Game of Thrones, “The Night Lands”: Φουλ του Ρήγα

Στο δεύτερο επεισόδιο, ο Τύριον κάνει την πρώτη του μεγάλη κίνηση, ένας γιος επανενώνεται με έναν πατέρα που τον μισεί, πολύ σεξ συμβαίνει από άκρη σε άκρη, και οι βασιλιάδες αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνα πολλοί. Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο “The Night Lands”.

Την προηγούμενη εβδομάδα μιλούσαμε για το πώς ο αποκεφαλισμός του Νεντ Σταρκ αφήνει τη σειρά πρακτικά χωρίς κάποιο προφανή κεντρικό ήρωα, κι εδώ, σε αυτές τις πρώτες στιγμές της επικής ιστορίας του 2ου κύκλου, καταλαβαίνει κανείς γιατί αυτό είναι πρόβλημα.

Όπως και να το κάνεις, το να μεταπηδάμε διαρκώς από ιστορία σε ιστορία, ξοδεύοντας λιγότερο από 10’ στην κάθε μία, δίχως κάποια αίσθηση κέντρου, μπορεί να καταντήσει κάπως κουραστικό σε σημεία. Όχι ότι τα όσα συμβαίνουν δεν είναι συναρπαστικά, όμως σε αυτά τα πρώιμα επεισόδια της 2ης σεζόν η ιστορία είναι τόσ διάσπαρτη που ακόμα δεν έχει συμβεί τίποτα που να πεις, “αυτό θέλω να δω πώς θα εξελιχθεί”.

Φυσικά όπως έδειξε και η πρώτη σεζόν, αυτά τα προβλήματα θα φτιάξουν στην πορεία από μόνα τους – αν δηλαδή η “Σύγκρουση” είναι ως πλοκή όσο καθηλωτικό ήταν και το πρώτο βιβλίο. Αξίζει όμως να αναρωτηθεί κανείς αν οι συγγραφείς Ντέιβιντ Μπένιοφ και Ντ. Μπ. Γουάις θα είχε νόημα να έχουν διασκευάσει τα βιβλία με έναν πιο τηλεοπτικό τρόπο. Που να επιτρέπει δηλαδή στο κάθε επεισόδιο να έχει κάτι που μοιάζει με κεντρική αφήγηση ή -ακόμα σημαντικότερα- κεντρική θεματική.

Ούτε καν έναν κόκκινο κομήτη δεν είχαμε αυτή τη βδομάδα!

Αυτό που είχαμε όμως, ήταν αυτή η ολοένα και εντονότερη αίσθηση πως η σεζόν θα κορυφωθεί με μισή ντουζίνα -υποψήφιους- βασιλιάδες να διασταυρώνονται σε μια αλάνα α λα “Anchorman” μέχρι να επικρατήσει ο Ένας, ο Εκλεκτός. “Stay classy, Winterfell!”

Επίσης, α, ναι, το σεξ το αναφέραμε; Ναι, είχε μπόλικο αυτή τη βδομάδα. Και περίπου το μισό από αυτό συνέβαινε πίσω από μια κλειστή πόρτα ενώ ο Λιτλφίνγκερ έπαιρνε μάτι. Εντάξει, ΟΚ, το πιάσαμε, είμαστε ματάκηδες.

Οπότε έχουμε σεξ, έχουμε ίντριγκες, δολοπλοκίες, επικά ταξίδια… εχμ, για τι πράγμα γκρινιάζαμε πριν, είπαμε; Ναι, κι εμείς ξεχάσαμε.

Ας ρίξουμε μια ματιά στις ιστορίες ανά περιοχή. Για μια ακόμα βδομάδα θα μας είναι χρήσιμο, μιας κι έχουμε μια-δυο καινούριες τοποθεσίες: (και μία την οποία είχαμε αμελήσει την περασμένη φορά – ας μας συγχωρέσει ο Τζον Σνόου)

Kings Landing

Κεντρική θέση στη δράση έχει σταθερά η έδρα των Λάνιστερς, αν μη τι άλλο επειδή όλες οι άλλες ιστορίες κατευθύνονται προς τα εκεί, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο.

