γνώριζε τον άδοξο θάνατό της εδώ, ακολουθώντας τον Κανόνα Τζος Γουήντον, που διατάζει πως ύστερα από μια στιγμή ευτυχίας σαν εκείνη του προηγούμενου επεισοδίου, ενισχυμένη με γούτσου-γούτσου στιγμούλες σαν αυτές στην αρχή του επεισοδίου, ένας εκ των ευτυχισμένων-μες-στις-αντιξοότητες εραστών πρέπει να πεθάνει.

Όταν είδα να κόβεται το σκοινί (κι αφού μου κόπηκε κι εμένα η ανάσα, μπράβο Αλικ Σακάροφ σκηνοθετάρα) ήμουν σίγουρος- όμως ο Τζον είχε αντίθετη άποψη, την τράβηξε στη σωτηρία κι έτσι μετά οι δυο τους συνέχισαν την βασανιστική άνοδο προς την κορυφή του τείχους και το τελικό screencap με τη θέα στα πράσινα λιβάδια.

Ένα πανάξιο “awwwww” moment για τους δύο ήρωές μας που επιτέλους κουβαλάνε την ιστορία του Τζον Σνόου σε ένα νέο κεφάλαιο που περιμένουμε εδώ και δυόμιση σεζόν, καθώς βλέπουμε να οπτικοποιείται ένα κομμάτι μυθολογίας θρυλικό, με τρόπο αντάξιο της αναμονής που τόσο καιρό έχτιζε. Ξανά μπράβο στο σκηνοθετικό τιμ του επεισοδίου.

ΥΓ. Όρελ παλιοφίδι, ΣΕ ΒΛΕΠΩ.

O θείος από τα Ρίβερλαντς

Έχει πλάκα που μερικές φορές το “Game of Thrones” σε κάνει να ξεχάσεις τους δράκους και τις ναυμαχίες και τα τείχη και μοιάζει να ξεπήδησε κατευθείαν από το ελληνικό σινεμά του ‘60, με τα προξενιά και τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Κάπως έτσι, ο Ρομπ Σταρκ πείθει κάποιον που δεν είναι ο εαυτός του, να παντρευτεί μια άγνωση, ώστε να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη συμμαχική δύναμη ενόψει επίθεσης στο Κάστερλι Ροκ.

“Ευχαριστώ,” του λέει. “Θα το θυμάμαι αυτό.” Ναι φίλε, ΝΑ’ΣΑΙ ΚΑΛΑ, κι εκείνος θα το θυμάται, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

Για τα λεφτά τα κάνουν όλα

Πάνω που λέγαμε στο προηγούμενο ότι αυτές οι αναγεννήσεις χορηγία του Lord of Light δε μπορεί να είναι συμπτωματικές με την κοκκινομάλλα μάγισσα, κατά φωνή σε αυτό το επεισόδιο εμφανίζεται αυτοπροσώπως. (Πάντα χαρά μας.)

Αφού σοκάρεται κι εκείνη με τον ντόπιο Κένι του “South Park” και τις 6 αναγεννήσεις του, πληρώνει τα παλικάρια της αδερφότητας για να πάρει τον Γκέντρι και να φύγει. Κάτι έχει γραμμένο λέει στο μέλλον του. ΟΚ. Επειδή ό,τι έχει πει ως τώρα η Μελισάνδρη έχει πέσει διάνα.

Αυτό όμως που είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ήταν η σύντομη συνάντησή της πρόσωπο με πρόσωπο με την Άρυα. Για ένα άτομο με παράλογα μεγάλη αυτοπεποίθηση όπως η μάγισσα, το να τη βλέπουμε για μια στιγμή πραγματικά να κοντοστέκεται συνδυάζοντας στο πρόσωπό της κάτι μεταξύ απορίας, θαυμασμού και ίσως φόβου, ήταν ένα μοναδικό θέαμα. Πέταξε εκεί μια μισο-πρόβλεψη για να έχουμε να συζητάμε (η Άρυα θα σκοτώσει! οι δυο τους θα συναντηθούν ξανά! τι μας λες!) και έφυγε με τον Γκέντρι για άλλα λημέρια.

Skins

Στην fanboy καρδιά μου πάει να βρει το φλερτάκι του Σάμγουελ. Φυσικά καμία σχέση, αλλά εγώ δε θα πάψω ποτέ να ελπίζω όσο ο Γκέντρι (Τζο Ντέμπσι) και η Τζίλι (Χάνα Μάρεϊ) είναι στην ίδια σειρά, πως θα επανενωθούν.

(Σε μια σχετική υποσημειώση, να δείτε “Skins”.)

Skinned

Α και μην ξεχνιόμαστε, τον Θίον, τον αδερφό της Λίλι Άλλεν ακόμα τον βασανίζουν.

Σε αυτό το σημείο απορώ αν υπάρχει κάποιος κουστουμάτος του ΗΒΟ που είναι σε φάση “ΟΚ, το ξέρω ότι δεν επεμβαίνουμε ποτέ στο περιεχόμενο των σειρών μας γιατί δεν είμαστε τηλεόραση, bitch, είμαστε ΗΒΟ, yo, αλλά αν μου επιτρέπετε παιδιά μια τόση δα ερωτησούλα, σοβαρά τώρα, είναι πάρα πολύ αναγκαίο να πληρώνουμε ακόμα τον Άλφι Άλλεν;”

Αυτά. Βάλτε ένα χεράκι στα comments (σόρι Τζέιμι!) για να περάσει κι αυτή η βδομάδα μέχρι το επόμενο επεισόδιο.

(Ο γνωστός κανόνας: Αυτά τα κείμενα γράφονται ύστερα από την παρακολούθηση του κάθε επεισοδίου και δε λαμβάνουν υπόψη καθόλου ό,τι συμβαίνει στα βιβλία. Συνεπώς, οτιδήποτε υπάρχει παρακάτω στα βιβλία θεωρείται SPOILER και δεν θα δημοσιεύεται.)

Η σειρά προβάλλεται κάθε Τρίτη βράδυ από το novacinema. Μπες στο παιχνίδι.