Γιατί δεν έχεις δει ακόμα την πρώτη ΕΒΕΡ ταινία του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ;

Θέλει υπομονή, θέλει ηρεμία και ειδικά αν τήνε βγάζουμε μονάχοι, θέλει ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ. Θέλει πλάνο. Δεν είναι κάθε μέρα «πάμε και βλέπουμε». Με τέτοιο σχεδιασμό, μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα θα έχουμε κάψει φλάντζες και τσιμούχες.

Σε αυτό το δύσκολο σταυροδρόμι λοιπόν, έρχεται ο ΑΙΩΝΙΟΣ, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΑΤΟΣ Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και παίρνει όλα παραμάζωμα.

Διότι όχι μόνο βάζει νίτρο στο MENOYME ΣΠΙΤΙ, ανεβάζοντας βίδεο ΜΕ ΤΟ ΓΑΙΔΟΥΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΝΙ ΤΟΥ, τα οποία αράζουν μαζί του στην κουζίνα του, αλλά μας ξυπνά τον κρυμμένο Άρνι που όλοι και όλες έχουμε μέσα μας και μας οδηγεί ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΤΑΤΑ σε έναν μαραθώνιο ταινιών με πρωταγωνιστή τον ίδιο.

Και ΠΡΟΣΕΧΤΕ. Όταν λέμε ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ το εννοούμε. Και όχι μόνο τα ευκολάκια και τα γνωστά λες και είμαστε τίποτα τους φλώροι. Επιλογές εμπορικές, επιλογές καλλιτεχνικές και επιλογές ΔΥΣΚΟΛΕΣ για όλους εμάς και όλες εσές. Διατί ο Άρνι κάθεται σπίτι του με τα μουλάρια και τα αλόγατά του. Και με παρέα το ντουλαπένιο κορμί του, το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. Αρχίζουμε:

Escape Plan

Ξεκινάμε με κάτι σχετικά πρόσφατο, που λόγω υπόθεσης μας θυμίζει λίγο την καραντίνα που βιώνουμε αυτήν την περίοδο στα σπίτια μας. Και μπορεί πρωταγωνιάρης εδώ να είναι ο Σιλβέστρος ο Σταλόνε, αλλά σοβαροί να είμαστε, ο Άρνι κλέβει την παράσταση ως Εμίλ Ροτμάγιερ, με αποκορύφωμα ΑΥΤΗΝ την σκηνή, όταν και εξηγεί στον Σλάι ότι «χτυπάει σαν χορτοφάγος».

Pumping Iron

Ένα από τα πρώτα βήματα στη καριέρα του Άρνι, το ντοκιμαντέρ ετούτο μας δείχνει τον ήρωά μας στα νιάτα του, όταν «γλεντούσε» τους αντιπάλους του στον κόσμο του επαγγελματικού μπόντι μπίλντινγκ και μας εξηγούσε γιατί το «φούσκωμα» των μυών μετά από τις ασκήσεις και τα βάρη, έχει περίπου την ίδια αξία με το να «τελειώνεις» στο σεξ. Όταν το βλέπεις έτσι ρε συ Άρνι, πώς να μην τους γλεντάς;

Predator

Φάγαμε τα ορεκτικά, μας άνοιξε η όρεξη, οπότε πάμε κατευθείαν στα heavy hitters, με μια από τις ΠΟΛΥ μεγάλες στιγμές στην καριέρα του Άρνι και σίγουρα μια από τις καλύτερες ταινίες δράσης όλων των εποχών, ένα sci-fi meets monster movie meets action movie αριστούργημα, που γέννησε και μια από τις πλέον ιστορικές ατάκες που βγήκαν ποτέ από το στόμα του Αυστριακού. Το αξέχαστο GET TO DAH CHOPPA! ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά, δεν παλιώνει, δεν βρωμάει, δεν κουράζει.

Θα ήταν κρίμα όμως αν στον βωμό του GET TO DAH CHOPPA, θυσιάζαμε έτσι φτηνά την επική σκηνή συνάντησης του ΑΝΘΡΩΠΟΥ μας με τον με-λέγανε-Απόλλο-Κρηντ Καρλ Γουέδερς, εκεί όπου οι δύο ΛΕΒΕΝΤΕΣ συναντιούνται, τεστάρουν μούσκουλα και χέρια και ξεστομίζεται το επικό «DILLON! You son of a BITCH!». Όμορφες στιγμές για ούλη την οικογένεια.