Επίσης, επειδή γεια σου παλικάρι Τύριον Λάνιστερ! Ο νέος hand of the king ανέλαβε δράση χωρίς να το παρασκοτίσει το θέμα, εξοστρακίζοντας τον Σλιντ στους Night’s Watch όταν αυτός αρνείται να αποκαλύψει ποιος διέταξε το α λα Ηρώδης φινάλε του προηγούμενου επεισοδίου. Έξαλλος ο Τύριον διατάζει να τον συλλάβουν και βάζει στη θέση του τον Μπρον με συνοπτικές διαδικασίες.

Καθώς πίνουν το πρώτο τους κρασάκι, ο Τύριον ρωτάει τον νέο του επιθεωρητή αν θα σκότωνε ένα μωρό κατόπιν διαταγής. Εκείνος απλά ρωτάει “πόσα”. Booya!

Ο Τύριον θα τη μάθει βέβαια την αλήθεια αργότερα από την αδερφή του, η οποία θυμήθηκε τα μητρικά της ένστικτα και βασικά προστατεύει τον γιο της. Μόνο που όπως σημειώνει σωστά ο Τύριον, κανείς δεν το γνωρίζει αυτό – είναι το δικό της κεφάλι που θα ζητήσουν.

Τελοσπάντων, εμάς το ίδιο μας κάνει για να είμαστε ειλικρινείς. Όπως λέει και το παλιό γνωμικό, “Καλός Λάνιστερ είναι ο νεκρός Λάνιστερ”, κι επίσης υπάρχει και το άλλο γνωστό αστειάκι, “Τι είναι ένας Λάνιστερ στον πάτο της θάλασσας; Μια καλή αρχή.”

Νωρίτερα, εριστικότατη η Σέρσεϊ στη διάρκεια του Συμβουλίου, σκίζει τα γράμματα που έχει λάβει, ανάμεσα σε γελάκια και “χοχο χρυσή μου έχεις γίνει εξπέρ στο σκίσιμο χουχου” αλλά όπως λέει κι ο @psarianot, “εκεί που είμαστε χαχαχα και χουχουχου θα ανοίξει μια μαύρη τρύπα και πέντε βασιλιάδες θα την πέσουν ταυτόχρονα στο Kings Landing από διαφορετικές κατευθύνσεις”. Αυτά παθαίνει η Σέρσεϊ για να μην διαβάζει twitter.

Έτσι δε δίνει σημασία στους όρους ειρήνης του Ρομπ Σταρκ (ο οποίος δεν εμφανίστηκε κατά τα άλλα στο επεισόδιο) και αγνοεί την έκκληση για περισσότερους άντρες στο Τείχος. Καλά, εντάξει.

Κάπου στη διαδρομή

Αυτό είναι spin-off πλοκή από το Kings Landing καθώς την περασμένη βδομάδα είδαμε τον Γκέντρι και την Άρια να το έχουν σκάσει ενώ πίσω τους γινόταν το μακελειό, και τώρα κατευθύνονται προς το Τείχος. Φυσικά η διαδρομή θα είναι επεισοδιακή κι εδώ ήδη πέφτουν πάνω σε ένα απόσπασμα της φρουράς που ακόμα τους ψάχνει.

Όχι μόνο τη γλιτώνουν, αλλά μαθαίνουμε και πως ο Γκέντρι γνωρίζει πως η Άρια είναι κορίτι, κι εκείνη ολοκληρώνει το ζήτημα λέγοντάς του τα πάντα για το ποια είναι. Αρχίζω τώρα να έχω την υποψίαπως αυτή η πλοκή θα εξελιχθεί σαν εκεί:

Πέρα από τη θάλασσα

Δηλαδή με τους Ντοθράκι να περπατάνε και να περπατάνε και να περπατάνε για δύο σεζόν τώρα, και γενικώς κάποια πράγματα να συμβαίνουν, αλλά βασικά να περιμένουμε πότε ακριβώς θα ενωθούν οι δύο παράλληλες σειρές που παρακολουθούμε. Στο σημερινό επεισόδιο του “Η Καλίσι και τα δρακουλίνια”, το ένα από τα άλογα που είχαν αποσπαστεί την προηγούμενη φορά επιστρέφει κουβαλώντας το κεφάλι του αναβάτη του σε ένα σάκο.

Έχουμε κλάματα, ουρλιαχτά σε μακρινό πλάνο, και μια Καλίσι που έχει κορακιάσει να υπόσχεται πως θα πάρουν εκδίκηση. Με το καλό.

