Γιατί δεν θα αγαπήσουμε ποτέ άλλον RoboCop

Κάποια πράγματα είναι ιερά. Ο πρώτος RoboCop, αυτός του Paul Verhoeven, είναι ένα από αυτά. Όταν η ταινία του Ολλανδού σκηνοθέτη έκανε πρεμιέρα το 1987, ο Βραζιλιάνος συνάδελφός του που επιχειρεί το reboot του σιδερένιου μπάτσου ήταν 20 χρονών. Όπως φαίνεται, ο Jose Padilha αγάπησε τόσο την ιστορία του αστυνόμου Alex Murphy που θέλησε να την πει και ο ίδιος, 27 χρόνια μετά. Κανένα πρόβλημα με αυτό.

Απλά υπάρχει μια σειρά λόγων που έχει προ πολλού τοποθετήσει τον πρώτο αστυνόμο Murphy / RoboCop που είδαμε, στο πάνθεον της τέχνης. Τα άλμπουμ που γεμίζαμε με χαρτάκια από stills της ταινίας είναι απλά ένας απ’ τους λόγους που του ορκιζόμαστε αιώνια πίστη. Ακολουθούν οι άλλοι:

O Peter Weller είναι ένας

Δεν έχω τίποτα με τον Joel Kinnaman, τι να ‘χω άλλωστε με το παιδί, αλλά ποιος Joel Kinnaman μωρέ; Το πρόσωπο του Paul Weller, αυτό το κομμάτι δηλαδή ανάμεσα από τη μύτη και το πηγούνι, ήταν φτιαγμένο από το Θεό για να πρωταγωνιστήσει ως ‘κομμάτι της φάτσας του RoboCop’. Με αυτήν την εισαγωγή καταλαβαίνεις ότι δεν αναγνωρίζουμε ούτε τον κύριο Robert John Burke που έπαιξε στο Robocop 3 ως αστυνόμο Alex Murphy, σε μια ταινία που έχει πιάσει το τρομακτικό σκορ του 3,8 στο Imdb.

Ο Peter Weller, ο αμέσος πιο γνωστός Weller μετά τον Paul, είναι η μορφή του RoboCop στη συνείδησή μας. Ακόμη κι αυτές οι σκληρές για την τότε ηλικία μας εικόνες, με το νεκρό και κρύο πρόσωπο του αστυνόμου Murphy σε κοινή θέα, εξελίχθηκαν σε μύθο χάρη στην ιδιαίτερη μορφή του Weller.

Με άλλα λόγια, ο Weller έμοιαζε με νεκρό έτσι κι αλλιώς

Νομίζεις ότι δεν το ‘βλεπε κι ο ίδιος;

Ο απόκοσμος ED-209

Δεν γίνεται ο ανθρώπινος-σκηνοθετικός νους να φτιάξει κάτι πιο άσΚημο από τον ED-209 που οι κακοί ήθελαν να εξοντώσει τον ήρωα μας και σε ένα δεύτερο επίπεδο να πάρει τη θέση του στα σώματα ασφαλείας. Το κατασκεύασμα ED-209 είχε κάτι σαν πόδια δεινόσαυρου, είχε κάτι σαν κεφάλι δεινόσαυρου, δεν είχε κορμό, δεν είχε σβέρκο και για χέρια είχε δύο πολυβόλα μαζικής καταστροφής. Η εμφάνισή του δεν ήταν τίποτα πάντως σε σχέση με τον τρόπο που κινούνταν.

Αυτά τα ακαθόριστα, σατανικά πέρα δώθε βήματα. *μπρρρ*

O RoboCop είναι 80s

80s είναι και το Ευρωμπάσκετ του ’87. 80s είναι τα Χελωνονιντζάκια. 80s είναι τα χαρτάκια Panini. 80s είναι οι Smiths και οι Cure. Πιο 80s όμως από τον RoboCop δεν γίνεται.