Red Heat

Ή αλλιώς στο ελληνικό του: ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ. Ο Άρνι γίνεται Ρώσος, ενσαρκώνοντας τον ακλόνητο και αλύγιστο μπάτσο Ιβάν Ντάνκο και ναι, σίγουρα υπάρχουν μεγαλύτερα heavy hitters στην λίστα του, αλλά διάολε το Red Heat παίζει να είναι και ένα από τα πλέον υποτιμημένα action δείγματα δουλειάς του. Δεν του λείπει τίποτα. Εξαιρετικές σκηνές δράσεις και over-the-top
πυροβολοχαμού, άξια λειτουργικό buddy δίδυμο μεταξύ Άρνι και Τζιμ Μπελούσι και ο Εντ Ο’ Ρος σε έναν ΣΟΥΠΕΡ πειστικό ρόλο του κακού Γεωργιανού Βίκτορ Ροσταβίλι. Τι να λέμε τώρα ρε παιδιά, μιλάμε για την ταινία που μας χάρισε το περίφημο «ΚΟΚΑΗΝΟΥΜ!». Αυτό από μόνο του αρκεί για να «διώξει» άλλες ταινίες από αυτήν την λίστα.

Commando

Αν σου έλεγαν να διαλέξεις ΜΙΑ ταινία του Άρνι από ΟΛΗ την φιλμογραφία του, πολύς κόσμος θα διάλεγε με κλειστά μάτια το Κομάντο, ακόμα και πάνω από τον Εξολοθρευτή, μια ταινία που ουσιαστικά του «έχτισε» την καριέρα. Το Κομάντο όμως είναι το κάτι άλλο. Είναι μια ταινία που «χαρίζει» στον Άρνι φαρμακερές ατάκες, μια ταινία που τον βάζει στην μέση ενός ανεμοστρόβιλου
υπερβολικά βίαιων action σκηνών, μια ταινία που εν τέλει σου λέει «δεν έχω ίχνος λογικής ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ». Έξτρα μπόνους κανονάκι το εκπληκτικά over the top και φουλ 80s μουσικό θέμα του James Horner:

 

Αλλά σιγά μην σας αφήσω χωρίς ατάκες της ταινίας. ΣΟΒΑΡΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ.

Terminator

Και μιας και το αναφέραμε ακριβώς από πάνω, ας το βάλουμε και αυτό στο watch list αυτού του επικού μαραθωνίου. Γιατί ασφαλώς και δεν θα τις βάλουμε όλες, ασφαλώς και κάποιες πρέπει να μείνουν έξω, αλλά το Terminator δεν θα μπορούσε να λείψει ΠΟΤΕ από οποιοδήποτε μαραθώνιο Σβαρτς σέβεται την ύπαρξή του. Περισσότερο ακόμα και από το Terminator 2 (που βοήθησε όσο λίγες ταινίες στην θεμελίωση του σύγχρονου action blockbuster), το Terminator καταφέρνει να μας δώσει μια ολοκληρωμένη αλλά turbo-charge δόση Άρνι. Πριν γίνει «ο καλός», πριν τα άστα-λα-βίστα-μπέημπι, ο Αρνι ήταν ο τρομακτικός t-800, μια φονική μηχανή που μιλούσε λίγο, σκότωνε πολύ και «έπαιζε» όλον τον ρόλο του με το ανέκφραστο πρόσωπό του και το βαρύ αλλά σίγουρο βήμα του. Το Terminator είναι ίσως η πιο άρτια, η πιο χωρίς-ίχνος-λίπους ταινία τρόμου/δράσης που θα δεις ποτέ σου. Και μας έδωσε ασφαλώς και το αθάνατο I’LL BE BACK.

Kindergarten Cop

Σπάμε την δρασή-λα, γιατί στη πορεία της καριέρας του, ο Άρνι μας αποκάλυψε και μια αξιοπρεπέστατη κωμική φλέβα. Ενσαρκώνοντας τον undercover μπάτσο Τζον Κιμπλ, που το παίζει ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΕΜΠΟΡΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ (ναι, αλήθεια, κάποιος το έγραψε αυτό σε σενάριο ταινίας, ο Άρνι παίζει ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΑΛΑ με ένα εξαιρετικά διαλεγμένο καστ από συγκλονιστικά πιτσιρίκια, με αποκορύφωμα την σκηνή του IT’S NOT A TUMOR, που γράφτηκε και αυτή ΔΙΚΑΙΩΣ στην λίστα με τις κορυφαίες κινηματογραφικές του ατάκες.  Σε αυτό το σημείο δε να αποκαλύψω πως η λίστα έχει δέκα ταινίες όλες και όλες, πρώτον γιατί δεν θα φάμε δύο μερόνυχτα να βλέπουμε Άρνι και δεύτερον, για να λυσσάξετε και να αφρίσετε για τις ταινίες που θα μείνουν όξω.