Iron Islands

Να πιάσουμε λίγο τους διάφορους άλλους βασιλιάδες τώρα. Τα Iron Islands είναι νέα προσθήκη στο σύμπαν της σειράς, και όταν τα πρόσεξα στους τίτλους αρχής ενθουσιάστηκα κάπως. Δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από την αντίδραση του Μπέιλον Γκρέιτζοϊ όταν είδε τον γιο του και btw να μιλήσουμε λίγο για το πόσο σπουδαίο όνομα είναι το Γκρέιτζοϊ.

Σπουδαίο!

Ο Θίον λοιπόν ταξιδεύει στην Πάικ με σκοπό να φέρει μια πρόταση συμμαχίας στον πατέρα του, εκ μέρους του Ρομπ Σταρκ. Η συμφωνία είναι τέλεια: Ο Μπέιλον θα γίνει βασιλιάς των Iron Islands, και ο Ρομπ Σταρκ θα έχει ακόμα πιο ενισχυμένο στρατό. Win/win που θα έλεγε κι ο ΓΑΠ. Μόνο που ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς τα ένστικτα μίσους που τρέφουν πικραμένοι συγγενείς ο ένας για τον άλλον – αυτή η σειρά δε θα μας αφήσει να ξαναδούμε ποτέ τους συγγενείς μας με το ίδιο μάτι, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.

Ο Μπέιλον λοιπόν θα επιμείνει πως θέλει τη Γιάρα στο πλευρό του, την κόρη του, η οποία -α, ναι!- μέχρι πριν μια σκηνή έκανε πλακίτσα στον Θίον, αφήνοντάς την να τη φλερτάρει ασυστόλως δίχως να ξέρει ποια είναι. Όπως είπαμε: έχει τρελά θέματα με την οικογένεια αυτή η σειρά.

Πέρα από το Τείχος

Με τον Τζον Σνόου υπάρχει ένα μικρό θέμα, κάπως έχω την αίσθηση πως θα έπρεπε να είναι πιο cool χαρακτήρας από όσο φαίνεται να είναι μέχρι τώρα. Σε κάθε περίπτωση, εδώ κάτι πάει να γίνει, έστω από πλευράς ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα. Υπάρχει μια αύρα μυστηρίου γύρω από το τι συμβαίνει με τους γιους του Κράστερ, ο Τζον τον ακολουθεί στο δάσος, τον βλέπει να αφήνει εκεί ένα νεογέννητο (πραγματικά δε θα ήθελα να έχω γεννηθεί στον κόσμο του Τζορτζ Μάρτιν, με όλο το σεβασμό) και να φεύγει, κι όταν πάει να το μαζέψει βλέπει ότι το παίρνει ένας white walker. Ανατριχιαστικό κι επίσης, huh;

Ο Κράστερ τον αφήνει αναίσθητο πριν εμείς (ή ο ίδιος ο Τζον) καταλάβουμε τι στα κομμάτι γίνεται.

Ντράγκονστοουν

Βασικά αυτό συνέβη, και πολλά συγχαρητήρια να μην ξεχάσουμε να δώσουμε στα παιδιά.

Σε πιο σημαντικά νεά, ο Ντάβος τα βρήκε με τον Σάλαντορ Σααν ώστε να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα πλοία του (αλλά κατά τα άλλα δεν τρέχει τίποτα Σέρσεϊ, συνέχισε το άραγμα).

Στο τέλος όμως την παράσταση έκλεψε η μάγισσα με τα κόκκινα που αποπλάνησε τον Στάνις πάνω στο ταμπλό της στρατηγικής, άντε τώρα να τα ξαναφτιάχνεις όλα αυτά, αλλά έτσι είναι άμα υπάρχει πάθος. Του υπόσχεται ένα γιο, της υπόσχεται πίστη στο θεό της, και εγένετο σεξ πάνω στα μικρά στρατιωτάκια.

Εύγε.

(Το κείμενο αφορά τη σειρά ως αυτό ακριβώς: Τηλεοπτική σειρά. Που θα πει πως τα όσα συμβαίνουν παρακάτω στα βιβλία, θεωρούνται spoilers και δεν θα έχουν θέση ούτε στα κείμενά μας, ούτε στα σχόλια.)