Δες το μαλλί, το μυαλό και τη συμπεριφορά της αστυνόμου Anne Lewis. Τσιχλόφουσκα. Μαλλί που γλίτωνε το πρόστιμο μόνο σε αυτή τη δεκαετία, κρικάκι στο αυτί τύπου ‘μετά τη βάρδια έχει ντισκοτέκ’ και λάγνες ματιές επιπέδου ‘Κόκκινα Παπούτσια’ με Duchovny στον αστυνόμο Murphy .

Επίσης, κανείς δεν πυροβολεί έτσι

Η ιστορία του Χ rating

Αυτό που είχε αρχικά φτιάξει ο σκηνοθέτης Paul Verhoeven ήταν μια ταινία κατάλληλη μόνο για ενηλίκους. Το X rating σήμαινε ότι η διανομή της είναι περιορισμένη κι ότι τα 13 εκατομμύρια του μπάτζετ θα πήγαιναν λίγο πολύ άκλαυτα. Οι πιο αιματηρές σκηνές ήταν η δολοφονία του Alex Murphy αλλά και ο εξευτελιστικός θάνατος του Kinney από τα πυρά του ED-209. Ο Verhoeven συμμάζεψε όσο μπορούσε αυτές τις σκηνές και το Robocop πήρε το R rating για κοινό 13 ετών και πάνω μετά από 10 αποτυχημένες προσπάθειες.

Τα σπλάτερ στοιχεία

Πού αλλού θα ξαναβρείς τέτοιο copyright σημείωμα;

Η δεύτερη παράγραφος τελειώνει με το μοναδικό: “This motion picture is protected under the laws of the United States and other countries and its unauthorized duplication or exhibition may result in civil liability and criminal prosecution by enforcement droids“.

Κινδυνεύετε με άλλα λόγια να το βρείτε  από τον RoboCop της γειτονιάς σας.

Μια φορά χαιρετάς τον Richard Nixon

Κάποιος χωρατατζής σκέφτηκε πως ο καλύτερος τρόπος να προμοτάρει το home video release του RoboCop (νομίζω ότι οι περισσότεροι το έχουμε δει ΚΑΙ σε βιντεοκασέτα) ήταν να δώσει 25.000 δολάρια στον Richard Nixon για να κάνει μια χειραψία με κάποιον κομπάρσο ντυμένο ως Robocop (ο οποίος μοιάζει με τον Nicholas Brody). Το μόνο θετικό από την ιστορία είναι ότι ο Πρόεδρος του Watergate δώρισε τα χρήματα σε ευαγές ίδρυμα.

Η πρώτη από τις τρεις ντιρεκτίβες του Robocop

…βγήκε κυριολεκτικά μέσα από ένα fortune cookie.

Μερικά τέλεια μικρά-μικρά

– Την πρώτη μέρα των γυρισμάτων, χρειάστηκαν 11 ώρες για να μπει στη στολή ο Weller.

– Σε κάθε σκηνή που γυρνούσε καθισμένος στο περιπολικό, ο Weller φορούσε μόνο το εσώρουχο από κάτω, γιατί δεν χωρούσε στη θέση του οδηγού αλλιώς.

– Ναι, ναι, ναι, ο Arnold Schwarzenegger που ερχόταν κι απ’ το τεράστιο σουξέ του Terminator ήταν ένας από τους υποψήφιους για το ρόλο, αλλά κόπηκε λόγω σωματικής διάπλασης.

– Η σκηνή στην οποία ο Robocop παίρνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου και βγαίνει απ’ το αστυνομικό τμήμα πήρε δύο ώρες για να γυριστεί, γιατί τα κλειδιά του γλιστρούσαν μονίμως από τα λαστιχένια γάντια.

– Το ‘Robocop’ πρέπει να είναι η μοναδική ταινία που τάχα διαδραματίζεται στο Detroit (σ.σ. το καλοκαίρι ανεβαίνει και άγαλμα του RoboCop στη Motor City) και έχει γυριστεί εξ ολοκλήρου στο Dallas.

– Η πρώτη αντίδραση του Verhoeven διαβάζοντας το σενάριο ήταν να το πετάξει στα σκουπίδια. Ευτυχώς, το στούντιο και η γυναίκα του επέμειναν να το τελειώσει. Στο τέλος του άρεσε.

Το RoboCop βγαίνει στις αίθουσες την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου.