Στο 2o επεισόδιο της 4ης σεζόν, ο Μπραν βλέπει κάτι όνειρα, η Μελισάνδρη και ο Στάνις επιστρέφουν αλλά δεν πολυπροσέξαμε τι έκαναν, ο Θίον συμμετέχει στο πιο σαδιστικό ‘κυνήγι αλεπούς’ που έχει υπάρξει και Α ΝΑΙ, ο Τζόφρι και η Μάργκερι γίνονται ένα. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο “The Lion and the Rose”.

Κάθε Τρίτη βράδυ μέσα από τα κανάλια Novacinema προβάλλονται τα καινούρια επεισόδια της σειράς, λιγότερες από 48 ώρες μετά την πρεμιέρα στην Αμερική και το ΗΒΟ. Και κάθε Τρίτη αργά το βράδυ, θα είμαστε εδώ για να τα σχολιάζουμε, περιμένοντας τα δικά σας σχόλια.

ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΠΟΪΛΕΡΣ. Όποιος κάνει σπόιλερ να ξέρει πως τον κρίνουν ακόμα κι οι Λάνιστερς.

Ήταν λοιπόν ένα από Αυτά τα επεισόδια. Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, πάμε λίγο να δούμε τι συνέβη στο King’s Landing.

Γαμήλιο Γλέντι

Λοιπόν. Είμαστε ήδη αρκετά χαμηλά στο κείμενο, όποιος φτάσει ως εδώ το μάτι του τα ήθελε και τα έπαθε, οπότε προχωράμε κατευθείαν στο παρασύνθημα:

O ΤΖΟΦΡΙ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ.

Ζωή σε μας, όπως είπε και μια ψυχή (που έχει διαβάσει τα βιβλία) γελώντας.

Ζωή σε μας.

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Αν έχουμε δει πιο παρατεταμένη σκηνή σαδιστικά απεικονισμένου θανάτου στη σειρά, τότε μου διαφεύγει. Ο Μάρτιν, που υπέγραψε εδώ το ετήσιό του σενάριο, σιγουρεύτηκε πως θα έδινε στον Τζόφρι μια τελευταία γύρα απέχθειας προτού τον θανατώσει όσο πιο αργά και βασανιστικά γινόταν. Δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όλους τους θεατές την ευκαιρία να πανηγυρίσουν, να φωνάξουν στην οθόνη, να χειροκροτήσουν, να κάνουν τον γύρο του θριάμβου στο σαλόνι, κι άλλα τέτοια. Όπως νιώθει ο καθένας τελοσπάντων στους πανηγυρισμούς.

Μικρή παρένθεση. Οι μεγαλύτεροι πανηγυρισμοί που έχω ρίξει την τελευταία δεκαετία:

• 5, Η Ίντερ αποκλείει την Μπαρτσελόνα, ποτιστήρια στο Καμπ Νου
• 4, “Βάλτο αγόρι μου”
• 3, Πολύχρωμος Τζόφρι σε διαδοχικές πόζες θανάτου
• 2, Το πέναλτι του Γκρόσο
• 1, Τσέλσι κερδίζει το Τσάμπιονς Λιγκ

Το πόιντ είναι πως το επεισόδιο αυτής της βδομάδας είχε τον χαρακτήρα ενός πολύ έντονου τελικού. Για όλο το δεύτερο ημίχρονο βλέπεις το τέλος να έρχεται, υπάρχει αγωνία, όλοι παίζουν επιφυλακτικά, και εκεί στο τέλος, στις καθυστερήσεις, ΚΛΑΚ, πάρε το νικητήριο από το πουθενά. Το κοινό ξεσπάει σε χειροκροτήματα.

Το πιο διασκεδαστικό στην όλη υπόθεση είναι η ευχαρίστηση που μοιάζει να αντλεί η ίδια η σειρά από αυτό το περιστατικό. Σε αντίθεση με κάθε άλλο θάνατο που έχουμε δει, που πάντα παρουσιαζόταν σχεδόν ως προπομπός της Αποκάλυψης, με μουντά χρώματα και πομπώδεις μουσικές και τραγωδίες ολούθε, εδώ όλα είναι ανάποδα. Το κλίμα είναι ευχάριστο, όλοι πίνουν και τρώνε για ώρα. Ακόμα κι όταν νιώθεις πως κάτι έρχεται, ο τόνος δε μεταβάλλεται. Η σκηνή παραμένει φωτεινή και πολύχρωμη. Και ο Τζόφρι συνεχίζει να γίνεται εξοργιστικός. Η σειρά δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να τον παρουσιάσει ως θύμα, παρά ως θεότρελο δυνάστη που του άξιζε κάθε ίντσα αυτού που έπαθε.

Και, φυσικά, όταν φτάνει η ώρα του θανάτου όντως, η κάμερα μένει κολλημένη πάνω του όσο εκείνος ξερνάει την ύπαρξή του σε μορφή αφρού, καθώς αλλάζει χρώματα, φλέβες τεντώνονται, μάτια πετάγονται έξω. Η κάμερα εκεί, η Σερσέι ο μόνος άνθρωπος που ζει ένα δράμα– όμως ακόμα και για εκείνη τόση ώρα υπογραμμιζόταν ο εριστικός τρόπος με τον οποίο απολάμβανε τα καψώνια που ασκούσε ο γιος της στον Τύριον.

Είναι, ξεκάθαρα, απόλαυση. Η σειρά είναι ενθουσιασμένη με αυτή τη στιγμή και θέλει να αγκαλιαστεί με κάθε έναν από τους θεατές στην εξέδρα για να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί. Δεν είμαι σίγουρος πως έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο ποτέ στην τηλεόραση.

Whodunnit

Να και άλλος ένας παράγοντας ενδιαφέροντος: Δεν ξέρουμε τι συνέβη!

Ο Μάρτιν δεν ξοδεύει όλη την τρίτη πράξη του επεισοδίου γράφοντας -απλώς- τον Τζόφρι με τρόπο που να μας κάνει να ζητωκραυγάσουμε τον θάνατό του, αλλά φροντίζει να μοιράσει την ένταση (χάρη στην επιδέξια σκηνοθεσία του βετεράνου Άλεξ Γκρέιβς) και τα στοιχεία σε ένα διάστημα σχεδόν 20λέπτου. Η ατμόσφαιρα, αν και γιορτινή, μυρίζει μεν μπαρούτι, αλλά σε κανέναν σημείο της σεκάνς δεν μπορείς ακριβώς να τοποθετήσεις τι είναι αυτό που δεν πάει καλά.

Η κάμερα ξοδεύει χρόνο σε έναν μετά τον άλλον τους θαμώνες του Purple Wedding:

Τον Τύριον και τη Σάνσα, το Ζεύγος Που Υποφέρει

Τον Τζέιμι Λάνιστερ που είναι έξαλλος με τον επικείμενο γάμο της αδερφής/ερωμένης του

Τη Μπριέν που βλέπει πως ένας έρωτας που νόμιζε πως έκρυβε καλά μέσα της, είναι βασικά κοινό μυστικό (πάντα ένα φανταστικό γλέντι αυτό)

Τον Όμπεριν και τις απολαυστικές συγκαλυμμένες προσβολές του και το ύφος ‘μην πολυαράζετε, ήρθα να σας γαμεύσω ουέχεχε’

Την Μάργκερι που έχει το καλύτερο poker face της αυλής γιατί δεν έχω ιδέα τι στα κομμάτια νιώθει για οτιδήποτε

Την Λαίδη Ολεάννα που απλά δε χορταίνω να τη βλέπω, και την ώρα του δηλητηριασμού ήταν σε φάση “ω! ω! αυτό είναι απαίσιο! καλέ βοήθεια κάποιος μμμμχ!”

Τον Τάιγουιν και την Σέρσεϊ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΕ

Ποτέ δεν είναι σαφές τι συμβαίνει και από πού θα έρθει ό,τι είναι να έρθει. Κι όταν πια έρχεται, όπως πλέον έχεις ξεκάθαρα υποπτευθεί (γιατί πάντα η σειρά έβρισκε απόλαυση στο να μας βασανίζει με Ακραίο Τζόφρι αλλά ποτέ τόσο μα τόσο έντονα και για τόση μα τόση ώρα), δεν ξέρεις πλέον ποιος το έκανε. Και μόνο που ξεκινάς να σκεφτείς, μπορείς να σκαρώσεις στα γρήγρορα ένα “Έγκλημα στο Γουέστερος Εξπρές”. Δε θα με εξέπληττε αν το είχαν διαπράξει το έγκλημα όλοι.

Όπως και νά’χει, αυτή την ηδονική στιγμή θα ακολουθήσουν πολλές στιγμές μυστηρίου, μάλλον. Αυτό μάλιστα, είναι τρόπος να βάλεις μπρος στη σεζόν σου. “Game of Thrones”, έχεις ξανά την προσοχή μας.

Και τώρα λίγα λόγια για το λιγοστό υπόλοιπο επεισόδιο. Αν υποθέσουμε πως έχει σημασία οτιδήποτε άλλο εκτός από το μελιτζανί πρόσωπο του Τζόφρι.

Sigur Ros

Κάποιος που έχει περισσότερο χρόνο και κυρίως περισσότερα skills από μένα, ας βάλει το “Rains of Castamere” να παίζει πάνω από κάθε σοκαριστικό τηλεοπτικό θάνατο όλων των εποχών. Δηλαδή πραγματικά, επειδή αλλάζουν τις μπάντες που το ερμηνεύουν δε σημαίνει πως είναι λιγότερο αστείο που το τραγούδι αυτό έχει γίνει ο ύμνος του θανάτου της σειράς.

By the way εδώ οι Sigurs Ros, που έκαναν cameo και στο επεισόδιο.