Running Man

Άλλη μια αρκετά υποτιμημένη στιγμή στην καριέρα του Άρνι, το Running Man παίρνει δικαιωματικά την θέση του σε αυτήν εδώ την μαραθώνια λίστα, κυρίως γιατί ίσως αποτελέσει αφορμή για πολλούς από εσάς να διαβάσετε το ομότιτλο βιβλίο του Stephen King (που έγραφε για μια περίοδο με το ψευδώνυμο Richard Bachman). H ταινία βέβαια λίγα κοινά στοιχεία έχει με το βιβλίο, αλλά ίσως να είναι και καλύτερα έτσι. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Εντούτοις, το Running Man παραμένει στην μελλοντική-gameshow-δυστοπική-θεματική της μια ταινία ΠΟΛΥ μπροστά από την εποχή της, αν σκεφτούμε ότι κυκλοφόρησε το 1987. Βουτηγμένη και αυτήν στην action υπερβολή της περιόδου, δίνει στον Άρνι ίσως τον πιο πολύ-επίπεδο ρόλο που του είχε δοθεί μέχρι τότε στην καριέρα του ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ. Α ναι, μπόνους κανονάκι η φόρμα που του φοράνε για να παίξει το παιχνίδι. ΥΠΕΡΟΧΗ. όλη η ταινία, από τον πρωταγωνιστή της μέχρι το υπόλοιπο σκηνικό και τους χαρακτήρες σε έξι υπέροχα λεπτά.

Conan the Barbarian

Εντάξει, δεν θα μπορούσε να λείπει ένας Κόναν από αυτήν την λίστα. ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ. Μπορεί το Κομάντο να τον θεμελίωσε στην αγορά, μπορεί ο Εξολοθρευτής να άφησε κόσμο με το στόμα ανοιχτό, αλλά ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τον Κόναν τον Βάρβαρο. Συγκλονιστικά «άγουρος» ακόμα, αδιανόητα «ξύλινος», αλλά έστω και έτσι ο Άρνι «λάμπει». Είναι ξεκάθαρο βλέποντας τον ακόμα και τότε πως ο τύπος είχε έρθει για να πάρει κεφάλια στο Χόλιγουντ. Η κάμερα τον γουστάρει, ακόμα και όταν αυτός δεν ξέρει τι να κάνει με απόλυτη σιγουριά, ενώ υπό την καθοδήγηση του Τζόν Μίλιους, μας δίνει μια πρώτη κινηματογραφική και ΖΩΝΤΑΝΗ εικόνα του θρυλικού χαρακτήρα του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. ΣΥΝ την μουσική του ΜΠΙΛ ΤΟΥ ΠΟΛΥΝΤΟΥΡΗΣ ΝΑ ΠΟΥΜΕ.

 

ΣΥΝ την ατάκα της ταινίας:

Hercules in New York

Υπάρχουν αριστουργήματα, υπάρχουν ανοσιουργήματα και μετά υπάρχει ΑΥΤΟ. Κάπου στην μέση. Στην χρυσή ισορροπία μεταξύ κουράδας και απόλυτου έπους στέκεται το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Άρνι, μια stoner μαγεία, μια ταινία που την βλέπεις και την ξαναβλέπεις και την ξαναβλέπεις και πάντα σκέφτεσαι ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΔΑ. Ο Άρνι είναι ο Ηρακλής (προφανώς) και αυτό βασικά. Όλα τα άλλα δεν έχουν και τόση σημασία γιατί δεν βγάζουν το παραμικρό νόημα, αλλά στον μετρητή του so-bad-it’s-good λίγα πράγματα ξεπερνάνε το Hercules in New York. Βασικά, μόνο και μόνο που αποτελεί την αστρική γέφυρα που ενώνει την Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου με το Χόλιγουντ αρκεί. ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΑΙΝΙΕΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΝ ΜΕ ΜΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ. ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΟΥΔΑ ΑΛΛΑ ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΑΡΚΟΥΔΑ. ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΩΣ ΙΔΕΑ.

Και κάπως έτσι ολοκληρώνουμε τον μαραθώνιο. Δεν υπήρχε χώρος για Terminator 2, για Total Recall, για Last Action Hero, για Jingle All The Way (αυτό πόνεσε), για Collateral Damage, για Eraser, για Last Stand και για τόσες άλλες, αλλά σας είπα και πριν. ΛΥΣΣΑΞΤΕ ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΤΕ ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ ΩΧΟΥ ΠΙΑ.

Άντε. Για να μην φυγομε μαλωμένοι, πάρτε και το γλυκάκι:

Μάκια τώρα, πάω να ξαναδώ το Hercule in New York. Τι διαστρική κουράδα Χριστέ μου.

***

Δέκα χρόνια μετά το τέλος του ‘Lost’, η ομάδα του POP για τις Δύσκολες Ώρες επιστρέφει στο Νησί. Με καλεσμένο τον υπερφανατικό Lostάκια και υπάλληλο της Dharma Initiative, Θέμη Καίσαρη, αναλύουμε τα κυριότερα σημεία της 5ης σεζόν και εξετάζουμε τη σοβαρή πιθανότητα να είναι κρυφά η καλύτερη σεζόν της σειράς-φαινόμενο.