Η αγαπημένη μου ατάκα από το ‘Ας περιμένουν οι γυναίκες’

Σήμερα έφυγε στα 82 του από τη ζωή ένας από τους πιο εμπνευσμένους δημιουργούς ταινιών, ο Σταύρος Τσιώλης. Το σενάριο του ‘Ας περιμένουν οι γυναίκες’, ίσως το μεγαλύτερο διαμάντι του έργου του, είναι τόσο αυθόρμητο και ευφυές, που μας έχει χαρίσει άπειρες ατάκες για γέλιο και για σκέψη. Στη συνέντευξη, που μας είχε δώσει τον Δεκέμβριο, μας είχε πει για τις ατάκες του. 

“Ακόμη κι όταν ήμουν στη Finos Films και έγραφα τα σενάρια, δούλευα έξι μήνες ασταμάτητα, μέρα-νύχτα, μέχρι και στον ύπνο μου πεταγόμουν κι έγραφα ατάκες. Το σενάριο αυτής της ταινίας ολοκληρώθηκε μέσα σε 20 μέρες”.

Μαζέψαμε λοιπόν τις αγαπημένες μας σε αυτό το άρθρο.

‘Ήταν πέναλτι, κύριε Πάνο;’ Χωρίς την απάντηση του Ζουγανέλη. Σουρεαλιστική ‘σφήνα’ σε μία σκηνή που μας πρωτογνωρίζει το δίδυμο Μπουλά-Ζουγανέλα μακριά από το ‘Αχ Μαρία’ και κάθε πανομοιότυπου είδους παράσταση. Δεν περιμένεις την ατάκα της κυρίας κι αυτό κάνει τη σκηνή μοναδική. Δεν περιμένεις ότι θα ρωτήσει ΑΥΤΟ. -Σταύρος Καραΐνδρος

-Πάνο χωρίς ζάχαρη ο φραπές είναι δηλητήριο.

-Δικαίωμά μου.

Αφενός γιατί το “δικαίωμά μου” ήταν και παραμένει μια τέλεια απάντηση, αφετέρου επειδή η ιστορία “καφές χωρίς ζάχαρη” έχει γίνει η ζωή μου, πάντα τον έβρισκα δηλητήριο, αλλά τώρα έχω μάθει να μου αρέσει έτσι. Μεγάλη συμβουλή αυτή στη ζωή, αν μάθεις να ζεις σε ειρήνη με το δηλητήριό σου, τότε έχεις βρει μια μικρή ευτυχία. Στην τελική δικαίωμά μου. -Θοδωρής Δημητρόπουλος.

“Ψήφισε η μάνα μου Νέα Δημοκρατία”;

Παλιό ΠΑΣΟΚ ορθόδοξο και τα μυαλά στα κάγκελα όλη η ταινία. Νοείται να ψηφίσει η μάνα, Νέα Δημοκρατία; Η βουτιά του Σάκη Μπουλά στην πισίνα στο άκουσμα αυτής της σοκαριστικής είδησης ήταν μονόδρομος. -Γιάννης Μπαϊρακτάρης

“Κι εμένα τότε η ζωή μου ξαναρχίζει από την αρχή”.

Γιατί αυτή η ατάκα ΕΙΝΑΙ ο έρωτας. Γιατί όταν έρθει ο έρωτας, η ζωή σου ξαναρχίζει από την αρχή και αν σου πει πάμε, δεν θα το σκεφτείς δεύτερη φορά. Μπαίνεις στο φορτηγό και πάτε. -Κωνσταντίνος Αμπατζής

– Μήπως θέλετε και λίγη μουσική;

– Έχετε την Carmina Burana;

– Έχουμε την Άντζελα, την Καιτούλα τη Γαρμπή. […]

– Και τι μουσική προτιμά ο κος Πάνος;

– Προτιμά κύριο Μελά, κύριο Σφακιανάκη, κύριο Καρρά. Διότι του συνέβη κάτι που επέδρασε στην ψυχή του.

Υποθέτω είναι ολόκληρος διάλογος και όχι μεμονωμένη ατάκα, αλλά επέδρασε ολόκληρος στη δική μου την ψυχή. Ότι έρχεται αμέσως μετά τις τσέπες του Μπουλά να βγάζουν ένα ολόκληρο υποκατάστημα είναι απλά bonus. Η τελευταία φράση μπορεί να ενσωματωθεί οπουδήποτε, από τον έρωτα μέχρι την τελειωμένη μπαταρία στην παραλία. -Ιωσηφίνα Γριβέα

Το Ας περιμένουν οι γυναίκες δεν έχει ατάκες. Δεν έχουμε oneliners που στέκονται μόνα τους, αλλά διαλόγους που χτίζουν μέχρι την κορύφωση. Ισχύει για τη συνάντηση με το κορίτσι, για τη διάγνωση του καθηγητή Πανεπιστήμιου Ουάσιγκτον, για τα νεύρα στο τηλέφωνο, για τον ορισμό του πέναλτι, για αυτούς που μιλάνε χωρίς να ξέρουνε, για το κορίτσι που θα είναι από Φάληρο, Γλυφάδα και το βράδυ θα θέλει καζίνο, για τη νύχτα του Αγίου Αντωνίου που βάλαμε καμίνι, για τα μπεκατσόνια και τη ζωή που δεν έχουμε φανταστεί, για την Τζόαν Πάπος και τα λεφτά που λιώνανε στα χέρια, για τη φιλική σχέση και το φύσημα στην καρδιά, για την Τσιμισκή και τη στροφή στην Κομνηνών.

Ατάκα μόνη της στέκεται αυτή με την οποία ξεκινάται το ταξίδι.

-Δεν μου λες. Μένουμε απόψε Καβάλα να κινηθούμε προς Καρά Ορμάν; Εγώ εκεί κάτι βγάζω και θα φροντίσω και για σένα.

Πριν καν έρθει το κορίτσι να κλονίσει την υγεία του, ο Πάνος δεν ήθελε να πάει στη Θάσο. Ήθελε έστω ένα βράδυ να κινηθεί προς Καρά Ορμάν, κάτι βγάζει και θα έδινε και στον Μιχάλη.

Ένα βράδυ μόνο. Και το πρωί θα έτρωγαν ελαφρά, θα έκαναν μόνο ένα μπάνιο και θα ξεκινούσαν αμέσως για τις οικογένειές τους. -Θέμης Καίσαρης

“Διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα εκπέσανε”.

Κάθε πρόταση είναι και μία ατάκα σε αυτή την ταινία. Αυτή που έχω όμως χρησιμοποιήσει περισσότερο στην παρέα μου και το έχω δει να συμβαίνει και στη ζωή, είναι αυτή. -Ναστάζια Καπέλλα

Οι ατάκες (ή οι διάλογοι όπως τονίζει ο Καίσαρης) του ‘Ας Περιμένουν οι Γυναίκες’ χωρίζονται σε δύο κατηγορίες στο μυαλό μου. Στις γουστόζικες που παίρνουν τα likes και τα retweets στο Twitter και στις πανανθρώπινες αλήθειες. Αυτή η πανανθρώπινη αλήθεια της ατάκας που διαλέγω είναι τόσο αφοπλιστική, τόσο κανιβαλιστική και τόσο ‘ΙΣΧΥΕΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ ΑΜΗΧΑΝΑ’, που γίνεται αυτόματα οδηγός για κάθε έναν και κάθε μία που βίωσε μια ερωτική πανωλεθρία. Οι άνθρωποι είναι απάνθρωπα σκληροί με αυτούς που τους μοιάζουν περισσότερο. -Ηλίας Αναστασιάδης

– Γιατρίνες είναι και καταλάβανε περί τι φύσημα πρόκειται…διοτί λέει η μεγάλη μια στιγμή “Θεέ μου, δεν μπορεί να συμβεί και σε εμένα;”

– Tι να της συμβεί;

– Ξέρω ‘γω κάτι να της συμβεί.

Σχεδόν αδύνατον να ξεχωρίσεις μια ατάκα μόνο από αυτή την ταινία. Διαλέγω αυτό το κομμάτι του διαλόγου που νομίζω είναι το πιο χαρακτηριστικό του τι είναι συνολικά το ‘Ας περιμένουν οι Γυναίκες’:  Μια ανάγκη κάτι να συμβεί. -Νίκος Σταματίνης

-Το 1979 στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής έγινε το δεύτερο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας

-Χεστήκαμε

Πολλά είναι τ’ αυθόρμητα “χεστήκαμε” που υπονοεί στις περισσότερες ατάκες της αυτή η ταινία, όμως μονάχα ένα ξεστομίζει. Μόνο ο έρωτας γλιτώνει απ’ τη λέξη σήμα κατατεθέν της αποκαλούμενης πια εποχής ΠΑΣΟΚ. -Γρηγόρης Μπάτης