Foxcatcher

Ο αγαπημένος βασανιστής όλων, Ράμσεϊ Σνόου, έχει βάλει τώρα τον Θίον να κυνηγά μαζί του ένα κορίτσι στο δάσος μαζί με την Μιράντα, επειδή η Μιράντα τη ζηλεύει ή κάτι τέτοιο. Φανταστικά περνάντε την ώρα τους. Μόνο που το κέφι διακόπτει ο Ρους γιατί εντάξει έλεος με τις Εξαιρέσεις που τεστάρει το σπάσιμο του Θίον σε κομματάκια πειθήνιου και υπάκοου κυνηγού. Ο Θίον/Ρικ παραδέχεται Μπραν και Ρίκον είναι ζωντανοί και, γενικά, για storyline που ειλικρινάδεμενοιαζεικαθολου κάτι πάει να γίνει τώρα, επειδή στο κυνήγι του Μπραν ξεχύνεται ο Λοκ.

Βλέπω Κάτι Όνειρα

Ο Μπραν στο μεταξύ, μας θυμίζει τις spooky μεταφυσικές ικανότητές του. Δίπλα σε ένα δέντρο που ουδεμία συγγένεια έχει με τη γέρικη ιτιά της Ποκαχόντας, ο Μπραν βλέπει ένα κοράκι με τρία μάτια, τους δράκους της Ντενέρις και την πτώση του από το πρώτο επεισόδιο, δηλαδή βασικά ένα γαμάτο trailer της σειράς. Φοβερό μηχανάκι αυτό το δέντρο.

Η ουσία ωστόσο είναι πως στο τέλος του οράματος άκουσε πως πρέπει να κοιτάξει για κάτι κάτω από ένα δέντρο στο Βορρά, κάτι που μεταφράζεται φυσικά σε “ξέρω πού πρέπει να πάμε” αλλά φυσικά αυτό ταυτόχρονα σημαίνει πως εμείς δεν πρέπει να ξέρουμε επειδή εντάξει, ποιος νοιάζεται. #Lost

Hodor

Hodor hodor “hodor hodooooor”, hodor hodor hodor. Hodor hodor Hodor hodor hodor– hodor hodor hodor hodor! Hodor, hodor hodor Hodor-Hodor hdr. Hodor 2-0: Hodor 32’, Hodor Hodor 87’. Hodor hodor hodor Hodor Hodor, Hodor hodor Hodor Hodor, hodor hodor Hodor hodor 1-0. Hodor hodor hodor!

The General’s Daughter

Παιδιά τρομερά ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει με τον Στάνις και τη Μελισάνδρη ε. Συγγνώμη, πειράζει να μιλήσουμε για τον Τζόφρι λίγο ακόμα;

Τέλεια, ευχαριστώ.

Α και ναι, η κόρη του Στάνις υποπτεύεται πολύ τη Μελισάνδρη, για λόγους που ειλικρινά δε μπορώ να φανταστώ, φαίνεται τρομερά έμπιστη και νορμάλ κυρία, ειδικά εκεί που της εξηγούσε πως όλα όσα πίστευε είναι ψέματα και πως ο Βασιλιάς Του Φωτός θα τα κάνει όλα λαμπίκο. Υποθέτω σε όλη την υπόλοιπη σεζόν η κόρη του Στάνις θα γίνεται όλο και πιο επιφυλακτική, και τελικά κάπου στα μέσα της 5ης σεζόν, Κάτι Θα Γίνει.

***

Αυτά για τώρα. Θυμίζουμε πως ο Τζακ Γκλίσον, ο ηθοποιός που έπαιζε τον Τζόφρι, είχε δηλώσει καιρό τώρα πως μετά το “Game of Thrones” σκοπεύει να αποσυρθεί από την ηθοποιία κι είναι λογικό γιατί πρέπει να είναι άβολο να σε μισούν εκατομμύρια άγνωστοι άνθρωποι ανά τον πλανήτη χωρίς να τους έχεις κάνει απολύτως τίποτα.

Μια σκέψη: Εφόσον σεζόν 3 και 4 καλύπτουν βασικά το τρίτο βιβλίο, η φάση του Μάρτιν ήταν εν ολίγοις πως απλά στη μέση του βιβλίου αποφάσισε να ξεκάνει το μισό του καστ μέσα από δύο γάμους; Στη μέση; ΣΤΗ ΜΕΣΗ; Ο άνθρωπος είναι μουρλός.

Τα λέμε την επόμενη βδομάδα.

(Ο γνωστός κανόνας: Αυτά τα κείμενα γράφονται ύστερα από την παρακολούθηση του κάθε επεισοδίου και δε λαμβάνουν υπόψη καθόλου ό,τι συμβαίνει στα βιβλία. Συνεπώς, οτιδήποτε υπάρχει παρακάτω στα βιβλία θεωρείται SPOILER και δεν θα δημοσιεύεται.)

Το “Game of Thrones” προβάλλεται κάθε Τρίτη βράδυ μέσα από τα κανάλια Novacinema λιγότερες από 48 ώρες μετά την πρεμιέρα των επεισοδίων στην Αμερική.